บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย EP.1 โชคชะตา

ประเทศไทย

เครื่องบินลำใหญ่ร่อนลงยังพื้นดินประเทศไทยด้วยความปลอดภัย ก่อนที่ชายหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นจะเดินออกมาจากด้านในสนามบินด้วยท่าทีสบาย ๆ ตามมาด้วยชายชุดดำที่เป็นลูกน้องของเขาอีกสองคน เคนจิ กับ เคนตะ ลูกน้องมือซ้ายและมือขวาของเพลิงกัลป์หรือริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ของประเทศญี่ปุ่นที่ลงทุนบินตามน้องชายอย่าง เร็น ซาโต้อิชิบะมาที่เมืองไทยด้วยความเป็นห่วง

หลังจากที่ไปเป็นหมออาสากลับมาที่โรงพยาบาลเขาก็พบว่าน้องชายตัวดีได้ตัดสินใจทิ้งอดีตที่แสนเจ็บปวด เพื่อมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เมืองไทยเสียแล้ว ส่วนพี่ชายที่รักน้องชายมากแบบเขาจะปล่อยให้น้องมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะมีอันตรายเข้ามาใกล้ตัวเมื่อไรคนเดียวได้อย่างไรกัน

“เหมื่อยชะมัดเลย” ร่างสูงภายใต้แว่นตาสีดำแบรนด์ดังระดับโลกบิดตัวไปมาด้วยความเหมื่อยล้าทำเอาสาว ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาพากันหันมามองความเพอร์เฟ็กต์ของร่างสูงที่ถึงจะมีแว่นตาดำปกปิดใบหน้าที่แสนหล่อร้ายเอาไว้ แต่ความดูดีและออร่าที่แผ่ออกมาก็ยังกระแทกตากระแทกใจสาว ๆ จนพากันเหลียวหลังมามองด้วยความสนใจ แต่เพลิงกัลป์กลับไม่สนใจใครสักคน

“เรื่องที่พักเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” หันไปถามเคนจิกับเคนตะที่รีบตอบรับคำถามของผู้เป็นนายทันที

“เรียบร้อยครับนาย ก่อนที่จะเดินทางมาท่านเรียวอิจิได้ติดต่อซื้อบ้านไว้นอกเมืองหลังหนึ่งพร้อมด้วยคอนโดชั้นบนสุดของ PS กรุ๊ปเอาไว้ให้นายแล้วครับ”

เคนจิรายงานเรื่องที่พักให้เพลิงกัลป์ได้รับทราบ เพราะตั้งแต่ที่รู้ว่ารองหัวหน้าแก๊งอย่างเร็นได้ขอลาออกและตั้งใจจะมาใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยเงียบ ๆ ท่านเรียวอิจิผู้เป็นนายใหญ่ของทุกคนก็เตรียมการซื้อบ้านกับคอนโดเอาไว้ให้ลูกชายคนโต เพราะนายใหญ่เดาว่าอย่างไรคุณริวก็ไม่มีทางปล่อยให้คุณเร็นมาอยู่ที่เมืองไทยคนเดียวแน่นอน

“แล้วรถล่ะ” หันมาถามเรื่องรถ แต่ยังไม่ทันที่เคนจิกับเคนตะจะได้ตอบคำถามรถซูเปอร์คาร์แลมโบกินีรุ่นล่าสุดก็ขับเข้ามาจอดที่หน้าสนามบินที่มีเพลิงกัลป์ยืนอยู่ ก่อนที่โยชิดะลูกน้องคนสนิทของเรียวอิจิผู้เป็นบิดาจะลงมาจากรถและก้มหัวทำความเคารพริวลูกชายของนายใหญ่แห่งแก๊งซาโต้

“สวัสดีครับคุณหนูริว นายท่านสั่งให้ผมเตรียมรถเอาไว้ให้คุณหนูเรียบร้อยแล้วครับ” รายงานเรื่องรถที่ตนเองได้เตรียมเอาไว้ให้ก่อนที่จะมีรถตู้คันใหญ่ขับตามหลังมาอีกหนึ่งคันพร้อมด้วยลูกน้องของแก๊งซาโต้เดินลงมาทำความเคารพเพลิงกัลป์ ชายหนุ่มพยักหน้ารับทราบและยื่นมือมารับกุญแจจากโยชิดะ

