ep 1

ริก้า พริตตี้สาวผมสาวประบ่าในชุดเสื้อยืดสายเดี่ยวรัดรูปสีดำ กางเกงขาสั้นสีขาวยาวแค่คืบ โชว์ผิวเนื้อละเอียด ละออตาและรูปร่างอันเย้ายวน นั่งหลบอยู่ในงานเลี้ยงสังสรรค์ของกลุ่มไฮโซ ซึ่งเธอและกลุ่มเพื่อนพริตตี้ถูกว่าจ้างมาให้อยู่บริก้ารแขกที่มาในงาน หญิงสาวมีหน้าที่ชงเหล้าและนั่งคุยกับหนุ่มๆ กลัดมันทั้งหลาย บางคนสุภาพกับเธอก็แค่ใช้สายตาโลมเลีย แต่บางคนปากว่ามือถึง ทั้งล้วงทั้งควักอย่างไม่เกรงใจ ยิ่งเมาก็ยิ่งมาก ซึ่งเธอก็ได้แค่ปรามเบาๆ เท่านั้น เพราะคนเหล่านี้ พอปรามที มันก็ยัดแบงก์เข้าใส่ร่องอกของเธอ ราวกับจะบอกว่านี่คือข้อแลกเปลี่ยน! ถ้าเธอขัดขืนพวกเขาก็จะขึ้นแบ็คลิสต์เธอแล้วไม่จ้างเธออีก งานชงเหล้าแบบนี้จึงทำให้เธอเปลืองเนื้อเปลืองตัวอย่างช่วยไม่ได้

“ริก้า มานั่งหลบอยู่ที่นี่เอง คุณอาฤทธิ์เรียกหาอยู่”

มัทนี เพื่อนสาวในชุดไม่ต่างกันเดินฉับๆ เข้ามาหาเพื่อนที่นั่งหลบมุมอยู่ แต่พอเห็นเพื่อนนั่งนิ่ง ก็ขยับมานั่งใกล้ๆ แล้วจับมือปลอบอย่างเห็นใจ

“เบื่อไอ้เสี่ยกลัดมันพวกนั้นล่ะสิ มันอยากจับก็ให้มันจับไป มันเอาของเราไปไม่ได้หรอก”

“แต่บางคนถ่ายรูปถ่ายคลิปไปด้วยสิ ฉันกำลังสมัครเป็นนางแบบ เป็นดารา ก็ภาพพวกนั้นหลุดออกไป ฉันก็ตายสิวะ”

“โอ๊ย..ไปกลัวทำไม ถ้าภาพพวกนั้นมันหลุดจริงๆ แกก็พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสไปเลยสิวะ แต่ว่าตอนนี้แกไปหาลูกค้าคนหนึ่งก่อนดีกว่าก่อนดีกว่า”

“ไปหาทำไม? ไม่ไปหรอก"

“ไม่ได้นะแก เขาอยากเจอตัวแกจริงๆ”

"ทำไมต้องระบุฉันด้วย พริตตี้คนอื่นตั้งเยอะ ให้เขาไปก่อน เวลางานฉันหมดแล้วด้วย นี่ก็ ๕ ทุ่มแล้ว”

“ไม่ได้สิแก ลูกค้าคนนี้ เขามีโมเดลลิ่งหานางแบบเข้าสังกัดทำภาพยนตร์เชียวนะแก”

ริก้าชะงักมองเพื่อนสาวด้วยความสนใจทันที เธอรีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าใหม่ แล้วขยับเสื้อโชว์อึ๋มขึ้นอีกด้วย

“นั่นไง พอรู้ว่าเขามีโมเดลลิ่งละก็ ขยันขึ้นมาทันที”

“ก็ความฝันของฉันนี่นา ไปเถอะแก อย่ามัวแซะฉันอยู่เลยน่า” ริก้าเดินนำเพื่อนเข้าไปในงาน ท่าทางกระตือรือร้นมากขึ้น เธอกวาดยิ้มให้พวกหนุ่มๆ ที่นั่งสังสรรค์อยู่ หลายคนยิ้มตอบแล้วหลุบสายตามองทรวงอกโดดเด่นด้วยสายตาหื่นกระหาย ริก้าหันมามองเพื่อนสาวที่เดินมาพร้อมกัน มัทนีมองเพื่อนอย่างรู้กัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเธอต้องพบเจออยู่แล้ว

“อ้าว! มาอยู่กันตรงนี้เองหรือสองสาว”

ชัยฤทธิ์ชายหนุ่มร่างกำยำ บุคลิกสง่าน่าเชื่อถือเดินเข้ามาทักทายพร้อมแก้วไวน์ในมือ สายตาของเขาสงบราบเรียบ ไม่มีว่อกแว่กไปกับสัดส่วนและเนื้อตัวที่เปิดเปลือย ราวกับว่าสิ่งเหล่านี้ เขาเห็นจนเคยชิน

“คุณชัยฤทธิ์ สวัสดีค่ะ นี่ไงคะ ริก้าที่เสี่ยถามถึง”

มัทนีรีบแนะนำทันที ริก้ารีบยกมือไหว้ ปรับสีหน้าอ่อนโยนลงทันที ราวกับเด็กใสๆ ไร้เดียงสา

“สวัสดีค่ะคุณชัยฤทธิ์”

ชัยฤทธิ์รับไหว้ ยิ้มอย่างที่ผู้ใหญ่มองเด็กสาวทั่วๆ ไป

“อย่าเรียกผมเต็มยศขนาดนั้นเลย เรียกผมว่าอาเถอะ เพราะพวกคุณนี่ ก็น่าจะรุ่นหลานๆ ผมแล้ว”

ชัยฤทธิ์รีบบอก พร้อมหัวเราะเบาๆ อันที่จริงๆ ชายหนุ่มก็ครองตัวเป็นโสดมานาน และแน่นอนว่าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตของเขานั้นก็นับวันมีแต่อายุห่างจากเขาไปเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ผู้หญิงที่วนเวียนเข้ามาในชีวิตเขาก็เรียกได้ว่า มีแต่รุ่นลูก รุ่นหลานกันทั้งนั้น

“หน้าตาใช้ได้ สมกับที่มีคนแนะนำมา นี่พวกคุณหิวหรือเปล่า ผมยังไม่ได้ทานอะไรเลย”

เขามองสองสาวนิ่งๆ ริก้ากับมัทนีมองหน้ากันแล้วส่ายหน้า ก่อนจะมองเขาด้วยสายตาของความหวัง ซึ่งเจ้าตัวเองก็รู้ดีว่า สองสาวนี้ หวังอะไรจากเขา

“งั้นเดี๋ยวผมขอสั่งอะไรมากินก่อนดีกว่า ค่อยคุยเรื่องงานก็แล้วกันนะ” ชายหนุ่มเดินนำพริตตี้สาวไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่งพร้อมกวักมือเรียกบริกรเข้ามาหา

“เอาเมนูนี้ครับ” ชัยฤทธิ์ชี้อาหารบนเมนูให้กับบริกรที่เข้ามาดูแลเขาเป็นพิเศษ ก่อนจะชี้ที่นั่งตรงหน้าให้สองสาวนั่งด้วยกัน

“นั่งลงก่อน ไม่ต้องบริก้ารผมเหมือนคนอื่นหรอก เรามาคุยเรื่องงานกัน”