1

“คุณหนู อ๊า...”

เปาโลครางเสียงโหยเมื่อโดนคุณหนูคนสวยดูดกลืนตัวตนของเขาจนแก้มตอบ เขาวางมือบนศีรษะของหล่อน สอดลึกเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มสลวยสีน้ำตาลประกายทองที่ดัดเป็นลอนสวย

“พี่เปาชอบไหมคะ”

คุณหนูมีนาหรือหนูมีนเอ่ยถามเสียงน่ารัก เขาเรียกเธอว่าพี่เพราะเขาอายุมากกว่า ถึงเขาจะเป็นบอดี้การ์ดของเธอก็ตามที

“ชะ... ชอบครับ”

“จุ๊ๆ พี่เปาอย่าครางดังนะคะ เดี๋ยวใครได้ยินเข้า”

เธอแกล้งทำเสียงดุอย่างแสนซน สีหน้าเจ้าเล่ห์แสนกลแต่เขาก็รักเธอสุดหัวใจ บิดามารดาของเธอไม่ค่อยมีเวลา จึงปล่อยให้เธออยู่กับแม่บ้านและบอดี้การ์ด

ครั้งแรกของเขากับเธอนะเหรอ มันนานมาแล้ว ไม่รู้ว่าเขาโดนเธอปล้ำหรือเขาปล้ำเธอกันแน่ ที่รู้ๆ คือเขารักเธอสุดหัวใจ ยอมทำเพื่อเธอทุกอย่าง แม้แต่ชีวิตก็ยอมตายเพื่อเธอได้

“คุณหนูอย่าดูดแรงสิครับ มันเสียว”

“พี่เปาเอาผ้าห่มกัดเอาไว้สิคะ ครางเสียงดัง เดี๋ยวใครก็ได้ยินหรอก”

คนแกล้งทำเสียงดุสายตาแพรวพราว ไม่อยากให้เขาร้องดังแต่รูดรัดแก่นกายของเขาไม่หยุดมือ แถมยังดูดเลียไล้ไม่หยุดปาก เขาแทบขาดใจกับปากร้อนๆ ชำนาญการของเธอ

“อ๊า...” เปาโลครางเสียงหลง

“บอกว่าอย่าส่งเสียงดังยังไงคะ”

เธอทำเสียงกระซิบกระซาบ ก่อนจะหัวเราะอย่างแสนซนเมื่อเห็นใบหน้าเหยเกของคนที่โดนแกล้ง

“พี่เปาจ๋า... หนูมีนอยากเสียวแล้วล่ะ”

เปาโลมองร่างที่ปีนขึ้นมาบนตัวเขาด้วยสายตาลุ่มหลง ก่อนจะประคองแก่นกายของเขาให้ตั้งชันแล้วกดกายเข้าหาอย่างเชื่องช้าให้ร่องสาวฉ่ำเยิ้มโอบรัด

“อ๊า...”

สองร่างครางพร้อมกันใบหน้าเหยเก เธอวางมือบนหน้าท้องแกร่งของเขา ลูบไล้ซิกแพ็กอย่างหลงใหล

“พี่เปาขยับสิคะ”

ไม่ต้องสั่งรอบสองเขาก็กระแทกกายขึ้นไปหา คนบนร่างกดกายลงไปหาครางเสียงหลงในจังหวะที่สวมสอดกันอย่างลงล็อก

“คุณหนู ร้องดังเดี๋ยวมีคนรู้ว่าคุณหนูแอบลงมาหาผมนะครับ” เขาล้อเธอกลับบ้าง

“มีความสามารถทำให้หนูมีนหยุดร้องได้ไหมล่ะคะ”

เธอแนบกายลงมาหา ลูบแผงอกกว้างของเขาไปมา เปาโลพลิกร่างน้อยบอบบางลงใต้ร่าง

คนช่างยั่วร้องครางเสียงสั่นสะท้านเมื่อเรือนกายที่ยังเชื่อมประสานกันอยู่กระแทกลงมาเต็มรัก แล้วเขาก็ฉกริมฝีปากบดจูบปิดกั้นเสียงครางนั้นอย่างทันท่วงที

“พี่เปาขา... แรงเกินไปแล้วนะ หนูมีนเสียวจะขาดใจแล้วล่ะ”

คนพ้อเสียงสั่นระริกเมื่อโดนกระแทกจนจมเตียง ขาทั้งสองโดนจับพาดบ่า

“เสียวมากไหมครับ”

“มะ... มากค่ะ”

“ตรงไหนครับ บอกผมหน่อย”

เขายิ่งกระแทกซอยจังหวะถี่ยิบเสียงจังหวะรักรุนแรงน้ำรักหยาดเยิ้ม

“ตรงไหนครับ”

เขาถามซ้ำน้ำเสียงเข้มข้นด้วยเพลิงเสน่หา

“ตรงนี้ไงค่ะ ที่พี่เปากระแทกอยู่ เสียวจะขาดใจแล้วค่ะ อ๊า...”

เธอหยัดสะโพกให้เขาอย่างรัญจวนจิต ในขณะที่เขาอัดกายเข้าหาไม่ยั้งแรง

“พี่เปาหนูมีนเจ็บนะคะ”

“คุณหนูชอบให้ผมเอาแรงๆ ไม่ใช่เหรอครับ”

เขาแกล้งชะลอจังหวะรักเชื่องช้าลง เธอทำเสียงขัดใจ หยัดสะโพกร่อนเข้าหาเขาอย่างร่านร้อน

“สะใจไหมครับคุณหนู”

เขายิ่งกระแทกเข้าร่องรัก เสียงตับๆ กึกก้องลั่นเตียง เธอร่อนกายเข้าหาครางเสียงหลง แม้จะเจ็บแต่เสียวและเมามันในอารมณ์ เนื้อกายที่เสียดสีกันและกันดุเดือดกระสันซ่านสุดใจ

“อ๊า... พี่เปาแรงเยอะดีจัง คืนนี้จะให้เอาทั้งคืนเลย”

“คุณหนูไหวเหรอครับ เดี๋ยวก็เดินกลับห้องไม่ไหวหรอก”

เธอลงมาหาเขาถึงห้อง แอบลงมาหาตอนกลางคืนเพราะกลัวใครเห็น แต่บิดามารดาของเธอไปต่างประเทศ แต่หากเธอออกจากห้องเขาตอนเช้า คงเป็นเรื่องแน่ๆ ถึงจะรักเธอขนาดไหน แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครตำหนิเธอได้

“ให้พี่เปาอุ้มไปส่ง อุ้มท่านั้นไงคะ”

เธอกระซิบที่ริมหูอย่างซุกซนนึกถึงท่าอุ้มแตงที่สุดจะชื่นชอบ โดยเฉพาะเวลาอุ้มเขาต้องกระแทกหนักๆ ให้น้ำเยิ้มไปตลอดทาง

“ช่างยั่ว โดนจัดหนักขึ้นมาเดินไม่ได้เชียวนะครับ”

เขายิ่งกระแทกกึกๆ คนถูกกระแทกจมเตียงกัดผ้าห่มไม่ให้ครางเสียงดังนัก ถ้าอยู่นอกสถานที่เขายอมให้เธอกรีดร้องจนสุดเสียงเพราะไม่มีใครได้ยินเหมือนอยู่ในบ้านแบบนี้