31 ปาร์ตี้

ตอนเย็น

อติรุจกลับถึงบ้านเวลา 5 โมงเย็นเพราะเขาออกจากออฟฟิศก่อนเวลา ส่วนสายหมอกถึงบ้านของท่านประธานเวลา 18.00 น. เมื่อเธอมาถึงที่บ้านเธอจึงถามพิมพ์ทันทีว่าคุณผู้ชายของเธอตอนนี้อยู่ที่ไหน

" พิมพ์ตอนนี้คุณผู้ชายของพิมพ์อยู่ที่ไหนจ๊ะ "

"อ๋อ ! คุณผู้ชายอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ "

" ขอบใจมากนะจ๊ะ " .....เมื่อรับรู้แล้วว่าท่านประธานทำงานอยู่ที่ห้องทำงาน สายหมอกจึงเดินไปหาท่านประธานทันที หญิงสาวเคาะประตูไม่นานท่านประธานก็อนุญาตให้เข้าห้องได้

" สวัสดีค่ะท่านประธานขอบคุณมากๆที่ท่านประธานโอนเงินให้ดิฉันมา 100,000 บาทนะคะ ดิฉันได้รับมันเรียบร้อยแล้วค่ะ"

" แล้วไง ???

" ดิฉันอยากจะขออนุญาตท่านประธานวันนี้ดิฉันขอออกไปพบพ่อและไปที่โรงพยาบาลเพื่อเคลียร์ค่าใช้จ่ายด้วยนะคะ และหลังจากที่เคลียร์ค่าใช้จ่าย ที่โรงพยาบาลแล้วดิฉันขออยู่คุยกับพ่อแม่และอาจจะขอกลับดึกหน่อยนะคะ " .......สายหมอกได้ขออนุญาตผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอในขณะนี้

" อืม ได้สิแต่อย่ากลับดึกมากก็แล้วกันที่นี่ซอยมันเปลี่ยว "

"เดี๋ยวดิฉันเรียกแท็กซี่กลับมาค่ะขอบคุณท่านประธานมากๆที่เป็นห่วงนะคะ"

"ฉันไม่ได้เป็นห่วงเธอ ฉันเป็นห่วงอย่างอื่นมากกว่าโดยเฉพาะเงินของฉัน ฉันยังไม่ได้ใช้บริการเธอให้เต็มที่เลย ถ้าเธอเป็นอะไรไปฉันก็ขาดทุนน่ะสิ"

" ขอโทษด้วยค่ะดิฉันลืมไปว่าคุณเป็นนักธุรกิจ ทำอะไรต้องหวังผลกำไรอยู่แล้ว "

" นี่เธอยอกย้อนฉันเหรอสายหมอก " .....เค้ามีท่าทางที่กำลังจะโกรธกับคำพูดประชดของเธอ

สายหมอกจึงรีบเปลี่ยนคำพูดของตัวเองทันที เพราะกลัวว่าคืนนี้เธอจะไปงานปาร์ตี้ไม่ได้ ถ้าเกิดเค้าเปลี่ยนใจแล้วไม่ให้เธอไปเธอต้องแย่แน่ๆเลย

" ปะๆ ... เปล่าค่ะท่านประธาน ดิฉันก็แค่พูดไปตามเนื้อผ้า ท่านประธานเป็นคนที่ร่ำรวยและประสบความสำเร็จทางธุรกิจหลังจากที่คุณพ่อของท่านประธานได้ยกบริษัทให้แล้วท่านประธานก็บริหารงาน และได้กำไรแบบก้าวกระโดด เพราะท่านประธานทำแล้วมีกำไรแบบนี้ไงคะ นึกถึงกำไรมาก่อนท่านประธานถึงได้ประสบความสำเร็จในเรื่องธุรกิจค่ะ " ......ตอนนี้สายหมอกพยายามอธิบายจนยืดยาวให้กับท่านประธานของเธอได้ฟัง

เมื่ออติรุจได้ฟังสายหมอกพูดแบบนี้เข้าได้แต่ขมวดคิ้วเข้าหากัน ตอนนี้เค้าเริ่มสงสัยแล้วว่าเธอเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงได้รู้ว่าพ่อของเขายกธุรกิจให้แลกเค้าก็ทำกำไรได้แบบก้าวกระโดด

" เธอเป็นใครกันแน่สายหมอก ทำไมเธอรู้เรื่องราวของฉันดีจังเลย " .....อติรุจคิดว่าสายหมอกมาหาเค้าก็เพื่อเงิน และแอบสืบเรื่องของเค้านั่นเอง แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเลย

ที่สายหมอกรู้เรื่องราวทุกอย่างเป็นเพราะว่าเธอได้มาทำงานที่บริษัทนี้ตั้งแต่ยังไม่เรียนจบปริญญาตรีคือตั้งแต่เป็นพนักงานฝึกงานจนกระทั่งเรียนจบแล้วได้มาทำงานประจำที่นี่ สายหมอกจึงรีบหุบปากทันที

" คือว่าข้อมูลของท่านประธานมันเป็นข้อมูลสาธารณะค่ะ ก่อนที่ดิฉันจะสมัครมาทำงานนี้ดิฉันได้ศึกษาเรื่องราวและประวัติเกี่ยวกับท่านประธานมาเป็นอย่างดี ก่อนที่จะมาทำงานที่นี่ค่ะ " .......สายหมอกรีบให้เหตุผลออกไปเพราะเธอกลัวว่าเค้าจะจับได้ว่าเธอคือพนักงานที่บริษัทของเขา

" เธอไปได้ละ "

" ขอบคุณคะ "

เมื่อได้รับอนุญาตจากท่านประธานแล้ว ตอนนี้สายหมอกก็ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งวินมอเตอร์ไซด์ออกไปจากคฤหาสน์หลังงาม

ซึ่งตอนนี้หญิงสาวเรียกเป็นประจำและมีเบอร์โทรศัพท์ของวินมอเตอร์ไซค์คนนี้สำหรับโทรเรียกและเป็นลูกค้าประจำเอา

เมื่อวินมอเตอร์ไซค์ได้มารับเธอและไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์สายหมอก

"แค่นี้ก็รอดแล้ว ขอโทษนะคะท่านประธานด้วยฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกท่านประธานจริงๆค่ะ แต่ดิฉันมีความจำเป็นจริงๆที่ต้องโกหก"

สายหมอกได้แต่พูดคนเดียวในขณะที่เธอกำลังนั่งรอรถเมล์อยู่ และไม่นานรถเมล์ก็ได้มาจอดเทียบป้าย สายหมอกจึงได้เดินขึ้นไปบนรถเมล์ทันที