25 เอ็นดูแม่ของหลาน

เมื่อสายหมอกเดินมาหาผู้สูงวัยและท่านประธานอติรุจ สายหมอกเธอก็ได้นั่งลงที่พื้นติดกับท่านประธาน เค้าจึงถามเธอด้วยความสงสัย

" นั้นเธอทำอะไรอ่ะ ???? เค้าถามเธอด้วยความสงสัย

" ก็นั่งลงที่พื้นไงคะ !!! หญิงสาวได้บอกกลับแล้วยิ้มขำน้อยๆ

"ฉันรู้แล้วว่าเธอนั่งอยู่ที่พื้น แล้วทำไมเธอไม่ขึ้นมานั่งที่โซฟาด้วยกัน" ....... อติรุจถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจและสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ กำลังทำอะไรกันแน่

" คุณหัวหน้าแม่บ้านบอกว่าอย่างดิฉันเป็นแค่คุณแม่อุ้มบุญให้กับลูกของคุณ เพราะฉะนั้นไม่มีสิทธิ์นั่งบนโซฟา เพราะว่าดิฉันกับเธอก็มีฐานะไม่ต่างกันเพียงแต่เธอเป็นหัวหน้าแม่บ้านส่วนฉันเออคือว่าเป็นแค่เอ่อ...... "

" พอแล้วเธอไม่ต้องพูดต่อไปนี้เธอไม่ต้องฟังคำสั่งใครทั้งนั้นเธอฟังคำสั่งของฉันคนเดียวก็พอเข้าใจไหม !? ......ชายหนุ่มได้ออกคำสั่งกับสายหมอก หญิงสาวได้แต่พยักหน้ารับคำสั่งเบาเบา

" ขึ้นมานั่งบนโซฟาเดี๋ยวนี้ฉันสั่ง !!! เมื่อสั่งกับเธอแบบนี้หญิงสาวจึงลุกขึ้นมานั่งที่โซฟาแต่โดยดี

" หนูสายหมอกจ๋ามันนั่งข้างแม่ดีกว่าจ้ะ. " ......เมื่อแม่ของท่านประธานบอกกับเธอแบบนี้ หญิงสาวจึงค่อยค่อยลุกแล้วก็คลานไปหาแม่ของอติรุจแล้วก็ไปนั่งข้างกับแม่ของอติรุจ

หญิงชราใช้ทั้งสองมือของตัวเองจับไปที่แก้มทั้งสองข้างของสายหมอก แล้วหญิงชราก็มองเข้าไปที่นัยน์ตาของสายหมอก แล้วหญิงชราก็เพ่งพินิจดูสายหมอก

" หนูสายหมอกสวย งานจริงๆเลยจ้ะ น่ารักมาก แม่รู้สึกถูกชะตาหนูยังบอกไม่ถูก แล้วแม่ก็ดีใจนะที่หนูจะได้มาเป็นลูกสะใภ้ของแม่ " .....ผู้เป็นแม่ของพูดแบบนี้ เธอถึงกับตกใจสะดุ้งกันเลยทีเดียว แล้วสายหมอกจึงหันหลังกลับไปมองแล้วชายหนุ่มจึงตอบกลับแม่ไปเบาๆ

" คุณแม่ครับ พูดแบบนี้ได้ไง บอกแล้วไงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแค่แม่อุ้มบุญ "

"เหรอออออออ "... ลากเสียงยาว

"พออุ้มท้องลูกของผม คลอดลูกแล้วเธอก็ต้องจากไป ผมไม่มีวันเอาผู้หญิงแบบนี้มาเป็นแม่ของลูกและแต่งงานด้วยเด็ดขาด คุณแม่อย่าบอกสิครับว่าเธอคืิลูกสะใภ้ของคุณแม่เดี๋ยวใครมาเข้ามาได้ยินเข้าเดี๋ยวเค้าจะเข้าใจผิด เดี๋ยวสาวใช้ก็ได้เอาไปนินทาอีก"

.....อติรุจได้แต่บอกกับแม่ .....

