บท
ตั้งค่า

EP.3 อุบัติเหตุ [จูบแรก]

ทั้งคู่เชือดเฉือนอารมณ์กันไม่พัก พ่อเลี้ยง ลุกยืนขึ้นชี้หน้าด่าทอ

"เป็นแค่เด็กสาระเเนมาสั่งสอนฉัน ใครกันแน่ต้องหุบปากอีเด็กเหลือขอ!"

"แล้วทำไม..แต่อย่างน้อยฉันก็ทำงานหาเงินใช้ส่วนตัวเองได้ ไม่ใช่ขอทานเช่นผู้ชายบางคน"

"เพราะแบบนี้นี่เองแม่ถึงไม่รัก หึ"

"แกพูดบ้าอะไร!!"

แกร๊ก

เสียงเปิดประตูปรากฏว่าเป็นแม่ที่กลับจากประชุม แววตาของมีมี่เต็มไปด้วยความโกรธเคืองแต่พ่อเลี้ยงกลับเปลี่ยนสีหน้าจากเกรี้ยวกราดกลายเป็นเศร้าหมอง

"เกิดอะไรขึ้น"

น้ำเสียงหญิงสาววัยกลางคนเดินผ่านลูกสาวไปหาสามีใหม่ แม้ไม่ได้แต่งงานแต่ก็อยู่ร่วมกันเช่นสามีภรรยาทั่วไป

"ผมขอโทษนะที่เป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ได้เรื่อง ลูกสาวของคุณบอกว่าผมไม่เอาไหน" น้ำเสียงรู้สึกผิดของพ่อเลี้ยงทำให้สาวน้อยตกใจโต้เถียงทันที

"ไอ้ทุเรศ!! ตอแหลเก่งกว่าชะนีอีก"

"ฉันก็ขอโทษเธอไปแล้วนี่"

"เชี่ยยยไอ้..."

เพียะ!

ยังไม่ทันได้หายโกรธเคือง ผู้เป็นแม่เดินตรงดิ่งเข้ามาฟาดฝ่ามือลงบนแก้มของลูกสาวจนผมยาวสยายปลิวว่อน

"เมื่อไหร่แกจะเลิกก้าวร้าวกับคุณนทีสักที ฉันรู้ว่าแกไม่ชอบเขา แต่ก็ไม่ควรพูดจาทำร้ายจิตใจเขาแบบนี้" แม่ดุด่า

"แม่จะไม่ถามมี่สักคำเลยหรือไงว่ามันด่าอะไรบ้าง ฮึกกก"

"เพราะฉันเป็นแม่แกถึงรู้นิสัยสันดานดี หยุดเถียงแล้วขึ้นห้องไปซะ"

จากผู้หญิงที่อบอุ่นเป็นแม่ที่แสนดีกลับกลายเป็นคนอารมณ์ร้อนเชื่อฟังแต่สามีใหม่

มีมี่ปาดน้ำตากระทืบเท้ากลับเข้าห้องตัวเองอย่างไว

โต้มม!

ประตูกระแทกลมดังสนั่นหวั่นไหว น้ำตาอาบไหลนองแก้มอย่างไร้เสียง

ผับXY

สุดท้ายก็คงต้องพึ่งพาแอลกอฮอล์ แม้เป็นสิ่งที่ไม่ดีแต่ก็ทำให้ลืมความเสียใจไปชั่วขณะ

มีมี่ใส่สายเดี่ยวรัดรูปสีฟ้าคราม รวบผมตึงโชว์อกอึ๋มจนเป็นที่จับจ้องของบรรดาหนุ่มรอบข้าง

หวุ่ววว

แก๊ก

เสียงแก้วเหล้าชนกระทบกัน วันนี้มาครบแก๊งเนื่องจากมีมี่ส่งข้อความตามทุกคนมาเพื่อดื่มสังสรรค์

ตัวเล็กกระดกเหล้าในมืออย่างไม่พัก เอ็มนั่งเก้าอี้โซฟาอีกตัวด้านข้างจ้องมองปฏิกิริยาที่เหมือนไม่ปกติ

"มีมี่เป็นไร.." มาถึงก็สั่งเหล้ากระดกอย่างไม่ห่วงตับจะแข็ง เอ็มทักท้วง "เดี๋ยวก็เมาตายห่าหรอก"

"อย่าพูดมากวันนี้อยากเมาเว้ยยย!"

"ปกติเธอก็ไม่ได้เป็นสาวขี้เมาแต่วันนี้ท่าทางเอาเรื่องเหมือนกันนะ ฮ่าๆ"

"ชีวิตแม่งโคตรเฮงซวย เหอะ! ดื่มให้กับความตอแหลไง เอ้าชน"

ตึ๊ก!

จุ๊บ

ขณะที่มีมี่ลุกขึ้นยืนจะเต้น ผู้หญิงโต๊ะข้างที่เมาก็เซล้มกระแทกใส่จนหน้าคะมำ เอ็มรีบลุกไปคว้าเอวบางตามสัญชาตญาณ ปรากฏว่าริมฝีปากทั้งคู่ประกบกันแนบแน่น

ดวงตาเล็กเบิกกว้างตกใจ ชายหนุ่มก็ยืนแน่นิ่งเช่นกัน ก่อนที่เขาจะดึงตัวเธอมาไว้ข้างหลังเพื่อด่าอีกฝั่ง

"เฮ้ยยย!! เมาแล้วก็กลับบ้านสิวะ ยืนไม่ไหวชนโดนคนอื่นถ้าล้มหัวฟาดพื้นขึ้นมาจะทำยังไง"

"ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับ"

