โปรย

“เขียนอะไร เกี่ยวกับผมรึเปล่า..” ลีโอนาร์ดเดินมานั่งบนพนักเท้าแขนแล้วโอบแขนแกร่งคร่อมร่างเล็กไว้กรายๆ เฟื่องลดาหน้าแดงค้อนเขานิดๆ

“ฉันเขียนแต่อะไรดีๆ คุณมีอะไรดีๆ ให้เขียนล่ะคะ”

“หึหึ จริงเหรอ ผมไม่มีอะไรดีๆ เลยเหรอ..”

มือใหญ่ปัดปอยผมนุ่มที่เคลียแก้มนวลเบาๆ แล้วเกี่ยวผมทัดใบหูบางให้อย่างอ่อนโยน เฟื่องลดาใจเต้นแรงกับการกระทำของเขารู้สึกว่าเธอกับเขาเหมือนคู่รักไม่มีผิด

“ก็เท่าที่เห็นยังไม่มีค่ะ”

“ที่ผมทำให้คุณมีความสุขทุกครั้งนี่ยังไม่ใช่ข้อดีอีกเหรอ”

“ลีโอ..” หญิงสาวหน้าแดงจัดหันมาทุบอกกว้างหนักๆ แล้วดันร่างแกร่งออกหมายจะหนีหน้าเขาเข้าห้อง