ตอนที่8 เหตุเกิดที่โรงเรียน Ep.1

เอกเดินมาที่คอมของตนที่ร้านมาส่งให้เรียบร้อย เปิดคอมขึ้นมาก่อนที่จะทำงาน เอกจึงเปิดร้านค้าระบบขึ้นมา

‘ร้านค้า’

-สกิลทั่วไป(สกิลที่ไม่เกี่ยวกับฮันเตอร์)

-สกิล hacker ระดับ ต่ำ 10 แต้ม

-สกิล hacker ระดับ กลาง 50 แต้ม

-สกิล hacker ระดับ สูง 100 แต้ม

-สกิล hacker ระดับ สูงสุด 200 แต้ม

(สกิลทั่วไปผมปรับระดับแค่ ต่ำ กลาง สูง สูงสุด พอน่ะครับ)

เองซื้อสกิลที่ตนเองคิดไว้มาทั้งหมดได้สกิลมาทั้งหมด 3 สกิล

1. สกิล hacker ระดับ สูงสุด

2. สกิล ภาษาของคอมพิวเตอร์ทั้งหมด สูงสุด

3. สกิล สร้างโปรแกรม ระดับ สูงสุด

ทั้งหมด 600 แต้ม แต้มที่เหลือ 5,164 แต้ม

ครั้งจากเอกกดซื้อสกิลเสร็จเอกรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยเนื่องจากข้อมูลความรู้เกี่ยวกับ สกิลที่เอกซื้อมากมันมากมาย แต่ที่ทำให้เอกปวดแค่เล็กน้อยเนื่องมาจาก สเตตัสที่โคตรโหดของเขานั้นเอง

เอกมองไปที่หน้าจอคอม พร้อมกับจับเมาส์และคีย์บอร์ด ลงมือสร้างโปรแกรม Hack และ ป้องกันต่างๆเอาไว้เมื่อยามจำเป็น

เอกทำทุกอย่างที่คิดไว้เสร็จก็เข้านอน เพราะพรุ่งนี้เป็นวันที่เอกต้องไปโรงเรียน

05:25 น.

เอกตื่นขึ้นมา ล้างหน้าเข้าโรงฝึกเช่นเคย หลังเอกฝึกเสร็จแล้ว ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว เอกก็เดินทางไปโรงเรียนตามปกติ เหมือนเสาร์อาทิตย์ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เฮ้ย…เอกวันนี้ก็ทำหน้าเชยชาเหมือนเดิมเลยน่ะ” คนที่ทักเอก ไม่ใช่ใครมันชื่อ'ต้น'เป็นเพื่อนอีกคน และแน่นอนเพื่อนของเอกมีเพียง'แพรว,ต้น'เพียง2คนเท่านั้น

“ฉันจะทำหน้ายังไงก็เรื่องของฉันน๊าาา”

เอกกับต้นเดินทางไปโรงเรียนด้วยกัน พูดคุยกันเรื่อยไป ถึงแม้ต้นจะเป็นฝ่ายพูดซะส่วนใหญ่

“ดูสินั้นใครมา…ไอไร้พลังนี่เอง”คนที่อยู่ข้างหน้าเอก พร้อมกับพูดดูถูกเอกอยู่นั้น ไม่ใช่ใคร มันชื่อ'ต้า'น้องชายของลูกน้องคนสนิทของรองกิลด์'อสรพิษทมิฬ' มันจึงไม่สนใจใคร'กิลด์อสรพิษทมิฬ'ที่เป็น1ใน4 กิลด์ใหญ่ มีใครที่ไหนจะกล้าตอแย

เอกไม่สนใจ'ต้า'แต่กับตรวจสอบดูสเตตัสของมัน

'ชื่อ: ต้า อายุ: 18

เลเวล: 99 คลาส: ชาวบ้าน

ธาตุ: ไม่มี

อาชีพ: นักดาบใหญ่

พลังโจมตี: 143

พลังป้องกัน: 130

พลังป้องกันเวทย์: 127

มานา: 990

ความเร็ว: 100

สกิล

-สกิล พุ่งชน

-สกิล คลั่ง

‘เยอะเหมือนกันแฮะ แต่ก็ยังเทียบฉันไม่ได้อยู่ดี' เอกพึมพําอยู่คนเดียว

“นั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องแกน่ะ'ต้า'เพื่อนฉันมันก็เก่งได้เหมือนเดิม ถึงพลังจะยังไม่ตื่น”ต้นพูดแทรกขึ้นมาทันทีที่เห็น'ต้า'พูดไม่ดีใส่เอก

“แล้วแกมายยุ่งด้วยทำไหม'ต้น' พวกขี้แพ้มันก็เข้าข้างกันแบบนี้สิน่ะ”

“พวกขี้แพ้แล้วมันผิดอะไรหรอ หรือนายมีปัญหานัก”มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมาข้างหลังของเอก เสียงนั้นก็คือ'แพรว'นั้นเอง

‘ต้า’มองไปทางที่มีเสียงขึ้นมา แต่เห็นเป็นแพรวคนที่ตนพยายามก็ไม่ทำอะไร เพียงแต่หันหน้ามาทางเอกพร้อมกับทำหน้า น่าเกลียดใส่เอก

“แกดีแต่หลบอยู่หลังผู้หญิงหรอ ไอไร้พลัง แน่จริงก็มาประลองกับชั้นซะสิ เดียวฉันคนนี้และจะทำให้ไอ'อัจฉริยะไร้พลัง'แบบแก มานอนใต้ตีนฉัน"

“เอาแบบนั้นก็ได้ หลังเลิกเรียนแกก็มาที่ลานประลองก็แล้วกัน”เอกพูดพร้อมกับเดินไปเข้าชั้นเรียน แบบไม่ใส่ใจ

ต้าเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างน่าเกลียด มันคิดถึงตอนที่มันจะได้กระทืบเอกให้มาอยู่ใต้ตีน

ต้นเห็นเอกเดินไปชั้นเรียนก็เดินตามไป

“นี้เอกนายแน่ใจแล้วหรอที่ไปรับคำท้ามันอะ ถึงนายจะเก่งแต่…." ต้นที่เห็นเพื่อนตนรัยคำท้าก็เป็นห่วงถึง เอกจะเก่งถึงขนาดชนะคนที่มีพลัง แต่ต้ากับไม่ใช่แบบนั้น เพราะต้าเป็นถึงฮันเตอร์แรงค์ E

“นั้นสิเอก'แพรว'ว่าอย่าไปเลยเดียวแพรวจัดการให้เกี่ยวกับเรื่องนี้”แพรวพูดกับเอกด้วยความเป็นห่วง เพราะแพรวนั้นชอบเอกมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดียวฉันจัดการเรื่องนี้เอง”

เอกกับแพรวและต้น ก็เข้าเรียนตามปกติ แต่ที่แตกต่างออกไปคือ คนทั้งโรงเรียนนั้นแต่พูดคุย เรื่องที่ เอกกับต้าจะประลองกัน จนเวลาล่วงเลยจนมาถึงเวลาเลิกเรียน