บทนำ

บทนำ

“อืม!” ชายหนุ่มครางกระหึ่มในลำคอ หลังได้ลิ้มรสหวานจากริมฝีปากอวบอิ่ม ในขณะที่เจ้าของริมฝีปากก็กำลังดิ้นขลุกขลักพยายามต่อต้านสัมผัสจากเขา

“อื้อ!” พริมรตาพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่ก็ยังถูกอีกฝ่ายรุกไร้ไล่ตามไม่ยอมห่าง ราวกับว่าติดอกติดใจสัมผัสหอมหวานที่เพิ่งลิ้มลอง กอปรกับสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยให้เธอหลบเลี่ยง จึงเปิดโอกาสให้เขาจู่โจมตะโบมจูบลึกซึ้งมากขึ้น

จากสัมผัสแปลกใหม่ที่เพิ่งพานพบ อา…มันช่างวาบหวาม วูบไหว ชวนให้สะท้านจนบอกไม่ถูก กระทั่งเผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาฉวยโอกาสตามใจชอบ และเพราะความพลั้งเผลอของเธอมันก็ทำให้ความเป็นชายของเขาฮึกเหิมจนแทบคลั่ง มือที่ประคองอยู่ที่ท้ายทอยสาวค่อยๆ เลื่อนลงมาลูบไล้ตามเนื้อตัว

“อืม…!” เขาครางกระหึ่มอีกครั้ง เมื่อการต่อต้านในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นคล้อยตาม ถึงแม้จะเป็นไปอย่างเงอะงะ แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นให้เขากระสันซ่านจนลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง รับรู้เพียงสัมผัสของเธอที่กำลังปลุกกำหนัดของเขาให้พลุ่งพล่าน ในขณะที่เธอเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินต่อตามแต่ที่เขาจะพาไป

มือไม้ที่ขยับลูบไล้ไปตามนวลเนื้อค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมา กระทั่งสัมผัสกับสะโพกผายดีดเด้ง เขาไม่รอช้าที่จะบีบขยำและลูบไล้มันด้วยความปรารถนา กอปรกับเสื้อผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เธอสวมอยู่ ครั้นพอเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ เนื้อผ้าบางเบาก็ยิ่งแนบเนื้อเผยส่วนสัดครัดเคร่งให้เขาสัมผัสลึกซึ้งมากขึ้น

ใบหน้าคมค่อยๆ เลื่อนลงมาซุกไซร้ที่ลำคอระหง อา…! กลิ่นกรุ่นๆ จากกายสาวที่สัมผัสได้ มันทำให้เขาราวกับตกอยู่ในภวังค์ มันเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ให้ความรู้สึกแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่เขากลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก ให้ตายสิ! มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก รู้แค่ว่ามันช่วยให้เขาผ่อนคลาย เคลิบเคลิ้ม แล้วก็…หลงใหล ใช่! เขากำลังหลงใหลกลิ่นหอมเย้ายวนนี้จนถอนตัวไม่ขึ้น และความหลงใหลก็ทำให้เขาซุกไซร้ดอมดมประหนึ่งกำลังคลั่งไคล้นักหนา

ครั้นเมื่อยิ่งซุกไซร้ ความต้องการส่วนลึกก็ยิ่งถูกปลุกให้ลุกฮือ มือที่ลูบไล้สัมผัสแค่ภายนอก ก็ค่อยๆ สอดเข้าไปสัมผัสภายใต้เสื้อแนบเนื้อตัวเล็ก ผิวเนียนนุ่มของแผ่นหลังที่สัมผัสได้ทำให้นึกอยากรู้ว่าด้านหน้าจะเนียนนุ่มกว่ากันสักแค่ไหน ไม่รอช้ามือที่กำลังลูบไล้อยู่ด้านหลังก็ค่อยๆ เลื่อนมาสัมผัสความเนียนนุ่มที่ด้านหน้า อา…! ไม่ใช่แค่เนียนนุ่ม แต่ยังอวบอัดครัดเคร่งและดึงดูดให้เขาลองบีบขยำดู ให้ตายสิ! ความนุ่มหยุ่นของก้อนเนื้อกลมกลึงทำให้เขานึกอยากเปลี่ยนธารน้ำตกแห่งนี้ให้เป็นเตียงนุ่มๆ ซะเหลือเกิน แต่เหมือนความปรารถนาของเขาจะไม่เป็นผล เพราะทันทีที่ทรวงสล้างถูกสัมผัส สติสัมปชัญญะที่เคยหลุดลอยก็คืนกลับมา

“อื้อ…!” เธอผลักอกเขาออกแรงๆ ด้วยความตกใจ ทำคนที่เผลอไผลไปกับความมัวเมาในกลิ่นกายสาวถึงกับหงายหลังล้มตึงโดยไม่ทันตั้งตัว เปิดโอกาสให้เธอรีบวิ่งหนีไป ในขณะที่เขายังนั่งสับสนกับความรู้สึกเบื้องลึกที่มันจู่โจมเข้ามา โดยเฉพาะกลิ่นหอมจางๆ ที่ยังตราตรึงอยู่ในความรู้สึก อา…! กลิ่นนั้นมันคืออะไร ทำไมเขาถึงได้รู้สึกโหยหามันมากขนาดนี้ แล้วเขาต้องทำยังไงถึงจะได้สัมผัสมันอีกครั้ง กระทั่งเขาหันไปเห็นบางอย่าง แน่นอนว่ามันทำให้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกจุดขึ้นที่มุมปาก