ตอนที่5 | ครั้งแรก 1

สายตาคมก้มลงมองเรือนร่างอรชรที่อยู่ภายใต้ชุดนอนกระโปรงสั้นสายเดี่ยวตัวบาง ที่ตอนนี้ส่วนของชายกระโปรงนั้นล้นขึ้นมากองอยู่เกือบจะถึงเอวคอด เผยให้เห็นความอวบอูมภายใต้แพนตี้ตัวจิ๋ว ที่หอหุ้มปกปิดกลางกายสาวของเธอไว้อยู่

อึก!

"ถ้าเธอผ่อนคลายตามฉันมันจะไม่เจ็บ" แดเนียลกลืนน้ำลายลงคออีกใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับเธออีกครั้ง พร้อมบอกเสียงพร่ากระเส่า

"พี่แดนอย่าจับ!" ใบหน้าสวยเห่อร้อนยิ่งกว่าเดิม เมื่อถูกมือหนาลูบไล้ลงกับกลางกายสาวของเธออย่างไม่ทันตั้งตัว ทำเอาเธอถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจไม่น้อย

"อย่ามากลัวตอนนี้เฟรย่า เธอเริ่มก่อนทั้งนั้น"

"มะ..ไม่ได้กลัว ก็น้องเฟรไม่เคย" สัมผัสที่แปลกใหม่ที่พึ่งจะเคยได้รับ มันแอบทำให้เธอหวั่นใจไม่น้อย ยิ่งตอนนี้ที่เขากำลังล้วงมือเข้าไปภายใต้แพนตี้ตัวจิ๋วของเธอ ใจเธอยิ่งเต้นแรงแทบทะลุออกมานอกอก

มัน..มันเสียวซ่านและขนลุกซู่ในเวลาเดียวกัน จนเธอต้องกำผ้าปูที่นอนและเกร็งร่างกายตัวเองไว้ทันที 

"เกร็งทำไม" แดเนียลละสายตาจากกลางกายสาวของเธอขึ้นถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

"มันเสียว อ๊าา~" เฟรย่าตอบด้วยใบหน้าเขินอายที่ตอนนี้แดงระเรื่อไปหมด พร้อมกับหลุดเสียงครางหวานๆออกมาเบาๆ เมื่อถูกนิ้วเรียวยาวของเขาคลึงติ่งเสียวกระสันของเธอ 

เพียงแค่ได้ยินเสียงหวานๆ ที่หลุดครางออกมาเบาๆ แดเนียลก็ยิ่งบดขยี้คลึงนิ้วเร็วแรงขึ้น พร้อมกับนิ้วที่ว่างที่ค่อยๆถูไถไปกับความอวบอูมของกายสาวของเธอไปด้วย เพื่อให้เธอรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่มากขึ้น เพราะนั้นจะช่วยให้ร่างกายเธอผลิตน้ำหวานออกมามาก พร้อมรับกับความใหญ่โตของแก่นกายใหญ่ของเขา ที่ตอนนี้มันกำลังขยายตัวเต็มที่อยู่ภายใต้กางเกงเนื้อดีจนปวดหนึบไปทั้งลำกาย

"เธอไวต่อความรู้สึกไม่น้อยเลยนะ" แดเนียลค่อยๆดันนิ้วเข้าไปทักทายภายในร่องรักที่คับแน่นอย่างเชื่องช้า

"อื้อ~ อ๊าา" เสียงหวานครางกระเส่าอย่างเสียวซ่าน พร้อมกับยกสะโพกขึ้นรับกับนิ้วของเขาที่ดันเข้ามาในร่องรักเธอเบาๆ

"แค่ปลายนิ้วเองเด็กน้อย" แค่ปลายนิ้วเพียงนิ้วเดียวที่เขาดันเข้าไปทักทายร่องรักที่ยังปิดสนิท ภายในร่องรักของเธอก็ขมิบตอดรัดนิ้วเขาถี่ไม่หยุดแล้ว

แล้วถ้า..แก่นกายใหญ่เขาได้เข้าไปด้านใน เธอคงจะขมิบเขาแน่นน่าดู แค่คิดเขาก็แทบทนไม่ไหว อยากจะจับเธอกระแทกด้วยแก่นกายใหญ่ให้มิดดุ้น แต่เพราะเธอยังไม่เคย เขาคง..ไม่ใจร้ายกับเธอขนาดนั้นหรอก..มั้ง

"พี่แดน อะ อื้ออ~"

"อะไร เป็นอะไร"

"อ๊าา~ สะ..เสียว น้องเฟรเสียวว~" เฟรย่าบอกพร้อมกับบิดตัวเกร็งไปมาไม่หยุด ยิ่งจังหวะที่เขาขยับนิ้วดึงเข้าออกในร่องของของเธอช้าๆ ยิ่งสร้างความเสียวซ่านทวีคูณเพิ่มให้เธอมากขึ้น

