รุ่นพี่ที่แอบชอบ

โรงเรียนนานาชาติ อีแทนซ์ 

"เค้าเลิกเรียนบ่าย 3 นะมาให้ตรงเวลาด้วย"

"รู้แล้วนะ บ่นมากจริงๆ"

"ถ้าพี่มารับเค้าช้านะ เค้าจะโทรฟ้องคุณปู่คอยดูซิ.."

"ยัยขี้ฟ้อง..ปิดประตูได้แล้วจะรีบไป"

ฉันมองหน้าพี่จ้าอย่างเซ็งๆแล้วก็รีบปิดประตูรถ แล้วไอ้พี่จ้ามันก็รีบบึ่งรถขับออกไปอย่างไวเลย

"จะรีบไปไหนของเค้านะ.."

ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขาเด็ดขาด อยากจะไปไหนไปทำอะไรกับใครก็เชิญเลย พอเลิกคิดได้ก็หมุนตัวจะเดินเข้าไปในโรงเรียน ก็ไปชนเข้ากับใครคนหนึ่งโดยไม่ทันมอง

"ว๊าย.!"

"เป็นอะไรไหมครับ..?"

ฉันล้มลงไปกองกับพื้นเพราะชนเข้ากับแผงอกของผู้ชายคนนึงเข้าอย่างจัง

"ไม่เป็นไรค่ะ..อ้าว.! พี่กัปตัน"

"นาบี.."

ที่แท้ก็ขนเข้ากับพี่กัปตันนี่เอง รุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบมาตั้งแต่อยู่ ม.1 

"เจ็บตรงไหนไหม..?"

"ไม่เป็นไรค่ะ..ไม่เจ็บสักนิดเลย"

พี่กัปตันเป็นนักกีฬาบาสเกตบอลที่เก่งมากๆ มีแต่สาวๆคลั่งไคล้พี่เขากันทั้งโรงเรียน และที่เรารู้จักกันก็เพราะว่าฉันเข้าไปสมัครเป็นผู้ช่วยของผู้จัดการทีม ซึ่งมีหน้าที่คอยเสิร์ฟน้ำเตรียมผ้าเช็ดหน้าให้กับพี่ๆนักกีฬาทุกคนในทีม ฉันเพิ่งเข้าไปทำได้แค่ 3 เดือนเองค่ะ เราถึงได้รู้จักกันแต่ฉันแอบชอบพี่เขามานานแล้วโดยที่พี่เขาไม่รู้ตัวเลย 

"โอ้ย.!"

ฉันรีบลุกเร็วไปหน่อยจนเจ็บข้อเท้า สงสัยเมื่อกี้จะพลิกตอนที่ล้มลงไปที่พื้น 

"เจ็บข้อเท้าหรอ..?"

"นิดหน่อยค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะนาบียังเดินไหว"

"แน่ใจนะ..?"

"แน่ซิคะ  เรื่องจิ๊บๆเอง.."

"..."

"ไม่เชื่อหรอคะ.? งั้นเดี๋ยวนาบีลองเดินให้พี่ดู"

ฉันทำท่าเดินให้พี่กัปตันดู แต่พอก้าวเท้าออกไปได้แค่ก้าวเดียวก็ 

"โอ้ย.!"

"เจ็บก็บอกมาเถอะอย่ามาทำเป็นเก่งหน่อยเลย"

"เอ่อ.."

"ขี้หลังพี่นี่มา เดี๋ยวพี่พาไปส่งที่ห้องพยาบาล."

"ไม่เป็นไรจริงๆค่ะพี่กัปตัน..."

"ยังจะไม่เป็นไรอีกเจ็บขนาดนี้แล้ว เธอช่วยพูดอะไรให้มันตรงกับใจบ้างได้ไหม..?"

"..."

พี่กัปตันดุฉันหรอเนี่ย ไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อนเลย 

"ขึ้นมาซิ.."

พี่กัปตันหันหลังแล้วคุกเข่าลงที่พื้นเพื่อให้ฉันขี่หลังของเขา

เอาไงดีละ 

"เร็วๆซิ..จะเข้าแถวแล้วนะ.."

"ค่ะๆ.."

ฉันขยับตัวขึ้นไปขี่หลังของพี่กัปตันอย่างเก้ๆกังๆ 

"จับให้แน่นๆนะ..เดี๋ยวตกลงไปจะเจ็บอีก"

"ค่ะ.."

และตลอดทางที่พี่กัปตันแบกฉันขึ้นหลังก็มีสายตาของพวกสาวๆในโรงเรียนมองกันเป็นตาเดียว

ทำไมพี่กัปตันถึงได้น่ารักมากขนาดนี้นะ

ห้องพยาบาล 

"อาจารย์ครับ.."

พวกเราเดินเข้ามาในห้องพยาบาลก็ไม่เห็นมีใครเลยสักคน 

"ห้องพยาบาล ไม่มีใครอยู่เลยสักคน."

"สงสัยพวกอาจารย์ไปที่แถวกันหมดแล้วแน่เลย"

พี่กัปตันยังคงแบกฉันอยู่แบบนั้นไม่วางฉันลงสักที 

"พี่วางนาบีลงก่อนก็ได้ค่ะ หนักแย่เลย"

"ไม่เห็นจะหนักเลย ตัวเธอเบาแค่นิดเดียวเอง..นี่วันๆกินอะไรเข้าไปบ้างเนี่ย.."

