4

เธอเคยคิดว่าเขาแค่ใจดี แต่ตอนนี้...เธอรู้แล้ว คิรันท์คลั่งเธอทั้งร่างกายและหัวใจ และเขาก็เป็นผู้ชายที่โคตรเซ็กซ์จัดด้วย และเธอก็…รักเขาไม่แพ้กันเลย

ทริปเที่ยวทั่วไทยจบลงในระยะเวลาหลายเดือน

กลับเข้าสู่ห้องพักในคอนโดฯ หรูกลางเมืองที่ตกแต่งเรียบหรู สะอาด และน่าอยู่

ที่นี่คือ “รังรัก” ของเขากับเมียเด็กที่เขาคลั่งไคล้สุดหัวใจ

“หนูชอบห้องพี่มากเลยค่ะ วิวสวยจังค่ะ” ญาดาเดินสำรวจห้องอย่างตื่นเต้น ดวงตาเป็นประกาย

“ต่อไปนี้ที่นี่คือบ้านของเรานะครับ” คิรันท์ยิ้มแล้วดึงร่างบางเข้ามากอดจากด้านหลัง

“อยากได้อะไรก็บอกพี่ เดี๋ยวพี่ซื้อให้หมดเลย” เขาเป็นายเปย์โดยแท้จริง

วันรุ่งขึ้น เขาพาเธอไปสมัครเรียน เธอยังไม่ตัดสินใจเลือกมหาวิทยาลัย จึงลงเรียนพิเศษเพื่อทบทวนพื้นฐานก่อน

คิรันท์ดูแลทุกขั้นตอนเหมือนพ่อคนหนึ่ง...แต่หวงยิ่งกว่าตอนเธอลงรถหน้าโรงเรียน เขายังพูดว่า...

“ถ้ามีผู้ชายมาจีบต้องรีบบอกพี่นะครับ”

“เอ่อ...ค่ะ แล้วจะให้หนูทำยังไงคะ”

“ไม่ต้องคุยด้วย ไม่ต้องยิ้มให้ และพี่จะไปต่อยมันให้ปากแตกเลย กล้ามายุ่งกับเมียพี่”

“โห พี่รันท์ ทำไมโหดจังคะ”

“เธอเป็นเมียพี่ พี่หวง ไม่ได้หรือไง!”

“หวงได้ค่ะ” เธอชอบให้เขาหวงเสียอีก

ชีวิตคู่ในคอนโดฯ เรียบง่าย แต่น่ารักอบอุ่น ทั้งสองทำอาหารด้วยกัน เขาหั่นผัก เธอช่วยเจียวไข่ ตอนอยู่บ้านสมัยก่อน เธอก็ทำงานบ้านเองทุกอย่าง

ทั้งสองยังช่วยกันปลูกต้นไม้เล็ก ๆ เอาไว้ที่ระเบียง เธอรดน้ำ เขาแกล้งฉีดใส่เธอ เสียงหัวเราะของญาดากลายเป็นเพลงโปรดของคิรันท์

ทุกมื้ออาหาร...เขาตักให้เธออย่างเอาใจ

ทุกเช้า...เขาจูบหน้าผากเธอก่อนไปทำงาน

และทุกคืน...เขากอดเธอไว้แนบอกเหมือนกลัวเธอจะหายไป

แต่คืนนี้...พิเศษกว่านั้น

“ญาดา...” คิรันท์เรียกเธอในขณะนั่งกอดกันอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี

“คืนนี้พี่มีอะไรให้ดู...” เขาหยิบแผ่นหนังแผ่นหนึ่งใส่เครื่องเล่น

ญาดาขมวดคิ้ว ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อภาพบนจอคือ...หนังผู้ใหญ่

“พี่รันท์! ทำไมเอาหนังแบบนี้มาให้หนูดูล่ะคะ”

เธอพูดเสียงแผ่ว ไม่กล้ามองหน้าจอ แต่ก็ต้องมองอยู่ดี เพราะเขากระซิบให้เธอมองสิ เชื้อเชิญด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ภาพนั้นเร่าร้อน ดิบเถื่อน และยั่วอารมณ์

หญิงสาวบนจอถูกกระแทกจากด้านหลัง เสียงครางเสียวแทรกซึมเข้าหูเธอ

“ดูไว้นะครับ พี่ก็อยากกระแทกหนูแบบนั้น อยากได้ยินเสียงครางของหนูแบบนั้น” เขาล้วงมือเข้าไปในกางเกงในของเธอพบว่าเธอกำลังร่องเยิ้มแสดงว่ามีอารมณ์ร่วมกับเขาแล้ว

“อยากไหมคนดี” คิรันท์ก้มกระซิบข้างหู ขณะมือลูบต้นขาเธอช้า ๆ

“เอ่อ...” เธออึกอัก หน้าแดงเขินอาย

“ดูไว้นะครับ ดูวว่าแบบไหนที่พี่อยากทำกับเธอในคืนนี้...” เธอสะดุ้ง ก่อนจะเบี่ยงตัวหนีเล็กน้อย

แต่เขารั้งเธอกลับมากอดแน่น แล้วจูบซอกคอเธออย่างหื่นกระหาย เสียงจากหนังยังไม่ทันจบ

ร่างของเธอก็ถูกผลักลงนอนราบกับโซฟา คิรันท์คร่อมเธอไว้ จูบอย่างเร่าร้อน สอดลิ้นลึกเข้าไปกวาดต้อนจนเธอหอบหายใจกระเส่า

“พี่รันท์...อื้อ”

“ชู่...ไม่ต้องพูด...มีหน้าที่อย่างเดียวตอนนี้คือเสียวให้พี่ดู แล้วก็ครางให้พี่ฟัง” เขารูดกางเกงเธอออกอย่างรวดเร็ว

กายหนาแนบลงทันที จนร่างบางกระตุกเฮือกเมื่อเขาเริ่มสอดกายเข้าอย่างล้ำลึก เสียงกระแทกดังสม่ำเสมอบนโซฟา ญาดาแอ่นตัวรับอย่างสิ้นท่า

มือเธอจิกเบาะแน่น ขณะที่คิรันท์กระแทกซ้ำตรงจุดเดิมที่ไวต่อสัมผัส

“อ๊า...พี่รันท์ หนู...จะ...”

