ตอนที่ 1-2

“ว้าย! อะไรนี่” นัทมนยกมือทาบอกอย่างตกใจ เมื่อหันกลับมาก็แทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ กับภาพบิวตี้บล็อกเกอร์รุ่นเยาว์ ที่มาพร้อมกระเป๋าเครื่องสำอาง นัทมนเดาว่ายัยตัวแสบน่าจะไปหยิบของคนเป็นแม่มาเล่นอย่างแน่นอน

“พร้อมหรือยังคะ? คุณลูกค้า” แม่หนูตัวแสบที่ดูก๋ากั่นส่งยิ้มให้

นัทมนไม่ได้เจอหลานสาวเกือบปี หนูไข่มุกดูโตขึ้นแต่แก้มยังน่าหยิกเช่นเคย วันนี้หลานสาวเกล้าผมมวยทำเป็นช่อโบดูน่ารัก คงเป็นฝีมือของคุณแม่ยังสาวที่ทำให้

ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง ไข่มุกมาขอเป็นช่างแต่งหน้า โดยให้คุณน้าอย่างนัทมนสวมบทเป็นลูกค้า แม้ว่านัทมนจะพยายามบ่ายเบี่ยงแกมอ้อนวอนหลานรัก ว่าไม่อยากเป็นหุ่นทดลองแต่งหน้า ทว่าไข่มุกจอมแสบก็ออดอ้อนเข้ามากอดเอว เรียกน้านัทคะ น้านัทขา ชวนนัทมนให้เล่นเป็นเพื่อน จนนัทมนใจอ่อน ยอมให้หลานรักใช้พื้นที่บนหน้าของเธอทดลองแต่งหน้า

“นี่ไปหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางของมามี๊มาทั้งชุด ระวังโดนดุนะคะ ไข่มุก”

“ไม่ดุหรอกค่ะ ทีไข่มุกยังให้มามี๊ยืมแด๊ดดี๊ ไปเล่นน้ำในสระด้วยเลย” ไข่มุกเอียงคอตอบ ดวงตาแวววาวสดใส นัทมนฟังหลานสาวแล้วขมวดคิ้วคิดตาม ‘แบบนี้ก็ได้เหรอ รับรองว่าโตขึ้นทำการค้าไม่เสียเปรียบแน่’

“คุณน้านัท พร้อมหรือยังคะ” เสียงไข่มุกดึงสติของนัทมนให้กลับมา เธออ้อมแอ้มถาม

“ไข่มุกแน่ใจนะคะ ว่าจะแต่งหน้าน้านัทให้สวยเหมือนคน ไม่ใช่สวยเหมือน ศะ..” นัทมนไม่กล้าพูดต่อ เพราะกลัวหลานสาวเสียใจ แต่ใบหน้าขาวอมชมพูของนัทมนต้องซีดลงเรื่อยๆ เมื่อเห็นแม่หนูน้อยตัวแสบเปิดกล่องเครื่องสำอางอย่างคล่องแคล่ว ราวกับเคยไปหยิบมาเปิดเล่นบ่อยๆ ไข่มุกทำตาโตเมื่อเห็นเครื่องสำอางมากมาย ทั้งบลัชออน พาเลทลิปสติก มาสคารา อายไลน์เนอร์ แป้ง เบสรองพื้นต่างๆ วางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบภายในกระเป๋าเครื่องสำอางสีดำหนังแท้

“เอาจริงแฮะไข่มุก หน้าฉันจะพังก่อนไหมนะ” นัทมนพึมพำ

“ไว้ใจได้ค่ะ” ไข่มุกพูดขึ้นราวกับอ่านใจคนเป็นน้าออก “ไข่มุกเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ที่อายุน้อยที่สุด และกำลังฮอตที่สุดในยุคนี้ น้านัทคือผู้โชคดี” ไข่มุกพูดเสียงดังฉะฉาน ตบมือชอบใจแล้วยิ้มแป้น ผิดจากนัทมนที่ยิ้มเจื่อน สีหน้าดูหวาดหวั่น

นัทมนยกมือกุมขมับเพียงแค่เห็นท่าจับแปรงของสาวน้อยที่ดูมั่นใจและยังดวงตากลมโตที่มองพื้นที่ว่างบนหน้าเธอ ด้วยแววตาเป็นประกาย ราวกับได้ตุ๊กตาตัวใหม่มาละเลง ก็ยิ่งทำให้นัทมนรู้สึกใจคอไม่ดี

