บทที่3

"สวัสดีค่ะพี่คิง..พี่ชิน..พี่ไนท์..พี่กาย..นี่เพื่อนของพรีมค่ะ..ชื่ออิงกับออย"พรีมเดินมาถึงที่โต๊ะของคิงกับเพื่อนๆแล้วยกมือไหว้ก่อนจะแนะนำเพื่อนให้พี่ๆได้รู้จัก

"สวัสดีคับน้องพรีม..น้องอิง..น้องออย"ชิน ไนท์และกายทักทายกลับมีแต่คิงที่พยักหน้ารับเฉยๆ

"สวัสดีค่ะพี่ชิน..พี่ไนท์..พี่กาย..พี่คิง"อิงกับออยยกมือไหว้พร้อมรอยยิ้ม

"นี่อาหารเช้าค่ะพี่คิง..อ้อ!แล้วพี่ๆเรียกแค่ชื่อก็พอค่ะ..ไม่ต้องมีน้องหรอก"พรีมวางกล่องอาหารลงตรงหน้าคิงก่อนจะพูดขึ้น

"โอ้โห!..อิจฉาไอ้คิงว่ะ!มีคนส่งข้าวด้วย"ไนท์แซวยิ้มๆแต่คิงกลับส่งสายตาดุดันกลับไปให้

"งั้นพรีมกับเพื่อนขอขึ้นเรียนก่อนนะคะ..ทานให้อร่อยนะคะพี่คิง"พรีมพูดแล้วเดินออกไปพร้อมกับอิงและออย

"อยากกินก็เอาไป"คิงพูดเสียงดังเพราะตั้งใจให้พรีมได้ยิน

"เฮ้ย!พรีมเอามาให้มึงนะ..แล้วจะให้กูเพื่อ?"ไนท์ว่าตรงๆเพราะกลัวพรีมที่เพิ่งเดินออกไปจะได้ยิน

"ไม่กิน!?..งั้นกูทิ้ง!!"คิงถามพร้อมกับหยิบกล่องข้าวที่พรีมวางไว้

"ไอ้สัสคิง!!..มึงแม่งใจร้ายว่ะ!!"ชินว่าตรงๆ

"ใช่ๆ..ถ้าไม่กินเอามานี่..พวกกูกินเอง"กายพูดแล้วหยิบกล่องข้าวมาไว้ข้างหน้าตัวเอง

"กูไม่ได้ใช้..และกูก็บอกแล้วว่ากูไม่ชอบ"คิงพูดด้วยท่าทางเฉยชา

"เออ!!แล้วกูจะคอยดู..ว่ามึงจะใจแข็งไปได้สักกี่น้ำ"ชินพูด

"ใช่...พรีมออกจะสวย..น่ารัก..มีแต่คนตามจีบ..แต่น่าสงสารที่มาชอบคนเหี้..!ๆอย่างมึง"ไนท์ว่าคิงตรงๆ

"กูก็บอกแล้ว..แต่อยากจะมายุ่งเอง..ช่วยไม่ได้"คิงพูดด้วยท่าทางรำคาญ

"สักวัน..ถ้าพรีมเลิกชอบมึง..แล้วมึงจะรู้สึก"กายบอก

"ใช่..ถ้ามีวันนั้นนะ..กูจะสมน้ำหน้าคนแรกเลยมึง..หึหึ"ชินว่า

"ไม่มีวัน"คิงพูดอย่างหนักแน่น

"ช่างมันเถอะ..มาดูกันดีกว่าว่าพรีมทำอะไรมาให้กิน"ไนท์พูดอย่างรำคาญกับท่าทางของคิง

"โอ้โห!!ข้าวผัดกุ้ง..นี่มันของชอบไอ้คิงเลยนะโว้ย!"กายพูดแล้วทำตาโต

"ใช่..หน้าตาน่ากินดีว่ะ!!"ไนท์ชม

"อืม!!ไม่ใส่กระเทียมด้วย..พรีมนี่..รู้เรื่องไอ้คิงดีจริงๆว่ะ!"ชินดมข้าวผัดแล้วพูดออกมายิ้มๆ