“ฝากจัดของให้ด้วยนะโย ขอไปทำความรู้จักกับประเทศไทยก่อนแล้วกัน” พูดจบก็ขยิบตาให้ลูกน้องคนสนิทของบิดาก่อนที่จะเดินอย่างอารมณ์ดีขึ้นรถและขับออกไปทันที ทิ้งให้ทุกคนส่ายหน้ากับความเฟียร์สของผู้เป็นนายที่เพิ่งมาถึงเมืองไทยก็ขอแว้นไปทำความรู้จักเสียแล้ว ไม่เหนื่อยบ้างหรืออย่างไรนะเดินทางมาไกลตั้งหกชั่วโมงกว่า

บ้านลูกพีช

ลูกพีชเปิดประตูเข้าบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าวันนี้เธอควงเวรควบสองแทนเพื่อนสนิทที่ติดธุระด่วน และด้วยความงกเธอเลยยอมเข้าเวรแทนเพื่อน ค่าตอบแทนดี ๆ แบบนี้ทำไมลูกพีชจะไม่รับละกลิ่นของเงินมันหอมจริง ๆ นะคะทุกคน

“พีชพ่อขอเงินหน่อย พอดีวันนี้พาแม่แกไปซื้อของใช้เงินหมดแล้ว”

ชยพลบิดาของลูกพีชแบมือไปตรงหน้าลูกสาวเพื่อขอเงินใช้อย่างทุกวัน เพราะเขาไม่ได้ทำงานเวลาจะใช้เงินก็แค่แบมือขอเงินลูกสาวคนโตที่เป็นเสาหลักของครอบครัวอย่างลูกพีช

“อะไรกันพ่อ เมื่อวานซืนพีชเพิ่งให้เงินพ่อไปตั้งห้าพันนะ”

ลูกพีชร้องถามบิดาด้วยความแปลกใจบิดาเธอเพิ่งจะมาขอเงินจากเธอเมื่อสามวันก่อนนี่เอง ซึ่งเธอก็ให้ไปแล้วเงินตั้งห้าพันมันต้องเหลืออยู่ไหมไม่ใช่มาบอกเธอว่าหมดแล้ว

“อุบ๊ะ อีนี่ก็กูบอกว่าหมดแล้ว หมดแล้ว มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงลูกเวร กูเป็นพ่อเลี้ยงมึงมาจนโตเรียนจบมีงานดี ๆ ทำ มึงเป็นลูกควรจะตอบแทนกูสิวะไม่ใช่มาถามแบบนี้”

ชยพลขึ้นเสียงใส่ลูกสาวด้วยถ้อยคำที่หยาบคายเวลาโมโหทีไรคำพูดดี ๆ ไม่เคยมีให้ลูกพีชเลยสักครั้ง ใช่สิเธอไม่ใช่ลูกรักเหมือนลูกพลับนี่ที่ขออะไรพ่อก็ให้ทุกอย่างในขณะที่เธอปากกัดตีนถีบกว่าจะได้ของที่อยากได้แต่ละอย่าง

“เถียงอะไรกันนักหนา พ่อแกขอแกก็ให้ไปสิจะมาลีลาอยู่ทำไมเนี่ย”

ช้องนางแม่เลี้ยงของลูกพีชที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายก็รีบออกมาดูก่อนจะพบว่าสามีกับลูกเลี้ยงกำลังมีปากเสียงกันอย่างทุกที

“แม่จะบ้าเหรอ พีชเพิ่งให้ไปเองนะ” ลูกพีชหันมาถามแม่เลี้ยงที่ทำหน้าไม่พอใจพร้อมกับเบะปากใส่เธอด้วยความไม่ชอบขี้หน้า

“มึงจะให้ไม่ให้” ชยพลย่างสามขุมเข้ามาลูกสาว แต่ลูกพีชกลับไม่พูดตอบโต้อะไรเพียงเท่านั้นชยพลก็กระชากกระเป๋าออกจากมือของหญิงสาวที่กำลังเบิกตากว้างด้วยความตกใจก่อนจะรีบเข้าไปยื้อแย่งกระเป๋ามาจากผู้เป็นบิดา

