ตอนที่4 ฟามLV Ep.1

“นี่อลิสทำไมสเตตัสฉันมันถึงเยอะแบบนี้ละ ทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้ถือดาบเลย”เอกนั้นสงสัยมานานแล้ว ทำไมตัวเองไม่ได้ถือดาบแต่สเตตัสของดาบถึงยังเพิ่มให้ตัวเองอยู่

“ดาบของมาสเตอร์นั้นเป็นการให้แต้มสเตตัสแบบถาวรค่ะ ถึงจะไม่ได้ถือไว้กับมือ เพียงมีไว้ในคลังก็เพิ่มสเตตัสเหมือนเดิม จนกว่าดาบจะพังหรือสลายไป เพราะมาสเตอร์ได้ทำการยดเลือดทำสัญญาณกับดาบไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“ออ…”เอกร้อง'ออ'ออกมาทันทีหลังรู้ว่าดาบเพิ่มสเตตัสถาวร

.

.

.

เอกมาถึงหน้าดันเจี้ยนก็เห็นฮันเตอร์อยู่กันเป็นปาร์ตี้ 3-4 ปาร์ตี้แต่เป็นเพียงปาร์ตี้มือใหม่เหมือนเอกทันนั้น เอกเดินเข้าไปหน้าดันเจี้ยนพนักงานก็เข้ามาขวางทางเอกไว้

“นี่นายหน้าใหม่ใช่ไหมถึงจะเดินเข้าไปแบบนี้ ต้องเอาบัตรฮันเตอร์มาถือยันตัวตนก่อนที่จะเข้าไปทุกครั้งน่ะ”พนักงานพูดพร้อมมองเอกอย่างสงสัย

“ขอโทษทีครับ พอดีผมพึงเป็นฮันเตอร์วันแรกครับ”

“ออ..ทีหลังนายต้องเอาบัตรมายืนยันก่อนน่ะ แล้วไหนล่ะปาร์ตี๋”

“ผมไม่มีปาร์ตี๋หรอกครับ พอดีผมจะเข้าไปคนเดียว”เอกพูดไปพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มแบบเด็กไร้เดียงสา

“พี่ว่าน้องหาปาร์ตี๋เข้าไปดีกว่าน่ะ ถึงดันเจี้ยนนี้จะระดับFแค่มันก็ยังอันตรายสำหรับมือใหม่แบบเธอ”พนักงานแนะนำเอกไปเพราะเขานั้นเห็นมามากแล้ว ฮันเตอร์ที่พึงเคยเข้าดันเจี้ยนครั้งแรกนั้นกำลังดีใจว่าตัวเองมีพลังแล้ว แค่ดันเจี้ยนระดับFมันทำอะไรตัวเองไม่ได้นั้นตายมานักต่อนักแล้ว

“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ผมเอาอยู่ แล้วก็ขอบคุณมากครับพี่ที่เป็นห่วง”

พนักงานก็จนใจให้เอกเข้าไปในดันเจี้ยน

เอกเดินเข้าดันเจี้ยนไป ภาพที่เอกเห็นคือทุ่งหญ้าที่กว้างมากพร้อมมีป่าล้อมรอบชั้นนี้ มีฮันเตอร์จับกลุ่มตีมอนสเตอร์กันอยู่

“นี้นะหรอข้างในดันเจี้ยน”

เอกมองไปที่ฮันเตอร์คนอื่นๆที่ตีมอนอยู่ LV. ของพวกเขาส่วนใหญ่อยู่ที่30-50นั้นทั้งนั้น

มอนสเตอร์ในชั้น1นั้นเป็นสไลม์เหมือนในเกมส์ออนไลน์ทั่วๆไป เอกเดินไปหาสไลม์ที่อยู่ใกล้เขาที่สุด

'สไลม์ LV 10 ชนชั้น: ชาวบ้าน

HP: 150

พลังโจมตี: 25

พลังป้องกัน: 15

ความเร็ว: 19

สกิล

-พุ่งชน'

“หืม…อลิสทำไมฉันเห็นHPในสเตตัสละ” ปกติฮันเตอร์จะไม่มีทางเห็นHPของมอนสเตอร์ได้ เพราะถ้ามอนสเตอร์ใกล้ตายตัวมอนจะกะพริบสีแดงถี่ๆ

“ที่มาสเตอร์เห็นHPเพราะสกิลตรวจสอบของมาสเตอร์นั้นสูงสุด ทำให้มาสเตอร์วางแผนได้ง่ายขึ้นเมื่อเห็นHPของศัตรูค่ะ”

เอกถามข้อมูลจากอลิสอีกสักพักเอกเอาดาบสยบมังกรออกมา

“ขอลองหน่อยเถอะ”

