50 อิจฉา

ตอนนี้สุวิมลที่กำลังแอบดูพ่อกับแม่อติรุจคุยอยู่กับสายหมอก เธอก็ได้แต่แอบฟังว่าเค้าคุยอะไรกันหญิงสาวแบบฟังอยู่ไกลจึงได้ยินไม่ค่อยถนัด และหญิงสาวก็ได้ตาโตเมื่อเห็นว่าสองคนแก่ที่ได้มาที่บ้านของอติรุจได้เอาเงินให้กับสายหมอก

เมื่อเธอได้เห็นเธอก็ยิ่งตาโตและรู้สึกอิจฉาที่เขาให้เงินแก่สายหมอก เธอจึงได้แสดงตัวขึ้นมาทันทีด้วยความดัจริต

"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า ".....เมื่อเธอแสดงตัวออกมาพร้อมกับยก มือไหว้พ่อแม่ของอติรุจ สองคนแก่ได้แต่มองด้วยความสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้คือใครกันนะ

"แล้วแม่หนูคนนี้คือใครกันจ๊ะ".....หญิงชราได้หันไปถามสุวิมล

"สวัสดีค่ะดิฉันชื่อสุวิมลค่ะ"

"แล้วหนูมาทำอะไรที่บ้านหลังนี้จ๊ะ ฉันมาบ้านหลังนี้ออกจะบ่อยไม่เคยเห็นหนูเลย ???

"พอดีดิฉันเพิ่งจะมาอยู่ใหม่ค่ะ เข้ามาอยู่ได้แค่ไม่กี่วันค่ะ"....สาวสวยนมโตได้ส่งยิ้มให้กับแม่อติรุจ

"คุณผู้ชายเพิ่งรับมาใหม่ค่ะคุณท่าน มาอุ้มบุญด้วยวิธีธรรมชาติเหมือนสายหมอกคะ "....ชมได้บอกกับแม่อติรุจ

" ชักจะเหลวไหลกันไปใหญ่แล้วนะ ทำอย่างนี้ได้ยังไงกัน ทำอะไรไม่ให้เกียรติกันบ้างเลย"....พ่อของได้แต่บ่นให้ลูกชายของตัวเอง

"ไม่ได้แล้ว แบบนี้มันไม่ถูกต้อง มันชักจะมั่วกันไปใหญ่แล้ว".....ผู้เป็นแม่เอามือทาบ อกในสิ่งที่ได้ยินตอนนี้

หญิงชรารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของลูกชาย

" สายหมอกไหวไม่ลูก ??? เเม่อติรุจถามสายหมอกด้วยความห่วงใย

" ไม่เป็นอะไรค่ะ "...เธอได้บอกแบบเจียมเนื้อเตรียมตัว

" พ่อจะปล่อยเรื่องราวแบบนี้เอาไว้ต่อไปไม่ได้แล้ว ยังไงจะต้องคุยกับไม่รู้เรื่อง"

"พ่อรีบคุยเลยนะคะจะปล่อยเอาไว้แบบนี้ไม่ได้ แม่ไม่ยอมนะ "

" เมื่อสักครู่ดิฉันเห็นคุณท่านเอาเงินให้กับสายหมอกแต่ดิฉันก็มีตำแหน่งเหมือนกันกับสายหมอก เพราะฉะนั้นคุณท่านจะต้องเอาเงินให้ดิฉันเหมือนกับนะคะ " ....สุวิมลได้บอกกับพ่อแม่ของอติรุจ

ตอนนี้พ่อแม่ของได้แต่มองหน้ากัน ผู้หญิงคนนี้ช่างไม่ต่างอะไรเลยกับอดีตคู่หมั้นของลูกชายตัวเอง เธอแสดงท่าทีกระหายเงินออกมา

"หนูอยากได้เงินใช่ไหมจ๊ะ" แม่ของชายหนุ่มถามเธอ

"ใช่ค่ะ ดิฉันมาทำงานที่นี่ก็เพราะเงิน" ...เธอตอบแบบไม่ลังเล

" อืม...ได้ ! ถ้าอย่างนั้นหนูต้องการเท่าไหร่ล่ะ ฉันจะเซ็นเช็คให้แต่ว่าหนูต้องออกไปจากบ้านหลังนี้แล้วไม่กลับมาอีกจะได้ไหม? ....พ่ออติรุจยื่นข้อเสนอ

