ทัณฑ์รักนายหัวร้าย ตอนที่4

ด้านหลังคลับหรู

“นังนี่มันหน้าตาสวยดีนี่หว่าวันนี้คงจะขายได้ราคา”

เสี่ยเกรียงเสี่ยใหญ่ที่มีอิทธิพลเป็นเจ้าของคลับหรูสีเทาแห่งนี้เขาเห็นแพรวาก็อดที่จะนึกถึงราคาในตอนขายไม่ได้เพราะะเธอดูสวยน่ารักแถมยังหุ่นดีอีกต่างหากแบบนี้แหละที่พวกเสี่ยบ้าตัณหาลูกค้าของเขาชอบ

“อื้อ..ไอ้คนชั่ว”

“นี่แก”

ด้วยความโมโหแพรวาเลยจะโผเข้าไปทำร้ายเสี่ยเกรียงที่ชั่วช้าค้ามนุษย์ได้แต่ก็โดนลูกน้องของเสี่ยขวางเอาไว้พร้อมเงื้อมือจะตบตีเพื่อสั่งสอนว่าอย่ากล้ากับพวกเขา

“เฮ้ยย..อย่าเสียของหมด...ฉันไม่เถียงนะวะเพราะะวันนี้เป็นวันดีที่ฉันจะได้ขายแก55555”

เสี่ยเกรียงไม่ได้ถือสาหญิงสาวเพราะะวันนี้รู้ว่าเธอคือตัวทำเงินทำทองของเขาเขาขายผู้หญิงมาจนรู้ว่าลูกค้าของเขาต้องการแบบไหน

“หึ้ยย”

แพรวาแยกเขี้ยวโมโหใส่เสี่ยแก่ด้วยความโมโหที่เธอไม่สามารถต่อต้านอะไรคนพวกนี้ได้เลย

“รอตรงนี้ให้คนมาให้พร้อมก่อนแล้วค่อยเอานังนี่ออกไป”

เสี่ยเกรียงให้พวกผู้หญิงที่ต้องถูกประมูลในวันนี้เตรียมพร้อมกันอยู่ด้านหลังเพราะว่าเขาจะต้องไปดูที่หน้างานต่อ

หน้าคลับ

“สวัสดีครับคุณแจ็คคุณเจมส์..มาได้ถูกวันเลยนะครับวันนี้มีสินค้าใหม่ขาวอวบอึ๋มสดๆเลยครับ”

ลูกน้องเสี่ยเกรียงที่ดูแลหน้าคลับต้อนรับแจ็คและเจมส์เป็นอย่างดีเพราะะรู้ว่าทั้งคู่คือลูกค้าวีไปพีที่ทุ่มเงินกับที่นี่มานักต่อนักแล้ว

“ขอให้สดจริงพวกผมทุ่มไม่อั้น”

แจ็คไม่สนคำบอกของใครของเขาเห็นของก่อนหากสดจริงเขาก็พร้อมที่จะทุ่มไม่อั้นเหมือนกัน

“แขกวีไอพีอย่างคุณสองคนผมมีที่นั่งพิเศษให้เลยครับ”

ลูกน้องเสี่ยเกรียงพาชายหนุ่มทั้งสองไปที่ห้องข้างหลังคลับพร้อมจัดที่นั่งวีไอพีให้กับพวกเขาข้างหน้าเวทีประมูลจะได้เห็นของชัดๆ

“ดีมากถ้าวันนี้พวกฉันถูกใจทิปนายไม่อั้น”

เจมส์ถูกใจในบริการของที่นี่เสียจริงหากเขาได้สิ่งที่ถูกใจไปครอบครองก็จะตบรางวัลให้เด็กที่ดูแลต้อนรับเขาอย่างงาม

ด้านหลังคลับ

“ฮือๆๆๆ..ปล่อยหนูไปเหอะนะหนูต้องไปเรียนหนังสือ..อย่าขายหนูเลยนะคะ”

หนูดีเด็กสาววัยสิบแปดที่ถูกทางบ้านขายมาใช้หนี้เธอก็ถูกนำขึ้นประมูลวันนี้ด้วยเช่นกันตอนนี้เด็กสาวอยู่ในอาการหวาดกลัวสุดขีดเลยร้องให้อ้อนวอนคนที่จับตัวเธอเอาไว้ไม่หยุด

“เห้ยย..น้องเอ้ยเงียบเถอะ...ฉันก็สงสารเธออยู่หรอกนะแต่ฉันก็ต้องทำตามหน้าที่รอตรงนี้”

เด็กรับใช้เสี่ยเกรียงที่คุมตัวหนูดีเอาไว้เขาก็สงสารแต่ทำไงได้เขายังต้องทำงานรับใช้เสี่ยเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเขาไม่สามารถช่วยใครได้เพราะะตัวของเขาเองก็จะเดือดร้อนเช่นกัน

“น้องอายุเท่าไรหรอ...ทำไมมายู่ที่นี่ได้”

แพรวาเห็นเด็กสาวที่อยู่ในชุดกระต่ายน้อยวับๆแวมๆสีขาวเหมือนเธอถูกพาตัวมานั่งข้างๆเมื่อเธอเห็นหน้าของเด็กสาวก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ถึงยี่สิบแน่นอนเธอจึงต้องถามขึ้นและเธอมีเหตุอันใดถึงมาอยู่ที่นี่ได้

“หนูอายุ 18 ค่ะที่บ้านหนูติดหนี้เสี่ยเค้าเอาไว้เลยถูกจับมาขายนี่แหละค่ะ”

หนูดีตอบไปสะอื้นไป

“โถ่เอ้ย..คนพวกนี้นี่มัน..สุดจะหาคำบรรยายจริงๆเลย”

แพรวาส่ายหัวอย่างไม่พอใจที่ทำไมโลกนี้ต้องมีเรื่องเลวร้ายแบบนี้ด้วย

ห้องวีไอพีของคลับ

“ข้างๆเรายังไหวอยู่อีกหรอวะ”

แจ็คหันไปกระซิบกระวาบกับเจมส์พร้อมเหล่ตามองเสี่ยแกข้างๆที่ดูท่าเดินยังจะไม่ไหวแต่อยากจะมาประมูลสาวๆเพื่อไปสนองตัณหา

“หึ่...แกก็ไปว่าเค้าถ้าแกแก่แบบนี้ตัณหาแกยังมีอยู่แกก็ต้องออกมาซื้อแบบนี้แหละวะ55”

เจมส์อดแซะคู่หูของเขาไม่ได้ว่าอีกหน่อยคงมีชะตากรรมไม่ต่างจากเสี่ยที่นั่งข้างๆแน่นอน

“หึ้ย..ไม่ต้องพูดเลย”

แจ็คส่ายหัวพร้อมมองค้อนเพื่อนเขาเล็กน้อยพร้อมหันไปสนใจที่หน้าเวทีประมูลต่อ

“เอาล่ะครับต่อจากนี้เราจะปล่อยสาวสวยมาทีละคนให้ทุกคนได้เลือกประมูลกันนะครับ”

“นี่ปล่อยฉันนะ”

หลังจากที่พิธีกรชุดดำประกาศสาวสวยคนแรกที่พร้อมกับการประมูลก็ได้ถูกเปิดเผยตัวออกมาจากหลังม่านผู้หญิงคนที่จะได้รับการประมูลครั้งแรกก็คือแพรวาเธอขัดขืนสุดชีวิตแต่ก็ยังแพ้แรงของชายชุดดำสองคนที่ยืนคุมตัวอยู่ดี

“เฮ้ยย..แกนั่นคุณพิม”

“แล้วทำไมเธอมาอยู่ที่นี่วะ”

“นั่นอะดิ”

ด้วยความที่แจ็คและเจมส์นั่งอยู่หน้าสุดเลยเห็นภาพตรงหน้าที่ชัดแสนจะชัดพวกเขาตกใจอย่างมากที่เห็นพิมดาวถูกจับมาประมูลที่นี่ทำเอาทังสองทำหน้างงกันไปครู่ใหญ่

“เอาล่ะครับน้องคนนี้นะครับสวยสดซิงร้อยเปอร์เซ็นราคาเริ่มต้นอยู่ที่สองล้านสองครับ”

“ผมสามล้านครับ”

ด้วยความที่แพรวาเป็นที่ถูกใจของแขกเหรื่อที่ร่มประมูลหลังจากพิธีกรบอกราคาเริ่มต้นคนที่มีทุนทรัพย์ก็พร้อมที่จะยกป้ายทุ่มจ่ายทันที

“โหย..ตาแก่ตัณหากลับเอ้ย”

แจ็ครู้สึกโมโหที่ดูกี่ทีเสี่ยแก่ข้างๆก็รู้สึกขัดหูขัดตาของเขาไปหมดไม่รู้ว่าเมียรู้หรือป่าวว่ามาที่แบบนี้

“ผม4ล้านครับ”

แจ็ครีบยกป้ายประมูลขึ้นยังไงงานนี้เขาก็ต้องชนะเพื่อพาพิมดาวกลับไปหานายของเขาให้ได้

“หืมม...”

//คนนั้นที่ช่วยเราวันนั้นนี่นา//

แพรวามองมายังคนที่นั่งอยู่หน้าเวทีที่ประมูลเธอในราคาสี่ล้านเธอก็จำหน้าเขาได้ทันทีว่าเป็นคนที่ช่วยเธอเอาไว้แถมยังมั่วคิดว่าเธอชื่อพิมอะไรนั่นอีกด้วย

“ทำอะไรของแก”

เจมส์รีบประท้วงคู่หูของเขาว่าจะทำอะไรเพราะะเงินที่ประมูลไปมันไม่ใช่น้อยๆ