3. ทะลุมิติกลายเป็นนางร้ายในนิยาย (นิรา&เหมันต์)

กุกกัก

เสียงกุกกักปลุกให้เธอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

"ยังเหมือนเดิม"

เธอพึมพำกับตัวเอง เมื่อมองไปรอบๆยังเป็นห้องนอนเดิม

แสดงว่านี่คือชีวิตใหม่ของเธอ

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น ตอนนี้เธอคือ นิรา

แต่เธอคงไม่สามารถเป็นนิราคนเดิมได้ เธอขอเป็นนิราคนใหม่กับชีวิตใหม่ เธอยิ้มกับตัวเอง นิราคนก่อนคงดับหายไปตั้งแต่ตกน้ำแล้ว

"ฉันคือ นิรา"

เธอพึมพำบอกกับตัวเอง

"คุณนิราตื่นแล้วเหรอคะ ขอโทษนะคะ ที่ทำให้ตื่น"

นวลรีบพูดกับนิราเมื่อเห็นว่าเธอลืมตาตื่นแล้ว

"หนูนอนเต็มที่แล้วค่ะ"

"คุณนิราคะ ดิฉันไม่ชินจริงๆนะคะที่คุณนิราพูดจาเปลี่ยนไป"

นวลตัดสินใจพูดออกไป ในเมื่อตื่นขึ้นมาครั้งนี้คุณนิรายังพูดจาน่ารักเหมือนเดิม

"นิราบอกพี่นวลแทนตัวเองว่ายังไงคะ พี่นวลชอบนิราคนเดิมเหรอคะ จริงๆแล้วพอตกน้ำไป นิราหลงๆ ลืมๆ ไปหลายๆอย่าง แต่ก็ทำให้นิราคิดอะไรได้หลายๆ อย่าง คิดว่าจะไม่กลับไปทำตัวเหมือนเดิมแล้ว"

"จริงเหรอคะ ถ้าเอาตามจริงคุณนิราเป็นคนที่สวยมาก ไม่ต้องวิ่งตามใครและอยู่นิ่งๆสวยๆไม่โวยวาย นวลคิดว่าคุณนิราเหมาะมากกว่า"

"ค่ะต่อจากนี้นิราจะเป็นแบบนั้น นิราอยากเจอพ่อกับแม่แล้วค่ะ"

"คุณนิราอาบน้ำก่อนไหมคะ"

"ก็ดีค่ะ"

นิราลุกขึ้นอาบน้ำ ทุกอย่างพร้อมไปหมด ไม่ว่าห้องนอนห้องอาบน้ำ ในนิยายไม่ได้จัดว่าครอบครัวนี้รวยมากมายเทียบเท่าตระกูลใหญ่โต แต่นิราคนก่อนอยากได้อยากมีมากกว่าเดิม แต่สำหรับนิราคนนี้มันมากมายสำหรับเธอแล้ว

หลังจากอาบน้ำเสร็จนิราก็หาเสื้อผ้าของตัวเอง เธอก็ไม่รู้ว่าเสื้อผ้าอยู่ตรงไหน

"พี่นวลคะเสื้อผ้าละคะ"

"ทางนี้ค่ะ คุณนิราลืมจริงๆเหรอ"

นวลคิดว่านิราคงหลงๆลืมๆไปจริงๆ

"พี่นวลคะ นิราเหมือนได้ฟื้นจากความตาย นิราจำอะไรไม่ค่อยได้คงหลงๆลืมๆสิ่งที่ไม่สำคัญไปบ้าง แต่นิราจำพ่อจำแม่ได้ค่ะ และตอนนี้นิราก็จดจำพี่นวลได้ค่ะ แค่นี้ก็สบายใจแล้วค่ะ ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่โต อีกอย่างนิราจะเป็นคนใหม่แล้ว อะไรเก่าๆก็อยากจะลืม ไม่ต้องบอกพ่อกับแม่และไม่ต้องคิดว่านิราบ้าด้วยค่ะ"

เธอพูดออกไปอีกครั้งย้ำกับพี่นวล เพราะกลัวว่าจะพาเธอไปพบจิตแพทย์หรือพาไปหาหมอ

"พี่ไม่กล้าค่ะ ไม่ว่าคุณนิราต้องการอะไร พี่ก็จะช่วยเสมอค่ะ"

เพราะนวลเป็นไม้เป็นมือให้นิราเสมอมา แต่เห็นเจ้านายเปลี่ยนไปแบบนี้ ก็รู้สึกดีและใจชื้นขึ้นมา

"นี่คือมุมโปรดของคุณนิราเลยค่ะ ห้องแต่งตัว"

นวลผายมือไปห้องข้างๆห้องน้ำ พอเปิดไปก็เป็นตู้เสื้อผ้าและยังมีโต๊ะแต่งหน้าอีกด้วย ทุกอย่างไม่ได้ใหญ่โตแต่ก็จัดเป็นสัดส่วน

นิรารีบเปิดดูเสื้อผ้า พร้อมเริ่มขมวดคิ้ว

"ปกตินิราใส่แบบนี้เหรอคะ แล้วอยู่บ้านนิราใส่อะไร"

เธอดูเสื้อผ้าในตู้ก็มีแต่ชุดเที่ยวที่ดูเซ็กซี่ และเป็นชุดสวยๆเกือบทุกชุด ไม่มีแม้แต่กางเกงขาสั้นแบบธรรมดา

"ปกติคุณนิราไม่ค่อยอยู่บ้านอยู่แล้วนี่คะ คุณนิราออกไปแต่ข้างนอกและคอยตามแต่คุณเหมันต์"

จะบ้าตายเธอใช้ชีวิตยังไงกันแน่

"ชุดแบบสบายๆที่สุดมันต้องมีบ้างแหละ มันต้องมีวันที่อยู่บ้านบ้างสิคะแบบใส่ปกติๆที่สุด"

"ปกติถ้าคุณนิราจะอยู่บ้านจริงๆคือหลับค่ะ เพราะคุณนิราออกไปปาร์ตี้กลับมาก็นอนยาว ถ้าไม่ออกไปหาคุณเหมันต์ก็จะนอนยาวๆเลยค่ะ บางทีก็นอนทั้งๆแบบนั้น"

"ให้ตาย"

นิราคนก่อนเธอไม่คิดจะทำอะไรนอกจากจับผู้ชายเลยเหรอ

เพราะในนิยายเธอก็ไม่ได้บรรยายครอบครัวหรือความเป็นอยู่ของนิราขนาดนั้น แค่ตั้งไว้ว่าเธอต้องร้าย

คิดแล้วเครียด

เธอยังบริสุทธิ์อยู่ไหมเนี่ย

หวังว่าเธอคงไม่มั่วผู้ชายไปเรื่อยนะ

"พี่นวลช่วยบอกหนูทีว่าเมื่อก่อนหลังเรียนจบมาหนูทำอะไรบ้าง" เธอรู้แต่ว่านิราอายุ 24 ปี

"ตั้งแต่พี่เข้ามาอยู่ในบ้านนี้ คุณนิราก็ยังไม่ได้ทำงานค่ะ"

"ยังไม่ได้ทำงาน?"

"ค่ะ"

"คือเอาแต่เที่ยวและยั่วพระเอก เออไม่ใช่ เอาแต่ตามคุณเหมันต์ใช่ไหม?"

เกือบไปแล้ว เกือบเผลอหลุดไป...

"ค่ะ"

"งานการไม่ทำจะเอาเงินที่ไหนมาใช้"

นวลทำหน้าแปลกใจที่นิราด่าทอตัวเอง

"เงินที่คุณนิราใช้ ก็ได้ส่วนแบ่งจากทางคุณวีระค่ะ"

"ถ้าวันหนึ่งพ่อหนูเป็นอะไรไปไม่แย่เอาเหรอเนี่ย"

เธอจำได้แล้วว่าพ่อนิรามีหุ้นส่วนเล็กน้อยพอเลี้ยงครอบครัวได้ และหุ้นส่วนที่ว่านั้นก็เป็นบริษัทในเครือของพระเอกนั่นเอก นิราคนเดิมถึงมักใหญ่ใฝ่สูงมากกว่านั้น อยากเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทเสียเอง

"พี่นวลคะอีกเรื่องที่อยากรู้ หนูเอาแต่เที่ยว แล้วหนูก็มั่วผู้ชายด้วยไหม หนูเคยบอกเรื่องนี้กับพี่ไหม"

นิราลุ้นคำตอบ

"เออ...คุณนิราไม่เคยบอกค่ะ"

เธอแทบกลั้นหายใจฟัง สุดท้ายก็ไม่รู้คำตอบ เอาเป็นว่าตอนนี้เธอก็ยังไม่มั่นใจกับเรื่องนี้ ขออย่างเดียวอย่าไปมั่วให้มากก็พอ

"ขอบคุณนะพี่นวล เดี๋ยวหนูจะลงไปหาพ่อกับแม่แล้วค่ะ"

จากนั้นเธอก็หาชุดที่คิดว่าดูเรียบร้อยที่สุด สงสัยคงได้ออกไปเปิดโลกในแบบของเธอซะแล้ว