" ไม่ได้หรอกค่ะ คนที่รับดิฉันเข้ามาทำงานถ้าคุณอติรุจเขาไม่ไล่ฉันออกดิฉันก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้นะคะ"

"แล้วถ้าฉันจะให้เงินหนูซัก 5,000,000 ล่ะ หนูพอจะออกไปได้ไหมออกไปจากบ้านหลังนี้และออกไปจากชีวิตลูกชายฉัน" ....พ่ออติรุจพยายามยื่นเงินให้กับสุวิมลเพื่อที่จะจบเรื่องราววุ่นวายนี้

สุวิมลได้แต่ตาโต แต่เธอได้แต่คิดในใจว่าถ้าจะไล่เธอด้วยเงินแค่นี้มันยังน้อยเกินไป ถ้าเกิดว่าเธอได้ทำงานและสามารถมัดใจอติรุจได้ เธอจะต้องได้เงินมากกว่านี้แน่นอน

เพราะฉะนั้นเงินแค่นี้อนาคตสำหรับเธอมันก็เป็นเพียงแค่เศษเงินเพราะฉะนั้นเธอจึงตัดสินใจไม่รับข้อเสนอของพ่อกับแม่อติรุจ

"ดิฉันคงจะรับเอาไว้ไม่ได้หรอกค่ะ" สุวิมลพูดออกมาไม่ยอมรับข้อเสนอที่ท่านทั้งสองมอบให้

" ฉันให้เงินสายหมอกแค่ 500,000 บาท แต่ฉันให้เงินหนูห้าล้านบาทเลยนะ ต่างกันมากเลยนะไม่สนใจข้อเสนอฉันเหรอ ???

"ไม่สนใจหรอกค่ะ ดิฉันอยากจะได้ 500,000 บาทเท่ากับสายหมอกค่ะ" .....สุวิมลได้บอกความประสงค์ของตัวเอง

" ถ้ายังงั้นฉันก็คงจะให้หนูไม่ได้หรอกนะจ๊ะ เพราะว่าเงิน 500,000 บาทนี้หนูสายหมอกเธอเบิกล่วงหน้าจากการทำงานของเธอ ฉันไม่ได้ให้สายหมอกฟรีๆหรอกนะ " ..... ตอนนี้แม่ของท่านประธานโมโหมาก จากการกระทำและคำพูดของสุวิมล

แม่ของท่านประธานรู้สึกไม่ถูกชะตากับสุวิมลอย่างแรง ยิ่งได้เห็นเธอพูดจีบปากจีบคอ จริตจะก้าน ไม่มีสมบัติผู้ดีเอาเสียเลยแตกต่างจากสายหมอกราวฟ้ากับดิน

" ตกลงหนูจะเอายังไง จะเอาเงินไหมถ้าจะเอาฉันจะไปเอามาให้ แต่ต้องเซ็นสัญญานะเพราะหนูสายหมอกเอาเงินไปก็มีเซ็นสัญญาเหมือนกัน" .....ตอนนี้สุวิมลคิดหนัก

" ดิฉันไม่เอาก็ได้ค่ะ เดี๋ยวดิฉันรอขอท่านประธานเองก็ได้ "

เมื่อพูดจบเธอก็เดินสะบัดบ๊อบออกไปจากห้องนี้ทันทีไม่มีการยกมือไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่เลยสักนิด พ่อและแม่ของได้แต่ส่ายหัวจากการกระทำของสุวิมลด้วยความเอือมระอา

ส่วนสาวใช้ที่สนิทกันกับสุวิมลนั่นก็คือชมนั่นเอง เมื่อเจ้านายเดินไปบ่าวก็พลอยเดินตาม ตอนนี้พ่อกับแม่ของได้รู้แล้วว่าชมไม่ชอบสายหมอกพ่อกับแม่ของได้แต่ส่ายหัวเพราะเธอต้องการให้ชมมาดูแลลูกชายของเธอแต่ตอนนี้ชมกลับไปดูแลเจ้านายใหม่ซะแล้ว