บทนำ

“เราเลิกกันเถอะค่ะ”

เหมือนสายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างรุนแรง จนโลกที่อยู่ตรงหน้าเขาหมุนคว้าง เขาไม่ทันเตรียมใจมาก่อนเลยสักนิด จะได้ยินประโยคนี้จากปากหล่อน

หญิงสาวหันหลังให้เขา ขณะที่เอ่ย ทั้งคู่อยู่ในสวนสาธารณะ หลังจากนัดพบกันเพื่อเคลียร์ถึงปัญหาระหว่างครอบครัวที่เกิดขึ้น

“ไม่นะ ปัถว์” เขาพยายามวอนขอ “เรื่องที่เกิดขึ้น ไม่เกี่ยวกับเรานะปัถว์ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่”

ชานนพยายามหาเหตุผล เขาเข้าใจดี ตอนนี้ทั้งเขาและปัถว์ต่างกำลังอยู่ในความเคร่งเครียดเสียจนปัถว์อาจจะตัดสินใจทำอะไรลงไปด้วยความวู่วาม เธอรักเขา ไม่มีวันที่จะทิ้งเขาไปในขณะที่ทั้งคู่กำลังลอยคว้าง

เหมือนตกอยู่ในสุญญากาศ

จู่ๆครอบครัวของทั้งคู่ที่เคยเป็นยิ่งกว่าญาติสนิท ก็กลับเกิดเรื่องบาดหมาง เมื่อบริษัทที่ครอบครัวปัถว์เป็นเจ้าของมีปัญหาทางการเงิน บิดาของปัถว์ที่เป็นหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทตรวจสอบพบว่า มีการทุจริตเกิดขึ้นในบริษัท และพ่อของชานนที่เป็นหุ้นส่วนคนหนึ่งตกเป็นจำเลย เขาไม่อยากเชื่อว่า พ่อของตัวจะทำเรื่องเช่นนั้น แต่ดูเหมือนทางฝ่ายพ่อของปัถว์จะไม่เปิดโอกาสให้พ่อของเขาแก้ตัว พ่อของชานนกำลังโดนฟ้อง

ครอบครัวเขาอาจล้มละลาย และพ่ออาจต้องติดคุกข้อหาฉ้อโกง เขารู้สึกโกรธพ่อของปัถว์ แต่กับปัถว์เขายังคงรักเธอ ไม่มีวันที่เขาจะเลิกกับเธอด้วยสาเหตุเหล่านี้

แต่หญิงสาวกลับไม่ยอมอดทนต่อความรักที่มีให้กัน

เธอยืนกราน...

“ฉันลำบากใจค่ะ ชานน ฉันไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจ”

“แต่พ่อของผมต่างหาก ปัถว์ ที่เป็นฝ่ายถูกกระทำ ผมสิต้องรู้สึกแย่ ไม่ใช่ปัถว์ แต่คุณไม่ต้องห่วง เราจะยังเหมือนเดิม ผมยังรักคุณไม่เปลี่ยนแปลง”

เขาระร่ำระลักบอก ท่าทางลนลานด้วยความกลัวว่า เธอจะจากไปจริงๆ ชีวิตเขากำลังจะดิ่งลงศูนย์ อาจไม่เหลืออะไรเลย เขาไม่ต้องการเสียเธอไปอีกคนในเวลานี้ ปัถว์บีบมือเข้าหากันด้วยความเจ็บปวด เธอเองก็ใช่ว่า จะกล้ามองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาวรณ์

การเอ่ยปากบอกเลิกกับชานนเป็นเรื่องที่ยากเย็นเหลือเกิน แต่เธอไม่มีทางเลือก บิดายื่นคำขาด ไม่เช่นนั้น ชานนต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน เขาจะต้องถูกบิดาของเธอทำร้าย ตราบใดที่ยังไม่ปล่อยมือ

ความแค้นที่บิดาของเธอมีต่อบิดาของเขามันมากเกินกว่าจะให้อภัยกันได้

ปัถว์รู้ แต่ชานนไม่รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริง และชานนจะไม่มีวันยอมแพ้ เขาไม่มีทางยอมเดินไปจากชีวิตปัถว์เพราะความกลัวจะถูกทำร้าย คุ้มหรือ? ชีวิตเขากับความรักที่มีต่อเธอ

ปัถว์ตัดสินใจแล้ว...

ในเมื่อตอนนี้ความบาดหมางระหว่างสองครอบครัวก็ลุกลามจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โตเกินกว่าจะแก้ไข ประโยชน์ใดเล่าที่จะยื้อความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับเขาให้ยิ่งถลำลึกลงไปกว่านี้

“เพราะผมมันจนใช่ไหม ไม่ร่ำรวยเท่าคุณ ถึงได้รังเกียจ จนแล้วยังกลายเป็นไอ้ขี้โกงในสายตาของคุณ”

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ชานน”

เธอเก็บกลืนกลั้นสะอื้นไว้ในอก

ชายหนุ่มก้าวเข้ามาถึงตัวเธอ เขาดึงตัวคนรักให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา ปัถว์ไม่ยอมสบตากับชานน ก้มหน้าเพื่อซ่อนหยาดน้ำตา

“คุณยังรักผม ปัถว์” ชานนยิ้มอย่างยินดี เขาเห็นน้ำตาของเธอ มันหมายถึงความรู้สึกเจ็บช้ำที่ยังอาลัยอาวรณ์ต่อเขา ชานนเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้หญิงสาว ก่อนดึงตัวเธอเข้ามาในอ้อมกอด

“อย่าร้องไห้ คนดี ผมยังอยู่ตรงนี้ อยู่กับคุณเสมอ”

“ไม่ค่ะ” เธอพยายามดันตัวเองออกมาอย่างยากเย็น เพราะทั้งหมดล้วนกระทำด้วยความฝืนใจ เธอรักเขาเหลือเกิน เมื่อต้องแกล้งทำเป็นไม่รัก จึงเป็นสิ่งที่ไม่ง่ายดายนัก

“ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ชานน”

“ไม่....ผมไม่ยอมเสียคุณไปเด็ดขาด ปัถว์”

ชานนดึงตัวเธอไว้...อะไรก็ได้...วิธีไหนก็ได้ ที่จะไม่ยอมเสียเธอไปเด็ดขาด

“ปล่อย คุณปัถว์!”

เสียงของใครบางคนดังแทรกขึ้นมา