ไฟสวาทอาเพลิง-บทที่1 สาเหตุของความอยากเอาชนะ
ว่าไงแกเล่ามาก่อนว่าเพราะอะไรอยู่ๆ นึกอยากขย่มอาเพลิงของแกย่ะแม่สาวเนิร์ดหน้าใส”
“อืม คืองี้นะแก”
เหตการณ์3วันก่อนหน้า
Rrrrr.Rrrrr.Rrrrr.
เสียงมือถือของเพลงพิณดังขึ้นมาสาวน้อยกำลังนอนหลับสบายๆ อยู่คุณแม่ก็โทรเข้ามา เธอจึงกดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงียๆ
“ฮัลโหลคะแม่”
(“หนูเพลง แม่โทรหาอาเพลิงไม่ติดเลย พอดีคุณพ่อเขามีเรื่องจะคุยกับอาเพลิง หนูช่วยไปหาอาเพลิงแล้วบอกให้โทรกลับมาหน่อยนะ คุณพ่อกำลังคุยกับลูกค้าอยู่อีก20นาทีช่วยบอกอาเพลิงหน่อย”)
“สี่ทุ่มแล้วนะคะ ยุโรปสว่างแต่เมืองไทยเวลานอนหนูนะคะ”
(“หนูเพลงอย่างอแง แม่ไม่ได้ใช่หนูทุกวันสักหน่อย”)
“ก็ได้ค่ะแม่ เดี๋ยวหนูเดินไปบอกให้ ค่ะๆๆ รู้แล้ว ไมท่ดื้อหรอกค่ะ มีแต่อาเพลิงที่ชอบหาเรื่องหนูเคยหาเรื่องเขาที่ไหนกัน คร้าจะไปเดี๋ยวนี้”
เพลงพินลุกจากที่นอนก็เดินลงจากชั้นสองของบ้าน เปิดประตูไปหาคุณอาข้างบ้านตามคำสั่งของแม่ทันที อาเพลิงไม่ชอบขี้หน้าเธอทำไมแม่ต้องใช้เธอด้วยนะ
ร่างเล็กในชุดนอนกางเกงขาสั้นเสื้อยืดตัวโคร่งที่โนบราเดินมาตามทางหิน หลังบ้านอยู่ติดกันเดินเข้าออกได้ไม่ต้องออกทางประตูรั้ว เนื่องจากวิ่งเข้าออกตั้งแต่เด็ก เพลงพิณจึงเดินมาจนถึงด้านหลัง กำลังจะไปเข้าทางประตูบ้านด้านหน้าก็ได้ยินเสียงบางอย่างเสียก่อน
“อ๊า อ๊า เพลิงขาอูยเสียวจังเลย อ๊า กระเด้าแรงๆ เลยค่ะ อ๊าแบบนั้นยแหละโคตรถึงใจเลย”
“อืม ร่านมากวิเธอร่านมาก ตั้งแต่เอามาเธอร่านสุด เอามันส์เอ็นมาก อ่าห์ หอยโคตรดูด เสียวน้ำเงี่ยนจะแตก”
ตับ ตับ ตับ ปึก ปึก ปึก เสียงโหนกกระทบกันดังลั่น เพลงพิณแอบมองตรงรอบแยกหาที่มาของเสียงก็เห็นอาเพลิงกำลังยืนเปลือยกาย แขนข้างหนึ่งประคองขาเรียวเอาไว้ เสือกแก่นกายสาวลำเอ็นอวบหนาอันยาวใส่ร่องเสียวของผู้หญิงที่เขาเรียกชื่อเธอว่าวิอย่างเมามันส์ มือข้างที่ว่างก็มาบีบนมเคล้นคลึงขยำราวกับกำลังนวดดินน้ำมัน ขยำจนเธอร้องครางออกมา
“อูย..เสี่ยวรูเงี่ยนมากค่ะ เพลิงขาเอาเก่งที่สุดกระเด้าแรงถึงใจวิมากเลย อ๊า บีบนมแรงๆ กระแทกดุ้นเข้ามาแรงๆ วิอยากได้ของเพลิงอีก อย่างนั้นแหละเพลิงขา”
“ฟัค โคตรร่านเลยวิ อ่าห์ใกล่แล้วใกล้แตกแล้ววิ อื้อ”
“อ๊า แตกเลยเพลิงวิจะกินให้หมด น้ำของเพลิงอร่อยที่สุดอ๊าย ขยำแรงๆ แรงอีกค่ะเพลิง อูยดูดนมวิหน่อยสิคะ อยากถูกเพลิงดูดนมเหลือเกิน ลิ้นเพลิงพริ้วที่สุดเลย อ่าห์ เงี่ยนเหลือนเกิน ดูดแบบนี้แหละ แรงๆ เลย กระเด้าอีก อ๊ายน้ำเงี่ยนมาแล้ว แตกแล้วเพลิงขา อิ๊ อร๊างง แตกเต็มลำเอ็นเลย เงี่ยนๆ ไม่ไหวแล้ว”
“อู้ว สุดยอดมากวิ ตอดถี่เป็นบ้าแตกแล้วอ่าห์ มารับไปซะน้ำเงี่ยนบำรุงเธอของดีเชียวล่ะ”
อัคคีถอดถุงยางออกก่อนจะสาวชัดรูดดุ้นเอ็นสามสี่ที น้ำกามขาวขุ่นก็พุ่งรดหน้าคู่ขาสาวจนเต็มใบหน้า รวิดาเลียดูดดุ้นเอ็นอันใหญ่อย่างอร่อย ของดีของเขาที่เธอใฝ่ฝันเสียดายเขาไม่ต้องการเธอจริงๆ
“อืม แม่งโคตรเงี่ยนเลยวิวันนี้รู้ตัวไหมว่าร่านมาก”
"อีกสักรอบไหมเพลิง ยังคันรูหอยอยู่เลย พรุ่งนี้วิจะแต่งงานแล้ว อยากถูกเพลิงกระเด้าให้สะใจ เอาวิเถื่อนๆ เลยนะ”
“มาสิแม่หอยร่าน มาส่งท้ายกันหน่อย เธอแต่งงานแล้วฉันเอาไม่ได้ กฎของฉันคือไม่ชอบเป็นชู้ ฉันเอาแต่คนไม่มีพันธะ”
มาค่ะเพลิงขา มาเอาวิให้แหกจนของเจ้าบ่าวหลวมไปเลย”
“อ่า นางผู้หญิงร่าน”
Rrrrr.Rrrrr.Rrrrr.
เสียงเรียกเข้าดังมาจากมือถือของเพลิง เขากำลังจะกระแทกคู่ขาสาวอยู่รอมร่อแต่พอเห็นเบอร์ก็ต้องกดรับทันที
“ครับพี่แพท..อ้อยังไม่เห็นมานี่ครับ เหรอครับเดี๋ยวผมโทรหา พี่ภพสะดวกตอนไหนพี่แพทยิงมาก็ได้ครับ ได้ครับแค่นี้ก่อนนะครับ”
อัคคีวางสายไปแล้ว ภรรยารุ่นพี่บอกว่าให้ยายเด็กก้าวร้าวนั่นมาบอกเขาให้โทรหาตั้งนานแล้วหรือ มาหรือเปล่าไม่ใช่มาเห็นเขากำลัง เฮ้อ ตัวขัดความสุขอัคคีเอ่ยกับคู่ขาบอกให้กลับไปก่อน
“วิกลับไปเถอะ วันนี้แค่นี้พอผมมีงานต้องเคลียร์”
“แต่พรุ่งนี้วิจะแต่งงานแล้วนะคะ”
“คุณยังมีตัวสำรองไม่ใช่หรือ ผมไม่เป็นชู้กับเมียชาวบ้านนะวิ กลับไปได้แล้วผมไม่ชอบคนเซ้าซี้”
รวิดาจำต้องแต่งตัวแล้วเรียกรถกลับบ้าน เพลงพิณที่ยืนแข็งตั้งแต่ได้ยินแม่โทรมาแล้ว อาเพลิงรู้ว่าเธอเห็นทุกอย่างเขาจะยิ่งเกลียดเธอไหมนะ รีบกลับไปนอนแล้วยอมให้คุณแม่โทรมาด่าดีกว่าให้เขารู้ว่าเธอเห็นกิจกรรมสวาทราคะของเขาทั้งหมด
เพลงพิณค่อยๆ ย่องออกจากข้างบ้านที่เธอซ่อนตัว กำลังจะพ้นบ้านของอัคคีแต่มือถือเจ้ากรรมดันดังขึ้นมาก่อน ให้ตายเถอะเป็นเขาโทรมา คนตัวเล็กนั่งลงยองๆ พูดเบาๆ กลัวว่าเขาที่อยู่ในบ้านจะรู้ว่าเธออยู่ตรงนี้
“ฮัลโหล อาเพลิงมีอะไรคะ ดึกแล้วอีกอย่างหนูนอนแล้วด้วย”
(แม่เธอบอกว่าให้เธอมาบอกให้ฉันโทรกลับหาพ่อเธอตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน)
“อืม เหมือนจะใช่แม่โทรมาจริงๆหรือ เพลงนึกว่าตัวเองฝัน ถ้าไม่มีอะไรแล้วเพลงนอนก่อนนะคะ”
เพลงพินวางสายค่อยๆ คลานออกไปจากตรงนั้น แต่เมื่อเธอกำลังจะเข้าเขตบ้านตัวเองก็เจอกับรองเท้าแตะสีดำยี่ห้อดังอยู่ตรงหน้า อาเพลิง!! ซวยแล้วทำไงดี
“นอนหรือ เพลงพิณเธอนอนบนพื้นสนามได้ด้วยหรือ”
“อืม อาเพลิงหรือคะ ห๊า หนูเพลงละเมออีกแล้วหรือคะ อืม พักนี้ละเมอบ่อยจัง เพลงไปนอนก่อนนะคะ ว้าย อาเพลิงหนูเพลงเจ็บ”
อัคคีคว้าข้อมือของหยิงสาวกระชากขึ้นมาหา เพลงพิณสะบัดมือทันทีที่ยืนมั่นคง อัคคีตวาดคนตรงหน้าเสียงดัง
“ใจแตกมาแอบดูคนเอากัน เธอนี่ไม่มีใครสั่งใครสอนจริงๆนะเพลงพิณ วันหลังอย่าข้ามมาบ้านฉันอีก”
“หึก้ไม่ได้อยากมาและก็ ไม่ได้อยากดูหรอกแม่ให้มาก็มา ใครจะรู้ว่าอาเพลิงกำลังติดสัตว์อยู่”
“เพลงพิณ”
“เพลงจะไปนอนแล้วเชิญอาเพลินฟาดงวงฟาดงาไปเถอะ”
“ถึงไม่มีใครเอา เหลือขอ”
เพลงพิณโมโหที่เขาต่อว่าเธอ สาวน้อยชี้หน้าเขาอย่าท้าทาย
“ไม่มีใครเอาหรือ วันหนึ่งอาเพลิงอย่าเป็นคนมาคุกเข่ากลางหว่างขาเพลงล่ะ”
“ไม่มีทาง”
“เพลงจะคอยดู ในเมื่อเกลียดเพลงนัก เพลงจะทำให้อาเพลิงครางแต่ชื่อเพลงให้ได้”