แต่ช้องนางกลับมาจับลูกพีชเอาไว้ทำให้เธอต้องมองดูบิดาเทของทุกอย่างของเธอลงในกระเป๋าลงพื้น เมื่อเห็นกระเป๋าเงินชยพลก็รีบหยิบขึ้นมาเปิดก่อนที่จะพบเงินในกระเป๋าจำนวนสามพันบาทก็รีบหยิบออกไปทันที ลูกพีชถึงกับน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดใจเมื่อเห็นบิดาทำแบบนั้น

“ให้ตั้งแต่ทีแรกก็จบจะมาลีลาอยู่ทำไม เอาไป” ชยพลโยนกระเป๋าเงินใส่ลูกพีชเต็มแรงก่อนที่จะเดินยิ้มกริ่มขึ้นไปข้างบนบ้าน ส่วนช้องนางก็ปล่อยลูกพีชที่ค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งน้ำตาไหล แต่กลับไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้นหลุดออกมามือบางกำเข้าหากันแน่นด้วยความเจ็บปวดใจ

ตั้งแต่ที่แม่เธอเสียพ่อก็พาเมียใหม่เข้ามาที่บ้านก่อนที่ทั้งคู่จะมีลูกคนใหม่ด้วยกัน เธอกลายเป็นหมาหัวเน่าไม่เป็นที่ต้องการของคนในบ้าน ส่วนคนที่ส่งเสียเธอเรียนจริง ๆ ก็คือน้าต้องตาน้องสาวของแม่เธอต่างหากที่สงสารและเวทนาหลานแบบเธอ

ร่างเล็กค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนช้า ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจเด็ดขาดในวินาทีนั้นว่าเธอจะออกจากบ้านหลังนี้ไปใช้ชีวิตที่ไม่ต้องทนถูกขู่รีดไถเงินจากบิดาและมารดาเลี้ยงอีกต่อไป

“อีขวัญ กูขอไปอยู่ด้วยหน่อยสักพัก หาที่พักได้เมื่อไรเดี๋ยวกูย้ายออก” เมื่อขึ้นมาบนห้องลูกพีชก็ต่อสายหาพาขวัญเพื่อนรักที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นจนเรียนจบพยาบาลและมาทำงานที่เดียวกัน

(ทำไมอีพีช อย่าบอกนะว่าพ่อมึงตีมึงอีกแล้ว)

พาขวัญถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง เพราะมันเรื่องปกติที่ลูกพีชจะโดนบิดาตีเป็นประจำ ก็เพื่อนเธอไม่ใช่ลูกรักนี่เป็นแค่ลูกสาวที่พ่อไม่ต้องการ แต่เพื่อนอย่างเธอต้องการลูกพีชเสมอ

“เออ อย่าถามมากไปถึงเดี๋ยวเล่าแค่นี้นะ”

ลูกพีชกดวางสายพาขวัญไปก่อนที่จะลงมือเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าลวก ๆ และกวาดเครื่องสำอางใส่กระเป๋าใบใหญ่แล้วจัดการปิดให้เรียบร้อย

หึ ทนอยู่มาได้อย่างไรตั้งนาน แต่ก็นะตอนนี้เธอเรียนจบและมีงานทำแล้ว ไม่จำเป็นต้องทนอยู่บ้านที่เปรียบเสมือนนรกสำหรับเธออีกต่อไป

“จะไปไหนนังพีช” เมื่อลงมาด้านล่างช้องนางก็ถามลูกเลี้ยงด้วยความสงสัย เพราะลูกพีชลงมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่

“ก็ไปจากนรกขุมที่สิบหกน่ะสิ” ตอบแม่เลี้ยงไปอย่างไม่ใส่ใจก่อนที่จะลากกระเป๋าออกจากบ้านไป แต่ช้องนางกลับดึงรั้งแขนเล็กเอาไว้ ถ้าลูกพีชไม่อยู่แล้วเธอกับสามีจะรีดไถเงินใครกันเล่า ก็นังลูกพีชน่ะบ่อเงินบ่อทองของพวกเธอเชียวนะ