เอกใช้สกิล'เก้าย่างวิญญาญ'เข้าไปพร้อมฟันดาบออกไป สไลม์ตัวนั้นถูกแยกออกเป็นสองส่วนทันที

-366

ติ้๊ง! ท่านสังหาร สไลม์LV10 ชนชั้น: ชาวบ้าน

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

“สังหารสไลม์ตัวเดียวอัพมา3LVเลยหรอเนี่ย”LVของเอกอัพเร็วเพราะเขานั้นมาล่ามอนคนเดียว ปกติฮันเตอร์คนอื่นจะมาล่าเป็นปาร์ตี๋

หลังจากนั้นเอกก็ได้เข้าไปในป่าที่ไม่ค่อยมีคน เพราะเขาไม่อยากเป็นที่สนใจเกินไป เอกได้ทำการล้างบางมอนสเตอร์ชั้น1-3

ในดันเจี้ยนแห่งหนึ่งมีหนุ่มน้อยคนหนึ่ง กำลังโดนมอนสเตอร์ประเภทหมาป่ารุมล้อมรอบตัวประมาณ10-15ตัว มองจากมุมนี้อาจคิดว่าเขานั้นกำลังลำบากแต่ ถ้ามองเขาดีๆเขากำลังยิ้มอย่างมีความสุข ในพื้นหญ้ามีศพหมาป่าประมาณ40-60ตัวนอนตายอยู่

ใช่แล้วหนุ่มน้อยคนนั้นไม่ใช่ใครเขาคือ'เอก'นั้นเอกทำอยู่ในดันเจี้ยนแห่งนี้มาประมาณ6ชั่วโมงแล้ว หมาป่าสิบกว่าตัวที่เหลือคือกลุ่มสุดท้ายของชั้นที่3ของดันเจี้ยนแล้ว

เอกพุ่งเข้าใส่หมาป่าด้านจากซ้ายไปด้านขวา พร้อมกับดาบสยบมังกรของเขาที่บันคอของหมาป่าที่ไม่สามารถตอบโต้เอกได้เลย ความเร็วของเอกนั้นมากกว่าหมาป่าอยู่มาก

“ในที่สุดก็หมดแล้ว เหนื่อยจังเล่นล่ามอนไม่พักเลย6ชั่วโมง”

ติ๊ง! ท่านสังหารหมาป่าเขาเดียวLV40 ชั้นชน: ชาวบ้าน

ติ๊ง! ท่านสังหารหมาป่าเขาเดียวLV40 ชั้นชน: ชาวบ้าน

ติ๊ง! ท่านสังหารหมาป่าเขาเดียวLV40 ชั้นชน: ชาวบ้าน

.

.

.

.

ติ๊ง! ท่านสังหารหมาป่าเขาเดียวLV40 ชั้นชน: ชาวบ้าน

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

.

.

.

.

ติ๊ง!LV. ของท่านเพิ่มขึ้น1ระดับ

ติ๊ง!ท่านได้รับไอเท็ม เขี้ยวหมาป่า ระดับF 47 คู่

ติ๊ง!ท่านได้รับไอเท็ม เล็บหมาป่า ระดับF 39 อัน

.

.

ติ๊ง!ท่านได้รับไอเท็ม รองเท้าวายุ ระดับE 1 คู่

“รอบนี้ได้มาเยอะดี สเตตัส”เอกเปิดสเตตัสออดมาดู ตกใจกับแต้มสเตตัสที่มัน…..

ชื่อ: เอก อายุ: 18

เลเวล: 64 คลาส: ชาวบ้าน

ธาตุ: เพลิงเหมันต์

อาชีพหลัก: ไม่มี

อาชีพรอง: ฮันเตอร์แรงค์F

พลังโจมตี: 360

พลังป้องกัน: 75

พลังป้องกันเวทย์: 10

มานา: 880

ความเร็ว: 415

แต้มสเตตัส: 6953 (ได้จากอัพLVกับสกิล'ดูดกลืน'ที่จะเอาสเตตัสศัตรูมาครึ่งหนึ่ง สุ่ม50%)

แต้มร้านค้า: 586 (ได้จากการสังหารมอนตัวละ1แต้ม พอดีผมลืมใส่เข้าไป)

สกิล

สกิลตรวจสอบระดับ???

-สามารถตรวจสอบไอเท็มต่างๆหรือตรวจสอบค่าสเตตัสของคนอื่นได้ทุกอย่าง

สกิลเก้าย่างวิญญาณระดับS

-หลังใช้สกิลจะทำให้เคลื่อนไหวได้ลวดเร็วดั่งวิญญาณไม่สามารถจับต้องได้ (ใช้มานา 10 คูลดาวน์ไม่มี)

สกิลปกปิดระดับSS(ติดตัว)

สามารถปกปิดสเตตัสได้ดั่งใจนึก(สกิลหรืออุปกรณ์ที่ระดับต่ำกว่าSSไม่สามารถตรวจสอบได้)

สกิลดูดกลืนระดับ???