"แล้วยังไงต่อละ" แดเนียลเองก็ยังคงกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจไม่หยุด ที่เห็นร่างบางบิดตัวเกร็งกระตุก แถมยังยกสะโพกขึ้นรับกับจังหวะการขยับนิ้วของเขาเป็นพักๆ

"ชะ..ช่วยน้องเฟร อ๊า"

"ช่วยยังไง"

"ไม่ อื้อ! ไม่รู้ อ๊ะ อ๊าา~"

"หึ! ถ้าคิดว่าใช้ความบริสุทธิ์หยุดฉันได้..ก็ลองดู" แดเนียลเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ก่อนจะดึงนิ้วที่ทำหน้าที่ขยับเข้าออกร่องรักของเธอออกทันทีที่พูดจบ

เพราะคนอย่างเขาไม่ได้หลงไหลในความบริสุทธิ์บนร่างกายสาวของใคร และไม่สนตัวว่าผู้หญิงที่มีอะไรด้วยจะบริสุทธิ์หรือไม่ เพราะถึงยังไง..เขาก็คงไม่กลับไปกินซ้ำของเดิม นั้นแหละคือตัวตนของเขา ได้แล้วก็คือจบ และครั้งนี้..ก็คงจะเป็นเช่นกัน แม้ว่าคนตัวเล็กตรงหน้าตอนนี้จะมีสัญญาที่ผูกติดไว้กับเขาก็ตาม มันก็แค่...สัญญาลมปาก

พรึบ!

เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ถูกถอดและโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ก่อนจะตามมาด้วยกางเกงและบล็อกเซอร์ ที่ถูกเขาถอดและเหวี่ยงทิ้งไปอีกทางเช่นกัน จนตอนนี้ร่างกายแกร่งเปลือยเปล่าอวดต่อสายตาของคนที่ยังคงนอนหอบหายใจแรงอยู่บนเตียง

"พะ..พี่แดน ทำไมมันถึงได้ใหญ่.." 

ตัวตนความเป็นชายที่กำลังโชว์หลาอยู่ต่อหน้า ทำเอาเฟรย่ารีบเบือนหน้าหนีไปอีกทางทันที เมื่อพึ่งจะเคยได้เห็นความเป็นชายของผู้ชายต่อหน้าครั้งแรก และคนแรกคือเขาอีกด้วย

"หึ! มันจะทำให้เธอมีความสุขจนแทบขาดใจ" แดเนียลก้มลงมองแก่นกายใหญ่ของตัวเอง แล้วเงยหน้าขึ้นพูดกับเธอเสียงพร่า ก่อนจะยื่นมือไปดึงแพนตี้ตัวจิ๋วของเธอลงมาตามเรียวขาสวยทันที

กลางกายสาวที่เปียกแฉะเผยต่อสายตาของเขาอย่างชัดเจนเป็นครั้งแรก จนแก่นกายใหญ่ของเขากระตุกเกร็งขึ้นมาทันที พร้อมอยากจะเข้าไปทักทายกายสาวที่บริสุทธิ์ของเธอเต็มทน

"ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเก็บความสาวของตัวเองไว้รอฉัน"

"อย่ามองสิ อะ! จะทำก็รีบทำ" เมื่อถูกเขาจ้องมองด้วยสายตาหื่น ทำให้เธอต้องยกมือขึ้นปิดกลางกายสาวของตัวเองไว้ทันที แต่ก็ถูกมือหนาปัดออกทันทีเช่นกัน

"แน่ใจนะว่าเธอพร้อมให้ฉันทำ" 

"แล้วถ้าไม่พร้อมพี่แดนจะหยุดมั้ยละคะ ถ้าหยุดจะไปหาผู้หญิงคนอื่นมาช่วยงั้นหรอ" เฟรย่าหันหน้ากลับมาจ้องหน้าพูดกับเขาด้วยความไม่พอใจ แค่ติดว่าถ้าเขาไม่ทำกับเธอ แล้วเขาไปทำกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งที่เธอยอมพลีกายให้ขนาดนี้ ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจก็ฝุดขึ้นมาในหัวของเธอทันที 

เพราะถ้าเขาทำแบบนั้นจริงๆ เขาคงไม่เห็นค่าในตัวเธอเลย แต่ก็คงจะไม่แปลก เพราะตัวเธอเองก็ทำตัวดูไร้ค่าขนาดนี้

"ฉันจะอ่อนโยนให้แล้วกัน เพราะถือว่านี่ครั้งแรกของเธอหรอกนะ..ที่รัก หึ~"

พรึบ!

"อะ! ทะ..ทำอะไรคะ" เฟรย่าเอ่ยถามออกมาด้วยความตกใจไม่น้อย ที่อยู่ๆก็ถูกเขาดึงให้ลุกขึ้นนั่ง

"ฉันอยากเห็นว่าที่เจ้าสาวฉัน..ทั้งตัว" แดเนียลก้มลงกระซิบบอกชิดใบหู ก่อนจะถอดชุดนอนตัวบางและชุดคลุมของเธอออกให้พ้นทางทันที

"พี่แดนจะยอมแต่งงานกับน้องเฟรจริงๆหรอคะ"

"กลับมาทวงสัญญาไม่ใช่หรือไง"

"ใช่ค่ะ แต่ว่า..."

"ฉันจะไม่แต่งงานเพราะสัญญา ถ้าอยากแต่งก็ทำให้ฉันอยากแต่งให้ได้สิ" แดเนียลพูดแทรกขึ้นมาทันทีทั้งที่เธอยังพูดไม่จบ

เพราะถ้าจะให้เขาแต่งงานเพราะสัญญาแค่ลมปากเขาคงไม่ทำ ถ้าจะแต่ง ต้องแต่งเพราะอยากแต่ง แต่งเพราะความรักเท่านั้น แต่สำหรับเขา...ความรักคืออะไร นั้นแหละที่เขาเองก็หาคำตอบไม่ได้ เพราะฉะนั้นต่อให้เป็นสัญญาที่ผู้ใหญ่รับรู้ เขาก็คงจะไม่ยอมแต่ง หากว่ายังหาคำตอบไม่ได้ว่าแต่งไปเพราะอะไร เพราะแค่เธอต้องการแค่นั้น..นะหรอ?

"งั้นมาลองดูค่ะ เพราะน้องเฟรก็จะไม่แต่ง หากพี่แดนไม่ได้รัก" พูดจบเฟรย่าก็ยกมือขึ้นคล้องลำคอหนาเขาไว้แน่น พร้อมกับบดเบียดหน้าอกอวบใหญ่เข้ากับแผงอกแกร่งเปลือยเปล่าของเขาอย่างตั้งใจยั่วยวน

"พูดเหมือนเธอรักฉัน"

"ถ้าไม่รักน้องเฟรคงไม่รอและคงไม่กลับมา" ถ้าไม่รักและอยากจะได้เขามาเป็นของเธอแค่คนเดียว เธอคงไม่ทำแบบนี้ ให้ตัวเองดูไร้ค่า แต่ก็อย่างว่า...ผู้ชายอย่างเขา ถ้าไม่ใช้ร่างกายหลอกล่อเพื่อให้ได้มา คงยากที่จะใช้ใจแลกใจมาได้

เพราะเสือ...ยังไงก็ยังเป็นเสือที่ชอบล่าเหยื่ออยู่วันยังค่ำ ถ้าจะให้เสือยอมสงบไม่ล่าเหยื่อ คงต้องใช้เนื้อ..ที่เป็นอาหารของเสือมาหลอกล่อ

พรึบ!

"งั้นก็ต้องยอมรับ หากเธอทำให้ฉันรักเธอไม่ได้ คงจะไม่เสียดายทีหลังนะ" แดเนียลผลักเธอลงนอนบนเตียงอีกครั้งอย่างไม่แรงนัก พร้อมกับจับขาเธอแยกออกจากกันกว้าง แล้วพาตัวเองแทรกเข้าไปนั่งอยู่ที่หว่างขาของเธอ ที่ตรงหน้านั้นมีความสวยงามของกายสาวโชว์เด่นชัด เรียกให้เขาเข้าไปทักทายอยู่

แดเนียลจับแก่นกายใหญ่ตัวเองถูขึ้นลงตามรอยแยกอวบอูมของกายสาวเบาๆ เพื่อให้น้ำหวานที่เธอผลิตออกมาก่อนหน้านี้ได้อาบชะโลมไปกับแก่นกายใหญ่ของเขา เพื่อเวลาที่เขาส่งมันเข้าไปในร่องรักที่ยังปิดสนิทของเธอ มันจะได้ช่วยหล่อลื่นให้เขาพาตัวเองเข้าไปได้ง่ายขึ้น

"ผ่อนคลายเฟรย่า" 

"กลัว.." เฟรย่าตอบออกมาเสียงเบาอย่างไม่ปิดบัง หรือท้าทายเขาอีก เพราะแค่เขาถูความใหญ่โตของแก่นกายเขากับกายสาวของเธอ เล่นเอาเธออยากจะถอดใจ กับขนาดที่ใหญ่เกินไปของเขา ถ้ามันเข้าไปในตัวเธอ ร่องรักเธอไม่ฉีกขาดไปเลยหรอ

"มองหน้าฉัน" แดเนียลสั่งเสียงเข้ม พร้อมกับใช้มืออีกข้างประคองใบหน้าสวยของเธอให้เงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา ก่อนที่ริมฝีปากได้รูปจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา ค่อยๆขบเม้มดูดดึงให้เธอคล้อยตาม

"อื้อออ~"

เอวสอบค่อยๆดันส่วนหัวของแก่นกายใหญ่เข้าไปในร่องรักคับแน่นของเธอทันที ที่เธอส่งเสียงครางหวานออกมา แต่เข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น เขาก็ต้องหยุดชะงักไว้แค่นั้น แล้วดึงแก่นกายออกมา ก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปอีกครั้ง ด้วยแรงที่ไม่แรงนัก แต่สำหรับครั้งแรกของเธอ คงจะรู้สึกว่ามันรุนแรงไม่น้อย

สวบ

…