“ไม่ได้นะ แกจะไปจากที่นี่ไม่ได้นะ” อีกฝ่ายพยายามยื้อยุดฉุดกระชากลูกพีชที่พยายามจะลากกระเป๋าเดินทางออกจากบ้าน แต่ทำอย่างไรช้องนางก็ไม่ยอมปล่อยเธอ จนลูกพีชทนไม่ไหวยกขาขึ้นถีบไปที่ท้องของแม่เลี้ยงจนกระเด็นล้มลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้น

“กรี๊ดด นังลูกพีชกลับมานี่เดี๋ยวนี้นะ” ช้องนางกรีดร้องด้วยความเจ็บใจก่อนที่จะมองดูลูกพีชที่ลากกระเป๋าหายลับไปจากสายตา

หึ จะหนีไปอยู่ข้างนอกได้สักกี่น้ำ สุดท้ายเดี๋ยวมันก็กลับมา ถึงจะไม่อยู่ให้รีดไถ แต่พวกเธอไปขอเงินที่ทำงานมันก็ได้นี่จะไปยากอะไร

หญิงวัยกลางคนค่อย ๆ ลุกขึ้นก่อนที่จะเดินไปทำกับข้าวต่ออย่างอารมณ์ดีเพื่อรอลูกสาวสุดที่รักของเธอกลับมาจะได้กินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก โดยที่ไม่ต้องมีลูกนอกไส้มานั่งร่วมโต๊ะด้วย

Destiny club

เสียงเพลงจากวงดนตรีประจำคลับดังขึ้นชวนให้ลูกพีชอดที่จะโยกตัวตามจังหวะเพลงรักที่เธอชอบไปด้วยไม่ได้ รู้สึกว่าวันนี้วงดนตรีที่เธอชอบจะรัวเพลงรักตั้งแต่เข้ามาจนตอนนี้เธอเริ่มได้ที่แล้วก็ยังรัวเพลงรักมาไม่หยุด

“สบายใจขึ้นยังวะมึง” น้ำชาเพื่อนสนิทอีกคนของลูกพีชถามเพื่อนสาวที่โยกตัวตามจังหวะเพลงไปมา หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาอย่างรู้สึกผ่อนคลาย ถ้าไม่ได้มาปลดปล่อยวันนี้เธออกแตกตายแน่นอน หน้าอกยิ่งใหญ่ ๆ อยู่ คัพ D แม่ให้มาเลยนะจ๊ะ อิอิ

“ก็รู้สึกดีขึ้นแล้วแหละ หวังว่าการที่กูตัดสินใจก้าวขาออกมาจากบ้านหลังนั้นจะเป็นการตัดสินใจที่ถูก” บอกเพื่อนยิ้ม ๆ ก่อนที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว เศร้า ๆ แบบนี้มันต้องเอาแอลกอฮอล์เข้าร่างกายสักหน่อยจะได้สดชื่น

“ถูกที่สุดแล้วจ้ะอีพีช มึงทนมาตั้ง 19 ปีแล้วมึงไม่สมควรทนอีกต่อไป”

พาขวัญบอกเพื่อนสาวให้มั่นใจกับการตัดสินใจของตัวเองก่อนที่ทั้งสามสาวจะยกแก้วขึ้นมาชนกันแล้วดื่มเหล้ากันด้วยความสนุกสนาน พาขวัญ กับ น้ำชา คือเพื่อนรักเพื่อนตายของลูกพีช

ตั้งแต่มัธยมต้นจนกระทั่งจบมัธยมปลายทั้งคู่ก็ตัดสินใจสอบเข้าคณะพยาบาลตามลูกพีช อดทนเรียนด้วยกันต่อสู้ด้วยกันจนจบและสมัครเข้าทำงานที่โรงพยาบาลเดียวกันนั่นก็คือโรงพยาบาล N โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่เงินเดือนสุดปังมากสำหรับพวกเธอ

“อีพีชมึง ดูนั่น ๆ สิบเอ็ดนาฬิกา”

พาขวัญสะกิดเพื่อนสาวรัว ๆ เมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่แค่เดินเข้ามาในคลับสาว ๆ ก็พากันมองตามเหลียวหลังจนคอแทบเคล็ด หน้าตาที่หล่อเหลาและน่ารักรวมอยู่ในคน ๆ เดียวกันแค่เดินเข้ามาออร่าความหล่อก็แผ่กระจายใส่สาว ๆ จนหลาย ๆ โต๊ะตอนนี้พากันมองไปที่ชายหนุ่มผู้มาใหม่เป็นตาเดียว

