3

เขามองผิวขาวเนียนราวน้ำนมของเธอไม่วางตา รดาเป็นคนผิวขาวจัด ใบหน้ากลมใสน่ารัก ทรวงทรงองเอวของเธอน่ากระแทกอยู่ใต้ร่าง

เขาเห็นเธอแล้วน้ำลายหกทุกที ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาปล่อยเธอให้รอดเงื้อมือของเขามาได้ยังไงนานหลายปี อาจเพราะเขารักเธอมากนั่นเอง

เธอบอกว่าไม่อยากเสียตัวก่อนแต่งงาน เขาก็ตามใจ ทั้งๆ ที่เธอน่าเอาจะตายไป ไม่ว่าจะนอน นั่ง หรือเดิน เขาก็มองแต่เธอไม่เคยชายตาแลผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น

“อ๊า... พี่เมฆ อย่าล้วงตรงนั้น”

เธอประท้วงเมื่อเขาล้วงมือเข้าไปในซอกกายสาวของเธอ แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ นิ้วกลางของเขาสอดแทรกเข้าไปภายในร่องรักในทันทีที่เธอเอ่ยห้าม

“อ่ะ! พี่เมฆ”

เธอหน้าแดงรู้สึกเสียวเมื่อเขาขยับนิ้วกลางซอยเข้าออกในร่องจนน้ำเยิ้มอีกครั้ง

เธอพิงร่างกับอกกว้งของเขา แยกขาออกด้วยความเสียว เขาเขี่ยติ่งไตสวาทของเธอไปมา ริมฝีปากร้อนกระซิบที่ริมหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“เสียวไหมรดา พี่อยากเอารดา มานั่งกระแทกบนตักพี่มา”

“อื้อ... ไม่เอา”

เธอปฏิเสธแต่สู้คนแรงเยอะไม่ไหว เขาปลดเปลื้องอาภรณ์ท่อนล่างออกไปแล้วก่อนจะจับเธอมานั่งตักสวมทับกันอย่างพอดิบพอดี

“อ๊ายย...”

รดาครางเสียงหลงเมื่อกายสาวฉ่ำเยิ้มสวมครอบเข้าไปในท่อนเนื้ออวบใหญ่แข็งคึก

“พี่เมฆน่ะ คนบ้า ไปเอาแรงมาจากไหน”

เธอทุบอกเขาแรงๆ แต่เขาหัวเราะหึๆ อย่างอารมณ์ดี แถมยังไม่มีท่าทีทุกข์ร้อนอนาทรใจเลยแม้แต่น้อย แค่ได้สอดเสยเข้าไปฝังความแข็งกร้าวในร่องอุ่นๆ ของเธอเขาก็พึงพอใจแล้ว

เธอดิ้นส่ายแต่นั่นยิ่งทำให้เนื้อกายเสียดสีเข้าหากันรุนแรงขึ้น มือใหญ่บีบเคล้นสะโพกผายของเธอเอาไว้ ขยำขยี้แล้วจับยกขึ้นก่อนจะกดลงเป็นจังหวะ

เธอผวาจับบ่ากว้างของเขาเอาไว้ด้วยความรัญจวนใจ เขายกสะโพกเธอขึ้นลงกระแทกลงบนตัวตนของเขา ริมฝีปากหยักหนาครางเสียงแหบพร่าระงม

รดาซบหน้าที่บ่ากว้างของเขา ก่อนจะกัดบ่าเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน

“โอ๊ะ!”

เขาครางเสียงดัง มือหนายิ่งกุมสะโพกเธอแน่นขึ้น ขยับให้เธอเคลื่อนไหวบนเรือนกายเขามากขึ้น

ร่างกายของเธอสั่นคลอนไปตามแรงกดจากมือหนา ริมฝีปากอิ่มหวานถูกปากร้อนบดขยี้อย่างดูดดื่ม

เขาอัดกายขึ้นไปกระแทกยามเมื่อกดกายเธอลงมาหา ไม่นานสองร่างก็สั่นระริกเมื่อถึงจุดหมายปลายทางอย่างรุนแรง

เธอหอบหายใจประสานกับเขา ลมหายใจเป่ารดกันถนัดถนี่

เมฆาทาบหน้าผากกับหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอ มองสบตาที่ยังมีแววหยาดเยิ้มไม่วาง

“ปล่อยได้แล้วค่ะพี่เมฆ”

เธอดิ้นน้อยๆ ทั้งๆ ที่เรือนกายยังประสานกันอยู่ เขากุมสะโพกของเธอเอาไว้มั่น

“ขยับแบบนี้เดี๋ยวมันแข็งอีกหรอก”

เธอตาโตเพราะคำพูดของเขามาพร้อมกับความแข็งชันที่ฝังอยู่ในร่างของเธอ

หญิงสาวดิ้นอีกไม่นานก็เลยโดนเขาเผด็จศึกอีกรอบ กว่าจะอาบน้ำเสร็จปาเข้าไปเป็นชั่วโมง

“หิวข้าว”

เขาเข้ามากอดทางด้านหลัง ล้วงมือเข้ามาจับนมเธอ บีบเคล้นหนักหน่วง สะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต

“พี่เมฆก็หลีกไปก่อนสิคะ รดาจะได้ทำกับข้าว”

“อะไรก็ได้นะ ง่ายๆ พอ จะได้ไม่เหนื่อย พี่หิวมากเลยตอนนี้”

“ทำยังกับหิวอยู่คนเดียว”

เธอค้อนเขา ก่อนจะจัดการหุงข้าว เจียวไข่ ผัดผักบุ้ง แล้วทำไก่ทอด ยำปลากระป๋อง อาหารง่ายๆ แต่ได้กลิ่นแล้วน้ำลายสอ หอมกรุ่นไปทั้งครัว

“พี่เมฆ จะ... จะทำอะไรคะ”

เธอสะดุ้งเมื่อเขามาถลกผ้าถุงของเธอขึ้น ไอ้แข็งๆ ที่เพิ่งสงบจิ้มมาที่ก้นของเธออีกแล้ว

“ช่วยเมียบิ้วอารมณ์ตอนทำอาหาร”

“ไม่เอาค่ะพี่เมฆ อ๊า... คนลามก”

เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อเขาสอดเสียบแก่นกายเข้ามาในร่างสาว ฝังลึกจนมิดเม้น กางเกงในโดนแหวกไปด้านข้าง ร่องสาวฉ่ำเยิ้มเมื่อเขาเริ่มขยับ เธอกัดปาด จับขอบอ่างล้างผักแน่น

“โก่งสะโพกให้พี่หน่อย อ๊า... แบบนั้นแหละคนดี โอ้ว... ตอดซะแทบหักใน”

เขาพูดห่ามๆ ตามประสาคนห่าม แต่เธอฟังแล้วกลับฉ่ำเยิ้มมันได้อารมณ์เสียเหลือเกิน

เรือนกายสาวมีน้ำหวานไหลซึมออกมาท่วมหว่างขา หยดย้อยลงไปจนถึงข้อเท้าเพราะโดนเขากระแทกเข้าหา

“อ๊ายย พี่เมฆ”

“ทำไม”

“อย่าหยุดค่ะ”

“ทำไมล่ะ”

“รดาเสียว อื้อ...”