คนกวาดขยะคือแม่ของมหาเศรษฐี

คนกวาดขยะคือแม่ของมหาเศรษฐี

ตัวละคร

ชาย 1 หญิง 1 ชายแก่ 1

ลุงมาก ชายแก่ พ่อของอาทรเจ้าของตึกและตลาด เป็นคนใจดีมีเมตตา

จีน่า หญิงสาว คนเช่าตึก อารมณ์ร้อนดูถูกคน ปากจัด

อมร ชายหนุ่ม แฟนของจีน่า ใจเย็น ซื่อสัตย์

อาทร ชายหนุ่ม ลูกชายลุงมากเจ้าของตลาด เถรตรง ยอมหักไม่ยอมงอ

ฉาก 1 บริเวณริมถนน / กลางวัน (DAY1)

เริ่มภาพที่ ลุงมากกวาดขยะริมถนน

รับภาพ ไม้กวาดตวัดน้ำไปใส่รถของจีน่า

จีน่า ว้าย ตายแล้วไอ้แก่ ไอ้โง่ นอกจากจะยากจนแล้วยังโง่ไอ้ก ไม่ดูตาม้าตาเรือ แกเห็นไหมว่าแกกวาดขยะกระเด็นมาใส่รถฉันนั่นน่ะ ตาบอดหรือไงหา

ลุงมาก ขอโทษ ลุงไม่ทันเห็น

จีน่า ใครเป็นหลานแก ฉันไม่มีญาติโง่ ๆ แล้วยากจนแบบแกหรอก สกปรกโสโครก รถฉันเพิ่งจะถอยมาได้ไม่นานดูสิเอาเศษขยะมาทำให้เปรอะเปื้อน น้ำหน้าอย่างแกต่อให้ไปเกิดใหม่เป็น 100 ชาติก็ไม่มีปัญญาซื้อรถแบบนี้ได้หรอก

ลุงมาก ขอโทษนะ ลุง เอ่อ ผมขอโทษครับ

จีน่า ขอโทษแล้วได้อะไร คนจน ๆ อย่างพวกแก มักจะทำอะไรผิดแล้วก็มาขอโทษมันเป็นสันดานเป็นกรรมพันธุของไอ้พวกชั้นต่ำ แทนที่จะทำอะไรที่ไม่เดือดร้อนไม่กระทบคนอื่น พวกแกถึงได้ยากจนแบบนี้ไง

ลุงมาก ฉันขอโทษ จะให้ผมรับผิดยังไงครับคุณนาย

จีน่า โอ๊ยไอ้บ้าชั้นต่ำ สมองเท่ามด ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง ไม่รู้แม้แต่ว่าจะรับผิดชอบยังไง แกมันโง่ สมองหมาปัญญาควายจริง ๆ

ลุงมากก้มหน้านิ่งไม่รู้จะพูดยังไง แกร้องไห้ออกมา

จีน่า พูดถูกใจดำใช่ไหมบ่อน้ำตาแตก นี่ถามจริง ๆ แกคิดว่าตรงนี้ถ่ายหนังกันอยู่หรือไง ถึงต้องร้องห่มร้องไห้เรียกน้ำตาเรียกร้องความสนใจ ตีบทแตก จะได้เงินเพิ่มหรือไง ไอ้บ้า โง่เง่า

ลุงมากยกมือไหว้จีน่าแล้วทรุดกายลงนั่ง

จีน่า ดีมาก แกจะกราบขอโทษฉันใช่ไหม ทำเลย ทำเดี๋ยวนี้กราบให้ถึงเท้าฉันนี่แล้วจะยกโทษให้ กราบสิ

อมร อะไรกันครับจีน่า

อมรเดินเข้ามาหาเมื่อได้ยินเสียงดัง

จีน่า ก็ตาแก่คนนี้ กวาดเศษขยะมาใส่รถของจีน่าดูสิเนี่ยรถเพิ่งจะซื้อมาได้ไม่นาน ต้องมาซวยเพราะน้ำจากขยะข้างถนนแบบนี้ ใครจะกล้าขับได้ มันเป็นลางไม่ดีไปแล้ว

อมร ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งครับ มันอยู่ที่ความเชื่อที่ผิดมากกว่าครับ แค่โดนน้ำสกปรกล้างออกได้ครับ แต่ถ้าใจคนเราสกปรกต่อให้ใช้น้ำแร่ก็ล้างไม่สะอาด

