
บทย่อ
“นี่มันอะไรกัน พวกเขามาเชิญเสด็จ คุณ... คุณเป็นเจ้าชายจริงๆเหรอ...”‘แต่ทั้งที่เป็นเจ้าชาย ทำไมถึงทำตัวเยี่ยงโจร’………………………………………………………………………“หลบสายตาผมแบบนี้ แสดงว่ามีใจให้ผมแล้วใช่ไหมล่ะ อยากเป็นพระชายาของเจ้าชายวาคิมไหม ผมจะได้ทูลเสด็จแม่ให้”“อย่าทรงตรัสให้เกียรติหม่อมฉันเช่นนี้เลยเพคะ หม่อมฉันไม่คาดหวังกับคนที่ได้ตัวหม่อมฉันมาด้วยเงินหรอกเพคะ”“ถึงผมจะได้ตัวคุณมาด้วยเงิน แต่ค่ำคืนแสนสุขของเรา ผมทำมันด้วยใจนะ”ผู้หญิงแปดสิบห้าคนที่ผ่านมา มันคือสถิติที่เขาบันทึกเอาไว้เพื่อระลึกในใจว่า เงินและความสะดวกสบายสามารถซื้อร่างกายและหัวใจของพวกหล่อนได้......หล่อนคนนี้ก็คงไม่ต่างกัน...
Ep.1
คำสั่งจากบอสใหญ่ คือการเดินทางไปเมืองโคโลญเพื่อไปเลือกเฟ้น หานายแบบลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส หรือฝรั่งเศสร้อยเปอร์เซ็นต์เลยยิ่งดีมา เป็นพรีเซ็นเตอร์นํ้าหอมยี่ห้อใหม่ล่าสุดของบริษัทให้ได้ภายในสองอาทิตย์
แล้วเธอจะหาทันไหม ‘ผู้ชายที่เข้าตา’ หานายแบบนะคะไม่ใช่หา แฟน ที่ชอบปุบจะเอาปับเลย เพราะถ้ามันเข้าตาเธอแล้ว มันยังต้องเข้าตากรรมการอีกหลายท่านเชียวล่ะ
‘หล่อ เข้ม สูงยาว ไม่เคยเป็นนายแบบที่ไหนมาก่อน อายุสามสิบอัพ ฐานะปานกลางขึ้นไป ที่สำคัญต้องเป็นชายแท้และโสด ไอ้คุณสมบัติหลังๆนี่มันหาง่ายซะที่ไหน แค่คำพูดจะเชื่อถือได้ยังไง คิดแล้วก็กลุ้ม
เมทินีหรือ ‘เมนี่’ สาวน้อยที่ชอบลุยๆ ชอบการผจญภัยในต่างแดน ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เพราะให้หานางแบบยังจะง่ายกว่านี้เยอะ
“ทำไมเมืองนี้อากาศมันถึงได้หนาวแบบนี้เนี่ย” ทั้งที่แดดก็ออกแต่ หนาวจับขั้วหัวใจ ขนาดว่าสวมโค้ทตัวหนายาวเลยเข่า สวมกางเกงหนังแบบอากาศเข้าไม่ค่อยได้และสวมหมวกสวมลุงมือ แบบว่าทั้งตัวเห็นแค่ใบหน้าตํ่ากว่าคิ้วลงแค่นั้นก็ยังหนาวจนฟันกระทบกันกึกๆ
วันนี้แมวมองสาวยังไม่เริ่มทำงานหรอก มาเมืองนี้ทั้งทีก็ต้องไปเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ช็อกโกแลตเสียหน่อย ตามประสาคนชอบกินช็อกโกแลตเป็นชีวิตจิตใจ โชคดีที่เธอกินแล้วไม่อ้วน แต่ถึงจะอ้วนขึ้นก็ไม่สน
หนาวๆแบบนี้อยากกินเวเฟอร์จุ่มช็อกโกแลตร้อนๆจัง รู้สึกว่า พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เขาจัดให้ชิมฟรีด้วยนะ เมทินีรีบเดินไปทางสะพานแขวนสีเขียว เดี๋ยวเดียวก็ถึงพิพิธภัณฑ์รูปทรงประหลาด
เมื่อเดินมาถึงที่หมาย สาวสวยฉายเดี่ยวก็รีบเดินไปยังโซนน้ำพุ ช็อกโกแลตทันที ที่นี่คนยืนมุงเยอะแยะเลย ไม่นานนักก็มีพนักงานหนุ่มหล่อ นำเวเฟอร์จุ่มช็อกโกแลตร้อนๆมาให้เธอชิม
“แต้งกิ้ว” เธอกล่าวขอบคุณส่วนชายหนุ่มแค่ยิ้มให้
‘ว้าว หล่อมาก...คนนี้แหละ...ใช่เลย!’
