บอสขี้เหงากับสาวออฟฟิศ

ซัมเมอร์ปีนี้ ร้อนกว่าทุกปี หลายคนมุ่งหน้าสู่ทะเลเพื่อคลายร้อน บริษัทออร์แกไนซ์แห่งหนึ่งก็เช่นกัน ภายหลังจากการจัดงานอีเวนท์เปิดตัวสินค้าดังยี่ห้อหนึ่งเสร็จสิ้น ริค มาร์เกอร์ หนุ่มลูกครึ่งไทย-สวีเดน บอสใหญ่ซึ่งเป็นผู้บริหารหนุ่มโสด หล่อ และรวย เป็นที่หมายปองของเก้ง กวาง บ่าง ชะนี ทั้งหลาย ก็อนุมัติให้พนักงานในฝ่ายจำนวนหนึ่งไปเที่ยวทะเลฝั่งอันดามัน ซึ่งถือเป็นโบนัสของบริษัทที่สามารถทำยอดให้บริษัทเกินเป้าหมายที่วางไว้

วันนี้สาวๆ ต่างก็ตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อรวมพลที่สนามบินสุวรรณภูมิ ก่อนจะเหินฟ้าไปที่จังหวัดกระบี่ โดยมีทริปพายเรือคายัค ดำน้ำดูปะการังที่เกาะพีพี เกาะสวยงามระดับประเทศ

พิมพ์ภรณ์หรือพิม เป็นพนักงานที่จับผลัดจับผลูได้มาเที่ยวกับเขาด้วย เพราะเธอเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน แต่กลับมีรายชื่อร่วมทริป ท่ามกลางความประหลาดใจของใครหลายๆ คน

หญิงสาวได้นั่งคู่มากับพนักงานอาวุโสท่านหนึ่ง ชื่อ พี่เจี๊ยบ เธอเป็นม่ายที่เลี้ยงลูกคนเดียวมาตั้งแต่คลอด แต่อดีตสามีก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ที่ไม่อยู่ด้วยกัน เพราะปัญหาแม่ผัว ลูกสะใภ้ ซึ่งเป็นปัญหาระดับประเทศจริง ๆ

หญิงสาวสละที่นั่งของเธอให้กับพี่เจี๊ยบได้นั่งข้างหน้าต่าง ทำให้เพื่อนร่วมงานของเธอเอ็นดูเธอมากขึ้น

“พิมโชคดีมากนะที่ได้มาเที่ยวแบบนี้ ปกติเขานับกันตามอายุงาน ถามจริงๆ เถอะ ไปทำอีท่าไหน ถึงได้มีรายชื่อมาเที่ยวด้วยในวันท้ายเลย พี่นี่แปลกใจมาก”

เจี๊ยบชวนคุยแบบคนที่อยากรู้อยากเห็น เพราะเธอก็เชื่อว่าหลายคนก็แปลกใจ พิมพ์ภรณ์ยิ้มให้ก่อนส่ายหน้าว่าไม่ทราบเหมือนกัน

“ก็ใช้เต้าไต่ไงล่ะพี่”

ใครบางคนบอกแทรกเข้ามาด้วยความหมั่นไส้

“ห๊า...”

เจี๊ยบผงะ ในขณะที่พิมพ์ภรณ์หน้าเสีย

“ก็จริงนี่คะพี่ หัวหน้าแผนก มันชีกอขนาดไหน พี่ก็น่าจะรู้ พนักงานใหม่ๆ ก็แค่เปิดอก ยกขา ให้ความหวังเขาไปเล็กๆ น้อยๆ ขี้คร้านจะเซ็นให้มาเที่ยวด้วย”

“โอ้....คุณสุธี เขามีเมียแล้วนะ”

เจี๊ยบยกมือทาบอก เล่นเอาในกลุ่มหัวเราะร่วน

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะพี่เจี๊ยบ สมัยนี้ พนักงานใหม่ๆ เขามีวิธีป้องกันตัว เขาใช้โซเซียลเป็นอาวุธ คุณสุธีก็ได้แค่ลูบๆ คลำๆ และก็ใช้วาจาแทะโลมไปตามประสา ถ้ามากกว่านั้น....ก็ลงสื่อเสียหายเลยซิคะ ใช่ไหมคะ น้องพิม”

“ไม่ทราบซิคะ พิมยังไม่เคยใช้ หรือว่าคุณพูดจากประสบการณ์ตรง” พิมพ์ภรณ์ย้อนถาม

“นังนี่” บุคคลที่สามสะอึก ไม่คิดว่าพนักงานใหม่จะสวนเข้าให้

“พอๆๆ ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากรู้แล้ว พิมเองก็เหมือนกัน มาทำงานที่นี่ก็ระวังหน่อย พวกผู้ชายชีกอมันเยอะ”

เจี๊ยบโบกมือไล่สาวๆ ให้แยกย้าย เธอเองก็รู้ปัญหานี้ดี เพราะพนักงานที่นี่ สาวๆ สวยๆ มาทีไร ทำงานไม่ทนทุกที ก็เพราะมีหัวหน้าแบบสุธีนี่แหละ

“ค่ะ พี่เจี๊ยบ พิมเองก็ระวังตัวอยู่”

“แสดงว่าเจอมาเหมือนกัน”

พิมพ์ภรณ์มองหญิงสาวแล้วพยักหน้าแทนคำตอบ เธอเองก็ไม่รู้สาเหตุเหมือนกันว่าทำไมสุธีจึงให้เธอมาร่วมทริปด้วย เห็นว่าบอสสั่งมาโดยตรง เพื่อให้เธอสร้างความคุ้นเคยกับทีมงานในส่วนต่างๆ ของบริษัท ขณะเดียวกันสาวๆ หลายๆ คน ต่างก็แย่งกันที่จะมาเที่ยวทริปนี้ เพราะทริปนี้ นอกจากจะกินฟรี เที่ยวฟรีแล้ว.... ผู้ร่วมทริปที่รออยู่ปลายทาง คือ ริค มาร์เกอร์ บอสหนุ่มหล่อที่สาวๆ หมายปองยังไงล่ะ!

******

แสงของอรุณรุ่ง ส่องสาดเข้ามาฉาบทาม่านสีขาว จนส่องสว่างไปทั่วทั้งห้องหรู ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ร่างกายกำยำแข็งแรง ใบหล่อหน้าตาคมเข้มราวเทพบุตรกรีก กำลังยืนติดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวให้ตัวเองอยู่ข้างเตียงนอนอย่างสบายอารมณ์

รอบๆ เตียงเกลื่อนไปด้วยชุดราตรีที่กระจัดจายอยู่ตามมุมต่างๆ เขายิ้มนิดๆ เมื่อคิดถึงว่าเมื่อคืนเขาผ่านศึกหนักหนาสาหัสเหลือเกิน แต่ก็รอดมาได้ และรู้สึกกระปี้กระเปร่า สดชื่นราวกับได้ยาดี หลังผ่านศึกหนัก

เขามองร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวสองคนที่หลับสนิทบนเตียงนอนด้วยความรู้สึกอิ่มเอม ผ้าปูที่นอนเคยเรียบตึง ตอนนี้กลับยับยู่ยี่และเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบคาวของเกมกามอันร้อนแรงที่ผ่านพ้นไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี่เอง

ริค มาร์เกอร์ เหลียวไปทางหญิงสาวที่นอนหลับใหลในนิทรารมย์อยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น ใบหน้าของเธอบอกว่าสุขสมเป็นอย่างยิ่งในช่วงที่กรำศึกมาด้วยกัน เธอทั้งคู่เป็นนางแบบสาวของหนังสือสำหรับผู้ชายเล่มหนึ่ง เอเย่นต์ติดต่อมาหาเขาเองว่า พวกเธอต้องการเสนอตัวกับเขาด้วยราคาเป็นกันเอง...เขาไม่แปลกใจนักหรอก เพราะเคยชินกับข้อเสนอเหล่านี้ บางคนเขาก็ตอบรับ แต่บางรายเขาก็ปฏิเสธ