อมรพูดจบก็หันมามองหน้าลุงมาก

อมร อ้าว นี่มัน

จีน่า โอ๊ยอะไรกันนักหนาคะคุณอมร นี่คุณมากับจีน่านะคะแต่กลับมาเข้าข้างไอ้แก่สกปรกยากจนคนนี้

จีน่าพูดจบก็เดินไปเปิดประตูรถ

จีน่า จีน่าจะเอารถไปล้างที่คาร์แคร์ที่แพงที่สุดและทันสมัยที่สุดค่ะ คุณอมรช่วยขับรถให้จีน่าหน่อยนะคะ จีน่ายังทำใจไม่ได้

อมร คือว่า

อมรทำท่าอ้ำอึ้งเมื่อมองหน้าลุงมากชัด ๆ แต่ไม่สามารถจะขัดได้เมื่อจีน่าเดินมารั้งแขนเขาให้ไปขับรถ

จบภาพที่ใบหน้าของลุงมาก มองดูรถของจีน่าที่แล่นออกไป

ฉาก 2 หน้าตึกแถวบ้านเช่าของจีน่า / กลางวัน (DAY2)

เริ่มภาพที่ลุงมากเดินเข้าไปที่หน้าบ้านของจีน่า

รับภาพที่อมรรีบวิ่งเข้ามายกมือไหว้

อมร สวัสดีครับคุณลุง มาเก็บค่าเช่าเองเลยเหรอครับวันนี้

ลุงมาก ครับ ลูกชายขับรถตามมา ลุงอยากจะเดินให้มากที่สุด ให้สมกับที่เคยนอนติดเตียงมานาน ตอนเราเดินไม่ได้ สิ่งที่อธิษฐานคือขอให้เดินได้ ถ้าเดินได้จะเดินทุกวันไม่ขี้เกียจเดินเลยครับ

อมร รอเดี๋ยวนะครับ ผมจะเข้าไปเอาเงินค่าเช่ามาให้ครับ ขอบคุณลุงมากนะครับที่ให้ผมผ่อนผันมาตั้ง 3 เดือนปกติคนอื่นเขาคงไล่ผมออกไปนานแล้ว ไม่แน่เรื่องราวอาจจะถึงตำรวจด้วยซ้ำ

ลุงมาก ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณอมรก็เป็นเพื่อนกับลูกชายลุง เคยไปเยี่ยมลุงตั้งหลายครั้ง ลุงก็เห็นคุณอมรเหมือนลูกเหมือนหลาน ถ้าติดขัดก็บอกลุงได้นะ

อมร ของคุณมากครับคุณลุง เชิญนั่งรอผมเดี๋ยวนะครับ

อมรเดินเข้าบ้านไป

ฉาก 3 หน้าตึกแถวบ้านเช่าของจีน่า / กลางวัน (DAY2) (ต่อ)

เริ่มภาพ จีน่าจอดรถแล้วเดินเข้าบ้านแล้วหันกลับไปมองหน้าลุงมาก

รับภาพที่ลุงมากเดินไปที่เก้าอี้เพื่อจะนั่งรออมร แต่ยังไม่ทันได้นั่ง

จีน่า เอ๊ะ ไอ้แก่คนนั้นนี่ อย่าบอกนะว่าตามมาถึงบ้าน แล้วดูวันนี้แต่งตัวใหม่

จีน่ามองสำรวจลุงมากตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแล้วเดินวนดูรอบตัวของลุงมาก

จีน่า แกมาทำไม ที่นี่บ้านฉัน ไม่ต้อนรับคนจน ๆ โง่ ๆ อย่างแกหรอก วันนี้ใครบริจาคเสื้อผ้ามาล่ะ

ลุงมาก เอ่อ ผมมา มา

จีน่า โอ๊ยพิกุลจะล่วงกว่าจะพูดได้ ไปอย่ามาอยู่แถวนี้ ไม่อยากได้รับกลิ่นอายของความยากจน ต่อให้ใส่เสื้อผ้าราคาเป็นล้านก็ไม่สามารถดับกลิ่นความโง่เง่าของแกลงได้หรอก แก่แล้วแก่เลย

