บทนำ

จิรเมธเป็นเพียงเด็กกำพร้าคนหนึ่ง ซึ่งนายเดชาพ่อของครองขวัญรับไว้เป็นลูกบุญธรรม เดชาซึ่งมีอายุมากแล้ว เขากังวลมากว่าหลังจากที่เขาจากโลกนี้ไปแล้วจะไม่มีใครดูแลลูกสาวของเขาได้ ซึ่งครองขวัญก็เป็นเด็กเอาแต่ใจ

เดชาไว้ใจจิรเมธมาก แม้ว่าจิรเมธจะเป็นเพียงเด็กกำพร้าก็ไม่เป็นไร เขาหวังให้จิรเมธดูแลครองขวัญให้อยู่รอดปลอดภัยได้ก็เท่านั้น ตอนนี้แค่หมั้นหมายกันก่อน รอจนกว่าครองขวัญจะเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้แล้วค่อยแต่งงานกัน แต่หากถึงตอนนั้น ครองขวัญเจอผู้ชายที่ไว้ใจได้และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเธอ เดชาก็จะให้พวกเขาถอนหมั้นกัน

แต่หากเดชาอยู่ไม่ถึงวันนั้น เขาก็เชื่อว่าจิรเมธจะยอมถอนหมั้นให้เธอด้วยเช่นกัน เดชาไว้ใจจิรเมธว่าเขาจะสามารถดูแลครองขวัญเหมือนเป็นพี่ชายคนหนึ่งได้ หากผู้ชายที่เข้ามาใกล้ครองขวัญนั้นเป็นคนดี จิรเมธคงยอมปล่อยเธอไป

ตอนนี้ครองขวัญยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายอยู่เลย เธอยังเป็นนักเรียนและพึ่งจะมีอายุครบ 18 ปี พ่อของเธอก็บังคับให้เธอหมั้นหมายแล้ว และยังหมั้นหมายกับคนที่เธอรังเกียจอีกด้วย

จิรเมธอายุ 25 ปี ซึ่งเขาและพี่สาวถูกเดชารับเลี้ยงไว้ตั้งแต่เขาอายุ 10 ปี เดชารับเลี้ยงเขาเป็นลูกบุญธรรม เรื่องนี้รู้กันแค่คนภายในบ้านเท่านั้น คนนอกไม่มีใครรู้เลยว่าจิรเมธเป็นลูกบุญธรรมของเดชา

ครองขวัญซึ่งมีคนที่เธอรักอยู่ภายในใจอยู่แล้ว เขาแสนดีและยอมทำทุกอย่างให้เธอ ทั้งสองตกลงกันแล้วว่าจะแต่งงานด้วยกันเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ ซึ่งแตกต่างกับจิรเมธคนนี้มาก เขาเอาแต่ทำตามคำสั่งของพ่อเธอ เป็นเหมือนสุนัขไม่มีผิด เขาทั้งเย็นชาและบ้างาน แค่เธอเห็นหน้าเขาก็รู้สึกหงุดหงิดแล้ว

แต่เมื่อรู้ว่าผู้เป็นพ่อจะให้เธอหมั้นหมายและแต่งงานกับจิรเมธซึ่งเป็นคนที่เธอเกลียดมาก เธอจึงหนีงานหมั้นและถูกลักพาตัว จิรเมธตามไปช่วยก็ถูกทำร้ายและถูกลักพาตัวไปด้วย

จิรเมธอยากจะลงโทษครองขวัญมากที่แอบหนีงานหมั้นจนเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น จนทั้งสองต้องใช้ชีวิตอย่างลำบากในถิ่นทุรกันดารนานเป็นแรมเดือน และจิรเมธจึงเริ่มเห็นอีกมุมหนึ่งของครองขวัญ และความรู้สึกนั้นจึงเปลี่ยนไป

เขาจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องผู้หญิงคนนี้ และจะทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้ผู้หญิงคนนี้อยู่ในโอวาสของเขาให้ได้

สุดท้ายแล้ว ครองขวัญจะยอมตกอยู่ในโอวาสของคนที่เธอเกลียดได้ไหม? แล้วเธอจะยอมด้วยเหตุผลอะไร?และไม่ยอมด้วยเหตุผลอะไร?

เรื่องนี้มีทั้งดราม่าและโรแมนติกป่ะปนกันไป หากเกิดความผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย