Ep.2

แล้วเธอก็เป็นผู้ที่ถูกเลือกด้วยคะแนนเกือบเต็มร้อย

ในเงื่อนไขนั้นมีอยู่ว่า

ผู้หญิงที่ลูเซียสต้องการให้มาดูแลเทคแคร์เขาเป็นพิเศษ ในช่วงเวลาหนึ่ง ข้อแรกจะต้องเป็นหญิงสาวที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้วแต่ไม่เคยมีบุตร

ข้อที่สองผู้หญิงคนนั้นจะต้องไม่มีพันธะใดๆกับผู้ชายคนไหนในขณะที่อยู่กับเขา

ข้อสามผู้หญิงคนนั้นจะต้องมีผิวสีน้ำผึ้งรูปร่างดี ไม่ก็ผิวขาวนวล น้ำหนักไม่ต่ำกว่าสี่สิบห้าและไม่เกินสี่สิบแปดกิโลกรัม มีอายุไม่ต่ำกว่ายี่สิบสี่ปีและไม่เกินสี่สิบห้าปี และมีส่วนสูงในช่วงหนึ่งร้อยหกสิบห้าถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร ที่สำคัญต้องเป็นแฟนคลับของพระเอกหนุ่มด้วย

แน่นอนว่าทุกคนรู้หน้าที่ตนเองดี ว่าถ้าถูกเลือกแล้วจะต้องทำอะไรบ้าง

เพราะว่ารู้หน้าที่ที่จะต้องทำขณะที่อยู่กับเขา ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นสุดๆในเวลานี้

“เชิญเข้ามาพักห้องนี้ครับ เดี๋ยวกระผมเปิดประตูให้นะครับ” ลุงอันนพนั่นเองที่นำพระเอกหนุ่มขึ้นมาบนห้องนอนกว้างที่คิมหันต์ได้ให้แม่บ้านจัดการเตรียมไว้ให้เพื่อนรักตั้งแต่ตอนที่ลูเซียสโทรมาบอกว่าจะแวะมาค้างกับเขาแล้ว

ก๊อกๆ!

คุณลุงเคาะประตูสองทีเพื่อบอกให้คนที่รออยู่ด้านในได้รู้ตัวว่าลูเซียสกำลังจะเข้าไปในห้องแล้ว

เอมิกาที่อยู่ในชุดคลุมสีขาวพร้อมบริการ ใจเต้นโครมครามแทบจะทะลุออกมานอกอก แล้ววิ่งไปแอบอยู่หลังผ้าม่านราคาแพง สายตาก็จับจ้องไปยังบานประตูแบบไม่กะพริบตา แล้วพอเห็นบานประตูแง้มเข้ามาด้านในเล็กน้อยเท่านั้น หญิงสาวก็หลบวูบ

พอได้ยินเสียงเปิดและปิดประตูลงอีกครั้ง คนที่แอบอยู่หลังผ้าม่าน ก็ค่อยๆเดินออกมาปรากฏตัวต่อหน้าพระเอกหนุ่มที่สูงเกือบสองเมตร ด้วยอาการตื่นเต้นและประหม่าสุดหัวใจ

แต่ก็ต้องพยายามเก็บซ่อนอาการเอาไว้ ภายใต้สีหน้าสวยหวาน ที่แย้มยิ้มบางๆเมื่อประสานตากับพระเอกหนุ่ม

ลูเซียสสำรวจมองหญิงสาวในชุดคลุมสีขาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างช้าๆ ไม่เร่งรีบ

เขาไม่ใช่แค่สำรวจดูรูปร่างหน้าตาของเธอเท่านั้น แต่เขาแอบสำรวจความรู้สึกของหญิงสาวผ่านทางแววตา และกิริยาอาการของเธออีกด้วย

‘หล่อนน่าจะอายุราวๆยี่สิบสี่ถึงยี่สิบหก น้ำหนักก็ไม่น่าจะเกินสี่สิบหก ว่าแต่หล่อนเป็นแฟนคลับตัวจริงของเขาแน่หรือ’

“สวัสดีค่ะ ดีใจมากค่ะที่ได้พบคุณ ฉันชื่อเอมิกา หรือเรียกสั้นๆว่าอีฟค่ะ” เธอทักทายและแนะนำตัวกับเขาเป็นภาษาอังกฤษ

“เช่นกันสาวน้อย ไหนบอกผมมาซิ คุณเป็นแฟนคลับของผมจริงๆเหรอ”

“จริงค่ะ”

“งั้นลองบอกผมมาสักสามข้อที่เกี่ยวกับตัวผมมาให้ฟังหน่อยสิ”

“อาหารที่คุณชอบคือต้มยำกุ้งใส่พริกสองเม็ด ผัดไทย แล้วก็ข้าวผัดกุ้ง แล้วก็แกงเขียวหวานที่ใส่นมจืดแทนกะทิค่ะ”

“อืม ใช้ได้ แล้วมีอะไรอีกไหม”

หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ อย่างกล้าๆเกร็งๆ ก่อนจะบอกเขาเสียงหวาน

“ถอดชุดแล้วไปอาบน้ำ แล้วเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนก่อนนะคะ แล้วอีฟจะบอกค่ะ”

เพราะเธอรู้ว่าเขาเดินทางมาเหนื่อยๆ สิ่งที่ชายหนุ่มต้องการมากที่สุดในเวลานี้ คือการชำระร่างกายให้สะอาดแล้วพร้อมนอนพักทุกเมื่อ

“โอเค ผมกำลังอยากอาบน้ำอยู่พอดี ช่วยถอดชุดและเข้าไปอาบน้ำให้ผมหน่อยนะ”

“เอ่อ ดะ...ได้ค่ะ” เธอรับคำสั่นๆ แล้วก็เอามืออันสั่นเทาขึ้นไปปลดเนคไทให้ชายหนุ่ม จากนั้นก็ปลดกระดุมออกทีละเม็ดแบบมือสั่นๆ จนกระทั่งมาถึงขอบเอวหนา

ลูเซียสมองหญิงสาวถอดชุดให้เขาแบบงกๆเงิ่นๆ แก้มสองข้างของเธอก็แดงระเรื่อชวนมอง เธอถอดชุดให้เขาทั้งๆที่ตนเองเขินแทบตาย ทำไมเขาจะดูไม่ออก

ผู้หญิงที่เสแสร้ง กับผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเป็นธรรมชาติเขาแยกออกอยู่แล้ว

แต่เท่าที่ผ่านมา ผู้หญิงตรงหน้าเขาคนนี้ดูน่าเอ็นดูที่สุด

ดูเธอสดใสน่ารักดี เธอยิ้มอายๆตลอดเมื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา หน้าก็แดงเอา แดงเอา จนน่าสงสาร

คิดว่าเธอคงเป็นผู้หญิงที่ขี้อายมาก แต่ทำไมเธอถึงกล้ารับงานนี้ล่ะ

เอมิกาถอดเสื้อผ้าให้เขาจนเกือบหมด เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวเอาไว้ปกปิดเจ้ามังกรยักษ์ของเขา แล้วเธอก็หยิบชุดคลุมสีขาวแบบเดียวกับเธอมาสวมให้ชายหนุ่ม