5/4

โอย...จริงเหรอ มันเข้าไปได้จริงๆ น่ะเหรอ แค่มือเธอยังไม่น่าจะกำรอบ

อ๊าย...คิดอะไรอยู่นะนรีกระจ่าง ก็เขาบอกแล้วว่าต้องได้ก็คือได้สิ ไม่งั้นแม่จะคลอดเธอออกมาได้ไง ว่าแต่เธอยังไม่แน่ใจเลยว่าแม่คลอดเธอออกมาทางนี้หรือเปล่า

“หนูรี เธอยังไม่เรียกชื่อฉันอีกครั้งเลยนะ” เขาออดอ้อนเสียงหวาน เรียกให้หญิงสาวใจสะท้านเอียงอาย

“ทาดิล คุณทาดิล”

“เพราะมาก เธอเป็นคนเดียวที่เรียกชื่อฉันได้ไพเราะมาก”

ทาดิลเอ่ยชม ก่อนขยับกายหนาทาบทับ กายชายแกร่งไปทั้งตัวเบียดทับร่างนุ่มนิ่มแล้วยังขยับเสียดสีสัดส่วนกำยำเข้าหากลีบกายฉ่ำชื้น ร่างกายของเขาร้อนผ่าวเหมือนคนเป็นไข้ กลิ่นกายของเขาก็หอมจนเธอจูบตอบเมื่อเขากดปากลงมา จูบครั้งนี้ของทาดิลทั้งเรียกร้องและหนักหน่วง กายหนายังคงเสียดสีร่างนุ่มเย้ายวนและปลุกเร้า

นรีกระจ่างกอดรัดร่างแกร่งแนบแน่น อยากจะฝังร่างรวมกันเลยหากทำได้ แต่ถ้าทำแบบนั้นเธอคงไม่มีความสุขมากเพียงนี้ ทรวงอกตึงแน่นบดเบียดทรวงสล้างจนแบน ปลายถันของสองคนสัมผัสกันไปมา สร้างความปั่นป่วนให้ภายในช่องท้อง มันบิดมวนเป็นเกลียวใหญ่ก่อนจะขยายออกและม้วนเข้าหากันอีกระลอก

อ้อมแขนกำยำรัดร่างนุ่มไว้ไม่ต่างจากงูพันธนาการเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย แต่เหยื่ออย่างนรีกระจ่างยินดีมอบใจมอบกายให้เขารัด จะแน่นแค่ไหนเธอก็ยอม

ดวงหน้าคมเข้มหล่อเหลาลดต่ำลงมายังลาดไหล่นวลเนียน ในขณะนั้นนรีกระจ่างก็เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอพยายามผลักเขาให้ออกห่าง เผลอออกแรงผลักเขาจะสุดกำลัง ทำให้ร่างหนาผงะหงายลงไปนอนแผ่หลาที่พื้น

“โอ๊ย!! อะไรของเธอเนี่ย”

“ไม่ได้นะคะ หัวไหล่ของหนูรีคุณจะจูบไม่ได้” ละล่ำละลักบอกเสียงหลง

“ทำไม เธอเป็นอะไรไปหนูรี ไม่เห็นเหรอว่าฉันต้องการเธอขนาดไหน” ทาดิลหัวเสียหน้าตาแดงเถือก

“เห็นค่ะ ทั่วร่างของหนูรี คุณจะจูบได้ทุกที่ยกเว้นหัวไหล่ข้างนี้เท่านั้น”

“ทำไม หรือเธอทำอะไรกับมันไว้”

แล้วร่างบางก็วิ่งพรวดเข้าห้องน้ำ จัดการอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาดหมดจด เกือบไปแล้ว เธอเกือบทำให้เขาตกเป็นเหยื่อเสียเอง

“หนูรีออกมาพูดกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้”

นรีกระจ่างก้าวออกมาเดี๋ยวนั้น ร่างเปลือยเปล่าของเธอพราวไปด้วยหยดน้ำ ช่างเซ็กซี่และยั่วยวน แต่เวลานี้ไม่มีเรื่องไหนสำคัญกว่าเรื่องที่เธอผลักเขาตกเตียง

“ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูบ้าน เหมือนระฆังหมดยก นรีกระจ่างรีบสวมเสื้อผ้าของตนอย่างเร่งรีบ ขณะที่ทาดิลทำเพียงตวัดเสื้อคลุมมาปิดบังเรือนกาย ไม่แยแสต่อตัวตนที่ยังผงาดดุนดันสาปเสื้อออกมาเป็นรูปเป็นร่าง

ประตูถูกกระชากเปิด เจ้าของบ้านกำลังจะเหวี่ยงอารมณ์ใส่ผู้ที่มาขัดจังหวะ หากแต่พอเห็นร่างสูงใหญ่เท่าเทียมกันขององครักษ์พิทักษ์พญาเหยี่ยว ทาดิลก็ต้องถอนใจ

“ท่าน...”

“ชู่ว์...มีเรื่องอะไรซาบิน”

“ผมเพิ่งกลับจากเมืองไทย หลังจากไปสืบข่าวที่คุณให้ทำมาแล้ว”

“เอาไว้คุยกันวันหลัง เข้ามาก่อนสิซาบิน นายควรจะดื่มน้ำเย็นๆ ก่อนไปสักแก้ว และฉันก็ไม่ควรลืมมารยาทของเจ้าของบ้านใช่มั้ย” ว่าแล้ว ทาดิลก็เปิดประตูออกกว้างเพื่อให้บุคคลที่เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพี่ และเป็นทั้งองครักษ์ของพี่ชายได้เข้ามาภายในบ้านหลังเล็ก

“คุณ!!!”

“เธอ!!!”

ทาดิลมองนรีกระจ่างและซาบินอย่างงุนงง

“เธอสองคนรู้จักกันด้วยเหรอ” เขาถามหญิงสาว แต่คนตอบกลับเป็นซาบิน

“เธอคนนี้หลอกผม เธอเป็นสาวไซต์ไลน์ที่หลอกขโมยเงินผมไปหมดทั้งกระเป๋า”

“ไม่หมดซะหน่อย ฉันเหลือไว้ให้คุณตั้ง 2,000 บาท เลยนะ” หญิงสาวพูดอย่างกับว่าเงิน 2,000 บาท มันมากมายจนสามารถทำอะไรได้ตั้งเยอะ

“ยังมาแก้ตัวอีก แม่หัวขโมย”

“เดี๋ยวๆ นี่มันเรื่องอะไรกัน” ทาดิลห้ามทัพ เขาต้องการรู้เรื่องทั้งหมดในตอนนี้

“เธอเป็นสาวไซต์ไลน์ที่ผมเรียกใช้บริการในเมืองไทย” ซาบินเริ่มเล่า เขายังนึกขุ่นเคืองที่ถูกผู้หญิงตัวเล็กๆ หลอกได้อย่างไม่น่าให้อภัย เสียชื่อความเป็นองครักษ์พิทักษ์พญาเหยี่ยวแห่งซาลาบัดหมด

“แล้วไง นายได้นอนกับเธอหรือเปล่า” นี่คือสิ่งที่ทาดิลอยากรู้มาตั้งแต่ที่นรีกระจ่างบอกว่าเธอขายตัวให้ชายคนหนึ่ง ไม่คิดว่าชายคนนั้นจะเป็นซาบิน คนใกล้ตัวเขาแท้ๆ

“ผมคงจะได้นอนกับเธอแน่ หากเธอไม่เอายาสลบทาที่หัวไหล่ แล้วผมก็...”

“สูดดมเข้าไปเต็มๆ แล้วนายก็สลบ ใช่มั้ย” ทาดิลต่อให้

“ครับ แม่นี่หลอกเอาเงินผมไปหมด เอ๊ย...เกือบหมดกระเป๋า ดีที่ผมพกบัตรเครดิต แล้วเธอมาอยู่ที่นี่กับคุณได้ไง หรือว่าเธอมาหลอกขายตัวให้คุณอีก”

“ไม่ใช่นะ คุณทาดิลคะ หนูรีไม่คิดจะหลอกคุณเลยสักนิด” นรีกระจ่างพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง

ทาดิลไม่ฟังเสียงเขาเปิดตู้เย็นรินน้ำเย็นจัดส่งให้ซาบิน

“ดื่มน้ำแล้ว นายกลับไปก่อน เรื่องที่ตั้งใจจะมาคุย เอาไว้ฉันว่างๆ แล้วจะติดต่อไปหา ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญจะต้องสะสาง”

“แต่ผมจะเอาเรื่องแม่หัวขโมยนี่” ซาบินไม่ยอม เขารู้สึกว่าถูกลบเหลี่ยมอย่างแรงจากเธอ หนอย...แบบนี้จะให้ซาบินยอมง่ายๆ ได้อย่างไรกัน

“นรีกระจ่างเป็นผู้หญิงของฉัน” ทาดิลบอกเสียงเรียบ ตัวเขาเองเพิ่งจะตัดสินใจได้ในตอนนี้ว่า สำหรับนางโจรมือสมัครเล่นอย่างเธอ จะต้องถูกอบรมจากจอมโจรใหญ่อย่างเขา

“อะไรนะครับ คุณไม่รู้เหรอว่าผู้หญิงคนนี้เป็นงูเห่า”

“คุณก็พูดเกินไป ฉันไม่ได้ร้ายกาจขนาดนั้น คุณเป็นคนแรกและคนเดียวที่ฉันทำแบบนั้น ต้องโทษตัวคุณว่าโชคร้ายที่มาเจอฉันเข้า”นรีกระจ่างเถียงฉอดๆ ก็แหม...เธอเพิ่งจะเคยทำเป็นครั้งแรก ตลอดมาก็เป็นเด็กดีรักเรียนมาตลอด แต่เพราะทาดิล ซาจานลา ที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้