จำเลยรักปีศาจ+สมิงห่าม(รัก)

บริเวณนอกชานเมืองซาลส์เบอรี่ มีคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวเหมือนเจ้าของของมัน ไม่ว่าจะ 30 ทศวรรษที่ผ่านมาเป็นยังไงก็ยังเป็นอย่างนั้น ถึงแม้ว่าตอนนี้ในคฤหาสน์หลังใหญ่จะไม่ได้มีแค่เขากับหลุยส์ คนสนิทเหมือนเมื่อก่อน แต่มีสมาชิกเป็นมนุษย์มาอาศัยอยู่ด้วย และแน่นอนว่าหล่อนคือชีวิตของเขาในตอนนี้ ถ้าหากว่าเธอรู้ความลับที่ปิดซ่อนไว้ของเขา มันจะเกิดอะไรขึ้น แต่มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น ความลับนี้มันจะเป็นความลับจนกว่าเขาจะสิ้นอายุขัย

ว่ากันว่าเป็นแวมไพร์ไม่ออกล่าเหยื่อ ไม่ดื่มเลือดก็คือพวกนอกคอกและถูกสังฆ่า แต่ไม่ใช่กับ เดวิล เชค แวมไพร์หนุ่มผู้สูงศักดิ์อย่างเขา ในฐานะแวมไพร์ เขาคือราชาเลยก็ว่าได้ และหากเขาต้องการดื่มเลือดก็แค่เพียงสั่งแวมไพร์รับใช้ไปจัดการหามาให้เขา แต่เลือดต้องมาจากเลือดที่ผ่านการตรวจมาอย่างดี ธุรกิจหนึ่งของเขาคือรับซื้อเลือดของมนุษย์และมนุษย์ที่หิวเงินก็มักมาขายเลือดให้เขาเป็นประจำ เขาแค่ขอแบ่งเลือดมาประทังชีวิตให้รอดไปในแต่ละวันเท่านั้น ไม่ได้คิดฆ่าพวกมนุษย์พวกนั้น และเลือดของเขาก็มีเก็บมากพอกินไปได้หลายทศวรรษเลยทีเดียว

แน่นอนฉากหลังกับฉากหน้าของเขาแตกต่างจากที่ทุกคนเห็น ใครก็คิดว่าเขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ใช่...ไฟแรง แต่เขาไม่ได้หนุ่มอย่างที่ทุกคนเห็น เพราะอายุจริงของเขา 300 ปี แน่นอนอายุของเขา 300 ปี ไม่มีใครรู้ได้ และว่ากันว่าความรักทำให้มนุษย์เราเปลี่ยนไป ไม่ใช่แค่กับมนุษย์ พวกแวมไพร์อย่างพวกเขาก็เช่นกัน เมื่อต้นปีที่แล้วเขาได้พบกับหญิงสาวลูกครึ่งไทยผสมอังกฤษ หล่อนน่ารักไม่เหมือนใคร นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นความรักและความหลอกลวงของเขาที่สร้างขึ้นมาเพื่อเธอคนเดียว แน่นอนว่าตอนนี้เขาและหล่อนแต่งงานกันแล้ว หล่อนเป็นภรรยาสุดที่รักของเขา และเขาเป็นสามีที่เธอรักเช่นกัน

ธุรกิจเคมีภัณฑ์สร้างรายได้มหาศาลให้เขาในทุกๆ ปี แน่นอนผู้ชายที่สมบูรณ์เพอร์เฟคแบบเดวิล ใครเล่าจะไม่อิจฉาแอนนาเบล เชค วัย 25 ปี ภรรยาสาวแสนสวยของเขา แต่ใครจะคิดว่าความรักของหล่อนนั้นอยู่กับความสงสัยมาตลอด เพราะมีหลายๆ อย่างที่สามีทำตัวแปลกต่างไปจากเธอ เขาไม่เคยทานข้าวกับเธอสักครั้งหรือนั่งทานด้วย เขาก็จะทำแค่นั่งจิบน้ำเท่านั้น

จริงอยู่เขาเป็นแวมไพร์ แต่ก็ไม่เคยฆ่ามนุษย์เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง และยุคนี้แวมไพร์ก็ไม่ต้องหลบซ่อนอีกต่อไป เพราะมันมีตัวยาที่จะช่วยให้พวกเขาออกไปเจอแสงแดดในยามกลางวันได้ ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป และแน่นอนเผ่าพันธุ์ของพวกเขาก็อยู่ปะปนกลืนไปกับมนุษย์โลก เพราะหน้าตารูปร่างของพวกเขาก็ไม่ได้ผิดแปลกจากมนุษย์อ่อนแอเลยสักนิด

ความรักที่เริ่มต้นด้วยการโกหกปิดบังมันย่อมไม่ราบรื่น เหมือนอย่างตอนนี้ แอนนาเบลเริ่มสงสัยในตัวของสามีหลายๆ อย่าง ตั้งแต่แต่งงานย้ายเข้ามาอยู่คฤหาสน์เชคได้สี่เดือนกว่าทุกอย่างก็ดูเงียบเหงา ดูอึมครึมไม่ต่างจากสุสาน และคฤหาสน์หลังใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีคนรับใช้เลยสักคน จะมีก็แต่พ่อบ้านคนสนิทของเขา และแม่บ้านแวะมาที่คฤหาสน์อาทิตย์ละครั้งเท่านั้น ส่วนอาหาร เครื่องดื่ม จะมีเชฟจากโรงแรมส่งมาให้หล่อนในทุกๆ วัน จริงอยู่เขารวย เขาทำได้ทุกอย่าง แต่ก็ยังแปลกอยู่ดี เพราะสัญชาตญาณของหล่อนไม่เคยพลาด และยิ่งมีห้องลับที่สามีห้ามให้ใครเข้าไป แม้แต่เธอก็ห้ามเข้าไป แม่บ้านก็ยังไม่ได้เข้าไปในห้องลับนั้นสักครั้ง ความอยากรู้มักทำให้เรานอนไม่หลับ แอนนาเบลก็เช่นกัน