1 เผลอใจเพราะมัวเมา /3

“แล้วทำไมไม่เข้าไปหาปรี”

ซวยแล้ว นี่น้ากายกำลังหลอกเธอเพื่อตอบคำถามข้อนี้ใช่ไหม เอาล่ะสิมารียัน เธอจะตอบเขาว่ายังไง

“มารีมาหาน้ากายนี่คะ ไม่ได้มาหาน้าปรี”

ดวงตากลมโตสบเข้ากับตาคมกริบที่ฉายแววรู้เท่าทัน กายส่ายหน้าน้อยๆ เหมือนไม่เชื่อ

“การหลบฝนกับน้ากายสนุกกว่าการหลบฝนกับน้าปรีตั้งเยอะ”

คราวนี้คิ้วเข้มๆ หนาๆ ของกายเลิกสูงขึ้น หน่วยตาดำใหญ่หรี่ลงเมื่อยื่นมือมาประคองสองกระพุ่มเนื้อคัพ D มารียันตาโตหน้าแดงแปร๊ด

“ชอบแบบนี้เหรอ”

มารียันแม้จะอายขนาดไหนก็ยังพยักหน้า เธออาจจะต้องไหลไปตามน้ำเพื่อรักษาเกียรติยศศักดิ์ศรีของน้าปรีชญาเอาไว้ เนื้อตัวจะสั่นเทิ้มหัวใจจะเต้นรัวและยอดถันจะหดแข็งจนพุ่งดันเสื้อสองชั้นออกมาให้เห็น

“เธอชอบฉันเหรอหนูมารี”

‘ค่ะ’

“อย่าถามมารีได้มั้ยคะน้ากาย มารีกระดากปากที่ต้องพูด”

“แต่ฉันไม่”

“ค่ะ น้ากายจะไม่ชอบมารีก็ไม่แปลกนี่คะ”

ทำไมมารียันเสียใจ ทำไมกระบอกตาร้อนผ่าว ทำไมน้ำตาจวนเจียนจะไหล ผีเข้าหรือไง เธอรู้สึกชอบเขาแบบชู้รักตั้งแต่เมื่อไหร่กันเล่า

“ฉันไม่กระดากใจที่ทำกับเธอแบบนี้”

สองกระพุ่มเนื้อนุ่มหยุ่นถูกกลืนหายเข้าไปในปากอุ่น มารียันตกตะลึงนิ่งขึงอย่างทำอะไรไม่ถูก และพอปากร้อนดูดกลืนปลายถันแรงๆ ร่างทั้งร่างก็สั่นระริก

“น้า...กาย”

ลมหายใจหืดหอบ มือจิกเรือนผมที่อยู่ต่ำลงตรงหน้าอก มารียันเผลอแอ่นอกใส่ปากเขา ปลายถันถูกดูดรัดจนเจ็บ เจ็บจนต้องกดหน้าลงดูและพบว่าบัดนี้กระดุมเสื้อนักศึกษาหลุดหายไปหลายเม็ด เต้านมอร้าอร่ามเย็นเยียบเกือบเปลือยเปล่า

“โอว เจ็บค่ะ มารีเจ็บค่ะน้ากาย”

ปากของกายไม่คลายความหนักหน่วง เหมือนจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนยอดถันไม่เคยต้องมือชายถึงกับแสบระริก ขนาดเจ็บแสบก็ยังแข็งขืนเป็นไต มือของกายเหนี่ยวรั้งเสื้อชั้นในเปียกน้ำลงต่ำ เต้านมอวบอิ่มคัพ D สะบัดตัวดีดผึง

“ขาวจัง ซ่อนรูปน่าดูเลยนะหนูมารี”

ปลายถันสีชมพูระเรือน่ารัก ยั่วให้ปลายลิ้นสากตวัดเลียเป็นวงกลม มือของกายบีบขยำเต้านมนุ่มหยุ่นเต็มไม้เต็มมือกว่าของปรีชญา กายดูดกลืนเต้านมขาวอวบอย่างหิวโหย บีบขยำลืมวัย ลืมว่ามารียันเจ็บแสบ

“อูยยย ซี้ดดดด เจ็บค่ะน้ากาย”

ฟันของกายครูดไปกับตุ่มไตแข็งๆ มารียันสะดุ้งเฮือกหลับตาปี๋ กัดปากตัวเองจนเจ็บ เจ็บทั้งปากเจ็บทั้งนม สาวน้อยวัยสะออนสะท้านหนแล้วหนเล่า ครวญครางอย่างเจ็บปวด แต่ไม่เหมือนคนทรมาน ความเจ็บแสบกลายเป็นความเพลิดเพลิน มือเล็กยังกดศีรษะกายให้ซุกไซ้ทรวงอก ลืมตัวลืมอาย ทำตามแต่ที่หัวใจต้องการ

เรือนร่างของมารียันปลุกความร้ายกาจในตัวกายให้ลุกพรึ่บ เธอแอ่นร่างจนทอดโค้ง เขาก็ฉีกทึ้งเสื้อเปียกๆ ขาดวิ่น แล้วบีบขยำเต้าทรวงเต่งตึงอย่างรุนแรง

“โอ๊ย น้ากาย มารีเจ็บ ซี้ดดดด”

ถึงจะเจ็บแสบแค่ไหน มารียันก็ยังครางแผ่วสะบัดร้อนสะบัดหนาว ปากของกายยังดูดดื่มเต้านมเต่งตึง มือเริ่มเปลี่ยนทิศทางไต่ลงเบื้องล่าง ชายกระโปรงนักศึกษาจีบรอบตัวถูกถลกขึ้นเหนือขาอ่อน มือของกายสอดเข้าไปกลางหว่างขา มารียันหุบขาฉับ

“พอก่อนค่ะน้ากาย ให้เวลามารีก่อน นะคะ ซี้ดดดดด”

พอเธอพูดมากเข้า เขาก็กัดปลายถันให้หยุดพูด ต้นขาอวบถูกลูบไล้จนเผลอกางออก มือของกายจึงล่วงล้ำเข้าถึงใจกลางซึ่งเป็นเนินสามเหลี่ยมอูมๆ และ...

“เบบี๋ ไร้ขนด้วยหรือเนี่ย”

“อื้อ น้ากายขา มารีว่าพอเถอะ อะ แค่นี้ก็มากไปแล้ว โอยยย”

มารียันส่ายสั่นไปทั้งเรือนร่างโดยเฉพาะเนินนางเกลี้ยงเกลาซึ่งกำลังอุ่นจัด ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน สาเหตุคงมาจากนิ้วมือน้ากายที่ซุกซนกดกลางกลีบเนื้อ

“ซี้ดดดด ยะ อย่าค่ะ พอเถอะ”

กายนอกจากจะไม่ฟังแล้วยังบี้บดติ่งเสียวของเด็กสาววัยรุ่นให้สั่นระริก มารียันครวญครางอย่างน่าสงสาร เธอร้อนรุ่มเหมือนจะเป็นไข้ มันเสียวไปทั่วหน้าขาและลึกลงในช่องท้อง นิ้วของเขาทำให้บั้นท้ายของเธออยู่เฉยไม่ได้ มันส่ายไปมาราวกับจะหนี ส่วนนิ้วมือของกายก็ตามติดซ้ำยังบี้บดติ่งเนื้อที่เธอรู้สึกว่ามันเริ่มแฉะ

“อูยยยย น้ากายขา พอ”

ไม่ไหวแล้ว คลื่นบางอย่างถาโถมสาดซัดเธอให้กระเด็น มารียันส่ายบั้นท้ายร่อนไปมา น้ำสาวหลั่งออกมาท่วมท้นไหลอาบนิ้วซนๆ ของน้าเขยจนชุ่ม

กายยิ้มและกระซิบเสียงเย็นที่ข้างหู ฉวยเอาช่วงเวลาที่มารียันกำลังเตลิดเปิดเปิงเหวี่ยงเธอขึ้นสูง

“ชอบหรือไม่ชอบ”

“แฮ่กๆ พอ” มารียันหอบจนตัวโยน ดวงหน้าและลำคอแดงก่ำ แววตาฉ่ำหวานซ่อนอยู่เบื้องหลังเปลือกตาที่ไหวยุกยิก

“ชอบใช่ไหม”

“พอเถอะค่ะ อ๊ะ” เสียงของเธอเบามากจนรู้สึกอับอายที่ไม่ปฏิเสธเขาเต็มเสียง

“ตอบ!!” เสียงห้าวสั่นๆ ดังลั่นหู นิ้วของเขาจุ่มจ้วงเข้าไปในร่องเนื้อ มันแคบเสียจนประหลาดใจ ขนาดนิ้วยังชอนไชลำบากแล้วถ้าเป็นท่อนเอ็นที่ใหญ่กว่าหลายเท่าจะเป็นยังไง