บทนำ (2)

บทนำ (2)

“คุณแฟรงค์ขา ไม่ไหวแล้วนะคะ” นางเอกคนดังส่งเสียงร้องขอเมื่อชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าหล่อเหลาที่สุดในขณะนี้ ผ่อนแรงลงในขณะที่ดาราสาวใกล้ถึงจุดหมายที่เฝ้ารอ มือเรียวเอื้อมเกาะเกี่ยวไหล่กว้างเอาไว้ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังทำให้ทายาทกัลลาส อารมณ์เสีย

“ผมไม่อนุญาตให้คุณเรียกผม แบบนั้น” สิ้นคำเสียงทุ้มต่ำของเจ้าของเรือนกายแข็งแกร่งที่อัดแน่นด้วยมวลกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยพร้อมไรขนสีน้ำตาลอ่อนเต็มแผงอกล่ำ ซึ่งหากใครได้มาเห็นแบบใกล้ชิดก็ยิ่งเซ็กซี่เร้าใจปนเขย่าใจคนผู้นั้น หนุ่มหล่อก็ขยับลำตัวที่ประสานกันจนคล้ายจะเลือนหายเพราะไม่พอใจที่ได้ยินหญิงสาวซึ่งเป็นเพียงคู่นอนชั่วคราวก็เท่านั้น บังอาจมาเรียกชื่อเล่นที่สงวนไว้ให้เฉพาะคนที่เขาต้องการให้เรียกเท่านั้น นางเอกคนดังจึงรีบผวาเบียดกระแซะร่างเข้าไปหาชายหนุ่ม สอดแขนเรียวโอบรัดรอบกายแล้วเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวร่างกาย พร้อมเอ่ยปากขอโทษชายหนุ่มอย่างออดอ้อนออเซาะ

“ฉันขอโทษคะ คุณวิลเลียม ได้โปรด อย่าทอดทิ้งกันแบบนี้สิคะ” จบคำพูดของดาราสาวร่างสวยยั่วใจชาย ร่างของหล่อนก็ถูกหนุ่มหล่อผลักให้ล้มลงไปนอนราบกับเตียงนุ่ม พร้อมกับแรงโหมอย่างรุนแรงของชายหนุ่มเพื่อสานต่ออารมณ์ให้พานพบกับจุดจบที่เขาต้องการ

“จำเอาไว้ เธอก็แค่คู่นอน อย่ามาเรียกมาผมแบบนี้อีก”

“ดะ...ได้ ค่ะ” นางเอกสาวคนดังตอบกลับเสียงกระท่อนกระแท่นขณะที่หนุ่มหล่อส่งแรงมาในช่วงสุดท้ายพร้อมเสียงคำรามลึกของเขาและเธอตามมา วิลเลียมผละกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง พร้อมกับสะบัดผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ขึ้นมาพันรอบสะโพกสอบ หยิบเช็คเงินสดเซ็นเพียงครู่เดียวก็โยนให้กับนางเอกคนดังที่ยังนอนระทวยตาปรืออย่างสุขสมใจที่ได้เป็นหนึ่งในคู่นอนของทายาทกัลลาส

“ออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว” ชายหนุ่มออกปากไล่ พร้อมทั้งโทรสั่งให้คนสนิทตามแม่บ้านขึ้นมาจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่ยับย่นในช่วงที่เขากำลังจะเข้าไปชำระล้างร่างกาย หวังออกมาพักผ่อนสักครึ่งชั่วโมงก่อนจะออกเดินทางไกลที่ต้องใช้เวลานับสิบชั่วโมงในการเดินทางครั้งนี้ ส่วนจุดหมายปลายทางของเขาก็คือประเทศไทย บ้านเกิดของมารดา

“ตะ...แต่ว่า” หญิงสาวเปิดปากท้วง โดยที่เธอคิดผิดมหันต์

“ออกไป!” วิลเลียมหันมาตวาดใส่ เพราะไม่ชื่นชอบให้มีหญิงสาวมาอยู่ในห้องในเวลาที่เขาเสร็จสิ้นภารกิจหาความสุขจากพวกหล่อน ด้านดาราสาวเมื่อเจอเสียงตวาดไล่ก็รีบลนลานหอบเอาเสื้อผ้าขึ้นมาสวมอย่างเร่งรีบ พร้อมคว้ากระเป๋าแบรนด์หรูตามด้วยเสียงร้องไห้กระซิกๆ หวังให้ชายหนุ่มเห็นใจ ทว่าดาราสาวกลับได้ยินเสียงห้าวห้วนตะโกนใส่

แม่บ้านประจำโรงแรมจ้องมองนางเอกดังที่ตนชื่นชอบด้วยความตกใจเล็กน้อยเท่านั้น เพราะเคยเห็นจนชาชินกับบรรดาสาวๆ ที่ถูกเจ้าของห้องไล่ตะเพิดหากหาความสุขเสร็จเรียบร้อย แม่บ้านส่ายศีรษะไปมาอย่างปลงๆ กับนิสัยหนุ่มสาวสมัยใหม่ แล้วรีบไปจัดการทำตามความสะอาดห้องของชายหนุ่มให้เสร็จตามเวลาที่เจ้าของห้องจะใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำ

************************

อีกซีกหนึ่งของโลกเจ้าของร่างบอบบางที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นแบบที่ตนชื่นชอบกำลังนอนอ่านหนังสือพักผ่อนยามบ่ายหลังจากตระเตรียมของเพื่อนำไปขายที่ตลาดเสร็จสิ้น ภายในห้องนั่งเล่นพร้อมกับน้องชายที่นั่งเล่นเกมในโลกออนไลน์ตามประสาเด็กหนุ่มในยุคเทคโนโลยีก้าวล้ำ หญิงสาวร่างบางกำลังหงุดหงิดรำคาญใจกับหนังตาข้างขวาที่กระตุกถี่จนใจชักหวั่น

‘เป็นอะไรนี่ ตาขวากระตุกอยู่ได้’ เจ้าของร่างบางโอดครวญอยู่ในใจ นึกกลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายตามคำโบราณ ‘ขวาร้าย ซ้ายดี’ แล้วนี่ก็กระตุกแต่ข้างขวาอยู่ได้

“อะไรกันนี่” ในที่สุดเสียงหวานก็เปรยออกมาดังๆ หลังจากความหงุดหงิดที่เกิดทำให้เจ้าตัวอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง

“เป็นอะไรไปครับพี่สาว ผมเห็นพี่ส่ายหน้าจนคอจะหลุดอยู่แล้ว” เด็กหนุ่มเอ่ยถามขณะหันมามองพี่สาวเพียงแวบเดียวแล้วหันไปเล่นเกมต่อ

“ตาขวาพี่กระตุกบ่อยน่ะสิ กระตุกบ่อยด้วย จะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าก็ไม่รู้” สาวร่างบางตอบกลับน้องชายแล้วลุกขึ้นนั่ง พร้อมใจที่กระวนกระวายไม่น้อย แต่ทว่าทุกครั้งที่ตาเธอกระตุกไม่ว่าจะขวาหรือซ้ายก็ไม่เคยพานพบเรื่องร้ายสักทีและครั้งนี้หญิงสาวก็คาดคิดว่ามันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น