"รีบพาแม่งกลับไปเลยนะ"

"ครับ"

เพื่อนชายของสาวที่ไม่สามารถคุมสติอารมณ์ได้รีบหอบหิ้วร่างเมามายออกไปจากผับ

มีมี่รีบคว้ากระเป๋าขอตัวไปเข้าห้องน้ำ กำลังจะมองหาแพรวก็ดันไปเต้นอยู่กลางฟลอร์พร้อมกับโจ้

แกร๊ก

เมื่อมาถึงห้องน้ำอารมณ์เมาของมีมี่แทบจะสร่าง ก่อนจะวางกระเป๋าไว้หน้าอ่างล้างมือเพื่อเปิดก๊อกแล้วกวักน้ำใส่ใบหน้าตัวเองที่กำลังร้อนผ่าว

"บ้าเอ๊ยยย! นี่จูบแรกของฉันเลยนะ"

ไม่อยากจะเชื่อสินะว่าคนที่เคยมีแฟนมาก่อนอย่างมีมี่จะยังไม่เคยจูบใคร แต่ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง

ซ่า ซ่า

วันนี้ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไร มีเรื่องกับพ่อเลี้ยงแถมแม่ก็ยังคอยเอาแต่เข้าข้าง อีกทั้งยังเสียจูบแรกให้กับเพื่อนสนิทอย่างเอ็มผู้ชายที่ร้ายกาจฟันสาวมาแล้วไม่เลือกหน้า

ฮึ๋ยยยย!

มีมี่รีบใช้ทิชชู่เช็ดริมฝีปากจนลิปสติกสีแดงหลุดร่อน ปวะ! จากนั้นก็หยิบสีชมพูบานเย็นขึ้นมาแต่งแต้มแทน

"ไม่เป็นหรอกก็แค่..อุบัติเหตุ"

ตัวเล็กพูดกับตัวเองอยู่หน้ากระจกทั้งที่เป็นจูบแรกควรค่าจะให้ผู้ชายที่เป็นแฟนมากกว่า 'เฮ้อออ~'

 

เช้าวันต่อมา

ทุกคนมาเรียนตามปกติแต่ทั้งสี่คนยังคงจองพื้นที่หลังห้องเพื่อหลับในคาบวิชาเรียนเนื่องจากปาร์ตี้หนักหน่วง

"เมื่อคืนมึงกลับยังไงกลับก็ไม่บอก" แพรวสะกิดถามมีมี่

"ขึ้นแท็กซี่กลับ เวียนหัวจะอ้วกสงสัยดื่มเยอะไปหน่อย แล้วมึงอะ"

"ไอ้โจ้ขับรถไปส่งอย่างกับงูเมากาวกว่าจะถึงบ้าน"

โจ้ที่นอนคว่ำหน้าผงกศีรษะขึ้นมาโต้เถียงแพรว "อย่ามาพูดมาก แทนที่กูจะได้พาสาวกลับบ้านต้องแวะไปส่งมึงที่สภาพเหมือนหมาเมายา! ทั้งอ้วกทั้งพูดไม่รู้เรื่อง"

"กูเป็นเพื่อนมึงนะ ฮ่าๆ"

"ก็เพราะว่ามึงเป็นเพื่อนไง กูไม่ถีบหงายท้องหงายไส้ก็บุญแล้วรถกูมีแต่อ้วกมึง"

"เอออออ เดี๋ยวเที่ยงนี้กูเลี้ยงข้าว"

ทั้งคู่เถียงกันเป็นประจำส่วนคนที่หลับไม่รู้เรื่องก็มีแต่เอ็ม

ใบหน้าหล่อนอนเอียงซ้ายหันมาทางมีมี่ แสงแดดสาดกระทบจมูกโด่งกรอบหน้าชัดราวต้องมนตร์สะกด

"มีมี่ มีมี่ อีมี่!!"

"เออออ มึงจะตะโกนทำไมอยู่ใกล้แค่นี้"

"แล้วมึงเหม่ออะไรอาจารย์สั่งงานแล้ว"

"อ๋อออ อืม"

ให้ตายเถอะ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร เมื่อเห็นหน้าเพื่อนที่เคยเห็นประจำกลับรู้สึกใจเต้นสั่น หรืออาจเป็นเพราะเมื่อคืนเพิ่งเสียจูบแรกให้

"ไม่อยากกินข้าวจะไปดูหนังกูไปก่อนนะ" แพรวโบกมือหลังจากพักเที่ยงก็แยกย้าย

โจ้หยิบมือถือขึ้นมาบอกกับเอ็ม "วันนี้กูขอตัวนัดน้องเมย์เอาไว้เจอกันคาบบ่ายเว้ยยย"

สรุปตอนนี้เหลือแค่มีมี่กับเอ็ม ทั้งคู่เดินลงบันไดใต้ตึกคณะแต่กลับมีบางอย่างผิดปกติ

หมับ

"โอ๊ยยยย!" เอ็มกระชากแขนของตัวเล็กจนหน้าหันกระแทกกับซิกซ์แพกแรง "เจ็บนะทำอะไรเนี่ย"

"เป็นโรคความรู้สึกช้าหรือไงเขามองกันทั่วคณะ กระดุมหายไปไหน?! ทำไมเสื้อขาดขนาดนี้ไปทำไรมา"

"ก..กระดุม เชี่ยยย"

_____________

เวรลิขิตบันดาลชักพาาาาาา!! 555555555

กดหัวใจ กดเพิ่มเข้าชั้น คอมเมนท์ เป็นกำลังใจให้อัปเดตผลงานต่อ

____________

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel