EP 13 ครั้งแรก

หลังจากที่ทั้งสองมีเซ็กกันเสร็จ ดิสนีย์หลับคาอกของไรเฟิลบนโซฟา ส่วนตัวของชายหนุ่มนอนเอามือกุมขมับ อีกข้างกอดร่างบางไว้แนบกาย เขาคิดไม่ตกกับเรื่องที่ทำลงไป เพราะเขาเพียงแค่อยากให้เธอตกหลุมรักและทิ้งเธอเหมือนที่ซีจีทำกับน้องสาวตัวเอง

ความแค้น ความอยากเอาชนะ ทำให้เขาทำเรื่องเลวร้าย แม้ผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่ซีจีคั่วอยู่ด้วย ไรเฟิลไม่มีสิทธิ์ที่จะย่ำยีเธอถึงเรื่องบนเตียง เขานอนคิดซ้ำ ๆ แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ได้ช่วยให้จิตสำนึกที่มีทำงาน ไรเฟิลมองว่าเธอง่าย กับไอแค่เพิ่มเขาเข้าไปเป็นผู้ชายอีกคนที่ได้ฟันเธอ คงไม่แย่ไปกว่านี้หรอก

"อื้อ" ดิสนีย์ขยับตัวหลังจากเริ่มเจ็บท้องอีกครั้ง ไรเฟิลปรับอารมณ์ที่คิดเรื่องเมื่อครู่ออกไปให้หมดสิ้นและแสยะยิ้มร้าย

"ตื่นได้แล้วครับ" เขาเอื้อมหยิบแว่นมาสวมใส่พร้อมกับสะกิดให้เธอตื่น

"ปวดท้องจัง"

"ยังไม่หายเหรอ ให้เฟิลเอายาให้มั้ยครับ?" ชายหนุ่มยังคงแสร้งเป็นคนดีเช่นเดิม เพราะกลัวว่าเธอจะยังไม่รักเขามากพอที่จะเจ็บ แต่ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงหากคนที่มีอะไรด้วยเป็นคนที่รู้สึกดีด้วยอยู่แล้ว ความรู้สึกย่อมมากขึ้น

"มะ..มียามั้ย ดิสปวดไม่ไหวแล้ว" อาจจะเป็นเพราะแรงกระแทกที่มีอะไรกันด้วย ถึงกระตุ้นให้ดิสนีย์เจ็บหนักกว่าที่เป็นอยู่ก่อนหน้า

"รอแป๊บนะครับ เดี๋ยวเฟิลไปหายากับถุงน้ำร้อนมาให้" ชายหนุ่มสวมกางเกงบ็อกเซอร์ และวางดิสนีย์ให้นอนลงดี ๆ ก่อนร่างแกร่งของเขาจะเดินไปที่ตู้ยาของห้อง

ดิสนีย์มองตามไรเฟิลแล้วรู้สึกแปลกกับเรื่องที่เกิด ยิ่งนึกถึงตอนที่ร่างกายของชายหนุ่มอยู่บนร่างของเธอแล้วกำลังทำเรื่องอย่างว่า แก้มใสของเธอเห่อร้อนจนแดงระเรื่อไปหมด

"ลุกมากินยาก่อนครับ" เสียงของไรเฟิลทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ เขาช่วยประคองร่างของเธอให้ลุกขึ้นนั่ง และส่งยาให้เธอทาน ก่อนจะวางถุงน้ำร้อนที่เตรียมที่หน้าท้องของเธอ

"เป็นแบบนี้บ่อยมั้ยครับ?" ชายหนุ่มพยายามจะไม่โฟกัสผิวขาว ๆ เพราะกลัวว่าจะเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีก เขายอมรับเลยว่าครั้งแรกสำหรับเขาที่มีกับเธอมันดีมากจริง ๆ

"ดิสชอบเป็นตอนจะมีประจำเดือนน่ะ"

"อ่อ งั้นเฟิลต้องไปซื้อยาเอ่อ.. ยาอันนั้นให้มั้ยครับ เมื่อกี้เฟิลไม่ได้ป้องกัน" แม้จะไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้ แต่เขาโตขนาดนี้ย่อมรู้ดีว่าหากไม่กินยาคุมตาม มีหวังท้องป่องแน่ ๆ และตัวเขาเองไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น เขาไม่สามารถมีลูกกับหนึ่งในต้นเหตุที่ทำให้น้องสาวของตัวเองเกิดอุบัติเหตุจนเกือบเสียหลานในท้องได้

"หมายถึงยาคุมเหรอ?" ดิสนีย์ทวนถามหลังเห็นว่าเขาไม่พูดชื่อยาออกมา เรื่องแค่นี้จะอายทำไมไม่เข้าใจ เธอมากกว่าที่สมควรเป็นคนอาย

"ครับ" ชายหนุ่มตอบพรางก้มหน้าลง ตอนนี้เขาเหมือนผู้หญิงขึ้นทุกที ไม่กล้ามองแม้แต่หน้าของคนที่เพิ่งร่วมรักด้วยกัน ต่างจากดิสนีย์ที่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ

"รังเกียจดิสเหรอ?" น้ำเสียที่เธอเอ่ยถามเหมือนมันเต็มไปด้วยความน้อยใจ เธอเริ่มคิดแบบนั้นเพราะตั้งแต่ตื่นขึ้น ไรเฟิลไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดไม่พอ ซ้ำเขายังไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองเธอด้วยซ้ำไป

"ทำไมเฟิลต้องรังเกียจดิสครับ?" ชายหนุ่มถามพร้อมเสียงหัวใจที่เต้นระรัวเพราะกลัวว่าเธอจะรู้จะว่าเขาเป็นใคร

"ไม่รู้สิ ดิสไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ อีกอย่างเฟิลไม่มองหน้าดิสเลย" เธอตอบตามความจริง ซึ่งคำตอบของเธอทำให้ไรเฟิลต้องฝืนตัวเองให้เงยหน้ามองร่างบาง เขาไม่ได้กลัวอะไรเท่ากับกลัวว่าจะหักห้ามใจตัวเองไว้ไม่อยู่

"เรื่องไม่บริสุทธิ์ ไม่เห็นเกี่ยวเลยครับ ส่วนที่เอ่อ..เฟิลไม่มองเพราะกลัวว่า..." เขาไม่กล้าพูดออกไปเพราะกลัวว่าดิสนีย์จะมองเขาเป็นคนหื่นกาม

"กลัวว่าอะไรเหรอ ถ้าเฟิลไม่ตอบ ดิสจะคิดว่าเฟิลรังเกียจนะ" เธอแสร้งพูดแบบนั้นเพราะอยากรู้ว่าเขากลัวอะไร

"กลัวว่าจะเกิดอารมณ์อีกครับ" ชายหนุ่มก้มหน้าตอบเสียงเบาที่สุด แต่เพราะห้องมันเงียบมีแค่เสียงเครื่องปรับอากาศที่ทำงานจึงทำให้ดิสนีย์ได้ยินมันชัดเจน

"ไหนว่าไม่เคยมีเซ็ก ครั้งแรกก็อยากเบิ้ลแล้วเหรอ?" ดิสนีย์ได้ทีเอ่ยแซวด้วยความอารมณ์ดี เสียงของเธอที่ดูสดใสทำให้ไรเฟิลอุ่นใจไปด้วย ไม่รู้ว่าทำไมอารมณ์ของเธอถึงส่งผลกับเขานัก

"มะ..ไม่รู้ครับ"

"ฮ่า ๆ ไม่เห็นต้องเขินเลย ว่าแต่ดิสรบกวนลงไปซื้อยาคุมให้หน่อยได้มั้ย ดิสปวดท้อง แต่ถ้าไม่กิน เฟิลจะมีพันธะผูกพันกับดิสโดยไม่ได้ตั้งใจนะ"

"หมายความว่าไงครับ?" ชายหนุ่มทวนถามหลังจากได้ยินประโยคนั้น

"คืออะไร?"

"ที่ว่าเฟิลไม่ตั้งใจ ดิสหมายถึงอะไร?"

"แล้วไม่จริงเหรอ เฟิลแค่ทำมันเพราะดิสเริ่มก่อน"

"ไม่จริงเลยครับ อย่าคิดแบบนี้อีก เรื่องเมื่อกี้เฟิลตั้งใจ"

"..."

"เฟิลตั้งใจจะมีอะไรกับดิส ตั้งแต่แรก!" เขาย้ำคำนี้เพราะอยากให้เธอสงสัย แต่เพราะมันออกจากผู้ชายที่เธอคิดว่าไว้ใจได้มากที่สุด เธอถึงไม่แม้แต่จะเอะใจ ว่าความสุขวันนี้ จะทำให้เธอเสียใจอย่างหนักในอนาคต

"ปะ..ไปซื้อยาได้แล้ว ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อน" เธอถึงกับมีน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก จากผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเอง ต้องมาเสียอาการให้กับผู้ชายเนิร์ด ๆ แบบเขา

"ครับ ว่าแต่ต้องซื้อแบบไหนเหรอครับ?" อ่าให้ตายเขาซื่อมากเกินไปหรือเปล่านะ ดิสนีย์ได้แต่คิดในใจ

"ลองถามเภสัชดู ดิสไม่แน่ใจเลย" ไรเฟิลพยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะลุกใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเพื่อลงไปร้านยาที่อยู่ด้านล่าง

"รับอะไรดีคะ?" คนขายยาเอ่ยถามหลังเห็นลูกค้าอย่างไรเฟิลเปิดประตูเข้ามา

"ผะ..ผมมีอะไรกับแฟนครั้งแรก ต้องให้แฟนกินยาคุมแบบไหนเหรอครับ?" ชายหนุ่มอายมากที่ต้องมาซื้อยาแบบนี้ กับคนขายที่เป็นผู้หญิง

"นี่ค่ะ ยาคุมฉุกเฉิน แต่ไม่แนะนำให้ทานบ่อยนะคะ ไม่ดี รอบหน้าแนะนำว่าให้ป้องกันด้วยวิธีอื่นเอา"

"ครับ" เขารีบตอบและไม่ถามอะไรต่อ เพราะไม่อยากอยู่ที่นี่นาน ๆ หลังได้ยา เขาเดินกลับขึ้นห้อง พร้อมกันข้าวต้มร้อน ๆ ที่แวะซื้อเพื่อให้เธอทานรองท้องอีกต่างหาก ร้านที่ไปเป็นเพียงขนม ไรเฟิลกลัวว่ากลางดึกดิสนีย์จะหิว เขาเลยคิดเผื่อ

แกร๊ก! ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไป ตั้งใจจะเอ่ยเรียกเธอแต่กลับต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงของเมียหมาด ๆ ที่เพิ่งมีอะไรด้วยพูดผ่านโทรศัพท์

"พรุ่งนี้เดี๋ยวเจอกันนะซี วันนี้นอนพักได้แล้ว อย่าดื้อ เจอกันนะ รักซีนะ" ไรเฟิลกำหมัดแน่น ถุงข้าวต้มที่เขาตั้งใจซื้อถูกโยนทิ้งในถังขยะอย่างไม่ไยดี พร้อมกับความรู้สึกที่มีต่อเธอมันยิ่งแย่ลงไปอีก