“แตกพร้อมพี่เลยครับคนดี...อย่ากลั้น...ให้มันไหลออกมาทั้งหมด ให้เปียกดุ้นพี่เลยนะครับคนดี” เขากระซิบเสียงแหบพร่า สะโพกทำงานอย่างดีเยี่ยม กระแทกกระทั้นรุกเร่ารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธอสะอื้นเบา ๆ ตอนร่างเกร็งกระตุก

ขณะที่คิรันท์ร้องครางในลำคอ แล้วกระแทกอีกสองสามจังหวะจนปลดปล่อยเต็มแรง น้ำรักไหลหยาดเยิ้มไปตามเรียวขาผุดผ่อง ร่างเธอแนบกับโซฟาอย่างหมดแรง

น้ำสีขุ่นไหลย้อนออกมาจากหว่างขาเธอของเธอไม่หยุดหย่อน ขณะที่เขากอดเธอแน่นจากด้านหลัง

“พี่รักหนูมากนะญาดา พี่รักหนู รักร่องของหนู รักทุกอย่างที่เป็นหนู ทำไมหนูตอดพี่จนแทบหักในทุกครั้งเลยหึ!” เขากระซิบท่ามกลางความเงียบ

“รักจนไม่อยากให้ห่างตาเลยแม้แต่นาทีเดียว” ญาดายิ้มบาง ๆ กอดเขาตอบแนบแน่น

และรู้แน่ชัดว่า...เธอก็หลงรักผู้ชายคลั่งรักคนนี้หมดทั้งหัวใจเหมือนกัน

เช้าวันหนึ่งในคอนโดฯ หรูกลางเมือง

ญาดาเพิ่งจัดแจกันดอกไม้เสร็จ กำลังจะหันกลับเข้าครัว ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น

“ใครมากดกริ่งแต่เช้าแบบนี้คะพี่รันท์” เธอถามเบา ๆ พลางยื่นหน้ามาชะโงกดู

คิรันท์ที่อยู่ในชุดลำลอง หยิบรีโมตกล้องวงจรปิดขึ้นมาดู แล้วก็ถอนหายใจทันที

“เฮ้อ...งานเข้าแล้วเมียจ๋า”

“งานเข้าอะไรเหรอคะ”

“พี่ชายพี่มา...ทั้งสองคนเลย” เขาวางรีโมตลงแล้วยิ้มแหย ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งตัว เสียงเคาะประตูก็ตามมาอีกรัว ๆ

คิรันท์เดินไปเปิด...แล้วสองร่างสูงใหญ่ก็กรูกันเข้ามาด้วยความคิดถึง

“ไง ไอ้รันท์! น้องรักของพี่”

“หายหัวไปเลย ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง แม่บ่นคิดถึงทุกวัน พ่อก็ให้มาดูว่าตายคาคอนโดฯ รึเปล่า” คชานนท์พี่ชายคนโตบ่นทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง

คีธวัฒน์ พี่ชายคนกลางยิ้มเจ้าเล่ห์

“ที่แท้ก็ซุกเมียไว้นี่เอง...หึหึ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่ยอมกลับบ้าน”

ญาดายืนงงอยู่หลังโซฟา ใบหน้าแดงระเรื่อเมื่อถูกเรียกว่า "เมีย" อย่างไม่ทันตั้งตัว

คิรันท์เดินกลับมาหาเธอ ดึงเข้ามากอดเบา ๆ แล้วเอ่ยเสียงดังฟังชัด

“แนะนำให้รู้จักครับ นี่เมียผม...ชื่อญาดา” สองพี่ชายชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะ

“เฮ้ย! จริงดิ? ไอ้เสือคิรันท์คนโสดในตำนานมีเมียแล้ว” คีธวัฒน์แกล้งทำน้ำเสียงตกใจเกินจริง

“เธอไม่ต้องตกใจนะคนสวย พี่สองคนแค่แซว พวกเรายินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านหลังนี้...บ้านคนหลงเมีย!” คชานนท์พูดพลางหัวเราะ แล้วเดินเข้ามาจับมือน้องสะใภ้เบา ๆ แต่สายตาอำมหิตก็หันขวับมาในทันที

“ทักทายกันเฉยๆ ก็ได้ครับ ไม่ต้องจับไม้จับมือหรอก” คนหวงเมียดึงมือเมียออกอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย! หวงซะด้วย”

“เรียกพี่ว่านนท์ก็ได้ เป็นพี่ชายคนโต” คชานนท์หันไปคุยกับน้องสะใภ้คนสวย

“ส่วนพี่ พี่วัฒน์ครับ เป็นพี่ชายคนกลางของไอ้รันท์มันน่ะ” คีธวัฒน์ยิ้มอย่างอบอุ่น ทำให้ญาดาหายเกร็งไปได้มาก