1 อย่าเรียกว่าลุง

อาคารเอ็นพลัส

“พี่โทรถามเลขาของคุณนครินทร์แล้วเธอบอกว่าวันนี้คุณนครินทร์ไม่ได้นัดใครไว้เพราะฉะนั้นน้องจะขึ้นไปพบไม่ได้หรอกค่ะ” ประชาสัมพันธ์สาวบอกกับเด็กสาวสองคนที่เข้ามาขอพบคุณนครินทร์ประธานบริษัทรับเหมาก่อสร้างขนาดใหญ่ซึ่งเขาเป็นเจ้าของอาคารพาณิชย์สูง 20 ชั้นแห่งนี้ด้วย

“แต่หนูมีเรื่องสำคัญจะต้องแจ้งคุณนครินทร์จริงๆ นะคะพี่ช่วยบอกเลขาของเขาหน่อยได้ไหมว่ามีคนที่ชื่อริณเรณูมาขอพบ” เด็กสาวนัยน์ตาเศร้าอ้อนวอนอีกครั้ง

“เมื่อกี้พี่ก็บอกเลขาคุณนครินทร์ไปแล้วว่ามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาขอพบ แต่เธอก็ยืนยันว่าวันนี้เจ้านายไม่ได้นัดใครให้มาเจอที่นี่”

“หนูไม่ได้นัดก็จริงค่ะ แต่หนูก็มีธุระสำคัญจะคุยกับเขาจริงๆ นะคะ พี่ลองโทถามเลขาของเข้าอีกทีนะว่าหนูขอเข้าพบได้ไหม”

“พี่จะโทรให้อีกครั้งเดียวนะ ถ้าครั้งนี้ถูกปฏิเสธมาอีกน้องจะต้องออกไปจากที่นี่”

“ได้ค่ะ แต่พี่อย่าลืมบอกเขานะคะว่าคนที่มาขอพบชื่อริณเรณูหนูเชื่อว่าถ้าคุณนครินทร์ได้ยินชื่อนี้เขาจะต้องให้หนูขึ้นไปพบแน่ๆ” เลยค่ะเด็กสาววัย 16 ปีบอกกับพนักงานประชาสัมพันธ์ของตึกแห่งนี้ด้วยความมั่นใจ

ประชาสัมพันธ์สาวต่อโทรศัพท์สายตรงไปยังหน้าห้องของคุณนครินทร์อีกครั้งแต่ก็ได้รับการปฏิเสธมาอย่างเดิมอีกทั้งตอนนี้คุณนครินทร์เพิ่งเข้ามีประชุมจึงไม่สามารถมารับสายหรือมาคุยเป็นการส่วนตัวได้

“มันไม่ได้ผลหรอกคะน้อง พี่บอกเลขาของเขาไปแล้ว”

“แต่พี่ยังไม่ได้คุยกับคุณนครินทร์เลยนะคะ”

“ตอนนี้คุณนครินทร์กำลังประชุมอยู่น่ะและเลขาก็เป็นคนที่รู้เรื่องของเจ้านายมากที่สุด”

“แล้วหนูจะได้เจอคุณนครินทร์ไหมตอนไหน”

“เอาอย่างนี้ก็แล้วกันน้องทิ้งชื่อและเบอร์โทรศัพท์ไว้เดี๋ยวพี่จะเอาไปให้เลขาของคุณนครินทร์เองตกลงไหม”

“ได้ค่ะ”

“แต่หนูขอนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนได้ไหม พี่รู้มั้ยคะว่าคุณนครินทร์เขาจะประชุมเสร็จกี่โมง”

“เรื่องนี้พี่ไม่รู้แต่พี่ว่าน้องอย่ารออยู่ที่นี่เลยนะ ที่นี่มันไม่ใช่ที่สำหรับเด็กใครเดินผ่านไปผ่านมาเขาจะมองไม่ดีเอานะเพราะนี่มันเป็นเวลาเรียนอยู่ไม่ใช่เหรอ”

“แต่หนูอยากเจอคุณนครินทร์จริงๆ นะคะพี่ให้หนูนั่งรอตรงนั้นก็ได้หนูจะอยู่เงียบๆ และไม่รบกวนใครค่ะ” เด็กสาวพยายามร้องขอเพราะเธอมีเรื่องสำคัญที่จะมาบอกผู้ชายที่ชื่อนครินทร์มากๆ และเธอมีแค่โอกาสนี้โอกาสเดียวเท่านั้น

“พี่คะให้หนูกับเพื่อนรอที่นี่นะคะ” เด็กสาวอีกคนหนึ่งที่มาด้วยกันหรอกขอร้องกับพนักงานประชาสัมพันธ์ของตึกใหญ่

“น้องคะพี่ว่ากลับไปก่อนดีกว่านะ”

“หนูขอร้องนะคะพี่”

ประชาสัมพันธ์สาวถอนหายใจอย่างหนักใจหนึ่งก็รู้สึกเห็นใจเด็กสาวทั้งสองคนแต่ถ้าเธอยอมให้เด็กนักเรียนมานั่งรอก็กลัวจะเกิดปัญหาเพราะเด็กสาวสองคนยังอยู่ในชุดพละของโรงเรียนและเวลานี้มันก็เป็นเวลาที่เด็กควรจะอยู่ในโรงเรียน

ขณะที่กำลังลังเลอยู่นั้นชายหนุ่มท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทางด้านหลังมี

“อะไรหรือเปล่าแหม่ม” เขาถามประชาสัมพันธ์สาวด้วยความคุ้นเคยเพราะตนเองก็เช่าตึกแห่งนี่เป็นออฟฟิศมาหลายปีแล้ว

“คุณรามัญมาก็ดีเลยค่ะ เด็กสองคนนี้จะขอเข้าพบคุณนครินทร์แต่แหม่มโทรไปถามเลขาของคุณนครินทร์แล้ว เธอบอกว่าไม่ได้นัดใครไว้และตอนนี้คุณนครินทร์ก็ยังประชุมอยู่ค่ะ”

“หนูสองคนมาหาคุณนครินทร์เหรอมีธุระอะไรกับเขา” รามัญหันมาถามเด็กสาวสองคนที่ยืนทำหน้าเศร้าอยู่หน้าเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

“คุณลุงรู้จักคุณนครินทร์เหรอคะ”

“เดี๋ยวๆ อย่างเรียกว่าลุงสิ ฉันไม่ได้อายุเยอะขนาดนั้น หนูสองคนมาคุยกับฉันตรงนี้ก่อน” ชายหนุ่มพาเด็กสาวทั้งสองคนมานั่งโซฟารับแขกของตึกที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

“เอาล่ะมีเรื่องอะไรถึงอยากเจอกับคุณนครินทร์”

“คุณลุงรู้จักคุณพ่อใช่ไหม”

“อะไรนะ เมื่อกี้หนูเรียกคุณนครินทร์ว่าอะไรนะ ฉันได้ยินไม่ถนัด”

“พ่อค่ะ”

“หมายความว่ายังไง”

“ก็หนูเป็นลูกของพ่อนครินทร์จริงๆ”

“แต่ฉันรู้จักคุณนครินทร์มานานเกือบยี่สิบปีแล้วและก็รู้จักกับลูกสาวของเขาดีด้วย”

“ก็นั่นมันลูกสาวที่คุณลุงรู้จักนี่คะ แต่หนูก็เป็นลูกอีกคนหนึ่งของพ่อ”

“ฉันว่าก่อนที่เราจะเคลียร์กันเรื่องพ่อของหนูเรามาเคลียร์เรื่องของเรากันก่อนดีไหม”

“เคลียร์เรื่องอะไรคะ” เด็กสาวถามด้วยความสงสัยเพราะเธอกับเขาก็เพิ่งเจอกันครั้งแรก

“ก็เรื่องที่หนูเรียกฉันว่าลุงยังไงล่ะ ต่อไปนี้หนูห้ามเรียกฉันว่าลุงเด็ดขาด”

“แล้วจะให้หนูเรียกคุณว่าอะไรล่ะคะ เรียกพี่เหรอ” เด็กสาวมองดูด้วยสายตาแล้วเดาว่าเขาน่าจะอายุมากกว่าเธอหลายปีมากๆ

“ไม่ขนาดนั้นหรอกเรียกแค่อาก็พอ ถ้าหลุดเรียกว่าลุงมาอีกฉันจะไม่ช่วยหนูตกลงไหม”

“ตกลงค่ะคุณอา”

“แล้วคุณอาชื่ออะไรคะ” เด็กสาวอีกคนหนึ่งถาม

“ฉันชื่อรามัญ หนูสองคนเรียกว่าอารามก็ได้” ชายหนุ่มแนะนำตัวอย่างเป็นกันเองเพราะเห็นว่าเด็กสาวสองคนค่อนข้างจะเครียดและดูเป็นกังวลมาก

“ได้ค่ะอาราม” เด็กสาวสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน

“ทีนี้หนูสองคนแนะนำตัวให้อารู้จักว่าว่าหนูเป็นใคร ชื่ออะไรและมาจากไหน” รามัญอยากรู้ข้อมูลของเด็กสาวสองคนนี้ก่อนที่จะคุยเรื่องของคุณนครินทร์