ลุงมาก นี่หนู

ลุงมากขยับปากเหมือนอยากจะเตือนจีน่า

จีน่า บอกให้ไปไง มายืนหน้าด้านอยู่ได้ หรือวันนี้เปลี่ยนงาน ไม่กวาดถนนแล้วจะเปลี่ยนมาเก็บของเก่าแทนหรือไง โน่นถังขยะอยู่โน่นตรงโน้น ไป (จีน่าหันไปคว้าไม่กวาดมากวาดพื้นไล่มาทางลุงมากที่ยืนอยู่)

ลุงมาก อุ้ย

จีน่า ใครเป็นลูกเป็นหลานก็อับอายขายขี้หน้า ทำตัวสกปรก โง่แบบนี้ ไป

จีน่าตะคอกเสียงใส่จนลุงมากต้องถอยออกไปยืนอยู่นอกชายคาบ้าน

ฉาก 4 หน้าตึกแถวบ้านเช่าของจีน่า / กลางวัน (DAY2) (ต่อ)

เริ่มภาพที่อมรเปิดประตูออกพร้อมกับเงินค่าเช่าบ้าน

อมร จีน่ามาแล้วเหรอ

จีน่า ใช่ คุณให้ไอ้แก่นี่เข้ามาเหยียบบ้านเราทำไมคะ สกปรกขนาดนั้น ฉันยังไม่หายแค้นเลยกวาดน้ำสกปรกมาใส่รถฉัน รถฉันซื้อมาใหม่ ๆ แท้ ๆ เกลียดนัก ไอ้พวกทำอะไรไม่ดูให้ดี มักง่าย โง่

อมร ผมว่าคณพูดมากไปแล้วนะจีน่า

จีน่า คุณก็เหมือนกันทำไมถึงชอบเข้าข้างคนอื่นอยู่เรื่อย ฉันว่าใครคุณก็ไม่พอใจ ทำไมคะอยากจะเป็นพ่อพระ แล้วมาอยู่กับฉันทำไม มาเกาะชายกระโปรงฉันทำไม ไปสิ ไปทำมาหากินหาเงินเลี้ยงฉันบ้าง

อมรกำมือแน่น

อมร ก็ได้ ผมไปก็ได้จีน่า ผมไปเดี๋ยวนี้แหละ ผมจะไม่ทนอยู่กับคุณไอ้กต่อ ผู้หญิงปากร้าย จิตใจสกปรก เดินบนหัวคน คุณไม่เคยมองคนให้เป็นคน มองคนเป็นหมาไปหมด คนอย่างคุณเสียชาติเกิด

จีน่าตวัดฝ่ามือตบหน้าอมรฉาดใหญ่

รับภาพลุงมากรีบวิ่งเข้ามาหา แต่จีน่าก็ผลักลุงมากล้มลง

อมร คุณลุงครับ

อมรรีบถลาไปประคองลุงมากทันที ทำให้จีน่าโมโหและไม่พอใจ เธอเดินไปยกเท้าถีบทั้งอมรและลุงมากจนหงายหลังล้ม

ฉาก 5 หน้าตึกแถวบ้านเช่าของจีน่า / กลางวัน (DAY2) (ต่อ)

เริ่มภาพที่ อาทรขับรถมาจอดอยู่แล้วมองมาเห็นภาพนั้น

รับภาพอาทรเปิดประตูวิ่งออกมาหาลุงมาก

อาทร พ่อครับ

อาทรวิ่งเข้าไปประคองลุงมาก

รับภาพที่ใบหน้าของจีน่าเมื่อมองเห็นอาทรประคองลุงมาก

จีน่า คุณอาทรคะ นี่มันอะไรกัน คุณไปยุ่งอะไรกับไอ้แก่สกปรกคนนี้ นี่มันตัวซวยชัด ๆ ดูสิ จีน่าอยู่กับคุณอมรมาตั้งกี่ปี พอมาเจอไอ้แก่นี่เข้าคุณอมรจะขอแยกทางกับจีน่า

อาทร นี่คือพระโพธิสัตว์ของผม ไม่ใช่ตัวซวยอะไรเลยครับ เพราะถ้าท่านเป็นตัวซวย ผมคงไม่มีโอกาสได้ลืมตาขึ้นมาแล้วมีบ้านให้คุณได้เช่าอาศัยอยู่หรอกครับ

จีน่าหน้าเผือดซีด

อาทร แล้วที่พ่อผมมาวันนี้เพราะคุณติดเงินค่าเช่าอยู่ 3 เดือนคุณจำไม่ได้หรือแกล้งลืมผมไม่รู้ และอมรเป็นคนไปหาเงินมาจ่าย แล้วพ่อของผมก็ไม่ได้เป็นตัวซวยหรืออะไร

