5“ลูกต้องทำเลวกับลูกสาวมัน”

“ว้าว ห้องนี้สวยมาก ๆ เลยเมศ” อันนามองห้องที่ถูกตกแต่งอย่างชอบใจ ภายในห้องเป็นโทนสีเทา มีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน มีห้องแยกออกไปอีก 2 ห้องเป็นห้องนอนขนาดใหญ่ 1 ห้องและห้องนอนขนาดเล็ก 1 ห้อง ทุกห้องมีห้องน้ำในตัว ห้องรับแขกเป็นโถงใหญ่มีห้องน้ำในตัวเช่นกันแยกออกไปอีกเป็นห้องฟิตเนส ส่วนลานกว้างข้าง ๆ เป็นสระว่ายน้ำส่วนตัว อันนาเห็นก็ยิ่งตื่นเต้นที่ได้เห็นสระว่ายน้ำนั้น

“ว่าแล้วอันนาต้องชอบ” ราเมศเอ่ยแล้วยิ้มอ่อนๆให้หญิงสาว

“อันนาชอบที่สุดเลย ดีจังที่มันมีสระว่ายน้ำในตัว เวลานอนไม่หลับก็ลุกมาว่ายน้ำเล่น ว่ายแบบส่วนตัวไม่ต้องสนว่าใครจะมอง”

“แล้วอยากว่ายไหม”

“ไม่เอาหรอกค่ะ อันนาไม่มีชุดว่ายน้ำ”

“เดี๋ยวโทรไปบอกพนักงานร้านข้างล่างเอาขึ้นมาให้”

“ได้เหรอคะ”

“ได้สิ เดี๋ยวเมศไปเปลี่ยนชุดมาว่ายน้ำเล่นดีกว่า” ราเมศลูบแก้มอันนาเบาๆ แล้วเดินเข้าไปในห้อง อันนามองตามร่างสูงก่อนจะยิ้มออกมา

ราเมศอยู่ในชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วเดินถือไวน์กับแก้วสองใบออกมาด้วย เขามองแผ่นหลังของอันนาด้วยใบหน้าเรียบเฉย ตอนนี้เธอนั่งอยู่ที่ขอบสระใช้เท้าหย่อนลงไปในน้ำ

“มาแล้วครับ”

“อุ๊ย” มือเล็กรีบปิดหน้าของตัวเองเอาไว้เมื่อได้เห็นราเมศอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวเดียว

“ปิดก็เห็นแบบเดิมนั่นแหละยัยเบ๊อะ” ราเมศหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นอันนาปิดตาแต่นิ้วกางออกมองเขา

“เปล่าสักหน่อย”

“โกหกหน้าตาย แต่เมศชอบนะ น่ารักดี”

“จริงเหรอ เมศชอบจริงเหรอ?”

“ชอบที่สุด วันนี้อันนาดื่มไวน์กับเมศนะ”

“แต่อันนาไม่ค่อยชอบ อันนาเป็นคนคออ่อนกินแล้วเมาทุกที”

“ถ้าอันนาเมา เมศจะดูแลอันเอง” เขาเทไวน์ใส่แก้วยื่นให้ เธอมองใบหน้าคมเข้มของราเมศแล้วยกมาดื่มแต่โดยดี

ราเมศยิ้มอย่างพอใจ แล้วกระโดดลงสระว่ายน้ำแวกว่ายอยู่ในน้ำใสเย็นฉ่ำ

“แล้วชุดอันนาล่ะคะ”

“เมศลืมเลย แต่อันนาไม่ใส่ก็ได้นะ” ราเมศยิ้มเจ้าเล่ห์ว่ายน้ำไปหาอันนา

“เมศจะทำอะไร”

“เอาอันนาลงมาเล่นน้ำกับเมศไง?”

