EP. 04 : ล่าแม่มด

"เป็นเห้อะไรครับ นั่งยิ้มอยู่คนเดียว"

"เออนั่นดิ แล้วนี่อะไรนั่งดมมือตัวเองทำไมวะ"

อาชากับลีโอเดินเข้ามาในห้องเรียนของตัวเองที่มีสิงโตกับตั้มนั่งอยู่ในห้องก่อนแล้ว ส่วนเขมทัตยังไม่เข้ามาเพราะว่าไปส่งน้องพลอยเข้าห้องเรียนอยู่ ส่วนตัวเขาเองตอนนี้ก็นั่งเหม่อมองลงไปที่ชั้นล่างฝั่งตรงข้ามเขาขอย้ายที่นั่งกับตั้มมาเป็นนั่งข้างประตูด้านหลังแทน เพราะว่าที่ตรงนี้จะสามารถมองลงไปที่ชั้นล่างห้องที่พิมพ์มาดาเรียนอยู่ได้

ลีโอเดินมาจับมือของสิงโตยกขึ้นหมายจะดมมือของเขาเพราะสงสัยว่าเขาเป็นอะไรนั่งดมมือของตัวเองทำไม แต่ทว่าสิงโตเขาชักมือกลับมาก่อน แล้วมองลีโอด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยชอบใจนัก

"อะไรของมึงวะ กูก็แค่ดมปะ ทำหน้าเหมือนแค้นกู เหมือนกูไปหอมแก้มเมียมึงงั้นแหละ"

"เออ พูดถึงเมีย ป๊ากับม๊ามึงเลิกหาเมียให้มึงยัง" อาชาพูดเสริมขึ้นมา เขาพยักหน้าให้เขมทัตตอนที่เขมทัตเดินเข้ามานั่ง ส่วนตั้มกับเขมทัตแม้จะเคืองใจกันเพราะเรื่องของพลอยนภัสแต่ว่าตอนนี้ทั้งสองคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของกันและกันเหมือนเดิม เมื่อพูดถึงคงเรื่องนี้ขึ้นมาทุกคนก็หันกลับมาสนใจสิงโตอีกครั้ง

"ไม่ได้หาให้ใหม่ก็คนเดิมนั่นแหละ สงสัยไม่มีปัญญาหาผัวมั้งเลยจะมาเอากูเป็นผัวทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอหน้ากันเลย"

"ว่าไม่ได้นะมึง บางทีน้องเขาอาจจะสวยเหมือน…"

"เหมือน? " เขมทัตมองลงไปที่ชั้นล่างเห็นพลอยนภัสกับพิมพ์มาดากำลังแกล้งกันเล่นอยู่ตรงที่ประตูพอดี เขาพูดขึ้นมาโดยที่ไม่ได้คิดอะไรแต่ไอ้คนฟังอาการมันออกจะแปลกๆ ไปหน่อย

"เหมือนน้องพิมพ์ก็ได้ สวยน่ารักขนาดนั้น"

"ไม่สวย! ไม่เห็นจะสวยตรงไหน แถมยังแสบอีกด้วย"

พูดแล้วก็มองลงไปเหมือนกัน ใช่เธอไม่สวย แต่เธอแสบเหลือเกิน ก็ตอนที่เธอหลุดออกไปจากเขาได้เนี่ยเพราะเธอกระทืบส้นเท้าลงมาที่นิ้วเท้าของเขาจนเขาต้องปล่อยตัวเธอออกมา ไม่เพียงแค่นั้นยังหยิบเอาสเปรย์พริกไทยมาฉีดใส่เขาด้วย ดีนะที่เขาหลบทันไม่งั้นได้แสบตาแน่ๆ

"อะไรของมึงวะ กูว่าน้องเขาน่ารักดีออก เวลายิ้มทีนี้ละลายเลยเนอะ"

