ทาสสวาทวิศวะโหด

1.0M · จบแล้ว
อยู่ในตะเกียงแก้ว
556
บท
285.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"เธอ...กินยาคุมฉุกเฉินรึยัง?" เสียงของฟาเรนเอ่ยถามดังมาจากทางด้านหลัง และคำถามของเขานั้น มันก็ทำเอาฉันชะงักไปเลยเหมือนกัน ฉันมัวแต่วิตกเรื่องอื่น ๆ จนลืมเรื่องยาคุมฉุกเฉินไปซะสนิทเลยจริง ๆ เพราะถึงแม้ว่าฟาเรนจะปล่อยน้ำสกปรก ๆ นั้นด้านนอก แต่มันก็ไม่ได้ปลอดภัยจากการตั้งครรภ์ได้ 100% เพราะเขาไม่ได้ใส่ถุงยางอนามัย ยังไงก็เสี่ยงท้องอยู่ดี "ทำไมฉันถึงลืมเรื่องนี้ไปได้นะ" ฉันยกมือทุบหัวของตัวเองอย่างเครียดหนักกว่าเดิมไปอีกเท่าตัว "ยัยโง่เอ๊ย!" ฟาเรนสบถออกมาทันทีก่อนจะปล่อยบุหรี่ทิ้งและขยี้มันด้วยเท้าของเขา เขาเดินมาหาฉันจากทางด้านหลัง และยังไม่ทันที่ฉันจะตั้งตัว ใบหน้าที่เย็นเฉียบของคนตัวสูงก็ยื่นมาข้าง ๆ ใบหน้าของฉันแล้ว "อสุจิของฉันเพียงหยดเดียว ถ้ามันพุ่งเข้าไปในตัวของเธอ" ฟาเรนกัดริมฝีปากเล็กน้อยและพูดอย่างตรงไปตรงมา "ก็ปั้นเด็กได้เป็นตัวแล้วนะ ยัยโง่!" เขาลูบที่หน้าท้องของฉันเบา ๆ ในท่าทางที่เหมือนเขากำลังโอบกอดฉันจากทางด้านหลัง "ปล่อยนะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น" ฉันพยายามจะสะบัดตัวออกแต่ฟาเรนก็รัดเอวของฉันเอาไว้แน่น "เธอคงไม่ได้คิดจะจับฉันด้วยวิธีนี้หรอกใช่ไหม?" แบดบอยอย่างฟาเรนกระซิบด้วยเสียงกระเส่า ๆ ที่ข้างใบหูของฉัน "ฉันจะไปซื้อยาคุมกินเดี๋ยวนี้แหละ" ฉันพยายามจะงัดฝ่ามือหนา ๆ ของเขาออกจากเอวของตัวเองให้ได้ "ไม่ต้องไป!" ฟาเรนถอนหายใจออกมา จู่ ๆ เขาก็เอื้อมมือมาบีบปากของฉันและแกะยาคุมฉุกเฉินออกจากกล่อง และยัดใส่ปากของฉันสองเม็ดทันที "อื้อ ~" ฉันพยายามจะขัดขืนแต่ก็ต้องกลืนยาเม็ดนี้ลงคอไปในที่สุด _________ ตัวอย่างตอนสำคัญ ฟุ่บ ~ ทันทีที่กระดุมเม็ดบนของเสื้อเชิ้ตสีขาวหลุดออกมาได้สามเม็ดเท่านั้น... "ฟาเรน เดี๋ยว!" น้ำขิงหยุดชะงักทุกอย่างในทันที ฟาเรนเองก็ชะงักไปเหมือนกันเมื่อเห็นใบหน้าที่ดูตกใจของเธอในตอนนี้ "เธอหยุดทำไม มีอะไรสำคัญรึไงที่รัก ~" เขาขมวดคิ้วถามกลับอย่างข้องใจในตอนที่เกือบจะเข้าได้เข้าเข็ม "เป็นอะไรไป?" เขาถามเมื่อเห็นน้ำขิงนิ่งไปอยู่พักใหญ่ "รอยแดง ๆ นี่มันอะไร?" เธอมองที่แผ่นอกของเขา ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตเพื่อสำรวจดูอย่างถี่ถ้วนด้วยความสงสัย... "ช่างมันเถอะน่า" ฟาเรนจับมือของเธอเอาไว้และดึงเธอมาจูบพร้อมกับตีหน้านิ่ง ๆ แต่น้ำขิงกลับไม่ยอมลดละ เธอยังคงพยายามจะเปิดเสื้อของเขาดูให้ได้ "ไปเอากับคนอื่นมาใช่ไหม?" ___________________ อ่านต่อได้ที่ ฟาเรนไฮต์คลั่งรัก ตัวอย่างตอนสำคัญ ในนิยายเรื่อง พิษสวาท    ฟุ่บ! ร่างบางถูกผลักลงเตียงทันที รันเวย์ไม่รอช้าที่จะขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ และยังไม่ทันที่เด็กสาวจะกรีดร้องออกมา ฝ่ามือหนาของเขาก็ปิดปากของเธอเอาไว้แทนที่ "หนึ่งบอกให้รอ..รันก็รอ" ร่างสูงที่เปลือยท่อนบนยังคงเพ้อถึงคนรักเก่าของเขาไม่ยอมหยุด "แต่รอแล้วรันได้อะไร?" กลิ่นวอดก้าร้อนผ่าว ออกมาจากริมฝีปากเรียวบางของเขา เรือนร่างของเขาแดงก่ำและร้อนระอุไปหมด ".. (หนูไม่ใช่คุณหนึ่ง) .." คนตัวเล็กส่ายหน้าและเธอพยายามเปล่งเสียงบอกผ่านฝ่ามือหนาไปทั้งน้ำตา "เธอคือนับหนึ่ง.." คนเมาที่ขาดสติย้ำกับเธอไปอีกครั้งแววตาของเขาสื่อความหมายบางอย่างที่ยากจะเข้าใจได้.. เขาค่อย ๆ ปล่อยมือที่ปิดปากเธออยู่เลื่อนมาเช็ดน้ำตาให้แทน "และเธอเป็นของฉัน..." คนเมาหลับตาลงและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า "อย่าทำอะไรหนูเลยนะ มันเจ็บมาก....หนูไม่ไหวแล้วจริง ๆ คุณ" เธอยังคงพยายามขอร้อง ทั้ง ๆ ที่เขาไม่รับฟังอะไรทั้งนั้นก้มหน้าลงประทับริมฝีปากจูบเธออีกครั้ง ขณะที่เขาประกบปากจูบสาวน้อยอย่างดูดดื่ม มือสากค่อย ๆ ลูบไล้เรือนร่างของเด็กสาวก่อนจะล้วงเข้าไปใต้เสื้อเพื่อปลดตะขอชุดชั้นในออก พร้อมดันแผ่นหลังเธอขึ้นมา กดริมบดขยี้อย่างดิบเถื่อน ก่อนจะฝีปากผละออกจากเธอเพียงเล็กน้อย.. มือหนากระชากถอดเสื้อของเธอออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกระแทกริมฝีปากจูบอีกอย่างรุนแรง เขาจูบเธออย่างบดขยี้ แลกปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปากและตวัดเลียชิม แลกน้ำลายเธออย่างไม่รังเกียจใด ๆ  แม้ว่าเด็กสาวไม่ได้ตอบรับจูบกลับไปเพราะเธอไม่เคยจูบกับใครมาก่อนเลย ยิ่งไปกว่าเธอคือเธอจูบไม่เป็นสักนิด เธอกลั้นหายใจอยู่นานจนแทบจะหมดลมหายใจตายคาจูบที่เร่าร้อนของเขาอยู่แล้ว พลั่ก! เธอผลักคนตัวใหญ่ออกไปในเฮือกสุดท้าย "เฮ่อ ๆ ๆ ๆ" สาวน้อยหายใจอย่างหอบเหนื่อย ร่างสูงกระชากกางเกงขาสั้นรวบพร้อมกับกางเกงในถอดออกและโยนลงพื้นไปทันที "…." เด็กสาวหายใจหอบเหนื่อยเงยหน้ามองเพดานห้องนอนหรูอย่างหมดเรี่ยวแรงจะขัดขืนแล้วจริง ๆ รันเวย์ลูบใบหน้า ของเธอก่อนจะไล่ต่ำลงมาถึงหน้าอกที่ขนาดเล็กกว่าฝ่ามือของเขา มือสากลูบลงมาจนถึงหน้าท้องของเธอก่อนจะแยกเรียวขาเล็ก ๆ ให้ถ่างออกเพื่อที่จะได้มองเห็นชอกช้ำตามผิวกายและเนื้อกายขาวเนียนนุ่มของเด็กสาววัยแรกแย้มตรงหน้า "หนูไม่ใช่คุณนับหนึ่ง..ปล่อยหนูไปนะ" เธอพูดออกไปอย่างแผ่วเบา สาวน้อยมองที่เรือนร่างแกร่งของรันเวย์อย่างหวาดผวา "งั้น..ฉันจะสมมุติว่าเธอเป็นหนึ่งก็แล้วกันนะ" ร่างสูงเอ่ยตอบเธอด้วยแววตาที่เศร้า ๆ สวบ!! "อะ.อึก... (กรี๊ด) " ร่างบางกระตุกเกร็งทันทีที่เขากระทำลงไปโดยที่เธอไม่เต็มใจ "หนูเจ็บ..ไม่ไหวแล้ว ๆ " เธอส่ายหน้าพร่ำบอกเขาไปทั้งน้ำตา แต่ทว่าตับ ตับ ตับ.. ____________________ ตัวอย่างตอนสำคัญ ในนิยายเรื่อง ทาสรัก ทาสรัก (1) “คือ...ฉันยังไม่พร้อมน่ะค่ะ” เธอตัดสินใจพูดออกไปอย่างเสียงสั่น ๆ และจับมือของคลินต์เอาไว้ คลินต์จึงค่อย ๆ ดึงปลายนิ้วจากร่องสวาทขึ้นมา ซึ่งมีเมือกน้ำใส ๆ ติดปลายนิ้วของเขามาด้วย และคลินต์ก็เลียชิมรสชาติความหวานของเซลีนอย่างหน้าตาเฉย “คุณคลินต์?” เซลีนเอ่ยขึ้นอย่างตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก เพราะที่เขากินเข้าไปมันคือน้ำจาก...ร่องรักของเธอ... “ฉันไม่รังเกียจ...แล้วเธอล่ะรังเกียจฉันไหม?” เขาถามขึ้นอย่างลองใจอีกฝ่าย “ก็ไม่ค่ะ...เพียงแต่ว่า...” เซลีนส่ายหน้าตอบไปทันที คลินต์เลิกคิ้วมองเธอด้วยแววตาที่กดดัน ๆ เพราะเขาพร้อมที่จะสอดใส่แล้วแต่เหมือนเซลีนต้องการหยุดเอาไว้จนมันเริ่มน่ารำคาญเกินไปสำหรับคนใจร้อนอย่างคลินต์ “ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไปที่เราจะ...” คนตัวเล็กพูดออกไปอย่างลำบากใจ ถึงเธอจะชอบเขามาก แต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพียงแค่ไม่กี่วันเอง “ไม่มีอะไรเร็วเกินไป...ถ้ามันใช่ก็คือใช่...เซลีน~” คลินต์จ้องใบหน้าของอีกฝ่ายและพูดต่อด้วยแววตาที่แน่วแน่

นิยายรักโรแมนติกนิยายปัจจุบันประธานคนรับใช้ดาวมหาลัยโรงแรม/มหาลัยโรแมนติกแหกหน้านักศึกษาเลือดร้อน

EP.1 ค่ำคืนโรแมนติก (1)

บรื้น ~

"กรี๊ดดดดด" หญิงสาวที่เพิ่งจะฟื้นคืนสติจากฤทธิ์ของยาสลบกรีดร้องลั่นรถขึ้นทันทีเมื่อพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงอันตรายมากที่สุดในชีวิต กับเกมการแข่งรถสุดโหดในสนามแข่งรถที่เลื่องชื่อ

"หุบปาก!" ชายหนุ่มเลือดร้อนตะโกนกลับมา แววตาคมกริบยังคงมองตรงไปยังถนนคดโค้งเบื้องหน้า ฝ่ามือหนาบีบจับพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น

"มึงทำเพื่อนกูงั้นเหรอ?" เสียงพูดอันเยือกเย็นดังขึ้น แววตาเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้นเมื่อเห็นว่ารถคันสีดำอีกคันถูกชนจนกระเด็นออกไปเกือบจะตกขอบสนาม

"ทำบ้าอะไรของนาย?" ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างตกใจกลัว พร้อมกับเบิกตาโตมองไปยังผู้ชายที่นั่งข้าง ๆ อย่างเสียววาบ

"พาเธอไปตายด้วยกันไง" เขาพูดพร้อมกับเหยียดยิ้มชั่วร้ายออกมา

"ไม่นะ ไอ้บ้าเอ๊ย!" หญิงสาวส่ายหน้าอย่างลนลานและรีบพนมมือขึ้นไหว้ขอพรจากทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มี เพื่อให้เธอรอดจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ไปได้ เพราะมันไม่มีทางเลือกอื่นใดแล้วจริง ๆ ในวินาทีชีวิตแบบนี้

"ตายพร้อมกันโรแมนติกดีออก ว่าไหม?" ฟาเรนเอ่ยขึ้นและตั้งสมาธิเพื่อคาดคะเนระยะบนท้องถนนอยู่สักพัก ก่อนจะแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาเล็กน้อย

"นายอย่าทำอะไรบ้า ๆ นะฟาเรน ~ ~" แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะเตรียมใจ ฝีเท้าหนักแน่นของชายร่างสูงก็เหยียบคันเร่งมิดไมล์สุดแรง ก่อนที่ฝ่ามือด้านซ้ายจะกระชากเกียร์แทบจะหลุดออกพร้อมกับกระทืบเท้าซ้ำ เหยียบลงที่คันเร่งจนรถสุดหรูพุ่งทะยานไปตรงเบื้องหน้า

บรื้นนนน ครื้นนนนนนนนนน

แต่จู่ ๆ คนบ้าระห่ำอย่างเขาก็หักรถของตัวเองพร้อมกับเบรกเพื่อเหวี่ยงรถไปชนกับคู่แข่งที่ขับแซงกันไปมา

เอี๊ยด!!!!!

"กรี๊ดดดดดดดดดด" น้ำขิงกรี๊ดออกมาสุดพลังเสียงที่เธอมีด้วยความตกใจกลัวแบบสุดขีด

โครม!!!

ฟาเรนหักพวงมาลัย หันเอาฝั่งของตัวเองกระแทกชนกับรถคู่แข่งแบบไม่กลัวความตายเลยแม้สักนิด

เขามีความมั่นใจและรู้ดีว่ารถของเขาแกร่งและแข็งแรงทนทานมากกว่าอีกฝ่าย

แต่เหมือนว่าสาวสวยที่นั่งมาด้วยกับเขาจะตกใจกลัวจนหมดสติไปแล้ว

ท่อนแขนแกร่งพาดลงบนหน้าอกของเธอเหมือนล็อกตัวเธอเอาไว้แน่น ขณะที่รถกำลังเหวี่ยงอย่างแรงและกระแทกเข้ากับรถอีกคันที่วิ่งขนาบข้างแข่งกันมาตลอดทั้งเส้นทาง

แม้ว่าจะชนอย่างเต็มแรง แต่ทั้งเข็มขัดนิรภัย และท่อนแขนของฟาเรนกันเอาไว้ ทำให้ตัวของน้ำขิงไม่ได้กระแทกกับอะไรจนบาดเจ็บมากนัก

บรื้นนนนน!!

รถคันสีดำที่ถูกชนกระเด็นออกไปนอกสนามหันกลับมาตั้งลำรถบนเส้นทางเดิมอีกครั้ง ก่อนจะเหยียบคันเร่งจนท่อไอเสียคำรามลั่นออกมาและพุ่งแซงรถสองคันที่ชนกันขวางทางเข้าเส้นชัยอยู่อีกแค่ไม่กี่เมตร

และด้วยความเร็วที่แทบจะนับวินาทีไม่ทันของรถวินด์เซอร์ ทำให้เขากลายเป็นผู้ชนะในเกมการแข่งขันที่ป่าเถื่อนนี้ได้ในที่สุด

"หึ ~" ใบหน้าหล่อร้ายแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ ที่เห็นรถของเพื่อนรักตัวเองพุ่งตรงมุ่งหน้าไปทางเส้นชัยอย่างที่ไม่มีรถคันใดตามได้ทัน แม้ว่ารถตัวเองจะพังยับ แต่อย่างน้อยสิ่งที่เขาคาดคิดเอาไว้มันก็เป็นไปตามแผน

ท่อนแขนของฟาเรนยังคงแนบลงกับหน้าอกของหญิงสาวที่หมดสติอยู่ที่นั่งข้างคนขับ ด้วยหลังท่อนแขนที่ได้เสียดสีกับหน้าอกของหญิงสาว ทำให้หางตาเจ้าเล่ห์มองไปยังร่องอกของคนข้าง ๆ อย่างพิจารณาขนาดของเต้าขาว ๆ อวบ ๆ ของเจ้าตัวอย่างถือวิสาสะในตอนที่เธอหมดสติไปอีกครั้ง

"B ไม่ก็ C แน่ ๆ"

"เธอก็ซ่อนรูปเหมือนกันนะ"

เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับกลืนน้ำลายลงลำคอ และยังคงแนบท่อนแขนลงไปบนหน้าอกขาวอวบที่ถูกเข็มขัดนิรภัยคาดรัดแน่นอยู่ตรงกลาง ซึ่งมันยิ่งทำให้เห็นได้อย่างเด่นชัด

"หน้าตาสวยปนเซ็กซี่ แต่น่าเสียดาย"

"ที่ปากดีไปหน่อย!" เขาพูด และมองไปที่ริมฝีปากเรียวบางนั้นพร้อมกับว่าให้ร่างบอบบางที่หมดสติอยู่

"น้ำ ~ ขิง ~" จอมโหดเอ่ยชื่อของเธอพร้อมกับหัวเราะในลำคอเบา ๆ

และเพียงไม่นาน ทีมกู้ภัยและพยาบาลภาคสนามก็วิ่งตรงกันเข้ามาหาทั้งเขา น้ำขิงและคู่กรณีที่ชนประสานงากันเสียงดังสนั่น

รถของทั้งคู่อยู่ในสภาพที่พังชนิดที่ขับต่อไม่ได้เลย แต่ยังถือว่าโชคดีที่คู่กรณีเหยียบเบรกเอาไว้ได้ทัน เลยทำให้แรงชนมันเบากว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้

ตัวฟาเรนเองมีบาดแผลฟกช้ำ แต่คนอย่างฟาเรน เขามักโหยหาเรื่องเจ็บตัวเป็นประจำอยู่แล้ว จึงไม่ได้มีท่าทีสะทกสะท้านใด ๆ กับอุบัติเหตุที่เกิดจากความตั้งใจในครั้งนี้ของเขา

พอหลาย ๆ คนวิ่งเข้ามาถึงรถ ฟาเรนก็จัดการปลดเข็มขัดของคนข้าง ๆ ออกทันที

"พายัยนี่ออกไปปฐมพยาบาลก่อน!" เขาเอ่ยกับพยาบาลภาคสนามที่วิ่งเข้ามาหาเขาก่อนคนแรก

"แต่คุณฟาเรนดูเจ็บมากกว่านะคะ" พยาบาลสาววิ่งเข้ามาหาเขาสลับกับวิ่งไปหาผู้หญิงอีกคนที่นอนสลบอยู่ในรถฝั่งที่ไม่มีร่องรอยการชน หรือบาดเจ็บอะไรมากนัก

"ฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย" เขาตอบไปเสียงเรียบนิ่ง แม้ว่าเลือดจะอาบหน้าแล้วก็ตาม แต่คนอย่างฟาเรนก็ทำแค่ใช้มือปาดทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจอะไร

ซึ่งทำให้ทุกคนก็ทำตามคำสั่งของเขาทันที ฟาเรนชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าบุรุษพยาบาลผู้ชายอุ้มตัวของสาวสวยที่นั่งเบาะข้าง ๆ เขาออกไปวางลงบนเปลปฐมพยาบาลภาคสนาม แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยอะไรต่อ

แม้ว่ามันจะจุก ๆ แต่ร่างสูงก็ถีบประตูรถที่ยับเยินฝั่งตัวเองและก้าวเท้าออกมาจากรถ เลือดไหลอาบใบหน้าด้านซ้ายของเขา เพราะหัวแตกตอนที่กระแทกเข้ากับกระจกรถ แขนซ้ายช้ำเป็นรอยแดงไปทั้งแขน เนื่องจากถูกอัดกระแทกอย่างแรง

"ไอ้วินด์เอามึงตายแน่ ดูจากใบหน้าที่มันขับรถเข้าเส้นชัยเมื่อกี้นี้"

คลินต์ที่เดินมาข้าง ๆ พูดขึ้นขณะที่เราเดินไปยังจุดรับรางวัล

"ก็ถ้าไม่จับเมียมันมา มันจะยอมมาแข่งรถให้เหรอไง!" ใบหน้าหล่อที่เต็มไปด้วยคราบเลือดเอ่ยตอบไปอย่างเคือง ๆ

"พวกมึงก็น่าจะรู้ กูขอเงินพ่อมาลงกับสนามแข่งรถนี้ไปเท่าไหร่ และกูพลาดไม่ได้!" ฟาเรนพูดออกมาและกำหมัดแน่น

เขามองไปยังเพื่อนรักของตัวเองด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา

ทั้งคลินต์และไทม์ก็ทำได้แค่หันมองหน้ากันนิ่ง ๆ อย่างไม่กล้าพูดอะไรต่อ