วิวาห์ (ไม่) ล้ม 3

ระฆังช่วยชีวิตของรัศมีดาราดังขึ้นเมื่อประตูห้องแต่งตัวที่ใช้แต่งหน้าเจ้าสาวกับเพื่อนเจ้าสาวถูกเปิดออก พร้อมกับจันทร์เจ้าขาเดินเข้ามาในห้อง... เมื่อเห็นน้ำเงินยืนจับแขนรัศมีดาราด้วยอาการคุกคามอย่างเห็นได้ชัดสัญชาตญาณการปกป้องน้องสาวของคนเป็นพี่จึงเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะว่าสายตาขอความช่วยเหลือของน้องสาวอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้ผู้มาใหม่แทบกระโดดมาแทรกตรงกลางระหว่างทั้งคู่

“นั่นทำอะไรน้องฉัน ปล่อยแขนยัยดาราเดี๋ยวนี้นะ” จันทร์เจ้าขาสั่งน้ำเงิน

น้ำเงินมองหน้ารัศมีดาราด้วยดวงตาวาวโรจน์แต่ก็ยอมปล่อยมือจนได้ เพราะจันทร์เจ้าขาทำท่าจะกระโจนใส่เขา... แม้ว่ามั่นใจว่าสองคนนี้จะไม่ทำให้เขาล้มตายได้ แต่วันนี้วันสำคัญของเขา... น้ำเงินไม่อยากถูกแจกันทุบหัว หรือว่ามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเล็บหากว่าถูกผู้หญิงสองคนรุม แต่แน่นอนว่าเขาคาดโทษรัศมีดาราฝากไปยังวันอื่นเรียบร้อยแล้ว...

จันทร์เจ้าขาตาลุกโพลงเมื่อน้ำเงินปล่อยแขนน้องสาวหล่อนแล้ว ข้อมือขาวผ่องของรัศมีดาราแดงเป็นรอยมือชัดเจน... เขากล้าทำน้องสาวที่แสนบอบบางของหล่อนอย่างนี้ได้ยังไง...

“นี่มันเรื่องอะไรกัน คุณทำไมมาคุกคามน้องสาวฉันอย่างนี้”

“ก็น้องสาวตัวดีของคุณช่วยพาคู่หมั้นผมหนีไป...” น้ำเงินหันมาหาเรื่องจันทร์เจ้าขาแทน... หญิงสาวหันไปมองน้องสาว เห็นพิรุธในดวงตาของรัศมีดารา...

“ฉันจะไปช่วยให้หนีได้ยังไง บ้านนี้ก็บ้านของคุณ พวกคุณพาตัวพี่พลอยมาบีบบังคับสารพัดทั้งที่พี่เขาไม่เต็มใจถ้าพี่พลอยจะหนีก็เป็นเพราะพวกคุณนั่นแหละฉันไม่มีส่วนยุยงอะไรทั้งนั้น ฉันแค่อยู่กับพี่พลอยในห้อง พี่พลอยบอกว่าจะเดินออกไปสูดอากาศข้างนอกเพื่อทำใจ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร นั่งรอช่างแต่งหน้าเพื่อนเจ้าสาวอยู่ข้างใน... แล้วคุณก็เข้ามาหาเรื่องฉันหาว่าฉันช่วยพี่พลอยหนีไปทั้งที่ฉันไม่ได้มีหน้าที่คุมพี่พลอยสักหน่อย พี่พลอยหายไปมันเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของฉันตรงไหนทำไมต้องมาไล่เบี้ยกับฉัน” มีพี่สาวรัศมีดาราก็กล้าขึ้น หลังจากที่ตอบตะกุกตะกักเพราะขลาดกลัวสายตาดุดันของน้ำเงิน หล่อนก็พูดได้อย่างฉะฉานเมื่อมีจันทร์เจ้าขา การโกหกคำโตของหล่อนทั้งที่ก่อนหน้านั้นหน้าของหล่อนบอกพิรุธมาหมดแล้วทำให้น้ำเงินตาลุกวาว

“ยัยพลอยอาจจะอยู่ข้างนอกก็ได้นี่คะทำไมต้องคิดว่าน้องสาวฉันพายัยพลอยหนี แล้วจะหนีได้อย่างไรกันในเมื่อพวกคุณรายล้อมบ้านนี้อยู่จนไม่มีทางไปไหนได้” จันทร์เจ้าขามายืนข้างน้องสาวแล้วก็ประจันหน้ากับน้ำเงิน

“คนของผมรายงานว่าพลอยหนีไปกับไอ้อาทิตยะ ตอนนี้กำลังตามอยู่ พลอยคงไม่หนีไปจากผมแต่แรกหรอก ถ้าไม่มีไอ้พี่ชายชอบแย่งอย่างพี่คุณแล้วก็มีพวกบ่างช่างยุอย่างคุณสองคนคอยช่วย... อย่ามาทำเป็นไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ทั้งที่มีส่วนผิดแต่แรก...” น้ำเงินบอกเสียงเข้ม มือหนาล้วงโทรศัพท์จากเสื้อสูทของตัวเองมากดโทรออก...

“คมเพชร อยู่ไหนวะ มาที่ห้องแต่งตัวพลอยซิ เกิดเรื่องแล้ว” น้ำเงินกรอกเสียงเข้มๆ ไปตามสาย วางสายจากเพื่อนสนิทแล้วก็ยังมิวายกล่าวหาสองพี่น้อง “พวกคุณทำลายงานแต่งงานของผม...”

“ถ้าแค่พวกฉันมาที่นี่แล้วคุณคิดว่ามีส่วนทำให้งานแต่งงานคุณล่มก็ไม่ควรเชิญพวกเรามางานนี้ตั้งแต่แรกแล้วนะคะ”

รัศมีดารากำมือแน่น หลับหูหลับตาเถียงเขาให้หูดับกันไปข้าง...

“เพราะผมอยากให้พวกคุณเห็นผมกับพลอยแต่งงานกันจะได้รู้ว่าคนที่เหมาะสมกันเป็นยังไง จะได้ไม่ต้องไปคอยช่วยไอ้พี่ชายจอมดันทุรังของพวกคุณมาแย่งคู่หมั้นผมอีก...”

“...” คำพูดของน้ำเงินทำเอาสองพี่น้องเงียบกริบ...