อาชาหันไปหาตั้ม ตั้มเองก็ยกยิ้มแล้วพยักหน้ารับ ก็จริง เวลาที่พิมพ์มาดายิ้มทีใครๆ ก็ละลายทั้งนั้น แต่ปัญหามันติดอยู่นิดหน่อยตรงที่ เธอไม่ค่อยยิ้มให้ใครเนี่ยสิ นอกจากเพื่อนของเธอ

"เหอะ พวกมึงแม่งเป็นอะไรกันวะ สายตาต่ำตมมากนะ ยัยแม่มดนั่นน่ารักตรงไหนกูถามจริง หัวก็ชมพูอย่างกับนมเย็น ตัวก็เตี้ย พูดก็ไม่เพราะ หน้านิ่งหน้าตาย แถมยัง…"

"เฮ้ยว่าไม่ได้นะมึง เห็นน้องพิมพ์หน้านิ่งแบบนี้ แต่ผู้ชายเกินครึ่งของมหา'ลัยเลยนะที่มีน้องพิมพ์เป็นขวัญใจอะ บางคนก็บอกสวย บางคนก็บอกชอบหน้านิ่งดี หยิ่งดี" ลีโอเสริมขึ้นมา

"เออจริง บางคนบอกชอบที่ดูร้ายกาจเหมือนแม่มด จนพวกแม่งอย่าล่าแม่มดเลยนะ แต่สู้ไม่ไหวเพราะน้องเขานิ่งเกินไป" อาชาพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้มาซึ่งในสิ่งที่พวกเขาพูดกันนั้นไม่เกินจริงเลย แต่…

ล่าแม่มดงั้นเหรอ…

แม่มดคนนี้ เขาล่าได้คนเดียวสิวะ คนอื่นจะมาแย่งเขาได้ยังไง

"อะไรของมึงวะ" เขมทัตพูดขึ้นมาอย่างสงสัย

"มึงชอบน้องพิมพ์เหรอ" ตั้มถามต่อ

"กูไม่ได้ชอบ แต่กูรู้สึกว่ากูก็อยากลองล่าแม่มดเหมือนกัน อยากรู้ว่าจะร้ายได้แค่ไหน"

"เฮ้ย อย่าไปเล่นๆ กับน้องพิมพ์นะเว้ย เดี๋ยวแฟนกูด่าตายเลย" เขมทัตพูดปรามขึ้นมา

"แต่ถ้ามึงชอบ ก็จีบเลย" อาชาพูดขึ้นไปในทิศทางที่แตกต่าง

"พวกมึงดูปากกูนะ กูไม่ได้ชอบ กูแค่อยากเอา เดี๋ยวเบื่อก็เท ก็แค่นั้น"

หากเรื่องเหล่านี้ที่พูดขึ้นมาเป็นเรื่องของผู้หญิงคนอื่นๆ พวกเขาก็คงจะไม่ขัดสิงโตหรอกเพราะนี่เป็นเรื่องปกติของสิงโตอยู่แล้ว แต่หากว่าสิงโตจะทำเรื่องแบบนั้นกับพิมพ์มาดาขึ้นมาจริงๆ พวกเขาก็อดห่วงไม่ได้เพราะเท่าที่สังเกตพฤติกรรมของพิมพ์มาดามาเธอไม่เข้าหาผู้ชายคนไหนเลยพวกเขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนของตัวเองทำกับหญิงสาวแบบนั้น แต่กับคนอื่นที่พวกเขาไม่ห้ามเพราะมันเกิดขึ้นจากความเต็มใจทั้งสองฝ่าย แม้ว่าสุดท้ายเพื่อนเขาจะเป็นฝ่ายทิ้งผู้หญิงเหล่านั้นภายในเวลา 3-7 วันก็ตาม

*****

"นี่เลิกเรียนแล้วไปไหนต่อ"

"พิมพ์ว่าจะไลฟ์สดขายของอะ สนใจไปดูปะ"