"กูว่านะ..พรีมคงจะรู้จักไอ้คิงมากกว่าตัวไอ้คิงเองแน่ๆ555"กายพูดแล้วขำ

คิงที่ฟังเพื่อนๆพูดก็อดจะคิดตามไม่ได้ เพราะหลายเรื่องที่พรีมทำให้ มันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีคนภายนอกที่จะรู้ได้แต่ยายเด็กจอมตื้อกลับรู้ไปเสียทุกเรื่อง

"เฮ้ย!!อร่อยด้วยว่ะมึง!"ไนท์ที่ตักข้าวผัดกินแล้วพูดชมออกมา

"อืม!อร่อยจริงๆด้วย"กายชม

"กูว่านะ..ใครได้พรีมเป็นเมียนะ..โคตรโชคดีอ่ะ!..ทำอาหารอร่อยอย่างนี้..สงสัยครบสามเดือนแล้ว..กูคงต้องตามจีบพรีมมาเป็นแฟนแน่ๆว่ะ!!"ชินพูดพลางเคี้ยวข้าวผัดไปด้วย

"งั้น..มึงก็ต้องแข่งกับกูโว้ย!"กายว่า

"กูด้วย!!"ไนท์บอกยิ้มๆ

"ตามนั้นโว้ย!"ชินยักคิ้วให้กายกับไนท์

"เอาจริง!?"คิงถามเพื่อนแบบไม่อยากเชื่อว่าพวกมันจะทำอะไรแบบนี้

"เออ!!"ชิน กายกับไนท์ตอบพร้อมกัน

"อย่ามาเสียดายทีหลังก็แล้วกัน"ไนท์พูด

"ไม่..มี..วัน"คิงพูดเน้นทีละคำ

ชิน กายกับไนท์หันมาพยักหน้าให้กันยิ้มๆแต่ไม่ได้พูดอะไรอีก ต่างพากันกินข้าวผัดจนหมดโดยมีคิงนั่งมองแล้วส่ายหน้าเบาๆก่อนจะพากันขึ้นเรียน

ติ้ง!..ติ้ง!เสียงไลน์เข้าโทรศัพท์ของคิง

พรีม:ตั้งใจเรียนนะคะ

พรีม:ข้าวที่ทำให้..พี่คิงไม่ทานก็ไม่เป็นไร

พรีม:แค่อยากทำให้เท่านั้นค่ะ

คิงอ่านแล้วก็กดปิดพลางคิดว่าจะรอดูว่าจะอดทนทำได้สักเท่าไร

บ่ายโมงกว่าคิง กาย ไนท์กับชินมานั่งรอเวลาขึ้นเรียนที่ม้าหินอ่อนข้างตึก

"อ้าว!พรีม..ไม่มีเรียนหรือคับ!?"กายถามเมื่อเห็นพรีมเดินมากับอิงและออย

"มีค่ะ..พอดีอาจารย์พักเบรคเลยลงมาหาน้ำดื่มค่ะ..นี่คาปูชิโน่เย็นหวานน้อยของพี่คิงค่ะ"พรีมตอบกายก่อนจะวางแก้วน้ำลงตรงหน้าคิงที่ก้มหน้าไม่ได้มองเธอเลยสักนิด

"นี่พี่ๆรอขึ้นเรียนกันเหรอคะ"อิงถาม

"คับ..อีกครึ่งชั่วโมง"ไนท์บอก

"งั้น..พวกเราขึ้นเรียนก่อนนะคะ"ออยบอกก่อนจะเดินไปพร้อมกับพรีมและอิง

"ไอ้คิง!!นั่นมึงจะเอาแก้วน้ำไปไหนวะ!?"ชินถามเมื่อเห็นคิงลุกขึ้นหยิบแก้วน้ำที่พรีมซื้อมาให้ขึ้น

