ตอนที่ 8

“คุณรู้”

“ผมรู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคุณ!”

เฮเดนคำรามลั่น เขาเปลี่ยนตัวเองจากสุภาพบุรุษผู้เยือกเย็นเป็นจอมซาตานภายในชั่วเสี้ยววินาที และยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไรก็ถูกกระชากแขนตามเขาเข้าไปในห้องห้องหนึ่งก่อนประตูจะถูกปิดลงเสียงดัง

“เฮเดน...คุณจะทำอะไร!”

มนัสวีร้องลั่นเมื่อไหล่ทั้งสองถูกบีบไว้แน่นและร่างบอบบางถูกดึงเข้าไปหาอกกว้างพร้อมกับที่ใบหน้าคร้ามคมซึ่งเปลี่ยนเป็นสีเข้มจัดก้มลงมา

“ก็จะสะสางเรื่องที่มันค้างคาใจทั้งหมดไง วีนัส!”

เสียงเหี้ยมเกรียมลอดไรฟันนั้นทำให้ร่างเล็กสั่นด้วยความหวั่นกลัว เธอเห็นนัยน์ตาของเฮเดนข้นคลั่ก ความโกรธแค้นกำลังปะทุเหมือนระเบิดลูกใหญ่

“เฮเดน!...อย่าค่ะ!”

เสียงกรีดร้องลั่นไม่ได้ทำให้เขาหยุดความบ้าระห่ำลงได้ ร่างแน่งน้อยถูกกระชากตามไปก่อนที่เขาจะดันตัวเธอลงไปนอนจมบนโซฟา

“เฮเดน”

“หยุดดิ้นแล้วฟังผม!”

เขาบัญชาเสียงเด็ดขาดขณะกดเธอไว้ใต้ร่าง มนัสวีพยายามดิ้นแต่กลับถูกกดข้อมือทั้งสองไว้ หญิงสาวแอ่นตัวขึ้นหวังจะให้พ้นจากการข่มเหงของผู้ชายที่ตัวโตกว่ามากจนกระดุมหลุดทำให้สาบเสื้อตัวสวยแยกออกจากกัน มนัสวีหวาดกลัวจนปากสั่นระริก

“คุณจะทำอะไร...ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ”

“กลัวด้วยเหรอวีนัส...ถ้าคุณกลัวทำไมถึงกล้ามาเยี่ยมพี่ชายคุณถึงที่นี่ ผมว่าคุณไม่กลัวอะไรเลยกระมัง ไม่อย่างนั้นคงไม่หนีไปอยู่ที่แฟร์แบงค์พร้อมกับเงินที่ไอ้มาร์คมันโอนเข้าบัญชีของคุณเมื่อห้าปีที่แล้วนั่นหรอก”

“ฉันไม่รู้เรื่องนั้นนะคะ ไม่รู้เลยแม้แต่นิดเดียว”

ชายหนุ่มหรี่นัยน์ตาฉายแววที่ยังเจ็บแค้น “ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ามันเอาเงินไปไว้ที่ไหน เส้นทางการเงินของไอ้เพื่อนสารเลวซับซ้อนยิ่งกว่าเขาวงกต ร้อยห้าสิบล้านดอลล่าห์ที่มันสารภาพกับตำรวจเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่มันเก็บไว้ในบัญชีของตัวเองและยังไม่นับรวมที่มันถ่ายโอนออกนอกประเทศ ผมพยายามสืบเสาะหาว่าเงินส่วนที่เหลืออยู่ที่ไหนอีกบ้าง แล้วผมก็มารู้ทีหลังว่ายังมีเงินอีกจำนวนหนึ่งที่มันยักยอกเอาไว้เป็นจำนวนมหาศาลเลยทีเดียว และเงินนั่นก็ไม่ได้อยู่ที่ใครเพราะมันถูกโอนเข้าไปอยู่ในบัญชีน้องสาวของมัน!”