บท
ตั้งค่า

เป็ดป่วย

ซ่อนรักปถวี (The Element Love)

ตอนที่ 8-เป็ดป่วย

(ฟาส)

ฉันอยากจะสาดหมัดหนัก ๆ ใส่เขาจริง ๆ ผู้ชายอะไรร้ายกาจปากกรรไกร ทั้งที่เขาก็ไม่ได้พูดเยอะ แต่มันโคตรจุกเลยที่ได้ฟัง

"ไม่ทำงาน?"

เขาย้อนถามฉันเสียงตึง ไม่ตึงแค่เสียงนะ หน้าก็ตึงอย่างกับไปฉีดโบท็อกมางั้นแหละ

"แล้วจะให้ทำอะไรละคะ"

ย้อนคืนสิรออะไร ก็ในเมื่อไม่มีคนสอนงานให้ ฉันไม่ได้ตรัสรู้เองได้สักหน่อย แม้ว่าฉันจะฉลาดมากก็เถอะ แต่มันก็ควรรู้หน้างานก่อนไหม

"ไปลากเก้าอี้มานั่งข้างผม" แค่พูดแค่นี้ยังเก๊ก!

ฉันเดินไปลากเก้าอี้มา แล้วก็นั่งลงข้างเขา ก็ไม่รู้ว่าให้ลากมาทำไมนะ แต่ก็ยอมลากอะแหละ ขี้เกียจทะเลาะด้วย เพราะทะเลาะกับเขาก็เหมือนฉันทะเลาะกับธาตุอากาศ

"ทำหน้าให้มันดี ๆ เป็นเลขา ทำหน้าอย่างกับเป็ดป่วย"

เขามองหน้าฉันแล้วพูด อยากจะต่อยปากจริง ๆ

"เคยเป็นเปรต อุ๊ย!! เป็ดเหรอคะ ถึงรู้ว่าเป็ดป่วยเป็นแบบไหน?"

ฉันเอาคืนค่ะ เอาให้จุกไปเลยเล่นกับใครไม่เล่นนี่ ฟ้าสิตางคุ์นะคะ หึหึ พูดแล้วยิ้มสวย ๆ แผ่นดินนี่ขมวดคิ้วเลยค่ะ ในแววตาเขาอาฆาตฉันเลยล่ะ แต่ฉันไม่กลัว!

"นี่!!"

"โอ๊ะ! มือถือมีสายเข้าค่ะท่านประธาน"

ฉันรอดจ้า เพราะว่ามือถือของเขาที่วางบนโต๊ะ มีสายเรียกเข้ามาพอดี ฮ่าฮ่าฮ่า

"..........." เขาจ้องหน้าฉันอย่างเราเรื่อง และกำลังจะยกมือขึ้นดีดหน้าผากของฉัน แต่ต้องรีบหยิบโทรศัพท์มือถือ แล้วลุกไปคุยตรงระเบียง

ฉันมองแผ่นหลังหนา ที่อยู่ในชุดสูทสีเข้ม มือข้างที่ว่างเว้นล้วงกระเป๋ากางเกง ท่าทางของเขาดูทะมัดทะแมงน่าเกรงขาม ไม่ว่าเขาจะขยับท่าไหน ทำไมมันดูมีเสน่ห์นักในสายตาของฉันตอนนี้

"ครับ....เข้าใจครับ......มันจะต้องไม่ปริปากพูด....อีกไม่นานมันจะจบลง.......ลมหายใจของผมหรือมันจะสิ้นสุดลง ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของคุณ....."

เขายืนหันหลังแล้วพูดสาย แต่ทำไมคำพูดและประโยคที่ฉันได้ยิน ฟังแล้วขนลุกขนพอง สีหน้าของแผ่นดินดูมีความกังวลมาก เหมือนกับว่าเรื่องที่เขาคุยกับใครสักคน มันเคร่งเครียด ฉันแอบเอียงคอมองเขา เอียงหูโน้มตัวเข้าไปใกล้มากที่สุด แต่ก็ยังนั่งอยู่เก้าอี้ที่เดิมนั่นแหละ ฟาสไม่ได้อยากรู้หรอกนะคะ ไม่ได้อยากรู้เล๊ย!!

"อุ๊ย!!"

ฉันรีบกรูกลับมานั่งท่าเดิมนิ่ง ๆ เมื่อสายตาของแผ่นดินมองมาที่ฉัน หัวคิ้วแทบชนกัน ดวงตาของเขาจ้องกินหัวฉัน เมื่อเห็นท่าทางขี้เผือกที่ฉันทำ...ว่าจะไม่ให้เขารู้ตัวแล้วเชียว เสียท่าหมดฟาสเอ๊ย!

"ครับ...หวังว่าผมจะได้ยินข่าวดีจากคุณ...สวัสดีครับ"

เมื่อเขาเห็นฉันเหมือนจะแอบฟัง เขาก็รีบพูดตัดบทกับปลายสายทันที ทำไมความรู้สึกของฉันมันเหมือนกำลังจะมีอะไรบางอย่างไม่สู้ดีคืบคลานเข้ามานะ....เรื่องที่แผ่นดินคุยกับใครสักคน มันคือเรื่องอะไรกัน ทำไมมันทำให้ฉันสงสัยหนักขนาดนี้

"ลมหายใจของผมหรือมันจะสิ้นสุดลง..."

ทำไมประโยคนี้มันถึงฟังดูร้ายแรง เหมือนกับจะมีการตายเกิดขึ้น!!....ฉันสงสัยและอยากจะรู้ว่าเขามีปัญหาอะไรกัน?

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel