ตอนที่ 3 ความเจ็บปวด

"คิดถึงสิ มุกคิดถึงเฮียมาตลอด มุกถึงอยากรู้ว่าทำไมเฮียถึงหายไป"

"อย่างงั้นเหรอ งั้นฉันจะทำให้เธอหายคิดถึง เอามั้ย"

คำพูดเยือกเย็นพร้อมกับคนตัวโตที่ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางฉัน ทำไมเฮียเหมือนกลายเป็นคนละคนแบบนี้ล่ะ ทำไม

จบคำพูด เฮียเดวิดก็ลุกเดินตรงมาทางฉันที่นั่งอยู่ที่โซฟายาวอีกฝั่ง มือของเขาค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดจนหมด จากนั้นก็ถอดออกจากตัวแล้วโยนลงพื้น

"เฮีย จะทำอะไรน่ะ"

ฉันถามออกไปทันที ในใจตอนนี้เริ่มกลัวและอยากจะหนีไปจากตรงนี้ แต่ไม่ทันได้ลุกขึ้นร่างสูงก็ประชิดตัวแล้ว

"ก็เธอบอกว่าคิดถึงฉันไม่ใช่เหรอไข่มุก ฉันก็จะทำให้เธอหายคิดถึงยังไงล่ะ"

ไม่แค่พูด เขาเอื้อมมารวบแขนสองข้างฉันไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว

"เฮีย ปล่อยมุกนะ มุกเจ็บ"

ฉันพยายามดิ้นรนให้หลุดออกการถูกเกาะกุม แต่เฮียเดวิดกลับยิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือฉันมากขึ้น มือที่เหลืออีกหนึ่งข้างของเขา ก็เลื่อนมาปลดชุดเดรสสายเดี่ยวของฉันออกไปทางปลายเท้าอย่างรวดเร็ว

“เฮีย อย่าทำแบบนี้ ปล่อยมุกเเถอะเฮีย"

"อย่าทำเป็นขัดขืนไปหน่อยเลย ที่เธอมาหาฉันถึงในห้องนี้ก็เพราะอยากให้ทำไม่ใช่รึไง"

คำพูดพร้อมรอยยิ้มยกมุมปากที่ดูเหมือนกำลังสมเพชฉันยังไงยังงั้น ไหนจะสายตาที่ดูไร้ความรู้สึกนั่นอีก จู่ ๆ เฮียก็ผลักฉันลงนอนราบกับโซฟา แล้วก็ขึ้นมาคร่อมตัวฉันไว้ ฉันพยายามดิ้นเพื่อจะให้หลุดจากตรงนี้ แต่ตัวฉันเล็กกว่าเฮียมาก ยิ่งดิ้นเฮียเดวิดก็ยิ่งจับฉันแน่นขึ้น

จมูกคมฝังลงตรงซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายของหญิงสาวที่เคยรักมานาน

"กลิ่นหอมชะมัด”

ผมพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เชื่อมั้ยว่าผมไม่เคยแตะต้องไข่มุกเลย เพราะตอนนั้นเธอยังเด็ก ผมอุตส่าห์ถนอมเธอขนาดนั้น แต่เธอกลับหักหลังผมได้ลง

มือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามร่างกายของคนตัวเล็กที่ดิ้นไปมาอยู่ใต้ร่าง แล้วก็ปลดตะขอบราเกาะอกของเธอออกอย่างชำนาญ หน้าอกกลมเด้งโดดเด่นท้าทายสายตา ยอดสีชมพูชูชันจนผมต้องกลืนน้ำลายลงคอ ทำไมร่างกายเธอถึงได้สวยขนาดนี้

"อื้อ เฮีย อย่าทำมุก"

เสียงห้ามปรามเมื่อริมฝีปากหนาขบเม้มลงบนยอดปทุมสีชมพู ปลายลิ้นไล้เลียสลับกับดูดกินเต้าใหญ่เกินตัวจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลาย ยิ่งสัมผัสเธอมากเท่าไหร่ผมยิ่งมีอารมณ์มากเท่านั้น ทั้งที่ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน ทำไมร่างกายของผมมันถึงได้มีปฏิกิริยากับเธอมากมายแบบนี้

"ฮึก ฮึก เฮีย ปล่อยมุกไปเถอะ"

เสียงสะอื้นเริ่มดังขึ้นเมื่อโดนบีบขยำเต้าอวบไม่หยุด

"ทำมาเป็นเล่นตัว ไหนดูซิว่าเธอมีอารมณ์รึเปล่า"

ไม่พูดเปล่า มือใหญ่ก็เลื่อนลงไปยังเนินรักตรงกลาง นิ้วเรียวปาดร่องน้ำเบา ๆ แต่ก็ทำให้คนโดนกระทำสะดุ้ง

"แฉะขนาดนี้ยังจะบอกให้ฉันหยุด"

พูดเสร็จเขาก็ใช้นิ้วโป้งบดขยี้ลงบนติ่งเสียว ทำให้ไข่มุกบิดร่างไปมาด้วยอารมณ์สยิวที่เขามอบให้

"อื้อ เฮีย อื้อ"

"หึ ร่าน!"

เขาสบถออกมาเบา ๆ เมื่อได้เริ่มได้ยินเสียงหวานครางรับสัมผัสเสียวซ่าน สองนิ้วยาวถูกส่งเข้าไปสัมผัสในโพรงนุ่ม แล้วขยับรัวเร็ว จนคนโดนกระทำต้องยกสะโพกขึ้นรับ

"เฮีย หยุดนะ อื้อ ปล่อยมุก"

"อยากให้ฉันหยุด แต่ครางไม่หยุดเลยนะ"

เสียงเย้ยหยันเมื่อเห็นว่าร่างกายเธอนั้นตอบสนองสัมผัสจากเขา ต่างจากปากที่พร่ำบอกให้หยุด สองนิ้วเร่งจังหวะถี่รัวจนคนตัวเล็กหายใจแทบไม่ทัน ไม่นานนักร่างบางก็กระตุกเกร็ง น้ำหวานสีใสไหลเยิ้มเคลือบสองนิ้วเรียวที่ค่อย ๆ ถอนออกจากร่องรัก

แพนตี้ลายลูกไม้ถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไข่มุกเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ผิวสีแทนเนียนเกลี้ยงโดดเด่นอยู่ใต้แสงไฟสลัว เดวิดหยัดกายลุกขึ้นแล้วปลดกางเกงขายาวตัวเองออกทันที

"เฮีย จะทำอะไรมุก อย่านะ"

"ก็ทำให้เธอหายคิดถึงฉันไง"

พูดเสร็จมือหนาก็จับขาเรียวแยกออกจากกัน ท่อนเนื้อจ่อวนอยู่ปากทางถ้ำ ก่อนที่จะดันเข้าไป

"เชี่ย ทำไมแน่นอย่างนี้วะ"

เข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ แต่ร่องรักของเธอกลับรัดท่อนเอ็นของผมแน่นจนขยับไม่ได้ ผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาแล้วทำไมมันถึงยังคับขนาดนี้ ผมพยายามดันท่อนมังกรเข้าไปข้างในจนสุด ถึงแม้จะมีเสียงห้ามเพราะความเจ็บดังอยู่ตลอดก็ตาม

กึด! เสียงเมื่อท่อนเนื้อถูกดันจนสุดทางถ้ำ

"เฮีย เอาออก มุกเจ็บนะเฮีย"

"เจ็บก็อยู่นิ่ง ๆ"

ผมออกคำสั่งพลางเริ่มขยับเอวช้า ๆ เพราะของเธอมันรัดแน่นเกินไป จากนั้นก็เริ่มปรับจังหวะเมื่อในร่องรักของเธอเริ่มมีน้ำหล่อลื่นมากขึ้น

"อื้อ อื้อ เฮีย"

เสียงหวานเริ่มครางกระเส่าเมื่อท่อนเอ็นขยับเร็วขึ้นแรงขึ้น

"เฮีย เบา ๆ มุกเจ็บ "

ไร้การตอบสนองจากคนตัวโต เขายังเร่งกระหน่ำตอกแรงใส่ร่องรักเธอไม่หยุด

"อาา ทำไมมันแน่นขนาดนี้วะ"

เสียงคำรามขบกรามแน่น เมื่อร่องรักคับแคบตอดรัดเขาอยู่ตลอดเวลา

"อื้อ อื้อ เฮีย เบา จุก อื้อ"

ไข่มุกเอ่ยบอกเขาอีกครั้ง ถึงแม้ความรู้สึกซ่านเสียวจะแล่นพล่านในร่างทุกการขยับที่เขากระแทกลงมา แต่มันก็ยังเจ็บและจุก เพราะขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐานของเขา มือเล็กดันหน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอนแน่นไว้ แต่เดวิดก็ดึงมือเธอออก แล้วถาโถมแรงใส่ไม่ยั้ง

"อยู่นิ่ง ๆ ฉันจะเสร็จแล้ว"

คำสั่งจากคนตัวโตทำให้เธอต้องปล่อยให้เขาหาความสุขบนร่างกาย ถึงแม้ว่าข้างในจะเจ็บแสบจากการถูกกระแทกอย่างแรง

"อาา ซี้ด"

เสียงทุ้มครางกระสันพร้อมกับท่อนเนื้อที่กระตุกอยู่ข้างในร่องสวาท ตามมาด้วยน้ำขาวขุ่นที่ไหลทะลักเข้าไปข้างใน เมื่อได้ระบายอารมณ์เขาก็ถอนแก่นกายออก

"ใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกไปซะ"

เดวิดออกคำสั่งที่เหมือนจะไล่เธอมากกว่า

"เฮียทำแบบนี้กับมุกทำไม"

เสียงหวานสั่นเครือ หยดน้ำใสไหลลงอาบสองแก้ม คนที่เธอตามหามาตลอดสี่ปี ทำไมถึงได้ทำกับเธอแบบนี้ในวันที่ได้เจอกันอีกครั้้ง

"ฉันบอกให้เธอออกไป"

เมื่อถูกไล่เป็นครั้งที่สอง เธอจึงรีบแต่งตัว แล้วหอบเอาร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำของเขาเดินลงมายังกลุ่มเพื่อนที่อยู่ข้างล่าง

ฉันมันเหมือนคนบ้าที่คิดเอาเองว่าเฮียจะคิดถึงฉันแบบที่ฉันคิดถึงเฮีย แต่เปล่าเลย ในวันที่เราเจอกันอีกครั้งเขากลับยื่นความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ การกระทำของเฮียมันตอกย้ำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อหนึ่งปีก่อน ทั้งที่ฉันพยายามเข้มแข็งมาตลอด เป็นเขาที่ดึงฉันกลับไปที่ความรู้สึกนั้นอีกครั้ง

"ไอ้มุก แกไปไหนมา ฉันตามหาซะทั่ว"

"พอดีรู้สึกเหมือนจะเมา เลยออกไปสูดอากาศมาน่ะแก"

"เออ ดูจากสภาพคิดว่าคงจะเมามากอยู่หรอก เละขนาดนี้"

คำพูดของสายไหมยิ่งตอกย้ำการกระทำป่าเถื่อนของเฮียเดวิด สี่ปีที่ผ่านมาฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เฮียทำเหมือนกับโกรธเกลียดฉันมาแต่ชาติปางก่อน ทั้งที่เขาเองเป็นคนผิดสัญญาแท้ ๆ

/////////