4/4

“คุณแม็คควีน! เจ็บ...ญาญ่าเจ็บ”

ญารินดาอุทานและผวาเฮือกขึ้นทั้งร่าง เมื่อยอดถันถูกกัดสลับกับดูดกลืนอย่างหิวกระหาย เขาทำให้เธอเจ็บแต่ในขณะเดียวกันก็บังเกิดความซาบซ่านไปทั่วร่าง

“เจ็บสิดี ฉันอยากให้เธอเจ็บ”

อะไรนะ! นี่เขาเป็นพวกซาดิสก์หรืออย่างไร เธอช่างโชคร้ายอะไรแบบนี้กันนะ

“โอย...คุณแม็คควีน ญาญ่า...”

ปลายลิ้นสากลากเลียไปทั่วปทุมงามขาวผ่อง ตวัดไล้ปลายยอดและดูดดึงคล้ายหยอกเย้า แต่มันรุนแรงกว่าการเย้าแหย่ธรรมดา ขนบนกายของญารินดาตั้งชันไปทั่วร่าง เมื่อมือหนาลูบไล้ไปทั่วทุกตารางนิ้ว เอวกิ่วถูกนวดคลึงไปมาก่อนจะเคลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ ไปยังหน้าท้องแบนราบ คล้ายจะสำรวจนำทางให้ริมฝีปากร้อนผ่าวไล่ตามติด

“เธอสวยมากญาญ่า แต่ความสวยของเธอกลับเป็นชนักปักหลัง จะโทษฉันไม่ได้ ต้องโทษตัวเธอเอง”

มือหนาลูบไล้กลุ่มไหมนุ่มบนเนินสามเหลี่ยมอวบอิ่ม ต้นขาเรียวสวยถูกจับแยกออกจากกันจนมีพื้นที่ให้ปลายนิ้วเข้าไปสำรวจกลีบกายแสนนุ่ม สมองของญารินดาตื่นเพริดไปกับสัมผัสนั้น มันเร่าร้อนรุนแรงจนร่างนุ่มต้องส่ายไหว เสียงครวญครางกระเส่าอย่างน่าอายหลุดออกมาจากเรียวปากอิ่ม และทันทีที่ปลายนิ้วซุกซ่อนเข้าไปสำรวจในความลึกลับของกลีบดอกไม้งาม สาวน้อยก็หวีดร้องระคนครางหวิวเป็นระยะ

“คุณแม็ค...ควีน”

กายสาวอันแสนรัดรึงเกือบทำให้แม็คควีนอ่อนโยน ดวงตาสีน้ำตาลหรี่ลงสะกดกั้นความอ่อนโยนให้จางหาย ผลักดันเรียวนิ้วเข้าไปจนสุดความยาวแล้วขยับโยกเป็นจังหวะโจนจ้วงกระแทกกระทั้น

“โอย...ไม่...ไม่”

ญารินดาเริ่มถีบตัวเองหนีร่างกายของเธอคล้ายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ การถูกรุกรานจากปลายนิ้วยังทำให้เธอเจ็บได้ขนาดนี้ และถ้าเป็นส่วนนั้นของเขาล่ะมีหวังร่างกายของเธอไม่ต้องแยกออกจากกันหรอกหรือ

“เธอหมดสิทธิ์เปลี่ยนใจแล้ว ฉันเดินหน้ามาขนาดนี้แล้วไม่มีวันถอยหลังแน่ๆ”

น้ำตาของหญิงสาวหลั่งรินออกมาเต็มสองแก้ม นี่น่ะหรือคือความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง นี่น่ะหรือที่ทำให้คนเราเสพติดจนขาดไม่ได้ ความเจ็บปวดที่เธอกำลังได้รับมันไม่ใช่ความสุขเลยสักนิด

แม็คควีนถอนเรียวนิ้วออกเห็นเลือดที่ติดบนปลายนิ้วก็ป้ายลงบนหน้าท้องแบนราบ ก่อนปลดกางเกงทั้ง 2 ชั้นลงแค่ต้นขา กระชากร่างที่กระถดหนีให้กลับมาใกล้แล้วยัดเยียดสิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่และแข็งกว่าเข้าไปในความลี้ลับ

“กรี๊ด! เจ็บ...เอาออกไป ไม่...”