“ว้ายยย!!” อันนากรีดร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อร่างของเธอถูกกระชากลงมาในสระ

“ฮ่า ๆ”

“ทำบ้าอะไรของนาย” อันนาทุบราเมศเบา ๆ แต่คนที่ถูกทุบกลับหัวเราะชอบใจ

“รู้ตัวไหมเวลาที่อันนาทำหน้าโกรธหรือไม่พอใจอันนาเป็นผู้หญิงที่สวยและน่ารักมาก”

“บ้าไปแล้ว”

“ไม่บ้านะ” ราเมศดันร่างบางของอันนาไปประชิดขอบสระ มือหนาประคองใบหน้าหวานขึ้นจ้องมอง

“เมศรักอันนานะรู้ตัวไหม?”

“อันนาก็รักเมศค่ะ” ราเมศจ้องมองใบหน้าสวยหวานแล้วบดเคล้าริมฝีปากหนาลงริมฝีปากบางของหญิงสาว

อันนาตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อถูกชายหนุ่มจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากร้อนนั้นทาบทับริมฝีปากเธอ เขาบดเคล้าดูดดื่มสลับหนักเบา ร่างกายของเธอกับเบาโหวงราวกับล่องลอยอยู่บนอากาศ ราเมศอาศัยความช่ำชองรุกเร้าเธออย่างหนัก จนคนร่างเล็กอ่อนระทวย

มือหยาบกร้าน​ปัดป่ายไปทั่วร่างบาง ริมฝีปากหนาบดเคล้าดูดดื่ม รสจุมพิต​ของชายหนุ่ม​มันวาบหวาม​ชวนหลงใหล​ยิ่งนัก

ความเต่งตึงซุกซ่อนอยู่ในเนื้อผ้าบางเบาของอันนา ทำเอาคนร่างโตหัวใจเต้นรัวเร็ว

“พะ... พอเถอะราเมศ” อันนาพยายาม​ปรามเมื่อปากเป็นอิสระ แต่คนร่างหนากลับบดริมฝีปาก​ลงอีกครั้ง มือหนาเลื่อนลงดึงเกาะอกกระโปรงยาวให้พ้นกายของคนร่างเล็กตรงหน้า

เขาใช้มือได้อย่างดีเยี่ยม ไม่นานนักเสื้อตัวบางก็พ้นร่างระหง มือหนาเลื่อนไปปลดตะขอบรา แต่อันนาจับมือของเขาเอาไว้แน่น

ราเมศผละจูบแล้วคลอเคลีย​อยู่ที่ใบหูหอมกรุ่น​ กลิ่นกายหอมอ่อน ๆ ยิ่งทำให้อารมณ์​ของเขาเดือดพล่าน

“เมศขอนะ” เขาเอ่ยเสียงกระเส่า เวลานี้ไม่ได้สนผิดชอบชั่วดีอะไรทั้งนั้น เขาต้องการให้คนที่ทำให้เขากับแม่ทุกข์​ได้เจ็บปวดเขาก็จะทำ

ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมา สิ่งที่เขารับรู้คือความเกลียดที่มีต่อครอบครัว​นี้ มารดาของเขาปลูกฝังความเกลียด​ชังมาตั้งแต่เด็ก จะให้หยุดเกลียดเพราะปั้นจั่นช่วยอุปการะ​ค่าเลี้ยงดูช่วยส่งเสียให้เล่าเรียน​จนจบที่โรงเรียน​ดี ๆ ได้ทำงานที่บริษัท​ได้เงินมากมายแล้วจะทำให้เขาหายเกลียด มันไม่มีวันนั้นซะหรอก

“ลูกต้องทำเลวกับลูกสาวมัน”

“ผมจะทำ”

“มันต้องเจ็บที่ได้รู้ว่าลูกสาวของมันทำเรื่องระยำ เวลานั้นแหละมันต้องเจ็บปวดจนเเทบอกแตกตาย”

ถึงตอนนั้นจะอยากแย้ง แต่คงจะไม่เกิดประโยชน์​อะไร มารดาของเขาต้องการเขาก็จะทำ บวกกับความคั่งแค้นที่มีอยู่แล้ว เขาถึงเริ่มแผนการอย่างไม่ลังเล