จีน่าหันไปมองหน้าอมร

อาทร เพียงแค่ท่านป่วยแล้วเพิ่งเดินได้ท่านจึงอยากจะทำอะไรเพื่อชดเชยกับเวลาที่ท่านเสียไปก็เท่านั้น แต่ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมคุณถึงจงเกลียดจงชังแม่ผม ดูถูกเหยียดหยามแสดงกิริยาไม่ดีกับคนสูงวัยแบบนี้

จีน่า เอ่อ คือ จีน่าขอโทษนะคะ

จีน่ารีบยกมือไหว้ลุงมาก ที่รีบยกมือรับไหว้แล้วยิ้มให้จีน่า

อาทร อมรแอบไปดูแลลูกของคุณที่ส่งกลับไปให้พ่อกับแม่ที่บ้านนอกเลี้ยง เด็กมันขาดพ่อขาดแม่ และขาดเงิน ไม่มีเงินไปเรียนต้องไปทำงานกับตายาย อมรเป็นคนส่งเสียให้เรียน แล้วนี่ก็ค่าเช่าบ้านไอ้ก

จีน่าหันไปมองหน้าอมร

อาทร เพราะคุณเอาเงินที่หามาได้ไปซื้อเครื่องแต่งตัวไปผ่อนรถ เพื่อให้คนมองคุณว่ามีเงิน อยู่ในสังคมระดับสูง แต่เงินในกระเป๋า มีแค่เศษสตางค์ คุณฉาบทาเปลือกให้ดูสวยงามโดยลืมนึกถึงเนื้อในว่ามันถูกปลวกกินแล้ว

จีน่า ขอโทษค่ะ ขอโทษนะคะ

อมร ที่ผมอยู่กับคุณเพราะผมหวังว่าสักวันคุณจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น แต่ผมรู้แล้วว่า ผมคิดผิด และตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณคิดยังไงกับผม

จีน่า อมรคะ

อมร การที่คุณแต่งตัวให้ดูดีก็เพราะคุณอยากจะมีผัวใหม่ผู้ชายคนที่คุณหมายตาไว้ เขามีเมียอยู่แล้ว แต่คุณไม่รู้เพราะเขาบอกคุณว่าเขาหย่ากันแล้ว

จีน่า ไม่จริงคุณจะรู้อะไรก็แค่หึง คุณตามฉันตลอดเวลาเลยใช่ไหม

อมร คุณรู้ไหมว่าผู้ชายคนนั้นได้ดีเพราะเมีย เขาทิ้งเมียของเขาไม่ได้หรอก คุณเป็นแค่ของขบเคี้ยวของเขายามว่างแค่นั้นเอง เดี๋ยวเขาก็เบื่อ ยิ่งรู้ว่าคุณมีนิสัยแบบนี้ด้วยแล้ว

อมรหันไปหาลุงมาก ยกมือไหว้ลุงมาก

อมร ขอบคุณคุณลุงมากนะครับ ที่ใจดีกับผม ให้ผมอาศัยอยู่มาตั้ง 3 เดือนโดยไม่ไล่ออก แต่ตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว ผมคงหมดเวรหมดกรรมกับผู้หญิงคนนี้แล้ว

อมร ไหว้ลาลุงมาก มองหน้าอาทรแล้วเดินออกไป

จีน่า คุณอมร คุณจะไปไหน กลับมานะ กลับมา

อาทร ไปเถอะครับพ่อ

อาทรพยุงลุงมาก ไปที่รถแล้วเดินกลับมาหาจีน่า

อาทร ผมได้คนเช่าใหม่แล้วนะครับ ขนของออกภายสองวันนี้นะครับผมจะให้คนเข้ามาทำความสะอาดเพื่อรอคนเช่ารายใหม่

จีน่ามองหน้าอาทรแล้วร้องกรี๊ดออกมา

...................................................................................

ข้อคิด

คุณค่าและความดีของคน ไม่ได้อยู่เปลือกนอก คนดีเปรียบเหมือนกลิ่นหอมของกฤษณา อยู่ที่ไหนก็ส่งกลิ่นหอม แต่ถ้าคนเลวไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ส่งกลิ่นเน่าออกมาจนได้ ต่อให้เปลือกนอกดูดีขนาดไหนก็ตาม