พิมพ์มาดาเสนอเพื่อนตัวเอง วันนี้เธอว่าจะไลฟ์ขายครีมทาผิวที่เธอเพิ่งคิดค้นสูตรมาได้ และผ่านการตรวจมาตรฐานมาเรียบร้อยแล้ว วันนี้เป็นวันเปิดตัววันแรก เลยว่าจะไลฟ์ขายของสักหน่อย แน่นอนว่าพลอยนภัสคงไม่ไปกับเธอแน่เพราะว่าเขมทัตมารออยู่ตรงนั้นแล้ว

"อยากไปดูอ่า เอวาไปดูพิมพ์ได้มั้ย"

"ได้สิ ไข่มุกจะไปด้วยกันมั้ย"

"มุกไม่ไป เดี๋ยวจะไปหาคุณป๊า" คุณป๊าคือสามีของเธอที่เป็นพ่อของยายพลอยนภัส ก่อนหน้านี้เจ้าหล่อนปลื้มคุณป๊ามาก และไม่รู้ว่าไปตามจีบคุณป๊าอีท่าไหนสุดท้ายก็ลากคุณป๊าไปกินเรียบร้อย

"งั้นเอวาไปกับพิมพ์สองคนเนอะเดี๋ยวพิมพ์โทรบอกคุณแม่ก่อน" เอวาพยักหน้าตอบรับ เธอคล้องแขนของพิมพ์มาดาแล้วเดินแยกจากเพื่อนคนอื่นๆ ออกมา

บ้านธาดาวงศ์

"มากันแล้วเหรอ"

"สวัสดีค่ะคุณแม่" เอวายกมือขึ้นไหว้พุดจีบคุณแม่ของพิมพ์มาดา ที่จริงวันนี้พุดจีบต้องไปกินข้าว และคุยเรื่องธุรกิจที่ทางบ้านกิจวรกุลให้เป็นนายหน้าให้ ตอนแรกเธอชวนพิมพ์มาดาไปด้วยแต่พิมพ์มาดาบอกว่าไม่สะดวกไปด้วยเพราะวันนี้เธอต้องโปรโมตงานของตัวเอง

"คุณแม่ให้ป้าจันทร์ทำกับข้าวไว้ให้แล้วนะน้องพิมพ์"

"ขอบคุณค่ะ เดินทางดีๆ นะคะคุณแม่"

พุดจีบเดินออกไปแล้ว พิมพ์มาดาก็พาเอวาขึ้นมาที่ห้องสตูดิโอของตัวเอง ในห้องเป็นสีขาวสะอาดตาเต็มไปด้วยข้าวของต่างๆ มากมาย ทุกอย่างพิมพ์มาดาทำเองทั้งหมดทำให้เอวาถึงกับอึ้งในความรักกับสิ่งที่ตัวเองทำของพิมพ์มาดา

"ตอนแรกก็อึ้งแล้วนะที่รู้ว่าพิมพ์ทำอะไร แต่พอมาเห็นเองเอวาก็อดภูมิใจในตัวพิมพ์ไม่ได้"

ใช้เวลาไม่นานพิมพ์มาดาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง จัดตั้งอุปกรณ์ไลฟ์นิดหน่อย แต่งหน้าบางๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ เพราะเธอต้องการให้ใครหลายๆ คนได้เห็นว่า หากใช้ผลิตภัณฑ์ของเธอแล้วจะผิวสวยแบบเธอ

เมื่อเริ่มการไลฟ์ได้ไม่นานผู้คนมากมายต่างก็เข้ามา ผู้หญิงก็ชอบที่จะได้รู้ว่าครีมของเธอดีอย่างไร เครื่องสำอางของเธอเป็นแบบไหน ส่วนผู้ชายส่วนมากก็จะเข้ามาดูเจ้าของแบรนด์คนสวย ชื่อเสียงของเธอเริ่มกระจายในวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าหูของใครบางคนที่นั่งควงแก้วออนเดอะร็อกอยู่ที่คลับคนเดียว

"กล้าไม่รับฉันเป็นเพื่อนงั้นเหรอ เดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่! ยัยแม่มด!"