ต้องกานต์รัก

บทนำ

งานแต่งที่ใด เป็นได้แค่แขกรับเชิญอันทรงคุณค่า…

เมื่อสาวสวยที่เพียบพร้อมไปด้วยรูปสมบัติ คุณสมบัติ และทรัพย์สมบัติ อย่างบุณณดาที่ยืนอยู่ด้านล่างเวที มองคู่บ่าวสาวกำลังจุมพิตแสนหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้า

ในงานมงคลสมรสระหว่างเพื่อนสาวแสนสวยรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นดุจหญิงสาวอย่างแอนนี่กับแฟนหนุ่มตาน้ำข้าวชวนฝันชาวอิตาลี ที่โบยบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาสู่ขอเพื่อนของเธอ และหอบสินสอดทองหมั้น มาจัดงานแต่งงานที่แสนอบอุ่น อบอวลไปด้วยกลิ่นอายความรักในวันนี้

ไม่เข้าใจเหมือนกัน ด้วยเหตุใดสวรรค์ถึงไม่ส่งเทวดามาเคียงคู่กับนางฟ้าอย่างเธอเสียที เพื่อนๆ ในกลุ่มก็ทยอยแต่งงานมีสามีมีลูกจนครบทุกคน มีเพียงสาวสวยและรวยมากอย่างเธอเท่านั้น ที่ยังครองความโสดอยู่บนคานทองเสริมเหล็กอย่างดี

"ไม่ไปรอรับดอกไม้กับเขาเหรอแก" ร่างอุ้ยอ้ายที่มาพร้อมกับท้องกลมๆ ในอายุครรภ์เจ็ดเดือนของเพื่อนสาวที่พ่วงตำแหน่งพี่สะใภ้อย่างสุดที่รักเดินเข้ามาถาม

เนื่องจากงานแต่งงานของเพื่อนๆ ในกลุ่มที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นงานของสุดที่รักกับพี่ชายของเธอ และงานแต่งงานของพอใจเพื่อนสาวอีกคน หญิงสาวก็ทำหน้าที่รอรับดอกไม้และก็สามารถคว้าดอกไม้ที่ลอยอยู่กลางอากาศมาเป็นของตัวเองได้ทั้งสองงาน

แล้วไหนล่ะ...นี่ก็ผ่านมาสามปีแล้วนะ หลังจากวันนั้นมาถึงวันนี้ เจ้าบ่าวของเธออยู่ไหน ทำไมยังไม่โผล่หน้ามา จะเล่นตัวไปถึงไหนกัน

"ไม่อะ ขี้เกียจไปยืนเบียดเสียดกับคนอื่น ฉันรับของแกกับของไอ้พอใจมาจนอิ่มแล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่เงา ของว่าที่แฟนโผล่หัวมาเลย ปล่อยให้คนอื่นเขารับไปเถอะ"

"ใจร้อนจริงแก ใช้ชีวิตโสดให้คุ้มค่าดีกว่า ดูอย่างฉันกับยัยรักสิ เป็นไง พอแต่งงานแล้ว ป่องด้วยกันทั้งคู่" พอใจที่ก็มีสภาพไม่ต่างจากสุดที่รัก คือท้องโตพร้อมคลอดเอ่ยสมทบขึ้น

และนั่นยิ่งทำให้บุณณดาแทบจะร้องไห้ออกมา ก็เธอไม่อยากโสดนี่น่า เธออยากมีแฟน เธออยากมีแฟนแล้วนะ

แฟนจ๋า... ขยับมาใกล้ๆ สักทีสิ ไม่รู้หรือไงว่าอยู่ตรงนี้มันเหงาขนาดไหน แล้วทางโน้นไม่เหงาบ้างหรือไร ไม่อยากรู้เหรอว่าเนื้อคู่ตัวเองหน้าตาสวยขนาดไหน

บุณณดาได้แต่ร้องโอดครวญอยู่ในใจ ไม่รู้พิธีโยนดอกไม้เริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะเอาแต่เพ้อรำพันกับความโสดของตัวเองนานไปหน่อย มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พิธีกรบนเวทีนับสาม...

สิ้นเสียงนับ ช่อดอกไม้ก็ลอยละลิ่วมาในอากาศ และร่วงลงสู่มือของบุณณดาเหมือนจับวาง ทั้งที่หญิงสาวยืนห่างจากหน้าเวทีพอสมควร

"ไอ้ต้องแกได้ว่ะ" พอใจเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นและไม่น่าเชื่อ เมื่อบุณณดาคือผู้โชคดีในวันนี้

"สงสัยงานนี้ไอ้ต้องจะเจอเนื้อคู่จริงๆ สักที" สุดที่รักก็รีบเสริมขึ้นมา มองดอกไม้ในมือของเพื่อนเช่นเดียวกัน ตอนนี้สายตาทั้งสามคู่จึงจ้องมองดอกไม้ที่อยู่ในมือของบุณณดา ส่วนเจ้าสาวแสนสวยที่โยนลงมาก็ยืนยิ้มโบกไม้โบกมือให้เพื่อน

แต่ใครเลยจะรู้ว่าเจ้าของมือที่กำลังถือดอกไม้อยู่นั้น แทบปล่อยโฮออกมา เพราะเมื่อสามปีก่อน ประโยคที่เพื่อนสองคนพูดก็แบบนี้ดั่งคัดลอกมา และจนมาถึงวันนี้ก็ยังไม่มีชายใดตกถึงท้องบุณณดาสักคนเดียว