4 เทพบุตรแสนร้าย

**** ทักทายเช้าวันหยุดคร้า

หญิงสาวพยายามตั้งสติและสูดลมหายใจเข้าไป ความวาบหวิวสั่นไหวกลายเป็นความโกรธที่วิ่งปี๊ดไปที่ดวงตาคมโตจนเปล่งแสงวาบขึ้นมา ดวงหน้าสวยแดงก่ำทั้งจากพิษจูบและฤทธิ์แรงแค้นที่สุมอยู่ในกาย

“ถ้าฉันเต็มใจคุณไม่ต้องเสียสักบาท แต่ถ้าคิดว่าเงินคุณดังนักก็ใช้มันไปซื้อเยื่อบางๆ กับผู้หญิงคนอื่น อย่างคุณแค่ชายตามอง สาวๆ ก็ระริกระรี้ยอมแก้ผ้าและคลานขึ้นเตียงกับคุณแล้ว แต่สำหรับฉัน เงินสกปรกของคุณไม่มีความหมายหรอกนะจะบอกให้…” เธอบอกเขาตาเขียวปัด

รีชแสยะยิ้มกวาดสายตามองดวงหน้าหวานด้วยแววตาที่เธออ่านไม่ออก แต่บอกได้เลยว่าเขาเร่าร้อนแค่ไหน

“อย่ามั่นใจขนาดนั้นบีบี้ ชีวิตคนเราอยู่ได้ด้วยเงิน เพราะมันสามารถบันดาลให้ได้ทุกอย่าง”

“แต่ไม่ใช่ความรัก…” เธอสวนกลับทำเอารีชถึงกับอึ้ง เพราะชีวิตเขาไม่รู้จักความรักระหว่างชายหญิงว่าเป็นยังไง ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาเสนอตัว เขาก็สนองพร้อมกับจ่ายค่าเสียเวลาให้อย่างจุใจ

“ความรักยังอยู่ห่างไกลจากใจผมคนสวย ถ้าคุณอยากได้ผมก็จนใจ” เขาบอกอย่างเสียดายแต่ไม่คิดจะปล่อยเธอไปแน่

“ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยฉันแล้วก็แต่งตัวนะคะ นี่ก็เลยเวลามากแล้ว” เธอสบนัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มอย่างขอร้อง ทำเอารีชถอนหายใจอย่างตัดใจ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมทิ้งลายไล้ปลายนิ้วแข็งแรงไปบนแก้มปลั่ง

“อย่าลืมสัญญาระหว่างเรา…” เธอเอียงหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ รีชยิ้มแล้วก้มลงไปหอมแก้มแดงระเรื่อฟอดใหญ่เพื่อเรียกความจำ

“สัญญาอะไรอีกล่ะคุณ…” เธอถามทั้งๆ ที่จำได้ รีชคลี่ยิ้มใช้ปลายนิ้วเคาะสันจมูกเล็กรั้นเบาๆ

“ความจำเท่าปลาทอง ออกเดตกับผมแล้วก็…” เขาหยุดพูดเพื่อให้เธอคิดต่อ ปีวราหน้าเห่อร้อนและตอบกลับอย่างร้อนรน

“แค่ออกเดตมื้อเดียว…” รีชยิ้มอย่างพอใจกับความสำเร็จขั้นแรก ออกเดตยังไงก็เสร็จแน่บีบี้ ถ้าผมปล่อยคุณหลุดมือก็เสียชื่อคาสโนวาตัวพ่อน่ะสิ…

“งั้นผมขอเพิ่มอีกข้อ คุณใส่เสื้อให้ผม คุณก็ต้องถอดมันด้วย…”

เธอเตรียมจะค้านแต่เสียงเคลลี่ดังขึ้นเสียก่อน

“ยัยบีแต่งตัวให้คุณรีชเสร็จหรือยังยะ เร่งมือเร็ว เลยเวลามาเยอะแล้ว…”

“ใกล้จะเสร็จแล้วค่ะเจ้…” ปีวราบอกพลางออกแรงผลักเขา

“ปล่อยสิคะ ฉันจะแต่งตัวให้…”

รีชจำต้องปล่อยร่างนุ่มหุ่นนาฬิกาทรายอย่างเสียดาย หญิงสาวรีบแต่งตัวให้เขามือไม้สั่น กว่าจะเสร็จและออกมาดูดี เขาก็คอยหากำไรจากแก้มเธอไม่หยุด

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ปีวราก็รีบเปิดประตูออกมา ร่างสูงสง่าในชุดเจ้าชายสีขาวมีหน้ากากสีทองครึ่งหน้าปิดใบหน้าแถบซ้ายไว้ ความหล่อเหลาราวเทพบุตรตรึงสายตาทุกคนให้จับจ้องอย่างตกตะลึง

