5. ทะลุมิติกลายเป็นนางร้ายในนิยาย (นิรา&เหมันต์)

เธอไม่เหมือนคนเดิมที่ไม่สนใจใคร เอาแต่เที่ยวเตร่ไปไม่ลามาไม่บอก ไม่สนคำกล่าวตักเตือนของใครคิดว่าตัวเองเป็นใหญ่อยู่เสมอ

ซึ่งการเปลี่ยนแปลงของเธอทุกคนต่างคิดว่าเหตุการณ์ตอนที่ตกน้ำ เธอคงคิดได้ว่าไม่มีใครรักเธอเท่ากับคนในครอบครัว

สิ่งที่นิราแปลกใจกับตัวเองอีกอย่างคือทุกอย่างเธอคุ้นชินกับมันราวกับว่าทุกอย่างเป็นของเธอและเธอใช้เป็นประจำอยู่แล้ว แม้กระทั่งรถที่เธอไม่เคยขับเป็นมาก่อนในอีกโลก แต่เธอกลับรู้สึกคุ้นมือว่าควรขับยังไง มันก็ย่อมดีอย่างน้อยไม่ใช่ว่าเธอเปลี่ยนไปจากเดิมจนลืมทุกอย่างไปแบบนั้น

ห้างสรรพสินค้า

นิรามาที่ห้างสรรพสินค้า ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่าตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในห้างเธอก็รู้สึกว่าเธอตกเป็นเป้าสายตา

"เห็นไหมคุณนิรา พี่บอกแล้วว่าคุณนิราทั้งสวยทั้งโดดเด่น แค่มาเดินเล่นยังเป็นที่จับจ้องของหนุ่มๆเลย"

"คิดไปเองพี่นวล"

"จริงๆนะคะ ดูสิคะผู้ชายมองกันไม่หยุดแล้ว"

"อย่าใส่ใจเลย ไปเดินดูเสื้อผ้าเถอะค่ะ นิราไม่ค่อยชินกับชุดพวกนี้เท่าไหร่ จะให้แต่งสวยๆตลอดเวลาคงลำบากแย่"

นิรารีบตัดบท เธอก็เริ่มเขินอาย เพราะนิราเธอเป็นผู้หญิงสวยโดดเด่นเลยทีเดียว ต่างกับเธอในตอนนั้นที่ไม่ได้สวยและไม่ได้เป็นที่สนใจอะไรเลย เป็นแค่ผู้หญิงขี้โรคธรรมดาๆคนหนึ่ง

แต่นิราคนนี้ถึงแม้เธอจะใส่ชุดสวยหรูหรือธรรมดาเธอก็คิดว่ามันไม่ทำให้ความสวยเธอลดลงเลย สวยขนาดนี้ทำไมเอาแต่ไล่ตามผู้ชาย แต่จะโทษนิราก็ไม่ได้ ก็เพราะเธอกำหนดให้เธอเป็นนางร้าย และนิสัยแบบนั้นเองนี่น่า

เอาเถอะถือเป็นการไถ่โทษนิราคนนี้แล้วกัน เธอจะทำให้นิราเป็นที่รักและเป็นที่สนใจของคนอื่นเอง จะไม่ทำตัวสวยแต่ไม่มีใครเอาอีก

นิราเดินดูเสื้อผ้าจนได้ตามที่ต้องการ ส่วนราคาก็จับต้องได้ไม่ได้แพงเกินไป เธอก็หาเสื้อผ้าที่ใส่สบายๆ ลุยๆบ้าง แต่ก็ไม่ลืมที่จะให้พี่นวลเลือกเสื้อผ้าด้วย ตอนแรกพี่นวลก็ไม่รับเพราะเกรงใจ แต่นิราก็พูดหวาดล้อมจนพี่นวลยอม

เพราะเธอเห็นว่าพี่นวลคอยดูแลและช่วยในเรื่องต่างๆ อย่างน้อยควรให้ค่ากับพี่นวลบ้าง

"ขอบคุณมากนะคะ ที่ใจดีกับพี่"

"พี่นวลก็ต้องได้รับบ้างค่ะ"

นวลยิ้มดีใจที่นิราคนนี้ต่างออกไปจริงๆ เธอใส่ใจคนอื่น และใจดีใจเย็นขึ้นมาก

"พี่นวลนั่งรอนิราอยู่ตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวนิราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ"

เธอไม่น่าดื่มน้ำเยอะเลย เพราะเพิ่งไปเข้ามาเมื่อกี้เอง แต่กลับปวดอีกแล้ว

"ไปด้วยกันก็ได้ค่ะ"

"แป๊บเดียวค่ะ"

พูดจบนิราก็รีบไปเข้าห้องน้ำทันทีเพราะห้องน้ำอยู่ข้างๆนี้เอง หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จนิราก็รีบออกมาทันที

ปึก

"อ๊ะ"

เธอมัวแต่ก้มๆมองตัวเองจนเดินชนไหล่กับใครบางคนเข้า

นิราเลยรีบหันไปมองเพื่อที่จะขอโทษ แต่เธอกลับต้องชะงัก อีกอย่างเขาก็หยุดมองเธอเช่นกัน

ผู้ชายคนนี้มีแรงดึงดูดทำให้เธอเกือบลืมไปเลยว่าต้องขอโทษ ใบหน้าเขาเรียบนิ่งดูเย็นชา แต่ทว่ากลับน่ามอง จมูกโด่งรับกับใบหน้าที่หล่อเหล่า เขาสูงน่าจะราวๆ 185 ไม่ว่าจะหน้าตาหรือรูปร่าง เขาเหมือนฟ้าประทานชัดๆ

"ข...ขอโทษค่ะ"

เมื่อได้สติก็รีบขอโทษ เธอจะมาทำตัวเป็นนิราคนเดิมไม่ได้ เห็นผู้ชายแล้วออกอาการ อีกอย่างข้างๆเขาก็มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ด้วย เธอคนนั้นก็มองมาที่เธอ พร้อมหลบข้างหลังผู้ชายคนนี้

"คุณนิรามีอะไรคะ ค...คุณเหมันต์!"

พี่นวลที่นั่งรออยู่เมื่อเห็นเธอยืนคุยกับใครอยู่ก็รีบเข้ามาถาม แต่พอเห็นหน้าบุคคลดังกล่าว ก็ตกใจ

แต่คนที่ตกใจกว่าพี่นวลคือเธอ...

บ้าไปแล้ว...

ไม่อยากข้องเกี่ยวกันแล้ว แต่ทำไมต้องบังเอิญเจอกันไวขนาดนี้

ถึงว่าทำไมถึงหล่อวัวตายควายล้มที่ไหนได้คือพระเอกในนิยายที่เธอเขียนออกมาตามความชอบส่วนตัวนี่เอง

"พ...พี่นวลไปกันเถอะ"

นิราไม่รู้ทำไง เธอรีบก้มหัวให้อย่างสุภาพอีกที พร้อมคว้ามือพี่นวลออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

นิราออกจากตรงนั้น

แต่ยังมีสายตาทอดมองจ้องเธออยู่...