"ทิ้ง!!"คิงพูดเสียงเรียบนิ่ง

"ไอ้สัส!!เอามานี่..มึงแม่ง!!ใจร้ายชิบหาย!!"กายพูดแล้วแย่งแก้วน้ำมาถือไว้เอง

"ใช่..พรีมอุตส่าห์ซื้อมาให้แท้ๆ"ไนท์ว่าตรงๆ

"กูไม่ได้สั่ง!!"คิงว่ากลับ

"เออ..มึงจำคำพูดและการกระทำของมึงไว้เลยนะ..แล้วพวกกูจะคอยดู"ชินตอกกลับไปบ้าง

ชิน กายกับไนท์คิดเหมือนกันว่าอยากให้พรีมเอาชนะใจคิงให้ได้ แล้วถ้าถึงวันนั้นจริงๆพวกเขาจะยุให้พรีมเอาคืนคิงอย่างสาสมแน่นอน

สองเดือนต่อมา

พรีมยังคงตามจีบคิงเหมือนเดิม คือทำอาหารเช้าไปให้ ซื้อกาแฟให้ เอาดอกกุหลาบสีชมพูไปวางไว้ที่หน้ารถพร้อมกับโน้ตเล็กๆ แล้วเธอก็ส่งไลน์หาคิงทุกวันทั้งเช้า กลางวัน เย็นและตอนดึก เธอรู้ว่าคิงไม่เคยกินข้าวและดื่มน้ำที่เธอซื้อและทำไปให้เลยแถมดอกไม้ก็ถูกทิ้งลงถังขยะทุกวัน ส่วนไลน์ที่เธอส่งไปส่วนมากจะเป็นเรื่องที่เธอเล่าในสิ่งที่เธอไปทำมาในแต่ละวันให้คิงรู้แต่คิงก็แค่อ่านแล้วไม่เคยตอบกลับมาเลยสักครั้ง แต่เธอก็ไม่เคยท้อและไม่ได้คิดมากอะไรเพราะเธอขอแค่ได้ทำให้คิงเท่านั้นเธอก็พอใจแล้ว จริงๆแล้วไม่ต้องรอถึงสามเดือนเธอก็รู้คำตอบอยู่แล้วว่าคิงไม่มีทางจะชอบเธอได้ เพราะคิงยังคงทำท่าทางเย็นชาและเฉยเมยเหมือนเดิมทุกอย่างกับสิ่งที่เธอทำให้ แต่เธอก็จะทำแบบนี้ไปจนกว่าจะครบสามเดือนเพราะอยากเก็บช่วงเวลาสามเดือนนี้ไว้ในความทรงจำ ว่าครั้งหนึ่งเธอได้พยายามตามจีบคิงจนสุดความสามารถแล้ว ถึงแม้ว่าผลของมันจะไม่สมหวังก็ไม่เป็นไร

แต่สิ่งที่พรีมไม่รู้จริงๆคือ คิงมีการเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งคนที่รู้ดีก็คือตัวของคิงเองและก็เพื่อนทั้งสามคน อาการที่เห็นได้ง่ายคือคิงกลายเป็นคนติดโทรศัพท์ไปแล้ว โดยเฉพาะเวลาที่มีเสียงไลน์เข้า คิงจะรีบกดเข้าไปดูอย่างเร็วแถมสีหน้าที่แต่ก่อนตอนแรกๆที่พรีมส่งข้อความมาคิงจะทำหน้าตาออกจะรำคาญแต่เดี๋ยวนี้กลับมีสีหน้าที่มีความสุขแถมบางครั้งยังอมยิ้มอีกด้วยและบางวันถ้าพรีมส่งข้อความไลน์มาช้าหรือผิดเวลา คิงก็จะออกอาการหงุดหงิดและกระวนกระวายแม้จะพยายามเก็บอาการแต่เพื่อนที่สนิทกันมาหลายปีอย่างกาย ชินและไนท์ก็มองออกแต่ไม่พูดออกมาได้แต่แอบมองแล้วยิ้มให้กันเองอย่างชอบใจเหมือนอย่าง