รีชมองชายร่างผอมสูงสวมกางเกงสีเหลืองสดกับเสื้อสีฟ้าแขนยาวมีเนกไทสีแดงผูกไว้ข้างหน้า เครื่องหน้าเรียวขาวภายใต้ผมหยิกฟูถูกปิดบังด้วยแว่นตาแฟนซีอันใหญ่

“คุณคงจะเป็นคุณเคลลี่ใช่ไหมครับ…” รีชบอกพลางยื่นมือไปจับทักทาย เคลลี่ถึงกับหัวใจอ่อนระทวยอยากเข้าไปซบนักแต่ก็ทำไม่ได้

“เรียกเคสดีกว่าฮะคุณรีช จะได้ดูหนิดหนมนิดนึง…” เคลลี่บิดกายไปมาอย่างอายๆ แต่พอดูเวลาก็ต้องรีบจับมือรีชไปขึ้นเฮลิคอปเตอร์ที่จอดอยู่บนดาดฟ้า โดยมีเจย์เดนนั่งรออยู่ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“ขอบใจที่ทำให้ฉันไม่รอจนกว่านายจะคายพิษออกมา…”

รีชหัวเราะหึๆ ในลำคอกับคำประชดประชันของเพื่อน

“อยากทำใจจะขาด แต่แม่คุณเล่นตัวเพื่อโก่งราคา…” รีชบอกอย่างเสียดาย ขณะที่ ฮ. ลำใหญ่ลอยขึ้นช้าๆ แล้วพาประธานหนุ่มทั้งสองไปยังจุดหมาย

“ผู้หญิงง่ายก็ไม่ท้าทายสิวะ…” เจย์เดนบอกก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน แล้วการสนทนาเรื่องกีฬาในร่มก็จำต้องยุติลงเมื่อเครื่องลอยตัวอยู่เหนือแท่นวงกลมที่ปูด้วยพรมสีแดงทอดยาวไปถึงหน้าเวที

ผู้คนนับแสนแหงนหน้าขึ้นมอง ฮ. ด้วยใจจดจ่อ เสียงเซ็งแซ่ดังลั่นจนไม่ได้ยินเสียงใดๆ รีชและเจย์เดนก้มมองพื้นด้านล่างอย่างตื่นเต้นไม่แพ้กัน

“ให้ตายสิ! พิธีเปิดเสี่ยงตายแบบนี้ไอเดียใครวะ” เจย์เดนสบถออกมาด้วยสีหน้าหงุดหงิด ขณะก้มมองจัตุรัสเบื้องล่าง

“ถ้าเรียบง่ายก็ไม่ตื่นเต้นน่ะสิวะ รีช เฟอร์ดาริททำอะไรต้องยิ่งใหญ่อลังการอยู่แล้ว…” รีชขยิบตาให้ตาแก่ขี้บ่นอย่างเจย์เดน

“หวังว่าพิธีเปิดจะเสร็จสิ้นตามกำหนดเวลาที่แจ้งไว้นะ” เจย์เดนยังไม่วายบ่นต่อพลางดูนาฬิกาเรือนหรูที่ข้อมือ

“จะรีบกลับไปทำงานเหรอ?”

“งั้นสิ” เจย์เดนตอบรับเสียงขรึม

รีชส่ายหน้าอย่างเซ็งในอารมณ์ “นายนี่มันบ้างานไม่เปลี่ยนเลย จะจ้างคนมากมายไว้ทำไมวะ ให้พวกเขาใช้สมองทำงานบ้าง เจ้านายทำงานคนเดียว พวกลูกน้องก็สมองฝ่อหมดสิวะ”

“นายก็ยุ่งพอกันกับฉันนั่นล่ะน่า นิว เวิลด์ ออฟ กาสิโน (New World of Casino) ของนาย คนเข้าทะลักทลายแทบจะเหยียบกันตายเลยไม่ใช่เหรอ”

รีชยิ้มรับ เขามีงานล้นมือในฐานะผู้บริหารกาสิโนที่มีสาขาทั่วยุโรปและตะวันออกกลาง แต่ก็ไม่เคยว่างเว้นสำหรับเรื่องสำคัญ เช่นการเปิดหูเปิดตารับสิ่งใหม่ โดยเฉพาะการหิ้วสาวหน้าใหม่ขึ้นเตียง

“ฉันได้ยินเรื่อง พาราไดส์ กาสิโนของนายเมื่อวันก่อน โปรโมชั่นสุดเจ๋งเลยนี่หว่า” รีชเริ่มสนุกกับการได้คุยเรื่องงาน

**** ขอบคุณที่ติดตามจ้า****