-หลังจากฆ่ามอนสเตอร์จะได้รับแต้มสเตตัสจากค่าสถานะของมอนสเตอร์แบบสุ่มครึ่งหนึ่ง

-????

-????

ไอเท็มที่มีในคลัง(ไม่จำกัดพื้นที่)

-เขี้ยวหมาป่า ระดับF 47 คู่

-เล็บหมาป่า ระดับF 39 อัน

-วุ้นสไลม์ ระดับF 124 อัน

-สร้อยคอก็อบลิน ระดับF 67 อัน

-ตุ้มหูก็อบลิน ระดับF 54 อัน

.

.

“นี้สินะความน่ากลัวของสกิล'ดูดกลืน'ยิ่งเราสังหารมากเท่าไรเราก็จะเก่งมากขึ้นเท่านั้น”

ชื่อ: เอกอายุ: 18

เลเวล: 64 คลาส: ชาวบ้าน

ธาตุ: เพลิงเหมันต์

อาชีพหลัก: ไม่มี

อาชีพรอง: ฮันเตอร์แรงค์F

พลังโจมตี: 360 2000=2360

พลังป้องกัน: 75 1400=1483

พลังป้องกันเวทย์: 10 1253=1263

มานา: 880

ความเร็ว: 415 2300=2715

แต้มสเตตัส: 0

แต้มร้านค้า: 586

เอกอัพสเตตัสเสร็จเอกพอใจกับสเตตัสตัวเองหลังจากเข้าดันเจี้ยนครั้งแรกมาก

เอกในตอนนี้ต่อให้แร้งSมาเขาก็ไม่กลัวสเตตัสฮันเตอร์แรงค์Sจะอยู่ที่ประมาณ 800-1000 จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับไอเท็มด้วย

เอกเดินออกมาเจอเข้ากับพนักงานคนเดิม

“เป็นไงบ้างน้องพอไหวไหม”

“พอไหวอยู่ครับพี่ ผมอยู่แต่ชั้น1 หัดไปเรื่อย ๆก่อนครับ”

“ดีๆน้องอย่าไปรีบเลยของแบบนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป”

“งั้นผมไปแล้วครับพี่ บาย”

เอกเดินทางกลับสมาคมฮันเตอร์อย่างมีความสุข เอกมาถึงเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ที่'แก้ว'อยู่เหมือนเดิม

“สวัสดีครับ'แก้ว'”

“อ้าว'เอก'เองหรอเป็นไงบ้างวันนี้เข้าดันเจี้ยนครั้งแรกลำบากไหม”

“ไม่ลำบากเท่าไรครับ ออกจะสนุกดีด้วย”

“แล้วเอกลงดันเจี้ยนกับใครหรอ”

“ผมลงคนเดียวนี้แหละ”

“จริงหรอ มันอันตรายน่ะเอก ลงดันเจี้ยนครั้งแรกแถมลงคนเดียวอีก ปลอดภัยก็ดีแล้ว”

“แก้วผมจะขายไอเท็มจากดันเจี้ยนได้ที่ไหนหรอ”

“ขายที่นี้เลยก็ได้เอก ไหนจะขายอะไรเอกเอาออกมาเลย ที่นี้เก็บข้อมูลลูกค้าอยู่แล้ว”

หลักจากแก้วพูดเสร็จเอกก็เอาไอเท็มออกมาขายทั้งหมด ทำให้แก้วนั้นตกใจเป็นอย่างมาก แก้วทิ้งกับไม่เชื่อว่าเอกนั้นลงดันเจี้ยนตนเดียว เพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนลงดันเจี้ยนครั้งแรก แถมลงคนเดียวจะสังหารมอนสเตอร์ได้เยอะขนาดนี้

ดูจากไอเท็มแสดงว่าเอกนั้นขึ้นไปถึงชั้น3 ถึงจะเป็นดันเจี้ยนระดับF แต่มันก็ยากสำหรับมือใหม่ที่ลงครั้งแรกอยู่มาก แก้วคิดว่าเอกต้องโกหกตนเรื่องลงดันเจี้ยนคนเดียวแน่เลย

“เอกลงดันเจี้ยนกับใครหรอถึงได้เยอะขนาดนี้ แก้วไม่เชื่อหรอกน๊าว่าจะลงคนเดียว”

“ผมลงคนเดียวจริงๆแก้ว ไม่ได้โกหกจริงๆน่ะครับ” เอกพยายามพูดให้แก้วเชื่ออยู่นาน จนแก้วเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“เอกจะขายทั้งหมดเลยใช่ไหม”

“ใช่ครับ ได้เท่าไรหรอครับ"

“34698 บาท ค่ะ”

เอกถึงกับ..