Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
2
“ครับ พี่ชอบเที่ยวครับ ไปโน่นไปนี่ ได้เห็นโลกกว้าง”
“ดีจังค่ะ”
เธอยิ้มให้เขา สายตาอบอุ่นทำเธอแทบละลายลงไปกองแทบเท้าของเขาเสียตอนนี้เลย
“ถ้าไม่ค่อยได้ไปเที่ยว รอบนี้ไปเที่ยวก็ปล่อยตัวปล่อยใจให้สุดเหวี่ยงไปเลยนะครับ พอกลับจากเที่ยวจะรู้สึกดีมากๆ เหมือนเราได้ปลดปล่อย”
“ค่ะ”
“ปกติน้องบัวเป็นคนพูดน้อยแบบนี้เหรอครับ”
“ค่ะ”
เธอตอบรับคำเดิม ก่อนจะยิ้มเขิน เพราะเป็นประโยคตอบรับที่สั้นและไม่ได้ขยายอะไรอีกเลย
“ถ้าใครได้น้องบัวเป็นแฟนคงจะโชคดีนะครับนี่”
“ทำไมคะ” เธอเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ
“น้องบัวไม่ขี้บ่นไงครับ”
เขาพูดแล้วหัวเราะเบาๆ เธอเลยหัวเราะตามบ้าง
“ถ้าผู้ชายเป็นคนดี ผู้หญิงส่วนใหญ่คงไม่ขี้บ่นหรอกค่ะ”
เธอพูดแล้วยิ้มอีก เพราะเป็นคนชอบยิ้ม
“น้องบัวยิ้มสวยครับ ยิ้มแล้วเหมือนโลกใบนี้สว่างไสว พี่ชอบ”
“อ้อ... ค่ะ”
เธอรับคำพยักหน้าเขินๆ หันไปมองข้างทางอีกรอบ
“เคยมาประจวบไหมครับ”
“ไม่เคยค่ะ”
“งั้นดีเลยครับ เดี๋ยวพี่พาเที่ยว”
เขารีบอาสาเป็นไกด์เสียเอง
“ขอบคุณค่ะ” คนพูดน้อยตอบแค่นั้น แล้วก็เงียบ
“กินอาหารทะเลได้ไหมครับ”
“กินได้ค่ะ”
“แสดงว่าไม่แพ้อาหารทะเล”
“ค่ะ”
“ดีแล้วครับ”
เขาพยายามหาประโยคที่จะทำให้เธอถามต่อ จริงๆ เขารู้เรื่องราวของเธอดี แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ จะได้หาเรื่องคุย
“ทำไมคะ”
“มาเที่ยวทะเล ถ้าแพ้อาหารทะเล แล้วกินอะไรไม่ได้ เสียดายแย่สิครับ”
“ค่ะ”
“ชอบกินอะไรมากที่สุดครับ กุ้ง หอย ปู ปลา”
“กินได้หมดค่ะ”
“พี่สั่งอาหารทะเลสดๆ มาเยอะเลยครับ เย็นนี้ไปถึง เราจะปาร์ตี้เล็กๆ กัน”
“ค่ะ”
คำตอบรับสั้นๆ เช่นเคยทำให้ชานนท์ยิ้มบางๆ เพียงเท่านั้น แล้วทั้งหมดก็เดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศในที่สุด
“อากาศดีจังเลยค่ะ”
อารยาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ยกมือขึ้นเหนือศีรษะ ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“อยากเล่นน้ำทะเลจัง”
แก้วกาญจน์แทบจะโผลงทะเลเมื่อเห็นท้องฟ้าสีครามและชายหาดเบื้องหน้า
“เก็บของให้เรียบร้อยก่อนครับสาวๆ แล้วค่อยว่ากัน เย็นนี้มีปาร์ตี้เล็กๆ ริมชายหาดด้วยนะ”
กันต์บอกสาวๆ ทำหน้าที่ยกกระเป๋าสัมภาระมากมายขึ้นบ้านพัก ห้องพักที่นี่มีสามห้องนอน ห้องน้ำอยู่นอกห้องนอน ทุกคนเลยมองหน้ากันเหมือนปรึกษาหารือ
“ว้าว... อยากให้ถึงตอนเย็นเร็วๆ จังค่ะ อยากกินอาหารทะเลสดๆ”
แก้วกาญจน์ทำท่ามีความสุข ไม่ได้สนใจเรื่องห้องพักเลยแม้แต่น้อย
“สาวๆ นอนในห้องแล้วกันครับ เดี๋ยวพวกพี่จะนอนนอกห้องเอง”
ภาคิมเป็นคนสรุปทุกอย่าง สองสาวพยักหน้าอย่างรู้ความนัย แต่ใบบัวพาซื่อรีบพูดอย่างเกรงใจว่า...