“อีเหี้ยโคตรหล่อ” น้ำชาที่หันไปมองตามที่พาขวัญสะกิดบอกถึงกับหลุดอุทานคำหยาบออกมา เพราะผู้ชายที่เพื่อนชวนให้มองคือหล่อลากมาก อยากลากไปกินที่ห้องเสียเดี๋ยวนี้เลย ถ้าเขายอมไปนะ

ส่วนลูกพีชเมื่อมองตามสายตาของเพื่อนไปก็บังเอิญเผลอไปสบตาเข้ากับดวงตาคมกริบที่แสนจะมีเสน่ห์นั้นเข้าอย่างจัง

หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตัก ๆ เหมือนกลองรัว เพราะสายตาที่แสนร้ายกาจของเขาที่มองสบตากับเธอ ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะเดินมานั่งลงบนโซฟาโต๊ะตรงข้ามกับพวกเธอ ตรงจุดที่เขานั่งมันตรงกับเธอพอดีเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมาก็เจอกันแล้วไม่ต้องมองหาไกล

เป็นความรู้สึกที่นาน ๆ จะเจอคนที่ถูกใจเสียที

“มึงตั้งแต่เกิดมากูเพิ่งเคยเจอผู้ชายที่แบบหล่อจนละสายตาไปไหนไม่ได้เลยก็ครั้งแรกนี่แหละ”

น้ำชามองเพลิงกัลป์ดั่งต้องมนต์สะกด ส่วนเพลิงกัลป์ตอนนี้ก็สั่งไวน์มานั่งจิบเงียบ ๆ พร้อมกับมองบรรยากาศรอบ ๆ ของร้านที่เขาเพิ่งค้นพบอย่างถูกใจ บรรยากาศที่นี่ค่อนข้างส่วนตัวถูกใจเขาไม่น้อย แต่สาว ๆ ที่มองมาเหมือนจะกลืนกินเขาไปทั้งตัวนี้น่ารำคาญชะมัด

“สายอ่อยยั่วเยตัวแม่แบบมึงจะพลาดคนนี้เหรอพีช”

พาขวัญกระเซ้าเย้าแหย่ลูกพีช หญิงสาวกระตุกยิ้มมุมปากน้อย ๆ เธอเจอเรื่องที่ถูกใจและคนที่ถูกใจเสียแล้วสิ ตัวแม่เรื่องอ่อยผู้ชายแบบเธอไม่พลาดแน่นอน

“หมื่นหนึ่งกูให้เลย ถ้ามึงจีบเขาติด” น้ำชาท้าเพื่อนอย่างใจป้ำ หล่อแต่ดูท่าแล้วจะหยิ่งไม่เบาเพื่อนเธอจะสามารถอ่อยมาไว้ในสต๊อกแล้วสลัดทิ้งแบบคนเก่า ๆ ได้ไหมนะ เธอก็อยากจะรู้เหมือนกัน

“อีชาให้หมื่นหนึ่งกูแถมห้องว่างป๊ากูให้อีกหนึ่งห้อง จ่ายมาแค่ค่าเช่าถูก ๆ ก็พอ” พาขวัญท้าลูกพีชอีกคน ทั้งเงินและห้องฟรีมากองอยู่ตรงหน้ามีหรือลูกพีชคนนี้จะไม่คว้าไว้

คนที่รู้จักใช้เงินแบบเธอย่อมไม่พลาดอยู่แล้ว

“ชุดกูล่อเป้าพอไหมวันนี้” ลุกขึ้นยืนโชว์ชุดเดรสสั้นที่แทบจะเห็นแก้มก้นอวบเด้ง พร้อมกับแผ่นหลังเปล่าเปลือยเนียนสวย ลูกพีชเป็นคนที่ผิวขาวมาก ขาวจนแสบตาก็ว่าได้ยิ่งใส่ชุดสีแดงแบบนี้ยิ่งโคตรโดดเด่นเป็นพิเศษเลยสำหรับค่ำคืนนี้

“ล่อผู้มาทำผัวเสียตัววันนี้ยังได้เลยมึง”

น้ำชายกนิ้วโป้งให้เพื่อน ๆ เธอสวยมากจริง ๆ ลูกพีชเป็นคนที่สวยSexyตัวแม่มากในบรรดาเพื่อนร่วมรุ่นหญิงสาวโดดเด่นที่สุด ก็ระดับดาวมหา'ลัยชื่อดังไม่สวยจนผู้เหลียวมองก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร แต่สำหรับผู้ชายที่กำลังนั่งจิบไวน์หน้านิ่ง ๆ หยิ่ง ๆ คนนี้ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนเธอจะตกได้หรือเปล่า เพราะหล่อขนาดนี้เธอกลัวเขาจะเมินเพื่อนเธอน่ะสิ

“เอาล่ะ พร้อมแล้วก็เชิญค่ะขอให้ได้ ขอให้โดนขอให้ได้เขาเป็นผัวในอนาคต” พาขวัญอวยพรเพื่อนขำ ๆ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคำอวยพรของเธอมันดันเป็นจริงขึ้นมาในอนาคตที่ใกล้จะมาถึงนี้

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าส้นสูงของสุภาพสตรีที่ดังเข้ามากระทบโสตประสาทการรับรู้ของเพลิงกัลป์ แต่เขาก็ยังคงไม่สนใจ ยังคงนั่งนิ่ง ๆ จิบไวน์ราคาแพงต่อไปจนกระทั่งกลิ่นน้ำหอมของดอกมะลิลอยเข้ามากระทบจมูกเพียงเท่านั้น เขาถึงยอมเงยหน้าขึ้นมองหน้าสวยSexyของคนที่มานั่งอยู่ข้าง ๆ เขาทันที

“สวัสดีค่ะ ลูกพีชนะคะ” ลูกพีชส่งรอยยิ้มหวานให้คนตรงหน้าก่อนที่จะเริ่มแนะนำตัวเองก่อน แต่เพลิงกัลป์ไม่ได้ตอบรับหรือสนใจยังคงจิบไวน์ต่อทำเหมือนเธอเป็นเพียงแค่อากาศธาตุที่ไม่ได้น่าสนใจสำหรับเขาเลยสักนิด ลูกพีชถึงกับแอบมองบนให้กับความเย่อหยิ่งของผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ

“สนใจเพื่อนนั่งดื่มไหมคะ ลูกพีชนั่งเป็นเพื่อนได้นะ” อะ อ่อยดอกแรกยังไม่ติดก็ปล่อยดอกสองไปเลยแล้วกัน เปิดทางขนาดนี้ดูสิจะยังหยิ่งอยู่อีกไหม ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นบอกเลยตาโตเท่าไข่ห่านไปแล้วไม่ใช่มานั่งเก๊กนิ่งขรึมใส่เธอแบบอีตาโคตรพ่อโคตรแม่หล่อนี่หรอก

“ไม่ตอบถือว่าตกลงนะคะ” เมื่อเพลิงกัลป์ยังนั่งเงียบไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ ลูกพีชก็โมเมเอาเองว่าเขาไม่ว่าอะไร ส่วนชายหนุ่มก็แอบกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเจอผู้หญิงใจกล้าที่ขนาดเขาไม่สนใจยังอุตส่าห์นั่งต่อโดยโนสนโนแคร์ใด ๆ ทั้งสิ้น

“ขอชิมหน่อยนะคะ”

เมื่อเขาเทไวน์ลงใส่แก้วและกำลังจะยกขึ้นจิบลูกพีชก็ยื่นมือมาแย่งแก้วไวน์ไปจากมือเขาพร้อมทั้งบอกว่าขอชิม ก่อนที่จะกระดกแก้วไวน์เข้าปากรวดเดียวจนหมดแก้ว แต่ความแรงของไวน์ทำเอาลูกพีชถึงกับมึนไปเล็กน้อย

“รสชาติดีจังเลยนะคะ ว่าแต่ว่าเจ้าของแก้วไวน์ใบนี้จะรสชาติดีเหมือนไวน์หรือเปล่าน้า” อะ อีดอกกูอ่อยดอกที่สองแล้วยังเฉยเอาสิดอกสามนี่ถ้าไม่รู้ว่าตั้งใจมาอ่อยคือแบบโคตรหยิ่งอะ หล่อแล้วจะหยิ่งแค่ไหนก็ได้หรืออย่างไร

แม่ชักจะหมั่นไส้แล้วนะ

เรียวปากยกยิ้มหวานให้ชายหนุ่มตรงหน้า แต่ในใจนั้นขุ่นเคืองไม่น้อยที่อีกฝ่ายยังคงเมินเฉยต่อการมาของเธอเสมือนว่าเธอไม่มีตัวตนเลยสักนิดในสายตาของเขา

“พอใจหรือยังครับ ถ้าตั้งใจจะมาล่อเป้าละก็เมื่อสักครู่เดินมาจากทางไหน ก็กลับไปทางนั้นได้เลย เพราะผมไม่สนใจ”

คำพูดที่โคตรตรงแถมปากหมาของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชถึงกับนิ่งอึ้งไปด้วยความตกใจกับความจริงที่ว่าเพลิงกัลป์คือผู้ชายคนแรกเลยที่ปฏิเสธควีนสายอ่อยแบบเธอ รู้สึกหน้าแตกละเอียดยับจนไม่มีชิ้นดีเมื่อเจอผู้ชายแบบไอ้ปากหมานี่

“ขอโทษด้วยนะคะที่มารบกวน”

ลูกพีชกัดฟันเอ่ยคำขอโทษออกไปก่อนที่ตั้งท่าจะลุกขึ้นเพื่อหนีจากคนตรงหน้า แต่กลับถูกเขากระชากทีเดียวจนล้มลงมาอยู่ในอ้อมกอดแข็งแกร่งนี่ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงลอยเข้ามาแตะจมูกของลูกพีชจนเธอเผลอสูดเข้าไปเต็มรักด้วยความหอมสดชื่น

“ยังไม่ได้จ่ายค่าไวน์เลยนะครับ” หน้าหล่อก้มหน้าลงมากระซิบข้างใบหูเล็กที่ตกอยู่ในอ้อมกอดของเขา ส่วนเพื่อนสาวทั้งสองของลูกพีชพากันกรี๊ดเขินตัวบิดม้วนด้วยความตื่นเต้นเมื่ออยู่ ๆ เพื่อนสาวก็ตกอยู่ในอ้อมกอดของพ่อเทพบุตรรูปหล่อที่พวกเธอหมายปอง

“อะ เอ่อ จ่ายค่าไวน์คือเดี๋ยวลูกพีชโอนให้ก็ได้ค่ะ เท่าไรคะ”

ลูกพีชหน้าแดงด้วยความเขินอายหรือเพราะโดนฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เล่นงานก็ไม่รู้ ลนลานจะยกโทรศัพท์ที่ถือติดมือเพื่อมาขอเบอร์ชายหนุ่ม แต่เขากลับจับมือของเธอที่กำลังจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก้มหน้าลงมาบดจูบอย่างดูดดื่มบนปากนุ่มของลูกพีชแทน ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ ก็โดนขโมยจูบแรกไปโดยไม่ทันตั้งตัว

อืม

เพลิงกัลป์ถอนจูบออกมาด้วยความเสียดาย เพราะจูบของร่างบางนั้นช่างแสนหวานเหลือเกิน แต่เมื่อลูกพีชได้สติมือบางก็ตวัดใส่ใบหน้าหล่ออย่างแรงจนหน้าหัน เพลิงกัลป์ถึงกับเอาลิ้นดันกระพุงแก้มด้วยความโมโหกล้าดีอย่างไรถึงมาตบหน้าผู้ชายแบบเขา

“ถึงจะตั้งใจมาอ่อย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านายจะทำแบบไหนกับฉันก็ได้” ลูกพีชพูดจบก็สะบัดหน้าเดินจากไปทันทีทิ้งให้เพลิงกัลป์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้าย ๆ ออกมา

“น่าสนใจดีนี่”

พึมพำออกมาเสียงเบาก่อนที่รินไวน์ใส่แก้วแล้วยกขึ้นจิบต่ออย่างอารมณ์ดีทั้ง ๆ ที่เพิ่งโดนผู้หญิงตบมา

หึ เขามั่นใจว่าคนแบบลูกพีชต้องวนกลับมาเจอกับเขาอีกแน่นอนแล้วเจอกันสาวน้อย