ตอนที่ 1 รู้จักกันอย่างเป็นทางการ 3

การทำงานช่วยทำให้เธอเพลินจนลืมเรื่องต่างๆ ไปได้ บอสของเธอแม้จะเป็นกันเอง แต่ถ้าเป็นเรื่องงานเขาเข้มงวด ไม่เคยปล่อยผ่านแม้แต่จุดทศนิยมเดียว ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงถูกใจลดาเป็นพิเศษ ลดาก็เป็นคนละเอียดเช่นกัน เธอเป็นคนช่างสังเกต อีกทั้งจบบริหารมาโดยตรง บางครั้งเธอกลับเห็นข้อผิดพลาด หรือสามารถเสนอไอเดียที่ดีกว่าที่ฝ่ายต่างๆ เสนอขึ้นมาเสียอีก ดังนั้นเอกสารทุกชิ้นเขาจะให้ผ่านตาของลดามาขั้นหนึ่งก่อน มันทุ่นแรงเขาได้มากเลยทีเดียว

ตี๊ด ตี๊ด! ลดาเหลือบมองหมายเลขสายเรียกเข้าก่อนกดรับ

“ค่ะบอส”

“ลดา เย็นนี้คุณต้องไปดินเนอร์กับผม เตรียมตัวให้พร้อม ผมนัดว่าที่ที่ปรึกษาด้านการลงทุนคนใหม่ของบริษัทเราไว้ ตอนนี้เขาเป็นมือหนึ่ง เราต้องได้ร่วมงานกับเขาก่อนที่คู่แข่งจะชิงตัวเขาไปได้” เขาอธิบายให้ฟัง

วันหนึ่งช่างผ่านไปรวดเร็ว ไรอัน นอร์แมนมาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของลดา

“ได้เวลาเลิกงานแล้วลดา คุณทำงานหนักกว่าผมที่เป็นเจ้าของบริษัทอีก” เจ้านายหนุ่มเย้า

“โทษทีค่ะบอส สักครู่นะคะ” เธอรีบเก็บของแล้วตามเขาไป

เมื่ออยู่ในรถแล้วไรอันก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้ว ให้เรียกไรอันเฉยๆ”

“ไม่ได้หรอกค่ะบอส นั่นมันที่ทำงาน” เธอแย้ง

“แต่ตอนนี้เราอยู่ในรถ ซึ่งมีแค่คุณกับผม” เขายังไม่ยอม

“คือมันชินปากไปแล้วค่ะ วันๆ หนึ่งสถานะของเราเป็นเจ้านายกับลูกน้องเกือบๆ สิบชั่วโมง เวลาส่วนตัวที่จะเรียกชื่อกันเฉยๆ มันน้อยมาก ลดาก็ต้องติดเป็นธรรมดา” ลดายกเหตุผลประกอบคำอธิบาย

“ก็ได้ แต่อย่าลืมบ่อยละกันนะดาร์ลิ่ง” พร้อมกันนั้นเขาถูกตีเข้าที่แขนทีหนึ่งไม่แรงและไม่เบานัก

“ไรอัน นอร์แมน!” เธอไม่ชอบให้เขาล้อเล่นอย่างนี้ เธอไม่ยอมพูดกับเขาไปตลอดทาง