แม้จะรู้ตัวว่าสายและทำใจไว้แล้วว่าจะยอมทำทุกอย่างที่เขาต้องการเพื่อแม่ แต่ญารินดาไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับความทรมานแบบนี้นี่นา

เรียวปากได้รูปกระแทกลงปิดปากนุ่มแนบสนิท ฝ่ามือใหญ่เท้าคร่อมร่างบางในขณะที่สะโพกสอบโจนจ้วงเข้าไปในกลีบกายสาวแสนเจ็บปวด เรียวลิ้นหนาเริ่มปลุกเร้าเรียกร้องให้ลิ้นนุ่มตอบสนองและหลงลืมความเจ็บปวด เพื่อที่เขาจะได้กระทำการปลดปล่อยอารมณ์ที่เดือดพล่านเข้าสู่ร่างเธอ

สาวน้อยถูกจูบอย่างเอาเป็นเอาตาย ความเจ็บปวดเริ่มเปลี่ยนเป็นความซ่านสยิว ร่างกายทุกส่วนของเธอกำลังตอบสนองสัมผัสของเขา ความไร้ประสบการณ์ของเธอก็กลายเป็นความเร่าร้อนได้อย่างลืมตัว เมื่อสะโพกผายเริ่มขยับรับแรงกระแทกกระทั้นนั้นเป็นจังหวะจะโคน ความเสียวซ่านตีแผ่วนกระทบกับร่างนุ่มเป็นระลอกๆ กายของเธอไร้การควบคุมมันร้อนผ่าวคล้ายจะจับไข้ แต่ในขณะเดียวกันภายในใจนั้นกลับหนาวเหน็บ หัวใจกับร่างกายกำลังเดินสวนทางกันบนถนนที่ขรุขระและคดเคี้ยวเหลือพรรณนา

แม็คควีนถาโถมร่างเข้าใส่ความรัดรึงที่ตอบสนองเขาได้ถูกใจ กลีบกายสาวตอดรัดจนแก่นกายนั้นเจ็บปวด ความแค้นเคืองถูกโหมเพื่อค้นหาการปลดปล่อย หากแต่หัวใจของชายหนุ่มผู้มากล้นไปด้วยความแค้นกำลังเต้นแรงราวกับจะโลดแล่นออกมานอกทรวงอก ความสุขที่เขาไม่คาดคิดว่าจะได้รับเริ่มแตะขอบความรู้สึก ร่างหนาพลิ้วไหวเป็นท่วงทำนองเพลงความแค้น กายใหญ่ชุ่มโชกไปด้วยหยาดเหงื่อโทรมกายเพราะเรี่ยวแรงมีเท่าไหร่เขาก็ใส่ไม่ยั้ง จนร่างน้อยชื้นเหงื่อสะท้อนสะท้านหอบหายใจระรัวและหวีดร้องเมื่อเส้นรุ้งหลากสีและหนึ่งในนั้นมีความมืดเร้นซ่อนอยู่ อวดความงามให้ไขว่คว้าเอาไว้ได้

แม็คควีนรัวสะโพกถี่ขึ้น กายสาวเต้นตุบตอดรัดจนเขาไม่อาจทานทนต่อไปไหว เมื่อแสงแห่งความสุขมาเยือน เขาจึงถอดถอนแก่นกายออกและปล่อยสายธารอุ่นรินรดหน้าท้องแบนราบ เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วห้องชุดสุดหรูสถานที่ที่เขาเรียกว่าบ้านในเมืองไทย

เมื่อความสุขปนความทุกข์ผ่านพ้นไป ญารินดาก็พยุงตัวอ่อนล้าขึ้นในขณะที่ร่างแกร่งยังคงนอนแผ่หรา ดวงตากลมคู่สวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาให้กับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ความเป็นสาวซึ่งอุตส่าห์เก็บไว้นานจนกระทั่งอายุ 22 ปี ถูกพรากเอาไปด้วยน้ำมือของคนไร้หัวใจ ใช่...เขาไร้หัวใจ ถึงเธอจะไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครลึกซึ้งแบบนี้ แต่เธอก็รู้ดีว่าการกระทำของเขามันจัดอยู่ในประเภทของคนไร้หัวใจ

เสียงสะอื้นเบาๆ เมื่อร่างนุ่มเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งกาย เธอขยับร่างอย่างยากลำบากยิ่งเห็นคราบการปลดปล่อยเจิ่งนองบนหน้าท้องและโคนขามีคราบสีแดงติดอยู่ เสียงสะอื้นก็ยิ่งเพิ่มความดังขึ้นเป็นทวีคูณ

“จะร้องไห้ทำไม ในเมื่อเธอตัดสินใจเอง” ชายหนุ่มตะคอกใส่

ความสุขที่ได้รับหายวับไปเมื่อได้ยินเสียงที่ก่อให้เกิดความรำคาญใจยิ่งนัก สิ่งที่เขาเกลียดก็คือการนอนกับผู้หญิงพรหมจรรย์และเจ้าหล่อนร้องไห้หลังจากบทสวาทสิ้นสุด อันที่จริงเขาไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนแล้วเธอจะร้องไห้ แต่หากเกิดขึ้นเขาคงเกลียดมันมาก และตอนนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว