EP.1 น้องเลี้ยงของผม

ผมชื่อ ‘โจ้’ ครับ มีน้องสาวชื่อ ‘กิ๊ก’ ผมกับกิ๊กอายุห่างกัน 2 ปี เราเรียนโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยม และเพิ่งมาแยกกันตอนผมเรียนมหาวิทยาลัยครับ คนทั่วไปจะมองว่าผมกับกิ๊กรักกันดี เพราะตั้งแต่เด็ก ผมมีหน้าที่ต้องคอยรับน้องกลับบ้านด้วยทุกวัน แต่ที่หลายคนไม่รู้ก็คือ ผมกับกิ๊ก เราไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ

ใช่ครับ... เราไม่มีสิ่งใดเกี่ยวพันกันทางสายเลือดเลย

ที่เกี่ยวก็คือ พ่อของกิ๊กมาแต่งงานกับแม่ของผมครับ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ป.1 ผมตื่นเต้นครับที่แม่บอกว่าผมกำลังจะมีพ่อและมีน้องสาว ผมดีใจตามประสาเด็กครับ เพราะพ่อใจดีและน้องสาวของผมก็น่ารักมาก

ครั้งแรกที่เจอกิ๊ก ตอนนั้นกิ๊ก 5 ขวบได้ เรียนอยู่อนุบาล 2 ครับ หน้าตาหล่อนเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ผมยาวตรง ดวงตากลมโตสีน้ำตาล และผิวก็ขาวอมชมพู กิ๊กกลายเป็นตุ๊กตาที่มีชีวิตของผม จำได้ว่าผมเห่อน้องมาก กอดน้อง หอมน้องตลอด จนแม่ต้องปรามเพราะกลัวว่าน้องจะรำคาญ แต่ไม่เลยครับ กิ๊กก็ติดผมแจ

ความสัมพันธ์ของเราในครอบครัวไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ เพราะว่าพ่อกับแม่ทำงานที่กรุงเทพฯ ทั้งคู่ ในหมู่ญาติพี่น้องทั้งสองฝ่ายก็ต่างคิดว่าผมเป็นลูกคนโตของพ่อ และคิดว่ากิ๊กเป็นลูกสาวคนเล็กของแม่ เพราะกิ๊กดันมีหน้าตาละม้ายเหมือนแม่ครับ แต่ก็มีญาติสนิทบางท่านที่รู้เรื่องราว แต่ไม่มีใครคิดพูดให้เด็กอย่างผมต้องสงสัยอะไร เพราะต่างคิดกันว่าผมยังเล็กเกินกว่าจะรู้ว่าใครเป็นพ่อเป็นแม่ที่แท้จริง แต่ผมจำได้แม่นเลยล่ะครับ

อย่าว่าแต่ญาติๆ ส่วนใหญ่จะไม่รู้ ตัวกิ๊กเองก็ไม่รู้ครับ กิ๊กก็คิดว่าผมเป็นพี่ชายของหล่อนจริงๆ เพราะไม่ว่ากิ๊กจะมีปัญหาอะไร กิ๊กปรึกษาผมทุกเรื่องครับ เพราะเราเป็นพี่น้องที่สนิทกันมาก แม้กระทั่งเมนส์มาครั้งแรก ผมยังได้รู้เห็นก่อนแม่

ตอนนั้นกิ๊กอยู่ ม.2 ครับ ส่วนผมอยู่ ม.4 เป็นเช้าวันจันทร์ระหว่างปิดภาคเรียนที่ผมอยู่กับกิ๊กที่คอนโดฯ กันสองคน เพราะพ่อกับแม่ไปทำงาน

‘กรี๊ดดดดด...’

เสียงกิ๊กกรีดร้อง และผมก็กระโจนจากห้องรับแขก วินาทีเดียวเท่านั้นที่ถึงห้องกิ๊ก และเมื่อผมเปิดประตูห้องเข้าไปก็เห็นกิ๊กใส่เสื้อชั้นในตัวเองแต่ไม่ใส่กางเกงใน เรือนร่างขาวอมชมพูไปทั้งตัว โดยเฉพาะที่ซากุระกลีบบอบบางก็เป็นสีชมพูจนผมอึ้ง แข็งไปทั้งร่าง แข็งไปทุกส่วนที่เรียนรู้จะแข็ง แต่ใบหน้านองน้ำตาของกิ๊กก็ทำให้ผมต้องสะกดความแข็งนั้นไว้ ผมรีบเดินเข้าไปหาน้อง กอดหล่อนไว้อย่างปลอบใจ และถามร่างสั่นสะอื้น

‘กิ๊กเป็นอะไร ร้องทำไม เจ็บตรงไหน ปวดตรงไหน บอกพี่สิ’

‘พี่โจ้... กิ๊กเป็นแผล มีเลือดไหล’

‘ตรงไหน ไหนพี่ดูให้’

‘ตรงนี้...’

กิ๊กชี้ไปที่ซากุระกลีบบอบบางครับ ในเวลานั้นผมอึ้ง แต่คำตอบในหัวก็คือ กิ๊กคงจะมีเมนส์ครั้งแรกเลยไม่รู้ว่าเป็นอะไรและต้องจัดการกับตัวเองยังไง แต่กิ๊กเรียน ม.2 แล้ว เรื่องเพศศึกษาเรื่องระบบสืบพันธุ์ การมีประจำเดือนครั้งแรก กิ๊กก็ควรได้เรียนสิ หรือว่ากิ๊กไม่สนใจเรียนเลย ถึงได้ไม่รู้เรื่องราวที่ควรรู้ ผมคิดไปคิดมา ทว่าความคิดชั่วร้ายอย่างไม่น่าให้อภัยดันมีชัยเหนือกว่า ทำให้ผมพูดสิ่งที่ไม่คิดออกไป หรือผมอาจคิดดีแล้ว

‘ไหน เลือดออกยังไง ขอพี่ดูหน่อย เอ... ปกติเคยมีเลือดมั้ย’

‘ไม่เคยมีเลยพี่ กิ๊กไม่เคยมีเลือดตรงนี้เลย’

‘แล้วกิ๊กเจ็บหรือเปล่า มีแผลมั้ย หรือไปโดนอะไรมา’

‘ไม่นะ กิ๊กไม่ได้โดนอะไรเลย ตื่นเช้ามาก็มีเลือดเนี่ย’

หล่อนพยักพเยิดหน้าให้ผมดูกางเกงในที่มีรอยเปื้อนบริเวณเป้าที่หล่อนถอดทิ้งไว้กับพื้น

‘พี่โจ้ กิ๊กจะเป็นอะไรมั้ย กิ๊กจะตายมั้ย จู่ๆ ก็มีเลือดออกมา’

‘อืม... งั้นกิ๊กไปนอนบนเตียงนะ เดี๋ยวพี่ดูให้ว่ามีแผลตรงไหนหรือเปล่า’

ผมพูดพร้อมกับจูงกิ๊กมานั่งบนเตียงครับ ‘นอนลงนะ แล้วยกขาขึ้น’ ผมบอกพร้อมช่วยกิ๊กจัดท่าทาง โดยให้ฝ่าเท้าเหยียบบนขอบที่นอน เพื่อผมจะได้นั่งคุกเข่าแทบพื้นเพื่อดู...