ผกากลีบทอง

บุหงาในชุดเจ้าสาวสีขาวฟูฟ่องกำลังถูกช่างทำผมประดับดอกไม้บนทรงผมที่ยกสูง เธอเคยเรียกมันว่าทรงเจ้าสาวเวลานี้เธอควรจะมีความสุข เพราะในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เธอก็จะมีชีวิตคู่ที่น่าอิจฉา...เขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อ รวย และมีหน้าตาในสังคม ซึ่งครอบครัวเธอเกลี้ยกล่อมเธอให้กลับมาจากกรุงเทพฯ เพื่อเข้าสู่พิธีวิวาห์กับเขาอย่างกะทันหัน เมื่อพบว่าเธอคบหาอยู่กับไอ้หนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า

ประกาศิตการจับแต่งงานของพ่อกับแม่ ไม่ต่างอะไรกับการคลุมถุงชน ที่เธอคิดว่าน่าจะหมดไปแล้ว ทว่า...เมื่อเธอได้เจอกับเจ้าบ่าวของเธออาทิตย์ก่อนที่จะมีพิธีวิวาห์ เธอกลับตกหลุมรักเขาอย่างจัง เพราะเขาเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง...

อาทิตย์..คือชื่อของเจ้าบ่าวของเธอ เข้าเป็นเจ้าของโรงสีในตัวจังหวัดที่ร่ำรวยมาก ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะไม่มีใคร...หรือนี่คือคู่แท้ของเธอ บุหงายิ้มให้กับตัวเองในกระจก เธอลืมเลือนอดีตแฟนหนุ่มที่คบหากันเสียสิ้น...และเธอคาดหวังว่าชีวิตการแต่งงานของเธอจะสมบูรณ์แบบอย่างที่พ่อ แม่ ญาติพี่น้องของเธอหวังจะให้มันเป็น...และเธอก็หวังเช่นนั้น

หลังจากที่บุหงาแต่งตัวเสร็จ เจ้าบ่าวของเธอก้าวเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มแสนหวาน ทำเอาหญิงสาวแทบละลายไปกับใบหน้าที่หล่อเข้มของเขา

“พร้อมหรือยังครับ เจ้าสาวของผม”

“พร้อมแล้วค่ะ..คุณอาทิตย์”

เจ้าสาวและเจ้าบ่าว เดินเคียงออกไปในงานเลี้ยงวันแต่งงานที่จัดอย่างเรียบง่าย สถานที่จัดงานเป็นบริเวณสนามหญ้าหน้าเรือนหอของคู่บ่าวสาว ซึ่งแต่เดิมคือคฤหาสน์ของเจ้าบ่าว ซึ่งสร้างเสร็จไปเมื่อสามเดือนก่อนเท่านั้น ใครต่อใครก็เชื่อว่านี่เป็นบุพเพสันนิวาส

บรรดาเพื่อนฝูงและแขกมาแสดงความยินดีมาร่วมงานกันอย่างล้นหลาม เพราะทั้งเจ้าบ่าว และญาติของเจ้าสาวต่างก็เรียกว่ามีชื่อเสียงด้วยกันทั้งสองฝ่าย

บุหงา เจ้าสาวของเสี่ยหนุ่มอาทิตย์ยืนเคียงคู่กันอยู่หน้างานเพื่อรับแขกที่มาอวยพรอย่างยิ้มแย้ม และไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการรับของขวัญและกล่าวขอบคุณเมื่อได้รับคำอวยพร

“เหนื่อยไหมจ๊ะ บุหงา”

เธอส่ายหน้าเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหวาน มือที่จับกุมกระชับแน่น เธอฝันไปถึงห้องหอแล้วในตอนนี้ เพราะเพื่อนสาวของเธอที่มาในงาน ต่างก็อิจฉาที่เธอมีเจ้าบ่าวที่สมบูรณ์แบบที่สุด

อาทิตย์อายุ 35 ปี ส่วนบุหงาเพิ่งจะอายุ 22 ปี และเรียนจบมหาวิทยาลัยไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เธอไม่คิดว่าเจ้าบ่าวอายุมากกว่าเธอกว่า 1 รอบ เพราะเขายังดูหนุ่ม และหล่อเหลา หุ่นกล้ามของเขาเหมือนคนที่ออกกำลังกายมาอย่างสม่ำเสมอ จึงดูบึกบึนสมชายชาตรี

งานเลี้ยงเป็นไปอย่างสนุกสนาน ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเมื่อใด เพราะเพื่อนฝูงของเจ้าบ่าว กินกันไม่เลิกรา มิหนำซ้ำยังมอมเหล้าเจ้าบ่าวจนยืนเกือบไม่อยู่ เมื่อถึงเวลาส่งตัวเข้าหอ เพื่อนเจ้าบ่าวถึงกับประคองปีกกันเข้าไปทำพิธีจนเสร็จสิ้น

“แหม...เจ้าบ่าวคงดีใจนะ รอมานานไม่แต่งงานเสียที ดิฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่า เขารอให้เจ้าสาวเรียนจบ”

เถ้าแก่ที่รู้ข้อมูลจากการจัดงานแต่งของฝ่ายเจ้าสาว หันมาพูดกับพ่อและแม่ของบุหงาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะออกไปจากห้อง แล้วคนอื่นๆ ทยอยกันออกไป ทิ้งให้คู่บ่าวสาวอยู่ด้วยกันเพียงลำพังสองคนตามประเพณี

ภายในห้องหอ เตียงสีชมพูถูกโปรยด้วยกลีบกุหลาบ และรายรอบห้องก็ถูกจัดแต่งด้วยกุหลาบสีสดใสอยู่เต็มไปหมด ทุกอย่างดูเหมือนโรแมนติก ติดอยู่ที่ว่า เจ้าบ่าวเมามายไม่ได้สติอยู่ที่พื้น บุหงาปลุกเจ้าบ่าวของเธอจนรู้สึกตัว

อาทิตย์ลุกขึ้นท่าทางโงนเงินก่อนจะยื่นหน้ามาจูบแก้มหญิงสาว แล้วก้าวเข้าห้องน้ำ จัดแจงอาบน้ำชำระคราบเหงื่อไคล ชั่วครู่ อาทิตย์ก็อยู่ในชุดนอนสีเดียวกันทั้งเสื้อและกางเกงก้าวเข้ามาในห้อง แล้วล้มตัวลงนอนที่เตียงก่อนจะหลับไปอีกครั้ง ทิ้งให้บุหงามองอย่างงงๆ กับคืนแรกของการแต่งงาน

หญิงสาวรู้สึกผิดหวังอยู่ในส่วนลึก เพราะตนเองเตรียมพร้อมเพื่อคืนนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าต้องมายืนมองสามีในนามที่เมาหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง เธอทึ้งชุดเจ้าสาวออกจากเรือนร่างที่อวดอัดยั่วยวนที่ใครต่อใครเคยบอก แล้วเดินเปลือยเปล่าเข้าห้องน้ำ ก่อนจะออกมาในชุดนอนบางเบาที่ภายในไม่สวมใส่อะไรไว้เลย