ส่วนแม่ได้แต่ส่ายหัวแล้วมองค้อนลูกชาย......เพราะแม่รู้ดีแก่ใจว่าถ้าลูกชายของตัวเองถ้าไม่สนใจผู้หญิงคนนี้ เค้าคงปล่อยให้เธอนั่งพื้นไม่บอกให้เธอมานั่งที่บนโซฟาด้วยกันแบบนี้อย่างแน่นอน พ่อจึงพูดขัดขึ้น

" ป่ะนี่ก็เริ่มเย็นมากแล้วเราไปทานอาหารมื้อค่ำกันดีกว่า "......เมื่อประมุขใหญ่ที่สุดของบ้านได้ออกคำสั่งทุกคนจึงพากันไปที่ห้องอาหาร

เมื่อมาถึงที่ห้องอาหาร สายหมอกได้เดินไปหยิบโถข้าวแล้วมาตักข้าวให้กับพ่อแม่ของชายหนุ่ม แล้วเธอก็ตักข้าวให้กับเขาและสายหมอกก็ตักข้าวให้กับตัวเอง

" เธอทำอะไรของเธอ ??? เค้าบอกออกมาไว้ความไม่พอใจ

" ก็เสิร์ฟข้าวให้กับคุณท่านแล้วก็คุณไงคะ" .... สายหมอกพูดด้วยน้ำเสียงเรียบและทำตาใสแป๋ว

" ฉันรู้แล้ว แต่ที่ฉันถามคือไม่เข้าใจว่าเธอจะมาทำทำไม แม่บ้านคนรับใช้ที่นี่ก็ออกจะเยอะแยะทำไมไม่ใช้ให้เค้าทำ !!!

" แม่เข้าใจสายหมอกนะลูก สายหมอกก็แค่อยากจะทำให้คนที่เธอรักเราเท่านั้นเอง ใช่ไหมจ๊ะหนูสายหมอก ??? ผู้เป็นแม่พูดพร้อมกับมองหน้าสายหมอก ท่านชงด้ววคำพูดเพื่อต้องการให้ลูกชายของท่านรู้ว่าหญิงสาวทำเพราะรักอติรุจ

เพราะแม่ของต้องการให้สายหมอกรักลูกชายของเขา และเขาก็ต้องการให้ลูกชายของตัวเองรักสายหมอกเช่นเดียวกัน ตอนนี้แม่ของจึงทำหน้าที่แม่สื่อแม่ชักนั่นเอง

" เอาล่ะมาทานอาหารได้แล้วจ้ะหนูสายหมอก " .....พ่อของชายหนุ่มได้บอกกับเธอ.....หญิงสาวจึงนั่งลงข้างกับอติรุจและทุกคนก็เริ่มทานอาหารด้วยกัน

จนกระทั่งทานอาหารเสร็จและพ่อแม่ของกลับคฤหาสน์ของตัวเอง แต่ก่อนจะกลับพ่อกับแม่ก็ยังไม่ลืมที่จะย้ำให้ลูกชาย

" เลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นและเริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงดีๆซักคน "

" ถ้าแกยังหาเมียของตัวเองไม่ได้พ่อก็จะแนะนำลูกเพื่อนของพ่อ ผู้หญิงสาวสวยเยอะแยะมากมายให้แต่งงานกับแก แกอย่าลืมนะว่าพ่อมีเวลาอยู่บนโลกนี้อีกไม่นาน พ่อไม่ได้ต้องการแค่หลานเพียงอย่างเดียว แต่พ่อต้องการลูกสะใภ้ด้วย เพราะต้องการเห็นผู้หญิงที่ดีดีคนหนึ่งมาดูแลภายในบ้านและดูแลแกอยู่เป็นเพื่อนแกในวันที่พ่อไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว "

"พ่อพูดอะไรแบบนี้ครับ ต่อไปนี้ผมห้ามไม่ให้คุณพ่อพูดแบบนี้เด็ดขาด ผมฟังแล้วผมหดหู่ "....... อติรุจได้บอกกับพ่อพร้อมกับทำหน้าเศร้า

"แม่รักและเอ็นดูหนูสายหมอกคนนี้นะ ถ้าลูกจะรักเธอและแต่งงานกับเธอจริงๆแม่จะไม่ขัดข้องเลย เพราะแม่ถูกชะตากับเธอ เธอสวยงามมาก เธอน่ารักสดใส แม่ได้มองไปที่นัยตาของเธอ แม่ก็รับรู้ได้ถึงความซื่อสัตย์และความจริงใจของเธอ แม่รับรองได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีพิษไม่มีภัยกับลูกแน่นอน" ......ผู้เป็นแม่ได้บอกกับลูกชาย

" แกเก็บเรื่องนี้เอาไปคิดให้ดีดีก้อแล้วกัน "

"ครับคุณพ่อ......." แล้วพ่อกับแม่ก็ได้ขึ้นรถแล้วคนขับรถก็ขับออกไปจากคฤหาสน์หลังงามของทันที