พิชญาดามองพนักงานหนุ่มหล่อสูงยาวเข่าดีตรงหน้าตาโตนิ่งนาน จนเขาต้องส่งยิ้มให้เธออีกครั้งและโค้งศีรษะให้อย่างสุภาพก่อนขอตัวไปบริการนักท่องเที่ยวคนอื่นบ้าง
แมวมองสาวเดินตามไปติดๆ แบบว่า ‘ฉันจะเอานายคนนี้แหละเป็น นายแบบน้ำหอมแห่งรัก’ จะเอาให้ได้ด้วย ทั้งที่วันนี้ไม่ได้ตั้งใจมาหา แต่ดัน มาเจอหนุ่มหล่อที่เข้าตาจนได้ อะไรจะเจอง่ายดายขนาดนี้
ขั้นตอนต่อไปคือตีสนิท แล้วสอบถามข้อมูล ว่าเขา ‘โสดใหม ชายแท้หรือเปล่า และอื่นๆที่จำเป็นต้องรู้ ก่อนพาเขากลับเมืองไทย’
หญิงสาวคิดสรุปเองเออเองเสร็จสรรพ หวังว่าทุกอย่างจะง่ายดายไม่มีปัญหาอะไรนะ เสนอเงินให้เขาก้อนโตสักหน่อย เขาคงโอเค หญิงสาวคิดบวกเข้าไว้ พ่อแม่เธอสอนให้เธอคิดบวกอยู่เสมอ
ร่างอรชรในชุดนอนเชิ้ตตัวเดียวยาวเหนือเข่า กำลังคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมาที่เธอได้รู้จักกับผู้ชายหลายใจคนหนึ่ง หากวันนั้นเธอไม่สะกดรอยตามเขาไปจนถึงที่พักของชายหนุ่ม วันนี้เธอคงไม่ต้องมาแอบช้ำ แล้วจำต้องทนกลํ้ากลืนฝืนยิ้มให้กับคนรอบข้าง เพื่องาน
ตอนแรกเธอเกือบใจอ่อนแล้วตอนที่ฟิลลิปป์ขยันโทรมาง้อ แต่พอได้ ข่าวว่าเขาควงกับนางแบบสาวคนใหม่อีกคน ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามันก็ติดลบทันที ทั้งที่เกือบจะเป็นบวกอยู่แล้ว
...และต่อจากนี้ไปเธอจะต้องตัดใจจากผู้ชายเจ้าเล่ห์หลายใจคนนี้ให้ ได้แต่! จะต้องทำยังไงล่ะ...
ร่างบางในชุดนอนสีขาวยืนกอดอกทอดสายตามองออกไปทาง หน้าต่าง สมองก็พยายามคิดหาหนทางที่จะกำจัดผู้ชายที่ชื่อ ‘ฟิลลิปป์’ ออกไปจากชีวิตให้ได้
“เมนี่ผมขอโทษ คือ...คืนนั้นผมเมา ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น เขาเข้ามาหาผมเอง ผมสัญญานะว่าต่อไปผมจะไม่ไปข้องเกี่ยวกับเธอ'อีก”
‘คำสัญญาจากปากผู้ขายพรรค์นั้นจะเชื่อได้หรือ’
มีผู้หวังดีคาบข่าวมาบอกเธอหลายครั้ง ความจริงเธอไมใช่คนหูเบา แต่แหล่งข่าวจากเพื่อนสนิทที่อยู่ที่โคโลญสองคนนั้นเชื่อถือได้ แมรี่จีน กับ ไดอาน่า เพื่อนรักสมัยเรียนไฮสคูลด้วยกัน
เมทินีเดินไปเดินมารอบเตียงหลายนาที ถามตนเองว่าเธอควรจะทำยังไงดี จะเชื่อตามที่เพื่อนสาวสองคนนั้นดีไหม แล้วตัดสินใจออกจากงาน เบื้องหลังกองถ่าย เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอ ‘เขา’ อีก
หรือจะไปเคลียร์กับ ‘เขา’ ตัวต่อตัวให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
