บทที่ 2 สูญเสีย (4)

ถึงจะมั่นใจว่าหญิงสาวต้องเลือกเขา แต่คริสก็ยังไม่อาจนิ่งนอนใจ ตราบใดที่คู่แข่งคนสำคัญของเขา คือ แดเนียล เฮมเวิร์ต พี่ชายฝาแฝดของเขานั่นเอง!!!

“มันก็ไม่แน่หรอกนะ”

“หนูไม่คิดอย่างนั้น อาคริสเป็นผู้ชายที่หล่อและสมบูรณ์แบบ คงมีแต่แม่สาวตาบอดเท่านั้นที่ปฏิเสธอา”

คริสยิ้มหน้าระรื่น กับคำตอบที่ถูกอกถูกใจ “รู้สึกมั่นใจขึ้นมานิดนึง”

“มั่นใจเยอะ ๆ เลยค่ะ อาคริสเอาชนะใจสาวคนนั้นได้อยู่แล้ว” อ้อมแก้วให้กำลังใจ

ได้ยินคำชมแบบนั้น คริสยิ่งได้ใจมากกว่าเดิม “สมมตินะวาเลนทีน ถ้าเธอต้องแต่งงานกับผู้ชายสองคน ระหว่างฉันกับแดเนียล เธอจะเลือกใคร?”

อ้อมแก้วนิ่วหน้ากับคำถาม “ทำไมต้องเป็นอาทั้งคู่ด้วยล่ะคะ?”

“ก็สมมติไง”

“อาคริสทำหน้าจริงจังเชียว”

คริสไหวไหล่ “ว่าไงล่ะ?”

อ้อมแก้วทำปากยื่น อีกทั้งส่ายหน้า “ทำไมต้องเลือกด้วย ในเมื่อหนูไม่จำเป็นต้องเลือก”

“ฉันแค่สมมติน่ะ”

อ้อมแก้วส่ายหน้า รู้สึกแปลก ๆ กับคำถามของคริส “สมมติซะจริงจังเชียว”

คริสไหวไหล่ แล้วยิ้มกว้างเป็นการกลบเกลื่อน

“ไม่คุยด้วยแล้ว ไปดูม้าดีกว่า” อ้อมแก้วตัดบทก่อนผละไปพร้อมกับดอกลาเวนเดอร์

คริสยิ้มมุมปาก ดวงตาเป็นประกายระยับราวกับสุนัขจิ้งจอกที่จ้องกระต่ายน้อย ทว่ารอยยิ้มนั้นก็อันตรธานหายทันที เมื่อเหลือบไปเห็นแดเนียลซึ่งกอดอกยืนพิงต้นไม้เข้าซะก่อน!

“มานานแล้วเหรอ?” คริสทำหน้าไม่พอใจขณะเอ่ยถามแฝดผู้พี่

“สักพักแล้ว”

“นายมาทำอะไร?” น้ำเสียงของคริสแสดงความไม่พอใจออกมาชัดเจน แต่แดเนียลยังรักษาอาการนิ่งสงบได้อย่างดีเยี่ยม

“มารอคนงาน”

คำตอบนี้เองที่บอกให้คริสรู้กลาย ๆ ว่า แดเนียลรู้ และได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่

“นายยังขยันไม่เปลี่ยน”

แดเนียลไม่สนใจคำชมที่จงใจเปลี่ยนประเด็นแม้แต่น้อย อีกทั้งยังมองน้องชายฝาแฝดด้วยสีหน้าจริงจัง “ฉันมีเรื่องสำคัญต้องคุยกับนาย”

“ว่ามาสิ”

แดเนียลกวาดสายตาไปรอบบริเวณ พอไม่มีใครอื่น นอกจากเขาและคริส เขาจึงตัดสินใจเอ่ยปากเรื่องสำคัญออกมา

“ฉันอยากเตือนนายเรื่องวาเลนทีน” แดเนียลบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“นายกำลังหวงแม่หลานสาวนอกไส้แล้ว แดเนียล”

แดเนียลส่ายหน้า “ฉันแค่เป็นห่วงความรู้สึกของวาเลนทีน”

“ไม่ นายกำลังหวงวาเลนทีนไว้เพื่อตัวนายเอง!!”

“นายไม่เข้าใจ นายกำลังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล วาเลนทีนไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเราสองคนไม่ใช่ญาติของเธอ” แดเนียลบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าบ่งบอกว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ส่วนคริสยิ้มมุมปาก ไม่สนใจเรื่องละเอียดอ่อนนี้แม้แต่น้อย

“แล้วไง ฉันก็กำลังจะบอกความจริงให้วาเลนทีนรู้อยู่”

“เธอเพิ่งเสียโจเซฟไป ให้เวลากับเธออีกสักหน่อย น่าจะดีกว่า”

คริสทำหน้าไม่พอใจ “นายกำลังจะกันท่าฉัน”

แดเนียลส่ายหน้า สีหน้ายังจริงจังเช่นเดิม “ไม่มีเหตุผลที่ฉันต้องทำแบบนั้น โจเซฟให้วาเลนทีนเป็นคนเลือก เราทั้งคู่คือตัวเลือก ฉันไม่มีสิทธิ์กันท่าใครทั้งนั้น แต่ฉันอยากเตือนนาย วาเลนทีนไม่ใช่ของเล่น ถ้านายคิดจะแต่งงานกับแม่หนูน้อยนั่น ฉันจะไม่ห้ามเลย ขออย่างเดียว ฉันต้องการให้นายเคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อยก่อน”

“ไม่ต้องมายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน!” คริสทำหน้าไม่พอใจใส่พี่ชายฝาแฝด

“ฉันแค่เตือนนาย... ด้วยความหวังดี” บอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง แดเนียลจึงเดินห่างออกไปหาคนงานของเขา

ส่วนคริสได้แต่สบถหัวเสีย ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ยังไงเขาต้องพิชิตใจแม่สาววาเลนทีนให้ได้ เพราะนอกจากเขาจะได้ตัวหญิงสาวแล้ว เขายังได้ทรัพย์สินของโจเซฟ พี่ชายนอกสายเลือดอีกด้วย!!!

##### บทที่ 3

ความรู้สึก

แสงแดดอ่อนอุ่นของฤดูร้อนลูบไล้ทุ่งดอกลาเวนเดอร์ในยามเช้า แสงสีทองนี้เองคือความงดงามที่อ้อมแก้วไม่เคยได้เห็นมาก่อน หญิงสาวเลือกที่จะสำรวจฟาร์มเฮมเวิร์ตอย่างจริงจังแทนการหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอนเพื่อดูโทรทัศน์ให้เวลาหมดไป

วัน ๆ เธอพักอยู่ที่นี่ได้ระยะหนึ่งแล้ว และอากาศของฝรั่งเศสในช่วงนี้แทบไม่ต่างจากเมืองไทยเลย แสงแดดยังเจิดจ้า อุณหภูมิ 30 องศาแทบจะทุกวัน ซึ่งเธอค่อนข้างพอใจมาก ทั้งนี้เพราะเธอไม่ชอบหิมะและไม่ปลื้มอากาศที่หนาวจัดนั่นเอง