“ใครเขามอบตำแหน่งให้ยัยไข่มุก แน่ใจนะว่า ไม่ได้มโนไปเอง” สีหน้านัทมนยิ่งดูหวาดหวั่นมากขึ้น เมื่อไข่มุกหยิบเบสสำหรับรองพื้นขึ้นมา

เด็กหญิงมองผู้เป็นน้าสาวที่เพิ่งจะมาเยี่ยมคฤหาสน์นี้เป็นครั้งแรก เพราะมารดาบอกว่าน้าสาวเพิ่งเรียนจบไม่นานและกำลังหางานทำอยู่ ต้องการหาเงินมากๆ จะไปสร้างฝันอะไรสักอย่างแต่ไข่มุกจำไม่ได้

“งานนี้น้านัทเสร็จแน่ๆ อุ้ย...ขอโทษค่ะ ไข่มุกพูดผิด น้านัทสวยแน่ๆ ”

คำพูดน่ารักไร้เดียงสาของไข่มุก ฟังดูเหมือนจะขบขัน แต่นัทมนฟังแล้วรู้สึก อยากเปลี่ยนใจกลับบ้านแทบแย่ แต่ก็ไม่อาจจะทำลายน้ำใจของหลานรักได้

‘ซวยแล้วนัทมนเอ๋ย หน้าฉันพังงานนี้แน่ๆ ไม่น่ายอมใจอ่อนเป็นหุ่นทดลอง ให้ยัยไข่มุกเลย’

ภาพหญิงสาวในชุดมินิเดรสสีน้ำเงินพิมพ์ลายเชอรี่ ที่กำลังวิ่งหนีร่างกลมๆ แต่วิ่งเร็วของหลานสาว ซึ่งในมือมีลิปสติกสีแดงสด ทำให้เฮย์เดนและพลอยวารินทร์ ที่เปลี่ยนจากชุดว่ายน้ำเป็นชุดลำลองเรียบร้อยแล้ว ถึงกับมองตาค้าง ในขณะที่สองสามีภรรยากำลังนั่งคุยกับแขกอยู่บนโซฟาในห้องโถง

“อะไรกันน่ะ ทั้งน้าทั้งหลาน เล่นกันเป็นเด็กๆ”

แต่เมื่อนัทมนวิ่งลงบันไดขั้นสุดท้ายนำหน้าไข่มุกลงมา ก็ทำให้พลอยวารินทร์ เฮย์เดน และแขกผู้มาเยือนนั้น ถึงกับหัวเราะออกมาพร้อมๆ กัน

“อย่าหนีนะคะน้านัท ยอมให้ไข่มุกทาลิปอีกข้างเสียดีๆ”

นัทมนเบ้หน้า “ไม่เด็ดขาด ไข่มุกต้องไปให้มามี๊สอนมาก่อนว่า ลิปสติกควรทาที่ปาก ไม่ใช่ทาที่ตา”

ใบหน้าสวยได้รูปของนัทมนเวลานี้ เต็มไปด้วยเครื่องสำอางที่อยู่ผิดที่ ผิดทาง ลิปสติกถูกวงรอบดวงตาข้างหนึ่ง บลัชออนสีชมพูหวานมีกลิตเตอร์ให้ประกายวิ๊ง พาดผ่านเต็มข้างแก้ม แม้จะถูกทาที่โหนกแก้มอย่างถูกที่ แต่ก็ปาดไป

แบบต่ำข้าง สูงข้าง เท่านั้นยังไม่พอ เฉดสีของแต่ละข้างก็ยังไม่เท่ากันอีก ทั้งหมดนี้มาจากฝีมือบิวตี้บล็อกเกอร์รุ่นจูเนียร์

คามิน เอบาฮิม ไม่คิดว่าจะมาเจอนัทมนที่นี่ เขาจำได้ เธอเป็นยัยผู้หญิงขี้ลืม ที่ทำหนังสือเดินทางหล่นหายแล้วเขาเอาไปคืนที่ห้องพัก ครั้งนั้นเขาติดต่อเธอไปทำงานด้วยเพราะเห็นเธอชอบเล่นกับเด็ก ดูจะเหมาะสมกับงานของเขาที่กำลังหาคนเร่งด่วน แต่เธอก็ปฏิเสธบอกว่ามีงานทำแล้ว แต่เมื่อสักครู่เขาได้คุยธุระกับพี่เขยและพี่สาวของเธอ เพิ่งได้ยินว่าเธอกำลังจะหางานใหม่ ความคิดบางอย่างจึงผุดขึ้นมาในหัว เมื่อหยุดหัวเราะได้ คามินก็อดที่จะเอ่ยแซวน้องสาวของพลอยวารินทร์ไม่ได้