“ห้องนอนตั้งสามห้อง บัวนอนกับแก้วหรือว่ายาก็ได้ค่ะ อีกห้องให้พวกพี่คิมพักด้วยกัน นอนนอกห้องจะลำบากหรือเปล่าคะ”
“ไม่หรอกครับ เอาฟูกหนาๆ มาปูนอนกันด้านนอก สบายดี พวกพี่จะเป็นเวรยามเฝ้าสาวๆ ไม่ให้มีอันตรายด้วยครับ”
กันต์พูดขณะที่ขนของเข้าห้องให้แฟนสาวอย่างแก้วกาญจน์ ซึ่งภาคิมเองก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน เขายกกระเป๋าสัมภาระไปให้อารยาในห้องพักอีกห้อง ห้องหลังสุดจึงเป็นห้องของใบบัวไปโดยปริยาย
“ที่นี่มีโจรด้วยเหรอคะ” ใบบัวเอ่ยถามอีกเช่นเคย
“ไม่มีหรอกครับ แต่เราก็ต้องกันเอาไว้ก่อนใช่ไหมครับ”
ชานนท์ทำหน้าที่ยกกระเป๋าสัมภาระไปไว้ในห้องให้ใบบัว หญิงสาวกล่าวขอบคุณเบาๆ
“เกรงใจจังเลยค่ะ ทำให้พวกพี่นนท์ลำบากหรือเปล่า”
ใบบัวพูดกับชานนท์ หลังจากที่เขาหิ้วกระเป๋าเข้ามาไว้ให้ในห้อง เขาเป็นสุภาพบุรุษและสุภาพ เธอเลยไม่ได้หวั่นเกรงเขานัก เพราะชานนท์ค่อนข้างจะไว้ตัว และไม่มีท่าทีคุกคามหรือชีกอ
“ไม่เป็นไรหรอกครับ พวกนี่ไปเที่ยวกันบ่อย บางทีก็กางเต็นท์นอนกลางดินกินกลางทรายมาแล้ว”
“ค่ะ” เธอรับคำ หันไปจัดข้าวของ
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะครับ”
“ค่ะ”
“ตามสบายครับ พี่ขออกไปโทรถามเรื่องอาหารก่อนครับ ว่าเขาจะมาส่งกี่โมง”
“ค่ะ”
เธอรับคำ จัดการนำข้าวของและเสื้อผ้าออกมาจัดวางบนโต๊ะเครื่องแป้งและตู้เสื้อผ้า
รู้สึกว่าความง่วงนอนกำลังจู่โจมอย่างหนัก อาจเพราะเธอนั่งรถมาหลายชั่วโมงก็เป็นได้ ดวงตาที่ปรือปรอยหลังจากจัดของเสร็จก็หลับลงด้วยความง่วงงุนในทันที
ใบบัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะที่คุ้นเคย เธอขยับตัวก็พบว่ามีผ้าแพรผืนบางคลุมร่างเอาไว้ พอเดินออกมานอกห้อง ก็เห็นชานนท์กำลังนั่งมองคนอื่นๆ เล่นน้ำกันอยู่ตรงระเบียงบ้านพัก
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