"..."

พี่กัปตันพูดแซวฉันจนฉันอายหน้าแดงไม่กล้าพูดอะไรต่อเลย แล้วพี่เขาก็พาตัวฉันลงไปวางที่เตียงนอนในห้องพยาบาล

"พี่กัปตันจะไปเข้าแถวเลยก็ได้นะคะ ทิ้งนาบีไว้ที่นี่แหละเดี๋ยวนาบีรอาจารย์คนเดียวได้ค่ะ"

"ไปเข้าแถวตอนนี้ก็เจออาจารย์ลงโทษนะซิ พี่อยู่กับเธอที่นี่ดีกว่า.."

"..."

พี่กัปตันจ้องหน้าฉันแล้วก็เดินเข้ามาใกล้ๆ คุกเข่าลงที่พื้นแล้วจับข้อเท้าฉันยกขึ้นมาดู 

"ขอโทษนะที่พี่ทำเธอเจ็บ."

"ไม่ได้เป็นเพราะพี่สักหน่อย นาบีซุ่มซ่ามเองต่างหาก"

"..."

พี่กัปตันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันนิ่งๆ 

"พี่ถามเรื่องนึงซิ..ทำไมเธอถึงมาสมัครเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมบาสเกตบอลละ..?"

"เอ่อ..คือ"

"เธอไม่รู้หรอว่างานมันหนักมาก..?"

"รู้ค่ะ..แต่นาบีอยากทำ"

"เพราะอะไร..?"

"เออ.."

"หรือว่าเธอแอบชอบใครในทีม.?"

"เปล่านะคะ ไม่ใช่นะคะ.."

"หรอ..?"

"ค่ะ.."

"พี่ก็หลงคิดว่าเธอแอบชอบใครในทีมซะอีก.."

"..."

"เพราะถ้าเป็นแบบนั้นพี่คงเสียใจแย่."

"คะ..?"

พี่กัปตันพูดอะไรแปลกๆ

"ก็ถ้าเธอไปชอบคนอื่นพี่ก็ต้องอกหักนะซิ..เพราะว่าพี่แอบชอบเธออยู่.."

"อะไรนะคะ..?"

"พี่ก็ไม่รู้นะว่าเธอรู้สึกยังไงกับพี่แต่พี่ชอบเธอนะ ชอบตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาเป็นผู้ช่วยให้ทีมบาสเกตบอลเรา พี่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลยจริงๆ แต่พี่บอกเธอเพราะเห็นว่าอีกเทอมเดียวพี่ก็จะเรียนจบแล้ว และเราก็คงไม่ได้เจอกันพี่ก็เลยอยากบอกเธอ.."

"..."

"แล้วเธอละรู้สึกยังไงกับพี่ ชอบพี่บ้างไหม..?"

"นาบีเองก็ชอบพี่กัปตันเหมือนกันค่ะ.."

ฉันได้ยินคำสารภาพของพี่กัปตันจนจบ และฉันก็สารภาพความในใจของตัวเองออกไปบ้าง 

"จริงหรอ..?"

"ค่ะ.."

"เธอไม่ได้โกหกพี่ใช่ไหม..?"

"นาบีเข้ามาเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีม ก็เพราะอยากเข้ามาอยู่ใกล้ๆพี่คนที่นาบีแอบชอบมาตั้งแต่ ม.1.."

"นี่เธอแอบชอบพี่มาตั้งแต่ ม.1 แล้วหรอ..?"

"ค่ะ..แต่นาบีเห็นว่าพี่มีแต่สาวๆตามกรี๊ดตลอดเวลาและก็คิดว่าพี่คงไม่มีวันชอบนาบีแน่ๆ."

"ใครว่าละ..พี่ชอบเธอมากนะ ขัดใจทุกครั้งที่พวกผู้ชายในทีมเข้าใกล้ตัวเธอ เธอรู้แบบนี้แล้วหลังจากนี้ช่วยอยู่ให้ห่างจากพวกมันทีได้ไหม..?"

"..."

นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม พี่กัปตันชอบฉันจริงๆหรอเนี่ย 

"เป็นแฟนกันนะ..?"

"คะ..?"

"พี่ชอบเธอแล้วเธอก็ชอบพี่..เรามาเป็นแฟนกันนะ..?"

"..."

"ว่าไง..?"

เอาไงดีจะตอบตกลงไปเลยดีไหม แล้วเรื่องของฉันกับพี่จ้าละจะทำยังไง แต่ยังไงฉันก็ต้องหย่ากับพี่จ้าอยู่แล้ว และอีกอย่างเราก็ต่างคนต่างอยู่ด้วยไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันสักหน่อย 

"นาบี..ทำไมเงียบไปละ..หรือว่าเธอไม่อยากเป็นแฟนกับพี่..?"

"เปล่าค่ะ..ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ"

"แล้วเธอจะเป็นแฟนกับพี่ไหม..?"

"เป็นค่ะ..นาบีจะเป็นแฟนกับพี่ค่ะ.."

.....

มันจะพันกันอีรุงตุงนังนะนาบี