Chapter 3 ยั่วให้อยาก 4

ในขณะที่ริมฝีปากของเขาและนางยังคงจูบจ้วงแลกลิ้นพันเกี่ยวกันอย่างดูดดื่ม สองมือกอดก่ายโลมไล้กันและกัน ก่อนที่นางจะจับท่อนเอ็นพับขึ้นแนบไปกับหัวหน่าวของชายหนุ่ม แล้วใช้แกนกลางกายที่เปียกชื้นบดทับลงไปยังลำเอ็นก่อนจะขยับสะโพกถูไถบดเบียดไปมาจนเอ็นอุ่นเปียกแฉะไปด้วยน้ำใสที่ไหลออกมาจากรูสวาทด้วยความซ่านกระสัน

“ระ...รั่วอิงของข้า”

เวลานี้ชายหนุ่มรู้สึกราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในห้วงแห่งความฝัน การได้กอดจูบภรรยาอีกครั้ง ได้ซุกซบไออุ่น สูดดมกลิ่นกายที่แสนคุ้นเคย อีกทั้งมือหนาสากยังได้โลมไล้ไปตามเนื้อนวล นิ้วชี้หมุนวนไปยังไฝเม็ดเล็กๆ ที่ข้อพับแขนของนาง

ไฝเม็ดนี้เขามักจะเขี่ยเล่นเวลานอนหนุนตักภรรยาในสวน เขาจำมันได้อย่างแม่นยำ

ไม่ผิดตัวแน่ นางคือเมียของข้า แต่เหตุใดนางจึงอ่อนเยาว์ขึ้นราวกับเด็กสาว แล้วศพของนางที่เขาเป็นคนฝังเองกับมือนั่นคือสิ่งใดกันแน่ นางคือผีสางหรือว่ามนุษย์ นี่คือสิ่งที่เขาต้องค้นหา แต่ไม่ใช่เวลานี้...

ใบหน้าคมเข้มซุกซบลงไปยังกึ่งกลางทรวงอกอิ่ม สูดดมความหอมหวานละมุนราวกับเกสรดอกเหลียนฮวา ก่อนจะตวัดลิ้นร้อนลามเลียไปยังสองเต้ากลมดั่งหมั่นโถวก้อนโต ห่อลิ้นให้แข็งแล้วดุนดันไปที่ปลายถันสีชมพูระเรื่อ ที่บัดนี้ทั้งบวมเป่งและชี้ชันคล้ายกับจะเชิญชวนให้เขาดื่มกิน

จ๊วบ!

เสียงดูดเลียดื่มกินราวกับหิวกระหายส่งผลให้คนตัวเล็กถึงกับเผลอห่อไหล่ด้วยความซ่านกระสัน ในบางจังหวะก็แอ่นเบียดทรวงอกเข้าหาใบหน้าของเขาราวกับต้องการให้เขาดูดแรงๆ

“อะ...อื้อ อื้อ”

รั่วอิงครางเสียงหลง สองมือกอดก่ายรัดรอบคอแข็งแกร่งของเขาเอาไว้ สะโพกผายยังคงบดเบียดถูไถไปกับลำเอ็นที่แข็งขึง

“อะ...อ๋า อะ...อาห์”

หญิงสาวถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อมือหนาสากเลื่อนลงไปบีบสะโพกกลมกลึงอย่างแรง แล้วโดยที่นางไม่ทันตั้งตัวเขาก็สอดนิ้วกลางเข้าไปยังร่องก้น สอดลึกจนปลายนิ้วแหย่เข้ามาถึงรูบุปผา ก่อนจะแยงเข้าไปน้อยๆ แล้วกดแช่ค้างเอาไว้เช่นนั้น

“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ คะ...คุณชายเจ้าขา”

นางเผลอครางเรียกเขาว่า ‘ท่านพี่’ ด้วยความคุ้นชินแต่เมื่อสติอันน้อยนิดระลึกได้นางก็รีบเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานเขาว่า ‘คุณชาย’ ทันที

โครม!

ล้อเกวียนดูเหมือนจะตกหลุมจึงทำให้สองหนุ่มสาวที่กอดรัดขึ้นขี่กันอยู่นั้นถึงกับล้มกลิ้งไปยังอีกฝั่งของเกวียน เวลานี้คุณชายหกจึงเป็นฝ่ายคร่อมทับหญิงสาวเอาไว้