จูบจองใจ

อรุณเรศนั่งกรอกเหล้าเข้าปากราวกับน้ำเปล่าบนรถราคาแพงของเธอด้วยความโมโห ก่อนจะเดินลงจากรถเข้าไปในผับ เพื่อจัดการกับแฟนหนุ่มจอมเจ้าชู้...

พลั่ก!

มือเล็กยกขึ้นผลักหน้าผากของรุ่นน้องแอร์โฮสเตสแรงๆ เพื่อให้สองหนุ่มสาวที่กำลังยืนคลอเคลียกันอยู่ในมุมมืดถอยห่างจากกัน

"อีวี่ !" พริษฐ์เรียกชื่อแฟนสาวด้วยสีหน้าซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด เพราะเขาถูกเธอจับได้คาหนังคาเขาเป็นครั้งที่เก้า

"เออ! ฉันเอง... นี่ยังดีนะเนี่ยที่แกยังจำชื่อฉันได้ คิดว่าโดนนังปลวกนี่แทะเอามันสมองไปหมดหัวแล้วซะอีก"

"กรี๊ด! พี่วี่ดูสภาพตัวเองตอนนี้ก่อนไหมคะ แล้วค่อยมาด่าพิ้งเป็นปลวก เมาหัวราน้ำขนาดนี้ พี่เมฆเขารับไม่ได้หรอก" กิ๊กคนล่าสุดของพริษฐ์เอ่ยแทรกขึ้น ทำให้อรุณเรศหันไปมองหญิงสาวตาขวาง

"ที่บ้านเลี้ยงมาด้วยอะไร ทำไมชอบสาระแนจัง"

"พี่วี่ !" คนถูกด่ารู้สึกหน้าชาขึ้นมาทันที ก่อนจะเข้าไปคล้องแขนพริษฐ์เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของอย่างหน้าไม่อาย

"ปล่อยมือแกออกจากเมฆซะ!" อรุณเรศมองภาพบาดตาบาดใจตรงหน้าด้วยความหงุดหงิด แล้วออกคำสั่งเสียงเข้ม

"บอกข่าวดีของเรากับพี่วี่สิคะ พี่เมฆ" ตัวร้ายของเรื่องเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ

"ข่าวดีบ้าบอคอแตกอะไร ฉันไม่อยากฟัง ปล่อยมือออกจากแฟนฉันได้แล้วนังปลวก ฉันไม่มีเวลามาเสวนากับหล่อนนานๆหรอกนะ" อรุณเรศจีบปากจีบคอบอกด้วยความเป็นผู้ดีอย่างสุดพลัง เพราะทุกครั้งพริษฐ์ก็มักจะเลือกเธออยู่แล้ว

"คือ..." ชายหนุ่มอ่ำอึ้ง ก่อนจะใช้มืออีกข้างจับแขนแฟนสาวเอาไว้หลวมๆ

พรึ่บ!

คนถูกจับสะบัดแขนหลบด้วยความรังเกียจ ก่อนจะพูดขึ้น...

"เมฆสะบัดมันออกก่อนมาจับแขนวี่ด้วย"

"คือเมฆจะบอกวี่ว่า..." พริษฐ์ตั้งท่าจะบอกอะไรบางอย่าง ทว่าเขาต้องรวบรวมความกล้าอยู่มากโขที่จะบอกเธอ

"อีพิ้ง ปล่อยแขนจากแฟนฉัน" อรุณเรศออกคำสั่งอย่างคนเอาแต่ใจ แต่คนถูกสั่งกลับลอยหน้าลอยตากอดแขนแฟนหนุ่มเธอต่อ

"อีวี่... คือพิ้งเขา..." พริษฐ์อึกอักอยู่พักใหญ่ ก่อนจะหันไปบอกให้สาวข้างตัวปล่อยแขนเขาก่อน "พี่ว่าพิ้งปล่อยแขนพี่ก่อนดีกว่า"

"นี่พี่เมฆจะแต่งงานกับพิ้งอยู่แล้ว พี่เมฆยังแคร์มันอยู่อีกหรอ"

"เมื่อกี้แกว่าใครจะแต่งกับใครนะนังพิ้ง" อรุณเรศ ถามขึ้น เพราะเธอได้ยินไม่ค่อยถนัด

"ก็พิ้งค์กับพี่เมฆไงคะ"

"ว่าไงนะ" แอร์โฮสเตสสาวร้องถามเสียงดังลั่น จนคนทั้งร้านหันมามองที่เธอเป็นตาเดียว

"คือ... พิ้งเขาท้องน่ะวี่" พริษฐ์เฉลยสาเหตุที่ทำให้เขาต้องแต่งงานกับหญิงสาวข้างตัวด้วยสีหน้ารู้สึกผิดเสียเต็มประดา และมักจะทำหน้าแบบนี้ทุกครั้งที่เธอจับได้ว่าเขามีกิ๊ก!

ซ่า !!!

"ไอ้เฮงซวย"

อรุณเรศตะโกนด่าเสียงดังลั่น ก่อนที่เธอจะหยิบแก้วคอกเทลสีหวานขึ้นมาสาดใส่หน้าเขา

"วี่... เมฆขอโทษ" ชายหนุ่มแกล้งบีบน้ำตาตามแบบฉบับที่เขามักจะทำเพื่อให้เธอใจอ่อน

แต่ครั้งนี้... มันต่างไปจากทุกครั้ง!

"ถ้าแกไม่หล่อเหมือนจุงกิ ฉันจะไม่คบแกให้เสียความรู้สึกเลย ไอ้ชั่ว!" อรุณเรศตะโกนขึ้นมาอีกครั้งอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินกระแทกเท้าแรงๆออกไปจากผับ...